Η παγκόσμια επενδυτική κοινότητα “διψάει” για να συμμετάσχει στο ελληνικό success story, αλλά μάλλον στο εσωτερικό, οι περισσότεροι δεν μπορούν να αντιληφθούν τι θα σημάνει ένας εκτροχιασμός, όχι μόνο για την εθνική οικονομία, αλλά και για τη θέση μας στο γεωπολιτικό οικοδόμημα
Η χώρα μας μπορεί να είναι μικρή σε πληθυσμό, αλλά αποτελεί ισχυρό brand για τον δυτικό πολιτισμό, λόγω της μοναδικής μας ιστορίας. Ταυτόχρονα, αποτελεί σταθερά της νέας ενεργειακής τάξης πραγμάτων στην Ευρώπη, ενώ η βαρύτητα και ο ρόλος της έχουν πολλαπλάσια ισχύ σε σχέση με τον αριθμό των κατοίκων.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Πριν από 10-15 χρόνια, κανείς δεν ήθελε να ακούσει για την Ελλάδα, αλλά σχεδόν όλοι ήθελαν να διασωθεί, αντιλαμβανόμενοι την ενεργοποίηση του συστημικού οικονομικού και γεωπολιτικού κινδύνου. Όταν εκδηλώνεται μια φωτιά, η αρχική εστία δεν ξεπερνά το μισό τετραγωνικό μέτρο. Αν όμως πνέουν ισχυροί άνεμοι μπορούν να καούν χιλιάδες και εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα. Κάτι ανάλογο ίσχυε και στην περίπτωση της Ελλάδας, όταν η Ευρώπη και ολόκληρος ο πλανήτης κλήθηκαν να τη σώσουν για να μην επεκταθεί η… λαίλαπα και σ΄ αυτούς.
Αλλαγή σελίδας με… ονοματεπώνυμο!
Σήμερα η Ελλάδα, μπορεί να μην είναι ο… παράδεισος της γης, αλλά έχει γυρίσει σελίδα και αυτό οφείλεται στην επιλογή της σχετικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να ψηφίσει τη Νέα Δημοκρατία με αρχηγό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η νέα πορεία της χώρας το 2019 ξεκίνησε με πολλές ελπίδες, αλλά και πολλές αμφιβολίες. Ξέσπασαν πρωτοφανείς κρίσεις, όπως η πανδημία, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία που μετατράπηκε σε ενεργειακή κρίση, η οποία με τη σειρά της τροφοδότησε την άνοδο του πληθωρισμού και των επιτοκίων, παγιώνοντας μάλιστα το πρόβλημα της ακρίβειας σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέσα σε αυτές τις δύσκολες διεθνείς συνθήκες είχαμε και το ξέσπασμα της ελληνοτουρκικής κρίσης, όπου στο… τσακ αποφεύχθηκε η… στραβή! Σήμερα όμως, μιλάμε για το ελληνικό success story με μετρήσιμα μεγέθη και αποτελέσματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα.
Η χώρα επέστρεψε στην επενδυτική βαθμίδα αφήνοντας πίσω τη θλιβερή ανάμνηση των ελληνικών ομολόγων, τα οποία είχαν αξία μόνο για τα… σκουπίδια. Το δημόσιο χρέος υποχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς, τα ελλείμματα έγιναν πλεονάσματα, υλοποιούνται συνεχείς ελαφρύνσεις και μεταρρυθμίσεις, τα εισοδήματα αυξάνονται, η ψηφιακή εποχή είναι απτή στις καθημερινές μας συναλλαγές, η αξία της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων έχει σχεδόν διπλασιαστεί, το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει… απογειωθεί, μπαίνοντας για τα καλά στο “ραντάρ” των διεθνών επενδυτών, ενώ το Δημόσιο δανείζεται φθηνότερα από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Ταυτόχρονα, συμμετέχουμε με ρυθμιστικό ρόλο στα ευρωπαϊκά δρώμενα, έχουμε ενισχύσει σε εκπληκτικό επίπεδο την εθνική μας ασφάλεια και καλούμαστε να πάμε παραπέρα για να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις, στο πλαίσιο μιας αβέβαιης διεθνούς πραγματικότητας.
Οι… άδειοι “τενεκέδες” και η λαϊκή απαίτηση για να μπει τέλος στην ανοχή προς αυτούς από την κυβέρνηση
Όλα τα παραπάνω “χτίστηκαν” επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας με Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και μάλλον σε μια… κανονική χώρα, όλοι θα συγκεντρώνονταν σε κεντρικές πλατείες για να κάνουν τον… σταυρό τους, μη τυχόν και γίνει η… χοντρή “στραβή”!
Οι… άδειοι “τενεκέδες” που κάνουν θόρυβο δεν συνιστούν εκ πρώτης όψεως μια μεγάλη απειλή, καθώς έχουν αποκτήσει χαρακτήρα γραφικότητας. Η ισχνή μειοψηφία που προκαλεί δυσανάλογα μεγάλο θόρυβο είναι καταδικασμένη στη συνείδηση της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, οι οποίοι τους έχουν… γραμμένους, οριζοντίως και καθέτως! Ωστόσο, αυτή η μειοψηφία είναι αρκετή για να προκαλέσει περαιτέρω δυσαρέσκεια, όσο η κυβέρνηση την ανέχεται.
