Μωραίνει Κύριος…
Του Θανάση Κ.
Αν η εκλογή ενός Έλληνα υπουργού στην Προεδρία του Eurogroup είχε γίνει πριν μερικά χρόνια – πριν δηλαδή από το νέο ρήγμα στις αμερικανοευρωπαϊκές σχέσεις και πριν η Ουάσιγκτων αναγνωρίσει, ότι η Μόσχα κερδίζει στο Ουκρανικό –
αν, λοιπόν, η εκλογή Πιερρακάκη στην Προεδρία του Eurogroup είχε γίνει ΠΡΙΝ απ’ όλα αυτά,
θα ήταν, αναμφίβολα, μια στιγμή αναβάθμισης για την Ελλάδα!
Θα σηματοδοτούσε πώς μια χώρα αναδείχθηκε μέσα σε μια δεκαετία,
από το “μαύρο πρόβατο της Ευρώπης,
σε “ηγετική” θέση μέσα στην ευρωζώνη!
Έστω και συμβολικά….
Όμως ΔΕΝ έγινε “πριν μερικά χρόνια”. Έγινε ΤΩΡΑ!
Και ο χρόνος, εδώ, επιφέρει πλήρη αντιστροφή…
Και συμβολικά – και επί της ουσίας!
Γιατί η εκλογή Πιερρακάκη έγινε την στιγμή που:
* η Ουάσιγκτον απομακρύνεται ολοταχώς απο την Ευρώπη και δείχνει έτοιμη να συνομιλήσει με τη Μόσχα για το Ουκρανικό,
* η Μόσχα φαίνεται να βγαίνει κερδισμένη, διεκδικώντας την αναγνώριση των εδαφικών της κερδών, και φυσικά απαιτώντας την άρση των κυρώσεων ως μέρος της μελλοντικής συμφωνίας – και την επιστροφή των δεσμευμένων της λογαριασμών σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Που τώρα η ΕΕ θέλει να τα “κατασχέσει”…!
* η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει ~210 δισεκατομμύρια ευρώ παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για να χρηματοδοτήσει την Ουκρανία,
* ενώ χώρες μέλη όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Ιταλία και το ίδιο το Βέλγιο εκφράζουν σοβαρές ενστάσεις…
Αυτά συμβαίνουν τώρα. Επ’ αυτών θα αποφασίσει το Eurogroup.
Και η Ελλάδα… πανηγυρίζει που θα προεδρεύει ο δικός της υπουργός σε αυτές τις αποφάσεις!
Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ πιο σκληρή: αναλαμβάνουμε την Προεδρία ακριβώς τη στιγμή που η ΕΕ – και το Eurogroup, πιο συγκεκριμένα – κινδυνεύει να κάνει ένα μοιραίο λάθος.
Το οποίο θα το χρεωθούμε πια κι εμείς!
* Ας μιλήσουμε καθαρά:
Ποιος θα εμπιστευθεί, στο εξής, ένα τραπεζικό σύστημα στο οποίο οι καταθέσεις μπορούν να δεσμευτούν ή να “κατασχεθούν” με πολιτικές αποφάσεις;
Αν τρίτες χώρες και οι πολίτες τους διαπιστώσουν ότι οι καταθέσεις τους σε ευρωπαϊκές τράπεζες δεν είναι πια ασφαλείς, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει φυγή κεφαλαίων από την ευρωζώνη. Και οι συνέπειες δεν θα πλήξουν μόνο μεμονωμένες τράπεζες ή επενδυτές: θα πλήξουν το ευρώ, την αξιοπιστία του, και την ίδια την ευρωπαϊκή οικονομία.
* Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι για τους χρηματοπιστωτικούς κινδύνους αυτής της κίνησης προειδοποιεί και η ίδια η ΕΚΤ.
Η Πρόεδρος της ΕΚΤ, Christine Lagarde, έχει ξεκαθαρίσει ότι η χρήση των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για την απευθείας χρηματοδότηση της Ουκρανίας αποτελεί «stretch» — ένα άλμα πέρα από το νομικό και θεσμικό πλαίσιο του ευρώ. Δηλαδή βρίσκεται “εκτός πλαισίου.
Κομψός τρόπος να πει: “είναι παράνομο”!
