Συζητείται ευρέως το τελευταίο 48ωρο η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού και… διακεκριμένου πολιτικού τυχοδιώκτη, Αλέξη Τσίπρα, σχετικά με το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός πολιτικού φορέα, ο οποίος θα εξελιχθεί σε πολιτικό κόμμα που θα “κλέψει” την εξουσία από τον Μητσοτάκη στις εκλογές του… 2031!
Ταυτόχρονα, ο πρώην αρχηγός και νυν απλός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, άδειασε ολόκληρη την αντιπολίτευση, λέγοντας ότι δεν έχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης!
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Δηλαδή, ο Τσίπρας αναγνωρίζει ότι στις εκλογές του 2027, θα ξαναβγεί πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, ενδεχομένως με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία, οπότε, μέσω της θεωρίας του “ώριμου φρούτου”, κάτι καλύτερο μπορεί να περιμένει ο “προοδευτικός χώρος” το… 2031! Είναι πάρα πολύ πιθανό το ενδεχόμενο, τα λεγόμενα του Τσίπρα να εξέπληξαν ευχάριστα τον ίδιο τον Μητσοτάκη, ο οποίος έλαβε μια γενναία στήριξη από εκεί που δεν το περίμενε!
Η ομιλία του Τσίπρα στην εκδήλωση του ινστιτούτου του (εδώ γελάμε…) ήταν μια ξεκάθαρη ψήφος εμπιστοσύνης στον Μητσοτάκη και μια αδιαμφισβήτητη μομφή, σε όλους όσους πιστεύουν ότι με… ανοησίες και ακροβασίες, μπορούν να ρίξουν τον σημερινό πρωθυπουργό. Ο Τσίπρας έχει συνειδητοποιήσει ότι για παράδειγμα, η υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών, έχει γυρίσει μπούμερανγκ για τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακριβώς είχε προβλέψει προ τριμήνου η στήλη. Ο πρώην πρωθυπουργός, μέσα από την… αγωνία του για τη συγκρότηση αξιόπιστης πολιτικής δύναμης που θα… κοντράρει τον Μητσοτάκη, επί της ουσίας εκφράζει την προσωπική του αγωνία για το ενδεχόμενο να είναι βουλευτής ενός κόμματος, το οποίο, μόλις και μετά βίας θα μπορέσει να ξαναμπεί στη Βουλή το 2027!
Ο Τσίπρας κινούμενος μεταξύ… φαντασιοπληξίας, ακατάσχετης μπουρδολογίας και θεωρητικής… ανοησίας, κατέθεσε ένα… μανιφέστο για την ανασυγκρότηση του “προοδευτικού χώρου”, το οποίο, κινείται εκτός της σημερινής παγκόσμιας πραγματικότητας και των τεράστιων προκλήσεων που έχει δημιουργήσει. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι παραμένει δέσμιος της κομμουνιστικής του ρίζας, ρίχνοντας και μερικές… πινελιές πατριωτισμού, μπας και μπορέσει να κερδίσει κάτι από το δεξιό ακροατήριο.
Ο Αλέξης έβαλε “ταφόπλακα” σε Ανδρουλάκη, Φάμελλο και λοιπούς “συγγενείς”
Η πλήρης απαξίωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, δηλαδή αυτών που κυβέρνησαν τη χώρα (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) από τον ίδιο τον Τσίπρα, φανερώνει τον… τρόμο που νιώθει έχοντας απέναντι του τον Μητσοτάκη!
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία ανακάμπτει και ο Μητσοτάκης, έστω… τσαλακωμένος, εξακολουθεί να διαθέτει μεγάλο κεφάλαιο στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, η οποία με τη σειρά της δίνει σαρωτικά ποσοστά στην παράσταση νίκης για το κυβερνών κόμμα. Εν ολίγοις, ο Τσίπρας, μέσω της ομιλίας του είπε ξεκάθαρα προς την κοινωνία ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας άλλος που θα μπορούσε να σταθεί απέναντι στον Μητσοτάκη, ενώ ο Ανδρουλάκης, ο Φάμελλος και οι… λοιποί συγγενείς, αποτελούν πρόσωπα, με τα οποία κάποιος μπορεί να περνάει την ώρα του ευχάριστα!