Ο νοικοκύρης και ο φιλήσυχος πολίτης (οι “Κυρ Παντελήδες”, σύμφωνα με τα περιθωριακά αριστερά στοιχεία) λαμβάνει πλέον πολύ σοβαρά υπόψιν του την ανοχή της κυβέρνησης απέναντι σε όλους αυτούς που μετατρέπουν την καθημερινότητα των πολιτών της Αθήνας σε… κόλαση, προκαλώντας στρες, νευρικότητας και… τρέλα! Οι νόμοι πρέπει να εφαρμοστούν και να είναι σκληροί, γιατί οι αντικοινωνικές συμπεριφορές είναι η πλέον απεχθής μορφή φασισμού. Περιθώρια ανοχής από την κοινωνία δεν θα έχει η κυβέρνηση. Όσο την επιδεικνύει όμως, θα βλέπει παλαιούς ψηφοφόρους της να πηγαίνουν πιο δεξιά ή σε κόμματα που πουλάνε… τρέλα! Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, για να μην τρίβουν τα… μάτια τους στην κυβέρνηση το 2027!
Ευνοϊκά και φιλικά μέτρα τώρα, γιατί αύριο θα είναι αργά…
Η κυβέρνηση καλείται να διορθώσει πολλά και να αποφύγει τις… ανοησίες, οι οποίες είναι ήδη πολλές.
Επισημαίνουμε διαρκώς τα ζητήματα του περαιτέρω σχηματισμού υπεραξίας για την ακίνητη περιουσία των πολιτών, με φιλικότατους νόμους για τη δόμηση, την οίκηση και γενικά τις επενδύσεις.. Δεν πρέπει να ξεχνούν στην κυβέρνηση ότι το πρώτο “κόμμα” στη χώρα μας είναι αυτό των ιδιοκτητών! Επιπλέον, πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερη μέριμνα για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες.
Είναι προφανές, ότι υπάρχουν αντικειμενικοί παράγοντες που δεν επιτρέπουν στην κυβέρνηση να ικανοποιήσει αιτήματα, αλλά υπάρχουν και πλήθος… αστοχιών που επιδεινώνουν την κατάσταση. Δηλαδή, τη στιγμή που μιλάμε για το ελληνικό success story και την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, δεν γίνεται η κυβέρνηση να υποπίπτει σε αψυχολόγητα λάθη, τα οποία απογοητεύουν το εκλογικό σώμα και μπορεί να μας βάλουν σε περιπέτειες. Τέτοια λάθη έχουν γίνει με τους… χαζούς περιορισμούς στη δόμηση και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, αλλά και τον πολιτικά… αυτοκτονικό τρόπο αντιμετώπισης των ελαιοπαραγωγών, ακόμη και αν διαθέτουν ένα δέντρο ή βγάζουν ένα κιλό λάδι! Έχουμε στείλει τα… μαντάτα σε κυβερνητικά στελέχη και θέλουμε να πιστεύουμε ότι ακούνε. Η ελαιοκαλλιέργεια είναι η πρώτη μορφή στην Ελλάδα, καθώς, εκτός από τους αγρότες, αφορά μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, άνεργους κ.ά.
Η ψήφος είναι αυτή που (δεν) θα οδηγήσει σε εθνική κρίση
Τα προαναφερόμενα εύκολα μετατρέπονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους διαμαρτυρίας και καλό είναι όταν ο Μητσοτάκης μιλάει για την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, να τα λαμβάνει υπόψιν με πολύ… βασανιστικά τρόπο!
Η αποφυγή μιας εθνικής κρίσης, την οποία… περιέγραψε σε ομιλία του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, θα προέλθει αποκλειστικά από την… ψήφο των πολιτών. Αν η κυβέρνηση διορθώσει κάποια… φάλτσα που έχει κάνει σε κρίσιμους τομείς και ταυτόχρονα οι πολίτες αντιληφθούν τη σπουδαιότητα της μεγάλης εικόνας του ελληνικού success story, τότε δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Το πρόβλημα θα ξεκινήσει από τη στιγμή που θα… γυρίσει το μυαλό ανάποδα και θα είναι πολύ αργά για να αποφευχθεί η ζημιά.
Από την άλλη, δεν γίνεται να μην επισημάνουμε το γεγονός ότι κάποιοι έχουν κόμπλεξ και θέλουν να ρίξουν τον Μητσοτάκη, αδιαφορώντας για το αν την επόμενη μέρα η Ελλάδα θα μπει σε τούνελ χωρίς… φωτισμό και με ορατότητα στο… μισό μέτρο! Είναι θεμιτό κάθε πολίτης να θέλει να εκλέγει και να εκλέγεται. Όμως, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και ανήθικο να μετατρέπει την προσωπική πικρία και τον… ψευτοεγωισμό του σε πολιτική πλατφόρμα, με αστήρικτες και αβάσιμες κατηγορίες. Ειδικά, η περίπτωση Σαμαρά, αν ιδρύσει κόμμα ή αν συνταχθεί με άλλο κόμμα, θα είναι η πιο χαρακτηριστική. Αν εκδηλωθεί, θα πρόκειται για… καραμπινάτη επιλογή… εκδίκησης, η οποία όμως, κάλλιστα μπορεί να οδηγήσει σε πολιτική αστάθεια.
