Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ είτε με Τσίπρα είτε με άλλον αρχηγό, η οποία… δρομολογήθηκε στις 21 Μαΐου και επιταχύνθηκε από το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιουνίου, διαμορφώνει συνθήκες… ασφαλούς πολιτικής διακυβέρνηση και ολοκλήρωσης του σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας έως το 2031!
ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Ο Μητσοτάκης με τα 63 μέλη της νέας κυβέρνησης θα κλείσει μέσα στους επόμενους 24-36 μήνες όλες τις μεγάλες εκκρεμότητες διαρθρωτικού χαρακτήρα στην οικονομία αλλά και στην κοινωνική πολιτική, μέσα από την πλήρη υλοποίηση όσων περιλαμβάνονται στους περιβόητους “μπλε φακέλους” που παρέλαβαν οι υπουργοί την περασμένη εβδομάδα. Ο στόχος του αναβαπτισμένου πρωθυπουργού είναι να τελειώσουν όλα αυτήν την τετραετία και να φανούν εν συνόλω τα θετικά αποτελέσματα των παρεμβάσεων την τετραετία 2027-2031, η οποία αποτελεί τον επόμενο… συμβατικό χρόνο διακυβέρνησης της χώρας, από μια νέα κυβέρνηση. Βέβαια, ποτέ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το απρόοπτο και το… πρόωρο.
Το μεγάλο στοίχημα του Μητσοτάκη είναι η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων, η ανάδειξη του Ελληνικού success story και η συνταγματική αναθεώρηση. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία κέρδισαν στις 25 Ιουνίου την εκλογική μάχη του… 2027, βάζοντας το θεμέλιο για νικηφόρο αποτέλεσμα το… 2031! Θα πρέπει να συμβούν “σημεία και τέρατα” για να ανατραπεί το θετικό momentum που έχει η παρούσα κυβέρνηση ή η ίδια, να επιλέξει να… αυτοκτονήσει πολιτικά! Ένα τέτοια σενάριο για έναν πολιτικό με τα χαρακτηριστικά του Μητσοτάκη, θεωρείται απίθανο έως παντελώς αδύνατο!
Το momentum της νέας κυβέρνησης, μετά την απαλλαγή της χώρας από τον σκληρό πυρήνα των κρίσεων της πανδημίας, των Ελληνοτουρκικών εντάσεων και της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, είναι ξεκάθαρα θετικό. Σίγουρα, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας διεθνούς οικονομικής κρίσης, που μπορεί να δοκιμάσει τις οικονομικές και κοινωνικές ισορροπίες και ποτέ δεν μπορούμε να έχουμε ήσυχο το κεφάλι μας, όταν γειτνιάζουμε με την Τουρκία του Ερντογάν! Φτου να μην… ματιαστούμε, γιατί η Ελλάδα έχει μπροστά της πεδίο δόξης λαμπρόν για να αποτελέσει ένα παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση.
Θρήνος χωρίς τέλος και… έλεος για Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ
Αν γίνονταν και νέες εκλογές τον Αύγουστο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχωρούσε κάτω και από το 15%, καθώς η… δυναμική του κόμματος μετά την αποχώρηση Τσίπρα είναι έντονα καθοδική και μοιάζει με… τρελό φορτηγό που κατεβαίνει μια κατηφόρα με σπασμένα φρένα, έχοντας μπροστά της επικίνδυνη στροφή, όπου από κάτω βρίσκεται η… θάλασσα!
