Το αντι-μητσοτακικό μέτωπο προσπαθεί να βρει τρόπους για να εμποδίσει τη Νέα Δημοκρατία ώστε να καταγράψει ένα υψηλό ποσοστό στις εκλογές του 2027 και να συνεχίσει να αποτελεί κυρίαρχο κυβερνητικό βραχίονα έως το 2031
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Κόμματα και διαπλοκή θέλουν να κόψουν τον δρόμο του Μητσοτάκη προς την αυτοδυναμία, ώστε να πιέσουν προς την κατεύθυνση δημιουργίας μιας συγκυβέρνησης, η οποία, μπορεί να έχει ως κορμό τη Νέα Δημοκρατία, αλλά ο διακαής πόθος τους είναι να μην ηγείται ως πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης! Τα μηνύματα περί δημιουργίας κόμματος από τον Τσίπρα, αλλά και οι κινήσεις Σαμαρά για να εμφανιστεί την… τελευταία στιγμή των εκλογών, ώστε να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα, συνιστούν δύο εξαιρετικής σπουδαιότητας διεργασίες, οι οποίες δεν ξέρουμε πώς θα αποτυπωθούν στην κάλπη.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η δημιουργία κόμματος από τον Τσίπρα θα ανεβάσει το επίπεδο του… αλληλοφαγώματος στην Αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ και η Κωνσταντοπούλου θα βάλουν στο στόχαστρο τον Τσίπρα και ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κίνημα Δημοκρατίας, το ΜεΡΑ 25 και η Νέα Αριστερά θα προσπαθούν να αναζητήσουν ρόλους στο πολιτικό σκηνικό, για να μην βρεθούν στα αζήτητα. Όλα αυτά ευνοούν τον Μητσοτάκη, ο οποίος μάλλον θα έβλεπε με… καλό μάτι το κόμμα του Τσίπρα για τη δεύτερη θέση με ποσοστά… ΠΑΣΟΚ, ώστε να κάνει… νταλαβέρι με το ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία κυβέρνησης. Επιπλέον, αν ο Τσίπρας είναι δεύτερο κόμμα, αυτό ίσως να σημαίνει αποκλεισμό από τη νέα Βουλή για τα κόμματα της Νέας Αριστεράς, του Κινήματος Δημοκρατίας και του ΜεΡΑ 25.
Ο Μητσοτάκης έως τις εκλογές έχει πολλά “όπλα” για να ρίξει στη μάχη με πιο αποτελεσματικό αυτό της οικονομίας. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες του νέου έτους, θα αρχίσουν να φαίνονται τα οφέλη από τις φοροελαφρύνσεις της κυβέρνησης, ενώ, αυτή τη στιγμή, όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν στην άποψη ότι και το 2026 θα είναι ένα εξίσου καλό έτος για τα δημοσιονομικά και την πραγματική οικονομία, εκτός και αν συμβεί κάτι πολύ αρνητικό. Ο πρωθυπουργός έως τις εκλογές έχει τεράστια περιθώρια για παροχές και αυτό φοβίζει το ΠΑΣΟΚ και την Αριστερά, καθώς δεν θα έχουν αφήγημα για το βασικό ζήτημα που αφορά τους πολίτες. Αν μάλιστα, υπάρχουν ενδείξεις ότι αμβλύνεται το πρόβλημα της ακρίβειας, τότε θα έχει γίνει το μεγάλο βήμα για να βγει με διαφορά πρώτη η Νέα Δημοκρατία και ας μην κατακτήσει την αυτοδυναμία…
Φιλολαϊκά ανοίγματα που θα κάνουν… κλικ!
