Σήμερα θα αναφερθούμε για πρώτη φορά στο θέμα των καταλήψεων και των… τσαντιριών μπροστά στο ιερό χώρο του Αγνώστου Στρατιώτη, θέλοντας να στείλουμε μερικά σταράτα μηνύματα τόσο προς την κυβέρνηση, όσο και προς αυτούς που ανέχονται η κυβέρνηση και η κοινωνία
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η υπόθεση γύρω από τι είναι το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη μπροστά στη Βουλή, είναι μια ιστορία… τρέλας, την οποία η κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί με όρους υπερβολικής αστικής ευγένειας, συμπεριφορές… comme il faut και αντιμετώπιση του στυλ… savoir vivre! Δεν χρειάζεται να υποδύεται τον ρόλο του εξαιρετικού Χρήστου Ζαμπούνη, ο οποίος περιγράφει σωστούς τρόπους και βασιλικές συμπεριφορές!
Στην περίπτωση των ανισόρροπων του πολιτικού και κοινωνικού περιθωρίου, φαίνεται ότι η υπερβολική ευγένεια καταντάει εκμετάλλευση. Η ανοχή στις μειοψηφίες που δεν συγκροτούν κοινωνική πλειοψηφία, αλλά δημιουργούν προβλήματα, συνιστά έλλειψη σεβασμού στη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας που δίνει καθημερινή μάχη επιβίωσης.
Στην περίπτωση του… πανηγυριού έξω από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, η κυβέρνηση έχει πέσει σε μια επικίνδυνη παγίδα. Αντί να εφαρμόσει το νόμο, επί μέρες σερνόταν μια συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπιστούν όλοι αυτοί που δεν σέβονται τον χώρο, τη δημοκρατία και την κοινωνία. Δεν χρειάζονται τροπολογίες, κορδελάκια και… φιογκάκια, παρά μόνο η εφαρμογή του νόμου. Επιπλέον, ο πρωθυπουργός πρέπει να λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν του ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η τακτική κάποιων οι οποίοι βγάζουν την… ουρά τους απέξω, θεωρούν τους εαυτούς τους πορφυρογέννητους και λειτουργούν σαν να γλείφουν τη ζάχαρη από τον… λουκουμά! Συμπεριφορές που αποτελούν πρόκληση προς την κοινωνία και πρόσωπα που παριστάνουν τους… τσάμπα μάγκες, δεν μπορούν να αποτελούν μέρος μιας νοσηρής πραγματικότητας.
Βάλτε τάξη πριν είναι πολύ αργά…
Η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία έχει δώσει το δικαίωμα στον καθένα μας να εκθέτει άφοβα τις απόψεις του, αν και η κατάσταση τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια έχει οδηγήσει σε μια συστηματική “ασέλγεια” στο “σώμα” της.
Η έννοια της αξιόποινης πράξης που τιμωρείται… παραδειγματικά, έχει εξελιχθεί περίπου σε… ανέκδοτο! Πρέπει να μάθουμε κάποια στιγμή, ότι το δημοκρατικό δικαίωμα στη διαμαρτυρία δεν μπορεί να μετατραπεί σε θράσος, το οποίο αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό των απολυταρχικών καθεστώτων, δηλαδή του μαύρου και του κόκκινου φασισμού. Δεν πήγε κανένας να στήσει… τσαντίρια έξω από τη Χαριλάου Τρικούπη, την Κουμουνδούρου και τον Περισσό, καθώς ο νόμος θέτει όρια και περιορισμούς, προβλέποντας κυρώσεις και ποινές. Για την ακρίβεια, οι είσοδοι των γραφείων των συγκεκριμένων κομμάτων δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ… γιουσουρούμ!
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα είναι ότι κάποιοι αρρωστημένοι εγκέφαλοι με… αριστερά μυαλά, θέλουν να κάνουν δύσκολη τη ζωή των άλλων. Περιφέρουν την αναισθησία τους και την απαξίωση οτιδήποτε εθνικού ως… άποψη και ακτιβισμό. Σηκώνουν με άνεση οποιαδήποτε άλλη σημαία, αλλά μπορούν να κάψουν με… άνεση την ελληνική. Κάνουν καταδρομικές επιχειρήσεις στην Ακρόπολη και σε ιερά σύμβολα, θεωρώντας ότι αυτό αποτελεί ακτιβισμό. Κάνουν δύσκολη τη ζωή αυτών που πάνε στη δουλειά τους για να κολλήσουν το ένσημο και να πάρουν το μεροκάματο, γιατί οι ίδιοι θέλουν να κολλήσουν “ένσημα” στο πεζοδρόμιο, εις βάρος των υπολοίπων. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Σκεφτείτε μόνο ότι υπάρχει εδώ και χρόνια νόμος που προβλέπει ότι όταν πραγματοποιείται μια πορεία θα κλείνουν 2 από τις 5 λωρίδες μια λεωφόρου και όχι όλες. Όσο τον είδατε να εφαρμόζεται, άλλο τόσο το είδαμε και εμείς…
Απώλεια του momentum
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χάσει το momentum, μπερδεύοντας τη μεγάλη “δεξαμενή” του κεντρώου χώρου με τα περιθωριακά στοιχεία της Αριστεράς.