Ο Τσίπρας ζημίωσε τη χώρα τουλάχιστον κατά 200 δισ. ευρώ, επέδειξε μαζί με την υπόλοιπη τυχοδιωκτική… παρέα του, διαχειριστική ανικανότητα, περισσό θράσος, ανεπανάληπτη τοξικότητα και ιστορική μικροψυχία. Ο λαός τον τιμώρησε και τον έστειλε στα… αζήτητα, καθώς δεν ξέχασε το δημοψήφισμα και τα ψέματα, δεν ξέχασε το τρίτο μνημόνιο, την υπερφορολόγηση, τη μείωση των συντάξεων, την ιστορική ύβρι με τη Συμφωνία των Πρεσπών, την ανθελληνική συμπόρευση με τον Ερντογάν στο ζήτημα των απειλών της Άγκυρας κατά της χώρας μας, αλλά και την πρόκληση εθνικής κρίσης με τη μαζική είσοδο λαθραίων μεταναστών. Αυτή η… στάνη έβγαζε “κομμένο”… τυρί, όταν η συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από το αύριο της χώρας. “Κερασάκι στην τούρτα”, η υποταγή στις απαιτήσεις του Ερντογάν (φαίνεται ότι κρατάει τον Τσίπρα πολύ γερά…) με την τοποθέτηση υποψηφίων σε Ξάνθη και Ροδόπη, οι οποίοι αισθάνονται Τούρκοι και θα λειτουργούν εντός της Βουλής με βάση τη γραμμή που θα παίρνουν από τους εμπνευστές της “Γαλάζιας Πατρίδας”.
Όλα παραπάνω μετέτρεψαν το εκλογικό σώμα σε τιμωρό του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να “βαφτεί” ολόκληρη η χώρα… γαλάζια! Όποιος υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών, δεν έχει καλό… τέλος! Ο Τσίπρας δεν πήρε εγκαίρως τα μηνύματα από το 2016 με την εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, λειτούργησε υπεροπτικά και αλαζονικά μετά την ήττα του 2019 και θεώρησε ως δεδομένο το 31% όσων τον ψήφισαν, καθώς το ποσοστό ήταν πολύ υψηλό για κόμμα αντιπολίτευσης. Αλλά, στις τελευταίες εκλογές έφαγε το… κεφάλι του, με την απλή αναλογική. Έσκαψε τον… λάκκο στον Μητσοτάκη και τελικώς έπεσε μέσα, βλέποντας από πάνω του να πέφτουν όγκοι χώματος! Ο κόσμος τον τιμώρησε στις 21 Μαΐου για την κάκιστη αντιπολίτευση και τον… γκρέμισε σε σημείο εξευτελισμού στις 25 Ιουνίου.
Προ της πλήρους ισοπέδωσης στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου και στις Ευρωεκλογές του 2024, ο Τσίπρας, την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια, γράφοντας τους συντρόφους και τους ψηφοφόρους του στο… ποσοστό του! Προστάτευσε έστω και το μισό πολιτικό του κεφάλαιο με όρους αριθμητικής, καθώς από το ιστορικά υψηλό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 στο 36%, τώρα βρέθηκε σχεδόν στο 18%. Υπενθυμίζουμε ότι το 36% είχε έρθει ως αποτέλεσμα μιας συγκυρίας όπου κυριαρχούσαν η οργή, ο θυμός και η… τιμωρία δια της ψήφου. Τελικώς, οι ψηφοφόροι που ψήφισαν αυτό το μόρφωμα… αυτοκτόνησαν, συμπαρασύροντας και όλους τους υπόλοιπους πολίτες της χώρας. Η διακυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ τραυμάτισε βαρύτατα τη διεθνή εικόνα της χώρας και προκάλεσε απίστευτες ανισορροπίες στο εσωτερικό της.