Τα φορολογικά μέτρα που είναι προγραμματισμένα για το 2026 και τα έκτακτα που θα προκύψουν λόγω της αναμενόμενης θετικής πορείας της οικονομίας, ανακουφίζοντας το κυβερνών κόμμα και φοβίζοντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μητσοτάκη δεν έχουν καμία αξιοπιστία στα ζητήματα της οικονομικής πολιτικής και ως εκ τούτου τα αφηγήματα τους είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Ο Μητσοτάκης έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακοινώνει μέτρα οικονομικής και θεσμικής στήριξης της κοινωνίας. Αυτό είναι το σημείο που φοβίζει όλους τα.. καλόπαιδα του αντι-μητσοτακικού μετώπου. Κατά το παρελθόν, κανένα κόμμα και κανένας πρωθυπουργός δεν έχασε εκλογές, αν διέθετε το ισχυρό “χαρτί” την οικονομία. Άλλωστε, αυτό φαίνεται και στις δημοσκοπήσεις, οπότε, ο Τσίπρας, ο Ανδρουλάκης και οι… λοιποί, είναι “λοκαρισμένοι”, όπως τα τουρκικά αεροσκάφη που τα “κλειδώνουν” οι “αετοί” των Ραφάλ!
Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός δρομολογεί ανοίγματα προς τα δεξιά, για να περιορίσει τις διαρροές και να αυξήσει τις εισροές δυσαρεστημένων, οι οποίοι το 2023 υπερψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία. Άρα, θα ακολουθήσει τη γνωστή συνταγή στην οικονομία “συγκινώντας” το κεντρώο και κεντροαριστερό ακροατήριο, ιδίως της μεσαίας τάξης και ταυτόχρονα θα κλείνει το… μάτι στο δεξιό με κινήσεις που θα έχουν ισχυρούς συμβολισμούς.
Παράλληλα, η χθεσινή παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Σαρμ Ελ Σέιχ της Αιγύπτου, στο πλαίσιο της ιστορικής συμφωνίας ειρήνευσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, επιβεβαιώνει τον ισχυρό ρόλο της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή μας και δικαιώνει την τακτική και τις επιλογές της κυβέρνησης. Πρόκειται για άλλο ένα “παράσημο” στο… πεδίο της “μάχης”, το οποίο έχει πατριωτικό πρόσημο. Η παρουσία της Ελλάδας σε μια τόσο ιστορική μέρα αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη για τη θέση και το κύρος που διαθέτει στο διεθνές στερέωμα. Η αναβαθμισμένη θέση της Ελλάδας δεν προέκυψε από τον… αυτόματο πιλότο, αλλά είναι αποτέλεσμα μιας συνολικής προσπάθειας που έχει γίνει τα τελευταία 6 χρόνια, φέροντας την… κωδική ονομασία “ελληνικό success story”!
Η ισχυροποίηση της οικονομίας και της άμυνας και ο αναβαθμισμένος ρόλος της Ελλάδας στη γεωπολιτική σκακιέρα ευνοούν τους σχεδιασμούς του Μητσοτάκη και… στριμώχνουν τους αντιπάλους του. Για παράδειγμα, μετά τη σκευωρία των Τεμπών, τα κόμματα της Αριστεράς χάνουν και το… δικαίωμα να παραλύουν το Κέντρο της Αθήνας, κάνοντας συγκεντρώσεις έξω από την ισραηλινή πρεσβεία στη Λεωφόρο Κηφισιάς, στο Ψυχικό. Τους “τρέφουν” τα θύματα, για να δικαιολογήσουν την ύπαρξη τους, καθώς δεν έχουν να προσφέρουν ή να εισφέρουν κάτι άλλο στην κοινωνία και στο δημόσιο διάλογο.
