Όλα ανατρέπονται – κι ελάχιστοι το βλέπουν…
Του Θανάση Κ.
Αν δεν το έχετε καταλάβει ακόμα, υπάρχει ένας “πόλεμος προπαγάνδας” που μαίνεται στα ειδησεογραφικά δίκτυα – δυτικά και μη – για τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία, για τα πάντα…
Και η πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται, είναι συνήθως εντελώς διαφορετική από αυτή που παρουσιάζουν ή προεξοφλούν.
Για να δούμε μερικά πρόσφατα παραδείγματα μόνο των τελευταίων 24ωρων και μόνο από τη Μέση Ανατολή:
— ΔΕΝ “απέτυχε” η Ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν. Το ακριβώς αντίθετο: οδήγησε την Αμερική να δώσει το τελικό – και καταλυτικό, όπως φαίνεται – χτύπημα στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν: Με τα τρία πλήγματα στο Fordow στο Νatanz και στο Isfahan…
— Δεν κινδυνεύει να “γονατίσει το Ισραήλ” από τα ανταποδοτικά πλήγματα του Ιράν. Αν δείτε όλες τις πληροφορίες και διασταυρώσετε όσα δίνουν οι αρχές και από τις δύο πλευρές με όσα δίνουν ανεξάρτητες πηγές εκατέρωθεν:
— Στο Ισραήλ υπήρξαν μέχρι το βράδυ της Κυριακής 24-26 νεκροί και 1200 τραυματίες. Ενώ στο Ιράν υπήρχαν 400- 950 νεκροί και πάνω από 3000 τραυματίες.
— Στους νεκρούς του Ιράν περιλαμβάνονται σημαντικοί πυρηνικοί επιστήμονες και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του καθεστώτος. Δηλαδή τα θύματα που προκάλεσε το Ισραήλ είναι “στοχευμένα” – ενώ τα θύματα των Ιρανών είναι Ισραηλινοί άμαχοι…
Η πληθυσμιακή σχέση Ισραήλ – Ιράν είναι 1 προς 10.
Τα θύματα εκατέρωθεν είναι 1 προς 16 έως 1 προς 40!
Αν κάποιος κινδυνεύει να γονατίσει είναι το Ιράν!
Άλλωστε οι Ισραηλινοί είναι “σκληραγωγημένοι” από τα χτυπήματα της Χαμάς και της Χεζμπολάχ όλα τα προηγούμενα χρόνια – που κι οι δυό τους έχουν πια εξουδετερωθεί, κι οι δυο τους είχαν πλήρη στήριξη του Ιράν!
Κι όλοι μιλούν πλέον για εσωτερικούς τριγμούς στο Ιράν (και κάποιοι για ανατροπή του καθεστώτος) – κανείς δεν μιλάει για… “ανατροπή καθεστώτος” στο Ισραήλ!
— Δεν διαλύθηκε το Iron Dom δηλαδή το σύστημα αντιπυραυλικής ασπίδας του Ισραήλ. Από τους 450 βαλλιστικούς πυραύλους που έριξε συνολικά το Ιράν μέχρι την Κυριακή το βράδυ πέρασαν τελικά οι 50, δηλαδή γύρω στο 11%. Το ποσοστό αυτό ήταν υψηλότερο από ό,τι περίμεναν οι έλπιζαν οι Ισραηλινοί, αλλά αρκετά χαμηλό ώστε να θεωρείται ότι το Iron Dom τελικά “άντεξε”.
Κι αυτή τη στιγμή δεν αναμένει κανείς το Ισραήλ να “συνθηκολογήσει”. Μάλλον από τους Ιρανούς περιμένουν να κάνουν πίσω…
–Τέλος το πρόσφατο αμερικανικό χτύπημα στο Ιράν – που κατέστρεψε υπόγειες εγκαταστάσεις εμπλουτισμού πυρηνικού υλικού – ΔΕΝ σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε πόλεμο με το Ιράν.
Δεν υπάρχει αμερικανική εισβολή, δεν υπάρχει χερσαία εμπλοκή, ούτε κλιμάκωση σε ευρύτερο πόλεμο.
Υπάρχει ένα πλήγμα, στρατηγικό, χειρουργικό – και τελεσίδικο.
Το πραγματικό διακύβευμα, πλέον, δεν είναι η «απάντηση» του Ιράν, αλλά αν θα υποχρεωθεί να παραιτηθεί από το πυρηνικό του πρόγραμμα.