Ο Τσίπρας φεύγει ως πλήρως αποτυχημένος και ως σκύβαλο της πολιτικής ζωής της χώρας. Αυτό θα γράψει ο ιστορικός του μέλλοντος με το καθαρό μυαλό ενός ρεαλιστή και ορθολογιστή και όχι με το αρρωστημένο και εγκλωβισμένο από τις χρεοκοπημένες ιδεολογικές αντιλήψεις νεοκομμουνιστή αριστερού. Έφυγε την… κατάλληλη στιγμή, ακούγοντας τον Μαρατζίδη να του λέει πως “ό,τι και να κάνεις είσαι τελειωμένος”. Τουλάχιστον, θα έχει να λέει ότι παρέδωσε κόμμα, πριν κατηγορηθεί για την εξέλιξη του σε… απόκομμα! Ο Τσίπρας είναι ο καταλύτης της καταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ και ο διάδοχος του, απλά θα διαχειριστεί τη μιζέρια ενός περιθωριακού αριστερού κόμματος που κατά τύχη κυβέρνησε τη χώρα μαζί με έναν ανεκδιήγητο… καμένο τύπο!
Η τραγωδία και ο θρήνος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ακόμα…) θα έχει τα χαρακτηριστικά ενός δρώμενου, με απερίγραπτη πίκρα και οξύτατο πόνο. Πόνος χωρίς τέλος και χωρίς… έλεος για όλους όσους πρωταγωνίστησαν σε μια φαρσοκωμωδία εθνικής ντροπής και ταπείνωσης. Όλα τα παραπάνω είναι ξένα ως προς τον τρόπο σκέψης αυτών των τύπων που ανήκουν στη νεοκομμουνιστική Αριστερά και βλέπουν την τραγωδία ως επιτυχία, την αλαζονεία ως μετριοφροσύνη, την αμετροέπεια ως λογική και τη θρασύτητα ως ευγένεια! Καλό ταξίδι σε αυτούς που δεν σεβάστηκαν τίποτα και υπονόμευσαν τη θετική προοπτική της χώρας πλήττοντας και υποτιμώντας την εθνική υπερηφάνεια των πολιτών της…
Το πολιτικό κεφάλαιο του Κυριάκου
Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και η καθαρή νίκη της Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτάκη ως αποτέλεσμα της ορθολογικής ατζέντας και της θετικής αποδοχής του σχεδίου του, δημιουργούν ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο για τη χώρα.
Η φυγή Τσίπρα ισοδυναμεί με την έξοδο μιας… μετοχής από το ταμπλό του Χρηματιστηρίου Αθηνών λόγω χρεοκοπίας και η υψηλότερη αξιολόγηση της “μετοχής” του Μητσοτάκη, συνιστά δομικό στοιχείο για την ισχυροποίηση του πολιτικού κεφαλαίου του πρωθυπουργού. Ο υπό διάλυση ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποτελέσει… πρόκληση για την κυβέρνηση, ώστε μέσα από την εφαρμογή της ατζέντας της, να διευρύνει τη διαφορά. Όσο χαμηλότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο ψηλότερα η Νέα Δημοκρατία. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος. Και ένας τέτοιος στόχος πρέπει να επιτευχθεί ως προς το δεύτερο σκέλος, μέσα από τη σκληρή δουλειά, τη μηδενική ανοχή στο λάθος και τη σαρωτική απόρριψη εκφυλιστικών φαινομένων στη διακυβέρνηση του τόπου.
Ο Μητσοτάκης δεν έχει κανένα… δικαίωμα να αποτύχει. Είναι… καταδικασμένος να φέρει εις πέρας έως το 2027 το πρόγραμμα που θα αλλάξει ριζικά την εικόνα της χώρας, μέσα από την επιστροφή της οικονομίας σε αξιόχρεη κλίμακα, μέσα από την έκρηξη των επενδύσεων και τη μονοψήφια ανεργία και φυσικά μέσα από τη στέρεη και αδιαμφισβήτητη πορεία μείωσης του δημοσίου χρέους. Για να μην ξαναζήσουμε στο μέλλον επώδυνες καταστάσεις, οι οποίες πλήγωσαν τους πολίτες και θόλωσαν την κρίση τους, επιτρέποντας σε πολιτικά… μηδενικά να διαχειριστούν τις τύχες μας.
