Και το όνομα αυτής «Όλγα Γεροβασίλη»! Η εξ Άρτης πασιονάρια του αριστερού ζεϊμπέκικου, φίλη και συνοδοιπόρος του Αλέξη Τσίπρα, ιμάντας μεταβίβασης των εντολών του προς τους ελάχιστους παραμένοντες στην Κουμουνδούρου συνεργάτες του και κοινής αποδοχής στέλεχος του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον κ. Στέφανο Κασσελάκη μετά την αναμενόμενη, μετά βεβαιότητας, συντριβή του κόμματος στις Ευρωεκλογές.
Του Χρήστου Υφαντή
Στην επιλογή της κυρίας Γεροβασίλη κατέληξαν, μετά από πολλή σκέψη και εκατέρωθεν υποχωρήσεις, όλες οι φυλές των Συριζαίων πλην των ακραιφνών «Κασσελακικών», οι τελευταίοι βαυκαλίζονται ακόμη με τις επιθέσεις του «πρόεδρα» στον Αχιλλέα Μπέο, τις εκδρομικές του αναζητήσεις (μετά του Τάιλερ) από τα μπλόκα των αγροτών στα Μετέωρα και τανάπαλιν και περιμένουν «ένα καλό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές για να σταθεροποιηθεί ο πρόεδρος».
Η επιλογή της «αρχόντισσας του ζεϊμπέκικου» για να διαδεχθεί τον Στέφανο Κασσελάκη προέκυψε από την πρόδηλη ανάγκη «να μην σκοτωθούμε και πάλι μεταξύ μας και καταλήξουμε σε ένα καινούργιο πρόεδρο του δίευρου», στην διαδικασία αυτήν συμφωνήθηκε, επίσης, πως μια νέα εκλογή ηγέτη μετά τις ευρωεκλογές θα πρέπει να υπακούει σε νέα κριτήρια, εντελώς διαφορετικά από αυτά που επικράτησαν το καλοκαίρι του 2023 «και μέχρι τώρα τα λουζόμαστε».
Η κυρία Γεροβασίλη «συγκίνησε», για να επιλεγεί, τόσο την ομάδα Νίκου Παππά όσο και αυτή του Παύλου Πολάκη (Φλαμπουράρης και λοιποί «παλαιοπροεδρικοί» θεωρούνται – και είναι-δεδομένοι), οι διάφορες «ανησυχίες» του κ. Τεμπονέρα θεωρείται πως θα αντιμετωπιστούν επαρκώς, ενώ δεν είναι εκτός προοπτικής μια μελλοντική απόπειρα επανασύνδεσης με την ομάδα «Χαρίστη-Αχτσιόγλου-Τσακαλώτου» που αποχώρησε από την Κουμουνδούρου, πορεύεται αυτόνομα, αλλά προκοπή δεν βλέπει ακόμη, παρά τις αρχικές ισχυρές ελπίδες.
Σε αυτή την αναγκαιότητα «να παραμείνουμε ενωμένοι για να μην καταλήξουμε από δέκα χωριά χωριάτες», η οποία προκύπτει από τις έως σήμερα μετρήσεις της κοινής γνώμης που δεν είναι καθόλου ελπιδοφόρες για τον κ. Κασσελάκη (είναι τρίτος και καταϊδρωμένος, ενώ τον απειλεί ευθέως ο Κουτσούμπας, ίσως και ο Βελόπουλος), η κυρία Γεροβασίλη μπορεί να εγγυηθεί ένα μίνιμουμ ενότητας στην πράξη και αποδεκτής πολιτικής λειτουργίας και ταυτόχρονα να προετοιμάσει τις διαδικασίες μιας νέας εκλογής με βάση την αριστερή παράδοση και το κεκτημένο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, μακριά από επίπλαστες δημοκρατικοφανείς διαδικασίες που κατέληξαν σε μια εντελώς απολίτικη επιλογή και προκάλεσαν το μεγάλο ρήγμα στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι καθόλου άσχετη με τις διεργασίες που είναι σε εξέλιξη στο εσωτερικό της «προοδευτικιάς αντιπολίτευσης», η αδυναμία των κομμάτων της οποίας να αντιπαρατεθούν κατά μόνας στον Κυριάκο Μητσοτάκη τα οδηγεί σε ιδιωτικές και δημόσιες αναζητήσεις συνεργασιών για την επιλογή του προσώπου που θα κληθεί να παίξει τον «αντί-Μητσοτάκη» ενόψει των εκλογών του 2027, καθώς μια νέα συντριπτική ήττα τους σε αυτές τις εκλογές ίσως σημάνει την απόσυρσή τους από τον πολιτικό βίο της χώρας.
Στο πρόσωπο της κυρίας Γεροβασίλη εκτιμάται πως θα συμφωνήσουν τελικώς και τα σημερινά κασσελακικά εξαπτέρυγα (Τζάκρη, Αυγέρη, Γ. Τσίπρας και σία) μόλις αντιληφθούν από την σκληρή πραγματικότητα των αριθμών πως ο εκλεκτός τους δεν κάνει ούτε για βαστάζος του Τσίπρα και τεθεί εν αμφιβόλω η ίδια η παρουσία τους στον «μετά τον Κασσελάκη» ΣΥΡΙΖΑ με τη λογική των προγραφών στις οποίες τόσο ειδικεύεται ην αριστερά.
Η ίδια η κυρία Γεροβασίλη φέρεται να έχει αποδεχθεί την υπό όρους ηγεσία της στην κρίσιμη περίοδο που θα ακολουθήσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, χωρίς κανείς να αποκλείει η θητεία της αυτή να συνδεθεί με μια θεαματική επαναφορά του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία της Κουμουνδούρου, ειδικά αν επιβεβαιωθούν οι χειρότερες δημοσκοπικές προβλέψεις και η αξιωματική αντιπολίτευση καταλήξει να κονταρομαχεί με τον πλασιέ των κηραλοιφών για την τέταρτη θέση το βράδυ της 9ης Ιουνίου.
Εννοείται, πως η επιλογή της κυρίας Γεροβασίλη έχει την έγκριση του κ. Τσίπρα ( του κανονικού, όχι του άλλου, του εξαδέρφου), ο οποίος «ευλόγησε» την εξέλιξη αυτή διαισθανόμενος πως δεν μπορεί πλέον να κρύβεται άλλο και να παριστάνει, αυτός ένας λειτουργικά αγράμματος, τον «Νέστορα της αριστεράς» σε ένα χώρο που καθημερινά αυτοδιαλύεται, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στον πολιτικό και κοινοβουλευτικό του ρόλο.
Η πρώτη δημόσια εμφάνιση της Όλγας στον νέο της ρόλο εκτιμάται πως θα πραγματοποιηθεί στη διάρκεια του Συνεδρίου, εκεί όπου η σύγκρουση μεταξύ των «φυλών της Κουμουνδούρου» θα λάβει εκρηκτικές διαστάσεις και θα απειλήσει, για μια ακόμη φορά, την ενότητα, έστω και επίπλαστη, του άλλοτε κυβερνητικού μορφώματος.
