Με την «τελική σύγκρουση» ανάμεσα στους πραιτωριανούς του Στέφανου Κασσελάκη και «στα ορφανά του Τσίπρα» να μετράει ελάχιστους μήνες (αν όχι μέρες) για να ολοκληρωθεί επιβεβαιώνοντας τις χειρότερες των εκτιμήσεων για την ποιότητα της κομματικής λειτουργίας στον ΣΥΡΙΖΑ, στην Κουμουνδούρου βρίσκεται ήδη σε πλήρη εξέλιξη η επόμενη κόντρα, με πρωταγωνιστές τους παρακοιμώμενους του προέδρου Στέφανου και την ομάδα του Νίκου Παππά.
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Στην προκειμένη περίπτωση έχει πλήρη εφαρμογή η πασίγνωστη ρήση «για την προδοσία και τους προδότες» με την πλευρά του κ. Παππά να πληρώνει τον ακραίο τακτικισμό και την αχαριστία του ηγέτη της, καθώς και την εχθροπάθεια του απέναντι σε οποιονδήποτε απειλεί την «ηγεμονία του» εντός του κομματικού ιστού, όπως αυτή εξελίχθηκε στο συνέδριο και, θεωρητικώς, εγκαθιδρύθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι παριτωριανοί του Κασσελάκη δεν συγχώρησαν ποτέ τους εαυτούς τους που αναγκάστηκαν, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενοι, να «γλείψουν τους Παππάδες και να ποδοπατηθούν από τους Φάμελους» για να κερδίσουν το συνέδριο και να αφοπλίσουν στο πρόσωπο της φιλόδοξης Όλγας Γεροβασίλη τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, στο όνομα του οποίου ομνύει πάντα η εκ δεξιών του βουλευτής και τέως υπουργός από την «λεβεντογεννήτρα Άρτα».
Οι στιγμές εκείνες, που ολόκληρος Κασσελάκης παράδερνε ανάμεσα στην απόλυτη άγνοια και στην πρόδηλη ανάγκη να βρει συμμάχους για να ξεπεράσει την απάντηση της Όλγας στην πρόκληση του «να την μετρήσουμε εδώ και τώρα … την επιρροή μας στο κόμμα», εγγράφτηκαν στο dna της ομάδας Κασσελάκη και δεν ξεχάστηκαν ποτέ, μαζί τους και η κορυφαία ξεφτίλα του εκλεκτού της να μασάει τα λόγια του και να αναζητεί οδό διαφυγής, την οποία, τελικά την προσέφερε ο κ. Παππάς, συνεπικουρούμενος από τον κ. Φάμελο.
Ο «θριαμβευτής» εκείνης της μέρας και τέως παρακοιμώμενος του Αλέξη Τσίπρα υπέγραψε την καταδίκη του (και το ξέρει). Ήταν, όμως, τέτοια και τόση η μανία του να καταστρέψει τον κ. Τσίπρα, που δεν υπολόγισε, ως θα όφειλε, τους Ηρακλείς του Στέμματος της Κουμουνδούρου και του κ. Κασσελάκη, την αποφασιστικότητα τους και την διάθεση τους να καθαρίσουν το κόμμα από κάθε ξένο σώμα, χωρίς από την διάθεση αυτή να εκφεύγει ούτε ο «σωτήρας τους», που τους επέτρεψε να ελέγξουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Παππάς βιώνει ήδη μια τρομακτική κομματική μοναξιά, καθώς έχει διακόψει κάθε επαφή και σχέση με τα ορφανά του Τσίπρα, τα οποία τον κατηγορούν, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν, με τα χειρότερα λόγια και έχουν διαμηνύσει προς όλες τις κατευθύνσεις και σε όλους τους τόνους ότι δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό μπροστά τους.
«Κομματικό πουλητάρι για προσωπικά οφέλη» τον αποκαλούν οι ηγέτες της «αντιπολίτευσης» στον ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας ευθέως να εννοηθεί πως ο άλλοτε «γιος της δρακογενιάς» επιλέγει κάθε φορά τις συμμαχίες του με βάση εξαιρετικά… λεπτές ισορροπίες και οι αποφάσεις του σε κρίσιμες ψηφοφορίες οδηγούνται πάντα από μια υπερβολική αίσθηση «οφέλους» και την σφαλερή εντύπωση πως «είναι ικανός να κοροϊδεύει τους πάντες για πάντα».
Ήταν θέμα χρόνου αυτή η τακτική να φέρει τον κ. Παππά αντιμέτωπο με την ομάδα Κασσελάκη, η οποία δεν δείχνει καμία διάθεση να διαπραγματευθεί τη εξουσία της και την μελλοντική της ηγεμονία, πόσο μάλλον να μοιραστεί «το προϊόν της ηγεμονίας» με έναν «κατά σύστημα προδότη», ο οποίος «για χάρη των προσωπικών του φιλοδοξιών δεν δίστασε να πουλήσει μπιρ παρά ακόμη και τον Τσίπρα που τον ευεργέτησε».
Είναι χαρακτηριστικό πως στην κόντρα ανάμεσα στα ορφανά του Τσίπρα και στους kasselakistas καμία από τις δύο πλευρές δεν εμφανίζεται να υπολογίζει στην δυναμική του Νίκου Παππά, ούτε να επενδύσει στη στήριξη του, ωσάν ο ίδιος ο κ. Παππάς και οι συν αυτών να είναι «οι λεπροί της Κουμουνδούρου».
Η πλευρά Κασσελάκη εμφανίζεται αποφασισμένη για ένα διμέτωπο αγώνα, εκτιμώντας πως «αν καθαρίσει γρήγορα κι απλά την ομάδα Τσίπρα, τον Νικολάκη θα τον καταπιεί σε μια εβδομάδα», με δεδομένο πως ο πρώην υπουργός δεν έχει καμία κομματική πλάτη για να στηριχτεί και συγκεντρώνει πλέον και την μήνιν του κ. Τσίπρα, για τον οποίο είναι ζήτημα προσωπικής δικαίωσης να συμβάλλει, έστω και δια της τεθλασμένης, στην καταστροφή του πρώην στενότερου συνεργάτη του, στον οποίο είχε εμπιστευθεί, εκτός των άλλων, εκείνα τα ιστορικά ταξίδια στη Βενεζουέλα «για να διερευνήσει δήθεν την εισαγωγή πετρελαίου στην Ελλάδα από τη χώρα του Τσάβες και του Μαδούρο».
Στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου συζητείται ήδη αυτή η νέα αντίθεση που εξελίσσεται στο κομματικό πεδίο με τους «ειδικούς» στους αριστερούς εμφύλιους να εκτιμούν πως «θα είναι η σύγκρουση με τα περισσότερα θύματα, καθώς θα συγκρουστούν οι δυο χειρότερες κομματικές ομάδες».
