Οι Ευρωπαίοι πολίτες έστειλαν σημαντικά, ηχηρά αλλά και αυστηρά μηνύματα κατά τη χθεσινή διαδικασία των Ευρωεκλογών, διαμορφώνοντας μια πολύ ξεχωριστή και ενδιαφέρουσα εικόνα για την επόμενη μέρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω των νέων συσχετισμών.
Κατ΄ αρχάς η ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, σε συνδυασμό με το άθροισμα των ποσοστών των Φιλελευθέρων (Renew Europe όπου ανήκει το κόμμα του Μακρόν), των Σοσιαλδημοκρατών και των Πράσινων, βάζει σε δεύτερη μοίρα την άνοδο της Λεπέν στη Γαλλία και του AfD στη Γερμανία. Τα συστημικά κόμματα της Ευρωβουλής αθροίζουν 459 έδρες από τις συνολικά 720 και αυτό αποτελεί ένα μήνυμα ενίσχυσης της ενότητας και της συνεννόησης της Ευρώπης, κατ΄ αρχάς σε σχέση με τις επιδιώξεις του… Πούτιν! Πιο συγκεκριμένα, το ΕΛΚ καταλαμβάνει 189 έδρες, οι Σοσιαλιστές 135, οι Φιλελεύθεροι 82 και οι Πράσινοι 53.
Του Λουκά Γεωργιάδη
Έτσι, δημιουργείται ένα ισχυρό μπλοκ απέναντι σε «ευρωσκεπτικιστές», ακροδεξιούς, αριστερούς, κομμουνιστές, «ψεκασμένους» και… ψωνισμένους, οι οποίοι δεν… νοιάζονται και τόσο πολύ για την Ευρώπη, όσο για την… υγεία του Πούτιν και τις μωροφιλοδοξίες τους! Οι αμιγώς συντηρητικές, ακροδεξιές και ακροαριστερές δυνάμεις του νέου Ευρωκοινοβουλίου, δεν αθροίζουν περισσότερους από 133 ευρωβουλευτές.
Το πρώτο μήνυμα της Ευρώπης είναι η… ήττα του Πούτιν, ο οποίος ποντάριζε σε μια μπαχαλοποίηση! Ο “Χασάπης της Μόσχας” δεν τα κατάφερε, οπότε η Ευρώπη είναι εκ των πραγμάτων πιο ενισχυμένη για να αντιμετωπίσει την απειλή του. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει την ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων σε αρκετές χώρες, στις οποίες μάλιστα μπορεί να παίξουν και ρυθμιστικό ρόλο σε σχέση με τις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται τις επόμενες εβδομάδες (Γαλλία) έως και μετά από δύο χρόνια. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε τι θα γίνει σε δύο χρόνια σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία ή αν θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τη ρωσική απειλή, ωστόσο, εν μέσω ακρίβειας, αμφισβήτησης για το μεταναστευτικό, επιμέρους εσωτερικών θεμάτων και αντιδικιών μεταξύ πολλών κομμάτων σε διάφορες χώρες, ο πρώτος στόχος επετεύχθη.
Οι αποφάσεις στην Ένωση θα συνεχίσουν να λαμβάνονται με γνώμονα το ευρωπαϊκό συμφέρον, θα τρέξουν οι διαδικασίες για τη θωράκιση της Γηραιάς Ηπείρου έναντι των απειλών της Ρωσίας και η Ένωση θα είναι πιο συμπαγής, με τις όποιες αντιθέσεις και συνθέσεις. Το νέο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι ακόμη πιο ενισχυμένο και ενωτικό για να πάει παραπέρα την Ευρώπη, αλλά, ταυτόχρονα, πρέπει να λάβει σοβαρότατα υπόψιν το μήνυμα της κάλπης, σε σχέση με τα ζητήματα που απασχολούν τους Ευρωπαίους πολίτες, όπως οι τιμές στο ράφι και η απειλή του εξτρεμισμού.
Το θέμα της ακρίβειας και του μεταναστευτικού κυριάρχησαν και αποτέλεσαν ζητούμενα για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάτι που ώθησε τους πολίτες να καταψηφίσουν αρκετές από τις σημερινές κυβερνήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, στη Γαλλία η βαριά ήττα του Μακρόν από τη Λεπέν, οδηγεί σε πρόωρες εκλογές τις οποίες ανακοίνωσε ο Γάλλος Πρόεδρος για τις 30 Ιουνίου και τις 7 Ιουλίου. Στόχος αυτής της κίνησης είναι να συσπειρώσει όλους τους αντι-ακροδεξιιούς σχηματισμούς και να κλείσει τον δρόμο προς την εξουσία στη Μαρί Λεπέν.
Βέβαια, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η κίνηση αυτή θα γίνει λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Από την άλλη, στο Βέλγιο η ήττα του κεντροδεξιού κόμματος είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του πρωθυπουργού της χώρας, ενώ στη Γερμανία πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από τον Σολτς εκλογές, καθώς οι Σοσιαλδημοκράτες διολίσθησαν στην τρίτη θέση.