Ταυτόχρονα, ο Τσίπρας “λέει” προς την κοινωνία και κυρίως προς τους αναποφάσιστους (σταθμίζονται μεταξύ 15%-18% στις δημοσκοπήσεις), ότι όταν έρθει η ώρα της ψήφου, μάλλον δεν θα έχει νόημα να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, γιατί συνολικά ο κεντροαριστερός χώρος έχει καταντήσει… τσίρκο! Φυσικά, δεν συζητάμε για το τι σκέφτεται ο Τσίπρας για τη Ζωή, τον Βαρουφάκη και τον Κασσελάκη! Ακόμη και αν υπάρξει κάποιο πρόσωπο έκπληξη που θα βγει μπροστά “πλασάροντας” τον εαυτό του ως ηγέτη της Κεντροαριστεράς, είναι εξαιρετικά δύσκολο να απορροφήσει τις σκόρπιες δυνάμεις του αριστερού χώρου. Άλλωστε, τι και ποια εναλλακτική πρόταση εξουσίας θα μπορούσε να εκφράσει ένας “άφθαρτος” κεντροαριστερός, ο οποίος, θα στηριζόταν σε στελέχη του αριστερού ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς ή των πάλαι ποτέ Συριζαίων που σήμερα είναι στη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή στον Κασσελάκη; Η λέξη απελπισία ίσως είναι μικρή για να εκφράσει το μέγεθος του αδιεξόδου…
Ο Τσίπρας με την ομιλία του περιέγραψε το στρατηγικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται ο κεντροαριστερός χώρος. Ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει προσκολλημένος σε παρωχημένες αντιλήψεις, αλλά και δέσμιος χρεοκοπημένων αριστερών ιδεών. Αδυνατεί να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών και δεν δύναται να κεφαλαιοποιήσει τα οφέλη των στρατηγικών συμμαχιών της Ελλάδας με τις πλέον ισχυρές χώρες. Εν τέλει, θα συνεχίσει να βρίσκεται στο περιθώριο των πολιτικών εξελίξεων, καθώς δεν έχει να πει ή να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στον δημόσιο διάλογο. Η ανικανότητα της κεντροαριστεράς να βγει μπροστά και να πείσει την κοινωνία ότι έχει καλύτερη, μετρήσιμη και πιο αποτελεσματική πρόταση εξουσίας σε σχέση με τη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη, συνιστά ένα αξιόπιστο “όπλο” στα χέρια του σημερινού πρωθυπουργού.
Χωρίς αντίπαλο και με πολλούς… χορηγούς η διακυβέρνηση Μητσοτάκη!
Ο Μητσοτάκης παίζει χωρίς αντίπαλο, παρακολουθεί τον Τσίπρα να παρουσιάζει μανιφέστο εξουσίας, αλλά για την… επόμενη δεκαετία και εν τέλει, έχει ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα για να συνεχίσει να κερδίζει κεντρώο κοινό, συμπιέζοντας περαιτέρω το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους λοιπούς, πλην της Πλεύσης Ελευθερίας.
Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι “παραφυάδες” του, δεν μπορούν να συγκροτήσουν έναν αξιόπιστο πόλο εξουσίας. Έτσι, οι πιο ριζοσπάστες θα αναζητούν “λύσεις” τύπου Κωνσταντοπούλου και οι πιο… νουνεχείς απλά θα τραβάνε τα μαλλιά τους! Ο Τσίπρας φοβάται πολύ για την τύχη του και το πολιτικό του κεφάλαιο μετά τις εκλογές του 2027. Προέχει γι αυτόν η επανεκλογή (κάτι σαν το μόνιμο βουλευτιλίκι του Γιώργου Παπανδρέου), αλλά αν αυτή γίνει με ένα κόμμα που θα κινείται μεταξύ 5%-10%, ο ίδιος θα είναι πολιτικά αδύναμος για να ξαναβγεί μπροστά και να ηγηθεί. Από την άλλη πλευρά, γνωρίζει πολύ καλά ότι ένας ΣΥΡΙΖΑ του 6%-7% και ένα ΠΑΣΟΚ του 12%-13%, δεν μπορούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση, η οποία θα… ρίξει το “καθεστώς Μητσοτάκη”. Το πλέον πιθανό σενάριο σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, παρά οτιδήποτε άλλο.
Το ΠΑΣΟΚ έχει… στερητικό σύνδρομο με την εξουσία από το 2014 και ο μοναδικός τρόπος για να ξαναδεί… καρέκλες είναι η σύμπραξη με τη ΝΔ, αν η τελευταία δεν κερδίσει την αυτοδυναμία στις εκλογές της άνοιξης του 2027. Αφήστε που η περίπτωση της πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα ξεπερνάει τα σύνορα της χώρας και απασχολεί στον μέγιστο βαθμό τους εταίρους μας στους διεθνείς θεσμούς. Δεν νομίζουμε ότι ο διεθνής παράγοντας θα αφήσει στην… τύχη του το ζήτημα της πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα, αν αυτό συνδέεται με την απαραίτητη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ σε ένα κυβερνητικό σχήμα υπό τη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη!
Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ δια της αφλογιστίας του και το ΠΑΣΟΚ δια της αδυναμίας του, αποτελούν αυτή τη στιγμή ένα δίχτυ προστασίας για τον Κυριάκο Μητσοτάκη! Δεν μπορούν να διατυπώσουν αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης, κάτι που σίγουρα θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψιν από τους αναποφάσιστους, οι οποίοι, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό συντάσσονται με τον διαφαινόμενο νικητή των εκλογών. Ο Τσίπρας δεν θέλει να ηγηθεί ενός κόμματος για να γνωρίσει άλλη μια ήττα από τον Μητσοτάκη. Θέλει να είναι μέσα στο “τρένο”, όταν κάποια στιγμή βρεθεί αυτός που θα κερδίσει τον Μητσοτάκη, έστω και δια της ψήφου αντίδρασης, λόγω… κούρασης του εκλογικού σώματος. Όλα μπορούν να συμβούν σε αυτήν τη ζωή. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός αυτής της χώρας…