Αν αυτό επιτευχθεί – με οποιοδήποτε τρόπο, είτε υπό το παρόν καθεστώς, είτε μετά ανατροπή του (regime change) – τότε θα πρόκειται για γεωπολιτική νίκη πρώτου μεγέθους.
— Νίκη του Ισραήλ, που ξεκίνησε την επιχείρηση.
— Νίκη και του Ντόναλντ Τραμπ, που την ολοκλήρωσε.
— Νίκη χωρίς χερσαίο πόλεμο, χωρίς ατέρμονα εμπλοκή, αλλά με στόχο, σχεδιασμό και αποφασιστικότητα.
Και θα είναι απόδειξη ότι ο Τράμπ ΔΕΝ είναι “απομονωτιστής” – είναι αντίθετος με τις χερσαίες εμπλοκές χωρίς όρια (never ending wars)…
* Όμως, για να υπάρξει εκτόνωση της κρίσης και σταθεροποίηση μετά την κρίση, πρέπει το Ιράν να δεσμευτεί ότι δεν θα επιστρέψει ξανά στο πυρηνικό πρόγραμμα.. Και για να υπάρξει τέτοια δέσμευση – αποδεκτή από τη Δύση, αποδεκτή από το Ισραήλ και με μεσολάβηση αποδεκτή από την Τεχεράνη – ο μόνος που θα μπορούσε να την εγγυηθεί είναι η Ρωσία.
* Κι εδώ αρχίζει η επόμενη μεγάλη ανατροπή:
— Η Ρωσία – η χώρα που μέχρι χθες παρουσιαζόταν από τη Δύση ως «απειλή» για την παγκόσμια ειρήνη – μπορεί να γίνει ο εγγυητής της Ειρήνης στην πιο ταραγμένη περιοχή του πλανήτη.
— Και ο ίδιος ο Πούτιν – από «εγκληματίας πολέμου», γίνεται πιθανός «ρυθμιστής της παγκόσμιας ασφάλειας».
Αυτό δεν είναι υπόθεση, δεν είναι “φανταστικό σενάριο”. Έχει ήδη ξεκινήσει!
Ο Τραμπ βρίσκεται πια σε τακτική τηλεφωνική επαφή με τον Πούτιν.
Και οι συνομιλίες τους – από ό,τι φαίνεται – δεν περιορίζονται στην Ουκρανία, αλλά περιλαμβάνουν ολόκληρο το γεωπολιτικό τοπίο, και κυρίως τη Μέση Ανατολή.
Ο Πούτιν ζητά:
– να κρατήσει όσα έχει ήδη πάρει στην Ουκρανία,
– να διατηρήσει όσα είχε στη Συρία (πιθανόν και στη Λιβύη),
και εις αντάλλαγμα:
– να διασφαλίσει ότι το Ιράν δεν θα επιστρέψει σε στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα,
– και ότι η ίδια η Ρωσία δεν θα απειλήσει μελλοντικά την Ευρώπη.
Αυτό είναι το πλαίσιο μιας νέας στρατηγικής συνεννόησης ΗΠΑ–Ρωσίας.
Ο μόνος τρόπος για να απεμπλακεί η Αμερική από ατέρμονες στρατιωτικές δεσμεύσεις ανά τον κόσμο, ΧΩΡΙΣ να χάσει τον ηγετικό της ρόλο, είναι να έρθει σε τέτοια συμφωνία με τη Ρωσία. Και ο Τραμπ το ξέρει – και το δρομολογεί.
* Κι εδώ ερχόμαστε στο πιο ωμό πολιτικό συμπέρασμα:
–Προέβλεπαν «γενικευμένο πόλεμο» και «καταστροφή».
Και φαίνεται πως έρχεται – ή τουλάχιστον άνοιξε δρόμος για – Ειρήνη.
— Προέβλεπαν «ανατροπή Νετανιάχου» και «κατάρρευση Τραμπ».
Και συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
— Όπως πριν από λίγο καιρό, προεξοφλούσαν ότι η Ρωσία θα «γονατίσει» και ο Πούτιν θα «ανατραπεί».
Και πέφτουν έξω ξανά.
Πόνταραν στους «σωστούς» ηγέτες: στον Ζελένσκι, στη Φον ντερ Λάιεν, στον Μπάιντεν, στην Κάμαλα – είτε γιατί «ήταν η σωστή πλευρά της Ιστορίας», είτε γιατί ήταν, δήθεν, «πανίσχυροι».