Η πιο ανησυχητική από τις προαναφερόμενες περιπτώσεις είναι αυτή της Γαλλίας και μένει να φανεί στην πράξη, ποιος ή ποια θα αναλάβει την προεδρία της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης. Οι εξελίξεις στη Γαλλία έχουν κυρίαρχο και δομικό χαρακτήρα για την αρχιτεκτονική της Ευρώπης και την οικονομία της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να πάμε παραπέρα. Οι γαλλικές εκλογές και μια πιθανή επικράτηση της Λεπέν, θα ενεργοποιήσουν αντανακλαστικά και έτσι η… φίλη του Πούτιν, δεν θα είναι τόσο… άνετη για να παίξει το παιχνίδι του. Σε κάθε περίπτωση, κεφαλαιοποίησε τη δυσαρέσκεια του εκλογικού σώματος για τις σκληρές αλλαγές στο ασφαλιστικό από το Μακρόν, καθώς και τις επιπτώσεις από την ακρίβεια. Πάντως, μια εκλογή της Λεπέν θα έχει αρνητικές παρενέργειες στο αξιόχρεο της Γαλλίας και θα έχει και αυτή την τύχη της Μελόνι, η οποία έγινε… αρνάκι στην Ιταλία!
Από τις χθεσινές εκλογές αξίζει να κρατήσουμε το γεγονός ότι η ακρίβεια, αντί να στρέψει τους ψηφοφόρους προς τα αριστερά, τους έστρεψε προς τα δεξιά και την άκρα δεξιά! Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική των ανοικτών συνόρων και της μαζικής εισόδου (λαθρο)μεταναστών από ισλαμικές χώρες, αποδοκιμάστηκε από τους πολίτες. Γιατί όταν υπάρχει ακρίβεια και ταυτόχρονα ανασφάλεια με αυξημένη απειλή από αλλόθρησκους και… αγνώστους, τότε, δεν μπορεί να υπάρξει ενίσχυση της Aριστεράς.
Και έτσι όπως πάει η Αριστερά στην Ευρώπη, υπάρχουν και χειρότερες επιδόσεις. Τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα, από τη διακυβέρνηση Τσίπρα και μετά φαίνεται ότι μάθαμε αρκετά, αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας για να περιθωριοποιηθούν οι «προοδευτικές» αντιλήψεις αριστερών και κομμουνιστών!
Η κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη
Όπως γράφαμε πριν από πολλές ημέρες, η αποχή στις Ευρωεκλογές θα διαμορφωνόταν σε πολύ υψηλά επίπεδα και όντως αυτό επιβεβαιώθηκε στην κάλπη, ενώ οι πολίτες έστειλαν δια της (μη) ψήφου πολλαπλά μηνύματα στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα κόμματα.
Η αποχή στις χθεσινές Ευρωεκλογές ήταν ίση με τη συμμετοχή στις Ευρωεκλογές του 2019! Ένα εντυπωσιακό χαρακτηριστικό είναι ότι η Νέα Δημοκρατία παρά το γεγονός ότι σχεδόν είχε διπλό σκορ σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, εντούτοις, είχε λιγότερες ψήφους και από τις Ευρωεκλογές του 2014, στις οποίες ήταν δεύτερο κόμμα! Σε σχέση με τις Ευρωεκλογές του 2019, οι οποίες ωστόσο, έγιναν ταυτόχρονα με τις Περιφερειακές και Δημοτικές, τόσο η Νέα Δημοκρατία όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχασαν από 750.000 ψήφους έκαστος!!! Το ΠΑΣΟΚ αντιθέτως κέρδισε 70.000 ψήφους, η Ελληνική Λύση 135.000, το ΚΚΕ 70.000 και η Πλεύση Ελευθερίας περίπου 45.000 σε σχέση με το 2019. Τα κόμματα που κατέβηκαν για πρώτη φορά στις φετινές Ευρωεκλογές απέσπασαν πάνω από 680.000 ψήφους, με την αποχή στα ύψη! Πιο συγκεκριμένα, η Νίκη απέσπασε 173.000 ψήφους, η “Φωνή Λογικής” 120.000, η Νέα Αριστερά σχεδόν 100.000, οι Δημοκράτες 57.000, οι “Πατριώτες” 56.000, ο “Κόσμος” του Πέτρου Κόκκαλη 43.000, ενώ άλλα πρωτοεμφανιζόμενα κόμματα έλαβαν 135.000 ψήφους. Τα παραπάνω ήταν τα δύο ηχηρά μηνύματα προς Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ.