H κυβέρνηση δείχνει ότι διακατέχεται από φοβικά σύνδρομα και ενεργοποιεί τις φυγόκεντρες τάσεις προς τα δεξιά, δείχνοντας υποταγμένοι στο αριστερό αφήγημα. Νομίζει ότι αν βάλει στη… θέση τους όλους αυτούς τους ακραίους, θα χάσει ψήφους από τους κεντροαριστερούς. Δείχνει ευάλωτη και ανοίγει την όρεξη στην διαπλοκή, η οποία… ονειρεύεται την πτώση του Μητσοτάκη, αδιαφορώντας εάν την επόμενη μέρα η Ελλάδα μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση χάους, που θα προκαλέσει τεράστια ζημιά στο ελληνικό success story.
Η κυβέρνηση δεν έχει να χάσει εφαρμόζοντας αυστηρούς νόμους, αλλά μόνο να κερδίσει. Είναι “ψημένη” στα δύσκολα και αυτό φαίνεται από το ξεπέρασμα του σκοπέλου από τις διαδηλώσεις του περασμένου Φεβρουαρίου για τα Τέμπη. Δυστυχώς, τότε, άφησε ζωτικό χώρο στα fake news με τα… ξυλόλια και τα… έλαια σιλικόνης και λίγο έλειψε να μπλέξουμε σε πολιτική περιπέτεια, με προφανείς αρνητικότατες συνέπειες για την οικονομία και τα συμφέροντα της χώρας, σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη διεθνή συγκυρία. Με… σιλικόνες και υπερβολική λείανση των πολιτικών γωνιών δεν γίνεται προκοπή, όταν έχεις να κάνεις με χώρους που λειτουργούν εχθρικά για την πατρίδα. Ας το καταλάβουν στην κυβέρνηση και στο Μαξίμου…
Πάμε καλά στην οικονομία, αλλά θέλουμε να βγάλουμε τα… μάτια μας!
Η οικονομία μας πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο γιατί υπάρχει πολιτική σταθερότητα, την οποία διασφαλίζουν η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Χθες, η Τράπεζα της Ελλάδος με την Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών με την αντίστοιχη για την πορεία της οικονομίας το τελευταίο τρίμηνο, επιβεβαίωσαν αυτό που για άλλους αποτελεί ζητούμενο. Η Ελλάδα έχει γίνει ένας από τους καλύτερους “μαθητές” που προσπαθεί και πετυχαίνει, ενώ την ίδια στιγμή, μεγάλες δυνάμεις, όπως η Γαλλία βυθίζονται στην αβεβαιότητα και στο οικονομικό κόστος, γιατί ο λαός έκρινε ότι αν επιλέξει ακραίους και ανισόρροπους θα δει άσπρη μέρα! Το αντίθετο συμβαίνει. Κάθε καθυστέρηση στις αλλαγές που απαιτούνται στη συγκεκριμένη χώρα, θα συσσωρεύει πρόσθετο οικονομικό κόστος, το οποίο θα πληρώνουν οι ευάλωτοι. Αυτό είναι το κόστος της… ανόητης ψήφου!
Στα καθ’ ημάς, οι πολίτες που θεωρούν ως σωτήρες τους λαϊκιστές της Αριστεράς και της “ψεκασμένης” Δεξιάς, θα το μετανιώσουν πικρά, όταν θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μια άλλη πραγματικότητα την επόμενη μέρα της ψήφου διαμαρτυρίας που θέλουν να ρίξουν στην κάλπη. Δεν μπορούν να διανοηθούν τι θα συμβεί στη χώρα αν κυριαρχήσουν αντι-ευρωπαϊστές, φερέφωνα του Πούτιν, “κρυφοθαυμαστές” του Ερντογάν και “Φιλοχαμασίτες”! Δεν μπορούν να διανοηθούν τι θα συμβεί αν συμπράξουν κόμματα που κινούνται εκτός του πλαισίου συμφερόντων της χώρας και τι θα σημάνει κάτι τέτοιο για την οικονομία. Θα πει βέβαια κάποιος, ότι πάρα πολλοί “κατάπιαν”… αμάσητο το ακοστολόγητο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, το οποίο, με βάση όσα προκύπτουν από τα λεγόμενα του Τσακαλώτου, ήταν σαν να παίζεις νούμερα του… ΚΙΝΟ!
Πολιτικοί τζογαδόροι θέτουν σε κίνδυνο τις κατακτήσεις στην οικονομία
Η χώρα δεν μπορεί να πέσει στα χέρια άσχετων, λαϊκιστών και τυχοδιωκτών.