Και έχασαν σε όλα!
Τώρα έρχεται και ο Γερμανός Φρίντριχ Μέρτς – Καγκελάριος της Γερμανίας πλέον– και λέει ότι το Ισραήλ κάνει «τη βρωμοδουλειά» για λογαριασμό όλων μας.
Ποια είναι η «βρωμοδουλειά»;
Ότι όλοι ήξεραν πως ΔΕΝ πρέπει να υπάρξει πυρηνικό Ιράν,
όλοι το φοβούνταν,
κανείς δεν τολμούσε να το σταματήσει,
κι όμως… δύο μόνο το σταμάτησαν:
Ο Νετανιάχου και ο Τραμπ!
Που τους έβριζαν, τους ειρωνεύονταν, προεξοφλούσαν την αποτυχία τους και ονειρεύονταν την ανατροπή τους.
Και τώρα κάνουν τον σταυρό τους – που οι «μουρλοί»… τα κατάφεραν!
Δεν έχει λήξει ακόμα – αλλά τουλάχιστον φαίνεται πως τα καταφέρνουν…
* Υπάρχει, όμως, και δεύτερο μεγάλο γεωπολιτικό «ράγισμα»:
Η περιφερειακή θέση του Ισραήλ έχει αλλάξει ριζικά.
Η απομόνωσή του έσπασε.
Δεν είναι πλέον «μόνος εναντίον όλων».
Είναι εγγυητής ασφάλειας για όλα τα φιλοδυτικά αραβικά καθεστώτα της περιοχής – Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Κουβέιτ – τα οποία ουδέποτε απειλήθηκαν από το Ισραήλ.
Για τη Σαουδαραβία και τα Εμιράτα είναι προφανές. Και οι δύο φοβούνταν πολύ περισσότερο ένα πυρηνικό Ιράν, παρά το Ισραήλ.
Χώρια που αντιμετώπιζαν και τα πλήγματα από τα νώτα τους, από τους φιλοϊρανούς Χούτι της Υεμένης.
Για την Αίγυπτο είναι λιγότερο προφανές αλλά εξ ίσου αληθινό: Οι φιλοϊρανοί Χούτι έχουν διαταράξει την ναυσιπλοϊά στην Ερυθρά θάλασσα κι έχουν ουσιαστικά παραλύσει το Σουέζ – βασική πλουτοπαραγωγική πηγή για την Αίγυπτο. Συνεπώς όλοι επιθυμούσαν την εξουδετέρωση του Ιράν κι όλοι έτρεμαν την ιδέα ενός πυρηνικού Ιράν δίπλα τους.
Το Ισραήλ, λοιπόν, τους έσωσε.
Άρχισε την επιχείρηση στις 13 Ιουνίου.
Η Αμερική την ολοκλήρωσε στις 21 Ιουνίου.
Ο νέος “πόλεμος των οκτώ ημερών” – 57 χρόνια μετά τον πόλεμο των έξι ημερών – έκρινε τη νέα περιφερειακή ισορροπία.
Τώρα πλέον το Ισραήλ:
– Δεν χρειάζεται να λύσει πρώτα το Παλαιστινιακό για να εξομαλύνει τις σχέσεις του με τον Αραβικό κόσμο.
– Έχει για πρώτη φορά τοπικές συμμαχίες – κυρίως τους Κούρδους της Βόρειας Συρίας (Ροζάβα). Χωρίς τους Κούρδους της Ροζάβα δεν θα μπορούσαν να γίνουν τα αεροπορικά πλήγματα του Ισραήλ στο Ιράν….
– Έχει αποδυναμώσει τα Σιιτικά δίκτυα του Ιράν (Χεζμπολάχ, Σύρια, Ιράκ).
– Και τώρα είναι σε θέση να στραφεί στην άλλη μεγάλη απειλή της περιοχής:
τον Σουνιτικό φονταμενταλισμό, με επίκεντρο την Τουρκία του Ερντογάν!
Ό,τι ήταν το Ιράν για τους Σιίτες εξτρεμιστές, είναι η Τουρκία για τους Σουνίτες φονταμενταλιστές.