Όποιος επιδιώκει να εκτεθεί πολιτικά όχι για να εφαρμόσει ένα καλύτερο και πιο αποτελεσματικό σχέδιο διακυβέρνησης, αλλά για να προκαλέσει ζημιά σε αυτόν που δεν… χωνεύει, είναι ξεκάθαρα απέναντι στο εθνικό συμφέρον. Οι προσωπικοί εγωισμοί και τα σύνδρομα κατωτερότητας σε μια χώρα όπου υπάρχει πλήθος μη σκεπτόμενων πολιτών και κυριαρχεί ο λαϊκισμός, όντως μπορούν να οδηγήσουν σε εθνική κρίση.
Το ξέσπασμα μιας τέτοιας κρίσης θα προέλθει από λανθασμένες επιλογές στην κάλπη. Ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα είναι η… ευχή του Ερντογάν, του Πούτιν, των αντι-ευρωπαϊστών και των… λαθροδιακινητών. Όσοι ασκούν κριτική… καφενείου, υιοθετώντας επί της ουσίας το σκεπτικό τέτοιων τύπων, είναι εχθροί της πατρίδας και χωρίς να το καταλαβαίνουν, τείνουν να μετατραπούν σε… ιδανικούς αυτόχειρες! Μάλιστα, όσοι καταφέρονται κατά της Ευρώπης, καλό είναι να σκεφτούν πώς θα ήμασταν αν δεν ανήκαμε σε αυτήν. Θα μας κορόιδευαν και οι Αλβανοί που έζησαν την εποχή του Χότζα…
Με απλά λόγια και χωρίς περιστροφές, πρέπει να αντιληφθούμε ότι μια πολιτική αστάθεια στη χώρα, συγκεντρώνει πολύ μεγάλες πιθανότητες να μας οδηγήσει σε εθνική κρίση. Ας δούμε τι γίνεται στη Γαλλία και τι σημαίνει πολιτική αστάθεια, με ενισχυμένα τα άκρα. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα και οικονομία της Ευρώπης αγωνιά για το ενδεχόμενο να μην μπορεί να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματα της και να καταντήσει σαν την Ελλάδα του 2010!
Συνεπώς, με βάση τα προαναφερόμενα, δεν υπάρχει περιθώριο για χαμένη ψήφο στα κόμματα του λαϊκισμού που έχουν μετατρέψει την εξαπάτηση των πολιτών σε… επιστήμη. Δεν αντέχει η χώρα πειράματα με πρώην πρωθυπουργούς που θέλουν να ιδρύσουν κόμματα, πείθοντας μας ότι τους… χρωστάμε χάρη ή πρέπει να ικανοποιήσουν τη… δίψα για εκδίκηση, βασιζόμενοι στην ψήφο μη σκεπτόμενων πολιτών. Δεν μπορεί να είναι υπέρ του εθνικού συμφέροντος, όσοι έχουν στο μυαλό τους να φύγει ο Μητσοτάκης, επειδή έχουν προσωπικό πρόβλημα και… κόλλημα. Γι αυτό και στις δημοσκοπήσεις καταγράφεται… μονότονα η κυριαρχία του Πρωθυπουργού, χωρίς να υπάρχει… υπόνοια για κάποια εναλλακτική πρόταση εξουσίας, η οποία θα έχει αρχή, μέση, τέλος, ρεαλισμό, λογική, κοστολόγηση και μέτρηση αποτελέσματος. Αν τα είχε κάνει μαντάρα ο Μητσοτάκης, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα ζητούσαμε να φύγει. Ωστόσο, το ελληνικό success story δεν μας αφήνει περιθώρια για να υποστηρίξουμε αυτούς που θέλουν να παίξουν τη χώρα στα… ζάρια.
Η ψήφος μας το 2027 και το 2031, με βάση τους συμβατικούς χρόνους διενέργειας εκλογών, πρέπει να είναι εξαιρετικά ζυγισμένη, καθώς το λάθος τιμωρείται. Όσα χτίστηκαν με μεγάλο κόπο και διαρκή προσπάθεια τα τελευταία χρόνια, μπορεί να γκρεμιστούν μέσε σε πολύ σύντομο χρόνο. Σαν να έχει χτίσει κάποιος ένα γερό σπίτι και επειδή δεν του αρέσει το… χολ, το ανατινάζει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα με… δυναμίτιδα! Ελπίζουμε να μη γίνει το μοιραίο λάθος στην κάλπη, γιατί σε διαφορετική περίπτωση, ας είμαστε έτοιμοι για περιπέτειες και μεγάλη… αντάρα!