Η ΕΚΤ αρνείται να λειτουργήσει ως «backstop» ή εγγυητής για δάνεια που θα στηρίζονται σε αυτά τα κεφάλαια, τονίζοντας ότι μια τέτοια κίνηση θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στις ευρωπαϊκές τράπεζες και στο ίδιο το ευρώ.
Δεν το λέμε εμείς. Το λέει η ίδια η ΕΚΤ. Επισήμως…
Με άλλα λόγια, η ίδια η αρχή που διασφαλίζει το ευρώ λέει ξεκάθαρα:
– «Αν το κάνετε αυτό, κινδυνεύει η σταθερότητα του συστήματος».
Η υφαρπαγή των ρωσικών κεφαλαίων προσκρούει σε κάθε Οικονομική Λογική…
* Προσκρούει όμως και στην ίδια την – σχετικά πρόσφατη – Ιστορία!
Καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τα κεφάλαια της Ναζιστικής Γερμανίας – κρατικά και ιδιωτικά – κανείς δεν διανοήθηκε να τα αγγίξει!
Βρίσκονταν σε ουδέτερες χώρες όπως η Ελβετία (και η Σουηδία και η Ισπανία) διακινούνταν, δεν ήταν καν δεσμευμένα. Όχι να τα υφαρπάξουν…
Τα κεφάλαια αυτά τα δέσμευσαν και τα κατέσχεσαν μετά το τέλος του Πολέμου – μετά τον Μάϊο του 1945 και με ειδική συμμαχική απόφαση του 1946. Φανταστείτε δεν κατέσχεσαν κεφάλαια ούτε της Ναζιστικής Γερμανίας μέχρι την πλήρη συντριβή της και την συνθηκολόγησή της
και τώρα ετοιμάζονται να κατασχέσουν κεφάλαια της Ρωσίας, η οποία κερδίζει επί τους εδάφους και με την οποία οι ΗΠΑ ετοιμάζουν συμφωνία Ειρήνης!
Η κίνηση αυτή προσκρούει και στη λογική της Ιστορίας!
* Στην καρδιά της σημερινής διαμάχης είναι, πράγματι, τα 210 δισ. ευρώ που βρέθηκαν κατατεθειμένα στην Ευρώπη όταν ξεκίναγε η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022. Τότε τα “πάγωσαν” και τώρα σχεδιάζουν να τα υφαρπάξουν εντελώς…
Το σχέδιο προβλέπει:
* Την απρόσκοπτη χρήση των κεφαλαίων για δάνεια στην Ουκρανία,
* Την ώρα που η κυβέρνηση της Ουκρανίας κατηγορείται από τις ίδιες τις Ουκρανικές αρχές για διαφθορά και κακοδιαχείριση, Κι ετοιμάζονται να της δώσουν κι άλλα…
* Και την υποθήκευση της αξιοπιστίας της ΕΕ την ίδια στιγμή που η Μόσχα προχωρά σε νομικές κινήσεις κατά των ευρωπαϊκών οργανισμών που διαχειρίζονται τα κεφάλαια.
Είναι τριπλή σύγκρουση: γεωπολιτική, νομική και χρηματοπιστωτική ταυτόχρονα.
– Οι ΗΠΑ παρακολουθούν με δυσφορία, γιατί βλέπει να υπονομεύεται έτσι η ειρηνευτική πρωτοβουλία Τράμπ,
– η Ρωσία είναι οργισμένη και κινεί θετούς και δαίμονες για να δώσει σκληρές νομικές μάχες, να εκθέσει την αξιοπιστία του ευρω-συστήματος, χώρια που ετοιμάζει σκληρά αντίμετρα σε βάρος ευρωπαϊκών εταιριών που διατηρούν πολλαπλάσια περιουσιακά στοιχεία μέσα στην Ρωσία,
– διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διαφωνούν – με πρώτες τις Βρυξέλλες και την Βουδαπέστη,
και η ίδια η ΕΚΤ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
Κι όμως, η Ελλάδα αναλαμβάνει την Προεδρία του Eurogroup ακριβώς σε αυτή τη στιγμή. Και… πανηγυρίζει!
* Ο Κυριάκος Πιερρακάκης εξελέγη, επικρατώντας του Βέλγου υποψηφίου Vincent Van Peteghem. Προσωπική επιτυχία; Αναμφίβολα.