Επιπλέον, η κίνηση της κυβέρνησης για ξεκαθάρισμα του… γιουσουρούμ στον ιερό χώρο του Άγνωστου Στρατιώτη έξω από τη Βουλή, δείχνει ότι δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει ζωτικό χώρα στο πολιτικό περιθώριο, αλλά ούτε και να… ανεχθεί την αυστηρή κριτική όσων την κατηγορούν ότι υποκύπτει σε μια χούφτα απείθαρχων που θέλουν να κάνουν ό,τι γουστάρουν. Βέβαια, όλα αυτά αποδεικνύονται στο πεδίο και καλό είναι η κυβέρνηση να δείξει περισσότερη πυγμή σε τέτοια ζητήματα. Άλλωστε, δεν έχει κάποιο λόγο για να μην πράξει κάτι τέτοιο, καθώς έχει “καβατζώσει” το Κέντρο και σημαντικό μέρος της Κεντροαριστεράς, οπότε κάτι πρέπει να κάνει για να μη μετράει συνεχώς απώλειες προς τα δεξιά.
Το μοτίβο και ο προσανατολισμός του κυβερνητικού έργου
Με βάση τα παραπάνω, ο Μητσοτάκης πρέπει να έχει σταθερό προσανατολισμό προς τη συνεχή ενίσχυση των εισοδημάτων ώστε να αμβλυνθεί το πρόβλημα της ακρίβειας, ενώ από την άλλη, πρέπει να ενισχύει διαρκώς το προφίλ της χώρας στο διεθνές διπλωματικό και γεωπολιτικό περιβάλλον.
Επιπλέον, ο πρωθυπουργός πρέπει να “μιλήσει” στην καρδιά και την ψυχή κάθε ψηφοφόρου που εγκατέλειψε τη Νέα Δημοκρατία για διάφορους λόγους, πείθοντας τους περισσότερους από αυτούς, ότι η πολιτική αστάθεια, θα ζημιώσει τους ίδιους. Η Νέα Δημοκρατία αναμφίβολα, δείχνει πολύ αποδυναμωμένη κυρίως λόγω του βραχνά της ακρίβειας, πάνω στην οποία “κουμπώνουν” ο ΟΠΕΚΕΠΕ και τα Τέμπη. Όμως, αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει κάποιο κόμμα ή πολιτικός αρχηγός, τα οποία να προηγούνται έστω και σε έναν τομέα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας. Αν οι πολίτες εμπιστεύονται… λίγο τον Μητσοτάκη, εντούτοις, δεν δίνουν… μία για τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της εγχώριας πολιτικής σκηνής.
Συνεπώς, είναι στο χέρι του να αξιοποιήσει περισσότερο το ισχυρό “χαρτί” της οικονομίας, δίνοντας έμφαση σε θέματα φορολογίας, επενδύσεων, απλοποίησης της γραφειοκρατίας και ακινήτων. Έχει δε, σημαντικά περιθώρια για να τονώσει περαιτέρω το αίσθημα υπερηφάνειας των Ελλήνων στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας, ενώ πρέπει να βάλει τα… δυνατά του, για να πείσει τους πολίτες ότι δεν συγκρίνεται σε σχέση με τους υπόλοιπους στα ζητήματα της ασφάλειας, της υγείας, της παιδείας και της διαφάνειας.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο Μητσοτάκης αποτελεί τον κύριο και αποκλειστικό ρυθμιστή των εξελίξεων, σκορπώντας… φόβο και πανικό τόσο στους πολιτικούς αντιπάλους του, όσο και σε αυτούς που βρίσκονται από πίσω τους. Ταυτόχρονα, σύσσωμη η κυβέρνηση πρέπει να δείξει ότι παρά τη φθορά της εξουσίας, διαθέτει αποθέματα ταπεινότητας, πλεονάσματα θάρρους και… ελλείμματα έπαρσης και αλαζονείας. Ο παραπάνω οδικός χάρτης είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει τη Νέα Δημοκρατία σε νίκη με διαφορά και η επόμενη μέρα δεν θα εγκυμονεί κινδύνους για την πολιτική σταθερότητα στον τόπο. Γιατί εν τέλει, αυτό είναι και το ζητούμενο για το συμφέρον της χώρας και των πολιτών…