Σε κάθε περίπτωση, ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία θα κριθούν πολύ αυστηρά με βάση τα αποτελέσματα των πολιτικών τους. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ υποχωρήσει στο 10% μας είναι αδιάφορο. Αν η Νέα Δημοκρατία όμως απογοητεύσει και υποχωρήσει κάτω από το 30%, διατηρώντας την πρωτιά, αυτό θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για την πορεία της χώρας. Η κομματική παράμετρος μας αφορά στον βαθμό που αποτελεί στοιχείο θετικής άσκησης της διακυβέρνησης του τόπου και δεν μας απασχολεί ως πεδίο τακτοποίησης εσωκομματικών συσχετισμών. Πρέπει να γίνουμε ένα κράτος-μοντέλο. Οι αγορές μας το… λένε αυτό καθημερινά. Η αξία των μετοχών και των ακινήτων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, η Ελλάδα πολυδιαφημίζεται μόνο για καλό και αυτό συνιστά την αδιάψευστη επιτυχία της άσκησης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης. Η ομοβροντία θετικών ειδήσεων και αναφορών για την Ελλάδα συνιστούν αναγνώριση ενός εν εξελίξει success story, το οποίο πρέπει να κατακτηθεί και να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού.
Ο Μητσοτάκης έχει ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο. “Εξαφάνισε” τους αντιπάλους του και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στον ορίζοντα κάποιος που μπορεί να τον απειλήσει. Εντός της Νέας Δημοκρατία είναι… αυτοκράτορας, οι πάντες αναγνωρίζουν τις επιτυχίες, τα προσόντα και τα εντόνως ισχυρά χαρακτηριστικά του. Με βάση τους σημερινούς συσχετισμούς στο πολιτικό σκηνικό έχει κερδίσει τις εκλογές του 2027 και εφόσον το επιθυμεί ο ίδιος θα πάρει και τις εκλογές του 2031! Εν τέλει, μπορεί στο τέλος να τον… βαρεθούμε και να θέλουμε έναν άλλον, ο οποίος, θα εκλεγεί με τη σημαία… κάποιου ΣΥΡΙΖΑ ή του ΠΑΣΟΚ. Όμως η δουλειά θα έχει γίνει. Τα χρόνια θα έχουν περάσει, η ωριμότητα όλων θα κινείται σε άλλο επίπεδο και εν τέλει, η χώρα θα συνεχίσει να κινείται στον δρόμο της προόδου και της ευημερίας. Γιατί αυτό προέχει πάνω απ΄ όλα και πάνω από τις επιμέρους κομματικές ή μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Από αυτήν εδώ τη στήλη, είχαμε αναφέρει ότι η δυναμική του Μητσοτάκη θυμίζει… Μέρκελ! Η τέως Γερμανίδα Καγκελάριος, εξελέγη για πρώτη φορά στις 22 Νοεμβρίου 2005 και παρέμεινε… ακούνητη έως τις 8 Δεκεμβρίου 2021 και μάλιστα επικεφαλής συνασπισμού κομμάτων! Έφυγε όταν… βαρέθηκε και αφού είχε κάνει τα πάντα για να οδηγήσει τη Γερμανία σε άλλο επίπεδο. Στην Ελλάδα, ο Μητσοτάκης έχει τις προϋποθέσεις να κάνει το ίδιο. Αναλαμβάνοντας στις 7 Ιουλίου του 2019, έχει κερδίσει τις εκλογές του 2023, κάνοντας… προθέρμανση για το 2027 και με την προοπτική νίκης το 2031, θα αποχωρήσει το 2035! Είναι στο χέρι του, εφόσον το επιθυμεί… Παίζει χωρίς αντίπαλο, έχοντας ως μοναδικό… αντίπαλο τον κακό εαυτό! Και ξέρει πολύ καλά ότι η περίπτωση Τσίπρα είναι ένα case study για τις σχολές σύγχρονης πολιτικής σκέψης και συμπεριφοράς…