Μόνο που η απειλή από τους Σουνίτες τζιχαντιστές είναι ακόμα πιο διαβρωτική:
Τα Σιιτικά δίκτυα ήταν επικίνδυνα και αποσταθεροποιητικά στη Μέση Ανατολή κυρίως. Τα δίκτυα του Σουνιτική φοντεμανταλισμού είναι “εσωτερικός εχθρός για όλους” – και για τα αραβικά καθεστώτα και για τις δυτικές χώρες όπου έχουν διεισδύσει. Κι όλα τους υποστηρίζονται από την Τουρκία, υποκινούνται από την Τουρκία και συχνά καθοδηγούνται από την Τουρκία.
Άρα το Ισραήλ γίνεται πια απαραίτητο για τη συντριβή και του Σουνιτικού τζιχαντισμού.
Και πάλι έχει σύμμαχο τοπικό: τους Κούρδους.
Και πάλι προσφέρει εγγύηση σε Άραβες και Ευρωπαίους.
Μέσα σ’ αυτή τη γεωπολιτική στροφή, η Τουρκία εμφανίζεται ως “μέρος του προβλήματος” – όχι ως μέρος της “λύσης” του.
Και τέλος, η Τουρκία, ΜΕΤΑ το χτύπημα διακηρύσσει την πλήρη αλληλεγγύη της προς τον λαό του Ιράν και αυτοπροβάλλεται πλέον ως “ηγέτιδα” όλων των “εξεγερμένων μουσουλμάνων”!
— Αν υπάρξει εκτόνωση της κατάστασης με συνθηκολόγηση του Ιράν κατόπιν Ρωσικών εγγυήσεων, η Τουρκία θα βρεθεί απομονωμένη.
— Αν υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση, η Τουρκία θα βρεθεί στο αντίπαλο στρατόπεδο όλων όσων θέλουν την οριστική ήττα του Ιραν και του Ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.
Σε κάθε περίπτωση δημιουργείται πλέον ευνοϊκό έδαφος για μια μεγάλη αντι-τουρκική συμμαχία στην περιοχή,
με τη Ισραήλ να πρωτοστατεί στην πλήρη εξουδετέρωση του ισλαμικού φονταμενταλισμού,
με τα αραβικά καθεστώτα αναγκαστικά δίπλα του,
με τους Κούρδους στην αιχμή του δόρατος (γιατί αυτοί ήταν οι μόνοι που νίκησαν τους τζιχαντιστές επί του εδάφους),
με τη Δύση στο πλευρό του Ισραήλ
με τη Ρωσία να περιμένει να παίξει “διαμεσολαβητικό ρόλο” στην τελική εκτόνωση – άρα σε θέση ουδετερότητας –
και με την Ινδία στο πλευρό του Ισραήλ επίσης (ως εξισορρόπηση και του Πακιστάν που είναι σταθερά με την πλευρά της Τουρκίας).
Αυτό είναι ένα εντελώς νέο σκηνικό που δημιουργείται ήδη.
Και για το οποίο η Ελλάδα είναι εντελώς ΑΝΕΤΟΙΜΗ!
Όχι απλώς γιατί πόνταρε στην “αναβάθμιση” και “ενίσχυση” της Τουρκίας. Και διακήρυσσε την… “φιλία” της με την Τουρκία,
που μας απειλεί ευθέως με Πόλεμο (casus belli)
και μας επιβάλλει αδιαμαρτύρητα από την πλευρά μας
συνεχώς “νέα τετελεσμένα”
(Toυρκολυβικό μνημόνιο, εποικισμός της Αμμοχώστου κλπ).
Όχι απλώς γιατί έχει… “Φιλέλληνα” υπουργό Εξωτερικών!
Αλλά γιατί δεν καταλαβαίνει καν πώς όλα αλλάζουν κι όλα ανατρέπονται γύρω της.
Προσπαθούν να δουν τη νέα πραγματικότητα μέσα από τα στερεότυπα των τελευταίων 70 χρόνων που σήμερα ανατρέπονται με πάταγο!
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό: Διακήρυσσαν ότι πάνε με την “σωστή πλευρά της Ιστορίας” παραμένοντας εγκλωβισμένοι στα στερεότυπα των παρελθόντος!
Η αλήθεια είναι ότι από τις πρόσφατες εξελίξεις όλοι αιφνιδιάστηκαν.
Αλλά οι δικοί μας το… τερμάτισαν!
ΥΓ. Εκτός από “Φιλέλληνες” είναι και στραβοί, τρομάρα τους…