Η ελληνική οικονομία έχει κάνει άλματα και σήμερα δανείζεται φθηνότερα από τις πιο πλούσιες χώρες του πλανήτη, όταν πριν από 10-15 χρόνια ζητούσαμε δανεικά από ολόκληρο τον πλανήτη για να μην καταρρεύσουμε. Σήμερα, η αξία της περιουσίας των πολιτών έχει διπλασιαστεί, όταν το 2015 και έως το 2018, κάποιος πούλαγε την γκαρσονιέρα ή το χωράφι του για να πληρώσει τον λογαριασμό του ρεύματος!
Σήμερα, η ανεργία υποχωρεί συνεχώς και όλοι οι κλάδοι της οικονομικής δραστηριότητας στερούνται τουλάχιστον 200.000 εργατικών χεριών. Σήμερα δεν παρακαλεί ο εργαζόμενος τον εργοδότη για να τον προσλάβει με βασικό μισθό 586 ευρώ, όπως γινόταν στο παρελθόν, αλλά οι εργοδότες παρακαλούν τους εργαζομένους και αναγκάζονται στις περισσότερες περιπτώσεις να δώσουν περισσότερα λεφτά για να τους κρατήσουν.
Όλα αυτά και πολλά περισσότερα είναι αποτέλεσμα της πολιτικής σταθερότητας, που επιτρέπει στην οικονομία να “τρέχει” εκπέμποντας ισχυρό μήνυμα στις αγορές, ιδίως ως προς το σκέλος της μείωσης του δημοσίου χρέους. Το συγκεκριμένο μέγεθος αποτελεί κορυφαίο εθνικό θέμα, αν λάβουμε υπόψιν μας τις επιβαρυντικές παραμέτρους του ακριβού ασφαλιστικού συστήματος και του δημογραφικού προβλήματος. Οι σημερινοί νέοι και μεσήλικες, όπως και οι επόμενες γενιές δεν πρέπει να ξαναζήσουν τον εφιάλτη των κλειστών αγορών και τραπεζών και της υπερχρέωσης, καθώς η οικονομική δυστυχία αποτελεί προάγγελο καθολικής εθνικής χρεοκοπίας.
Στα χέρια του Μητσοτάκη η πολιτική σταθερότητα…
Η πολιτική σταθερότητα περνάει μέσα από τις επιλογές της κυβέρνησης. Δεν μιλάμε για το κόστος κάποιων μέτρων που ούτως ή άλλως αποτελούν… ευαγγέλιο (POS, Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, πρόστιμα Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας κλπ.), αλλά για το κόστος της αδράνειας μπροστά σε εκφυλιστικά φαινόμενα που βγάζουν… μάτια! Δεν μπορεί να ξεφτιλίζεται η υπόσταση ενός ολόκληρου έθνους από μερικούς που δεν έχουν τσίπα και δεν διαθέτουν στοιχειώδη αποθέματα συναισθημάτων για την πατρίδα τους, της οποίας τον αέρα αναπνέουν.
Οι νοικοκύρηδες περιμένουν από την κυβέρνηση να βάλει σε τάξη όλο αυτό το… λουμπεναριό, τις παρασιτικές ομάδες και όσους ζουν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου διαπράττοντας αξιόποινες πράξεις. Είναι ένδειξη δειλίας να βλέπεις απροσάρμοστους που λειτουργούν ως κοινοί κακοποιοί, καταλαμβάνοντας ό,τι γουστάρουν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Αν ο Μητσοτάκης δεν συμμαζέψει αυτήν την κατάσταση, τόσο θα ωθεί κόσμο προς το δεξιό τμήμα του πολιτικού φάσματος.
Η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η ανοχή σε αυτούς που κάνουν ακτιβισμό, καταλαμβάνουν, καίνε, σπάνε, βωμολοχούν και απειλούν. Ο Μητσοτάκης είναι ο άνθρωπος ο οποίος έθεσε τις βάσεις για το success story των τελευταίων 6 ετών, ο Μητσοτάκης είναι αυτός που πρέπει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση αποβάλλοντας τα πάσης φύσεως “απόβλητα” που δηλητηριάζουν το “σώμα” της Ελλάδας, δηλαδή την οικονομία και την κοινωνία της.
Προφανώς, απέναντι σε όλη αυτή την ηθική χρεοκοπία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να έχεις μόνο τον Άδωνι Γεωργιάδη και 2-3 άλλους, οι οποίοι… ματώνουν αλλά και… γλεντάνε το πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο! Στο πλαίσιο της δημοκρατίας, ο Μητσοτάκης καλείται να επαναφέρει την ισορροπία, γιατί έχει χαθεί η πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο φασισμός των λίγων και το αχαλίνωτο θράσος τους, δεν μπορούν να αποτελούν μοτίβο εις βάρος των πολλών. Αυτό ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι κυβερνώντες, γιατί αν πέσουμε σε πολιτική αστάθεια, τότε, χαιρετίσματα στην εξουσία και καλά… κρασιά!