Αλλά η στιγμή της εκλογής καθορίζει την ευρύτερη πολιτική βαρύτητα:
Αναλαμβάνουμε την ηγεσία ενός οργάνου που κινείται:
* Σε αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον,
* Σε ρήξη με τη Ρωσία,
* Διχάζοντας την ίδια την Ευρώπη,
* Κόντρα στις προειδοποιήσεις της Ευρωπαίκής Κεντρικής Τράπεζας
* Και σε σύγκρουση με κάθε Χρηματοπιστωτική Λογική, με την ίδια την Ιστορία, αλλά και με την Κοινή Λογική.
Η Ελλάδα δεν “επιβραβεύεται!
Γίνεται ο…”αυτοφοράκιας”, όποιων έχουν ετοιμάσει αυτό το “σχέδιο”.
Τοποθετείται στη λάθος πλευρά των πραγμάτων, ως «μπροστινός» για λογαριασμό μιας παραπαίουσας ευρωπαϊκής ηγεσίας, σε μια κίνηση που μπορεί να πληρώσουν όλοι οι πολίτες της ευρωζώνης.
Ο ίδιος ο κ. Πιερρακάκης μπορεί να το εισπράττει ως μεγάλη προσωπική του επιτυχία – και με το δίκιο του, ο άνθρωπος.
Αλλά – πώς να το κάνουμε; – ΔΕΝ είναι και… “εθνική επιτυχία”.
Για μια ακόμα φορά ταυτιζόμαστε – ως χώρα – με ένα λάθος αφήγημα (που ήδη καταρρέει),
με την ευρωπαϊκή ελίτ που την αποδοκιμάζει και η Ουάσιγκτων και πολλοί διαφωνούντες μέσα στην ίδια την Ευρώπη πια,
σε μιαν υπόθεση που βρίσκεται πέρα από τα πλαίσια του νόμου, πέρα από τη Λογική και πέρα από κάθε Ιστορική εμπειρία
Η Ελλάδα τάσσσεται με τη λάθος πλευρά της Ιστορίας
Ανοιχτά πια!
Το επίσημο κρατικο ειδησιογραφικό Πρακτορείο του Βελγίου Belga ανέφερε συγκριμένα:
– «Έχουμε μια πραγματική, εκνευριστική αίσθηση ότι δεν έχουμε εισακουστεί σχετικά με την πρόταση της ΕΕ να χρησιμοποιήσει τα παγωμένα ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της Ουκρανίας.
Υποστηρίζουμε την ανάγκη βοήθειας προς την Ουκρανία, αλλά θεωρούμε ότι η λύση με αυτά τα κεφάλαια είναι η χειρότερη δυνατή επιλογή λόγω των κινδύνων και της έλλειψης νομικού και πολιτικού πλαισίου που να καλύπτει επαρκώς τις ανησυχίες μας.
Τα περισσότερα από αυτά τα κεφάλαια βρίσκονται στο Βέλγιο, στο Euroclear, και αυτό αυξάνει πολύ τις πιθανές οικονομικές και νομικές συνέπειες για τη χώρα μας. Μας έχει δημιουργηθεί η απογοήτευση ότι οι ανησυχίες μας δεν αντιμετωπίζονται όπως θα έπρεπε.»
Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός του Βελγίου δήλωσε σχετικώς:
«Το Βέλγιο δεν μπορεί να φανταστεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να “κατασχέσει” περιουσιακά στοιχεία από μια ιδιωτική εταιρεία, όπως το Euroclear, ενάντια στη θέληση κράτουςμέλους. Μια τέτοια κίνηση θα είναι πρωτοφανής.»
Κι όλα αυτά τα λέει το Βέλγιο που είναι από τα πιο “νομιμόφρονα” κράτη μέλη της ΕΕ – δεν τα λέει η Ουγγαρία του Όρμπαν, ούτε η Ιταλία της Μελόνι.
Κι εμείς εδώ πανηγυρίζουμε!
Που θα “προεδρεύσουμε” σε αυτό…
Μωραίνει Κύριος…
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, αν η απόφαση αυτή κριθεί εκ των υστέρων “παράνομη” θα επιβληθεί πρόστιμο που θα το πληρώσουν όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης. Η Ελληνική συμμετοχή σε αυτό το πρόστιμο μπορεί να φτάσει τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ.
Υπάρχει κίνδυνος τους σημερινούς άφρονες “πανηγυρισμούς” να τους πληρώσουμε πολύ ακριβά. Πάντως σε καλό δεν μας βγουν