Η Νέα Δημοκρατία σε σχέση με το 2019 κέρδισε περισσότερες εκλογικές περιφέρειες, αλλά από την άλλη, σε σύγκριση με τις περυσινές εθνικές εκλογές, έχασε τους νομούς Ηρακλείου και Λασιθίου από το ΠΑΣΟΚ! Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε τίποτα, ενώ η κίνηση των μουσουλμάνων σε Ξάνθη και Ροδόπη (ΚΙΕΦ), έβαψε τους δύο νομούς στο… γκρι, κάτι που πρέπει να προβληματίσει πάρα πολύ τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Αν θέλει αυτοδυναμία το 2027, είναι δεδομένο ότι πρέπει να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να αυξήσει το ελάχιστο μπόνους εδρών από τις 20 στις 30, με παράλληλη αύξηση του ορίου εισόδου στη Βουλή στο 5%, όπως είναι στη Γερμανία. Μια τέτοια κίνηση μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις στα μικρά κόμματα, αλλά θα κατεβάσει τον πήχυ της αυτοδυναμίας για τη Νέα Δημοκρατία, ενώ θα… βολευτούν και όλα τα κόμματα που θα βρεθούν πάνω από αυτό το ποσοστό.
Το συμπέρασμα από τις εκλογές είναι ότι αυτοί που δεν πήγαν να ψηφίσουν, ήξεραν ότι δεν αλλάζει κάτι, αλλά έστειλαν μήνυμα προς την κυβέρνηση και γενικά προς όλα τα κόμματα δια της αποχής. Από την άλλη πλευρά, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ χάνοντας 1.500.000 ψήφους, επί της ουσίας πριμοδότησαν όλα τα υπόλοιπα κόμματα, με τις μισές από αυτές τις ψήφους. Το μήνυμα προς τον Μητσοτάκη είναι η αλλαγή πορείας μέσω… τιμωρίας, για την ακρίβεια, τη φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, το μπάχαλο με τους όρους δόμησης και την εκτός σχεδίου δόμηση, τα… διαστημικού τύπου μέτρα πυροπροστασίας για 1.000.000 ιδιοκτήτες, τα εχθρικά μέτρα κατά της ιδιοκτησίας με τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, την… παρατραβηγμένη για μήνες συζήτηση και ψήφιση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, την ανασφάλεια, την επιβάρυνση της καθημερινότητας σε θέματα υγειονομικού και γραφειοκρατικού ενδιαφέροντος.
Ωστόσο, ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, καθώς άλλο Ευρωεκλογές και άλλο εθνική κάλπη. Ωστόσο, με επιπλέον… ρωγμές σε συνέχεια των περυσινών περιφερειακών και Αυτοδιοικητικών Εκλογών, είναι δεδομένο ότι ο στόχος που έθεσε για ποσοστό 32%-33%, δεν επετεύχθη, κάτι που παραδέχθηκε και ο ίδιος.
Από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και τη γλώσσα του σώματος, φαίνεται ότι το αποτέλεσμα ήταν περίπου αναπάντεχο, αλλά μάλλον αναμενόμενο με βάση μια τόσο μεγάλη αποχή. Ο ίδιος αναμένεται να δώσει απάντηση… προσεχώς κάνοντας τις ανάλογες κινήσεις. Ο πρωθυπουργός καλείται να σχεδιάσει τις επόμενες κινήσεις με ορίζοντα τριετίας για να ενισχύσει τη Νέα Δημοκρατία, η οποία φαίνεται ότι ίσως έχει χάσει για πάντα αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους από τα δεξιά της. Αναμένουμε συνεπώς τις πρωτοβουλίες που θα λάβει σε επίπεδο αλλαγών στα πρόσωπα, αλλά και επιτάχυνσης του κυβερνητικού έργου. Αυτό σημαίνει ότι θα φέρει νομοσχέδια που θα έχουν κόστος, αλλά ταυτόχρονα καλείται να επιδείξει πιο αποφασιστική διάθεση για θέματα που ταλαιπωρούν τους πολίτες και την καθημερινότητα τους.
Στόχος είναι να πάει στις εκλογές του 2027 αποσπώντας το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων σε σχέση με το υψηλό του Ιουνίου 2023, εμφανίζοντας καλύτερες προοπτικές της οικονομίας, αυξημένους μισθούς και μειωμένους φόρους. Ο κόσμος… προειδοποίησε τη Νέα Δημοκρατία για να επανέλθει σε ένα δρόμο προοπτικής και θετικών προσδοκιών, ενώ φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης έχει άνεση χρόνου ώστε να παρουσιάσει το 2027 σειρά καλύτερων αποτελεσμάτων, με την ακρίβεια να υποχωρεί θεαματικά στην ατζέντα, τους μισθούς να αυξάνονται και τους φόρους να μειώνονται.
Από την άλλη πλευρά, ο Κασσελάκης μπορεί να ήρθε δεύτερος με ποσοστό 15%, ωστόσο, με 553.000 ψήφους λιγότερες, μάλλον έχει καταλάβει ότι η προοπτική της εξουσίας και της… αυτοδυναμίας του αναβάλλεται επ΄ αόριστον. Ίσως και να μην υπάρξει ποτέ υπό την καθοδήγηση του! Μπορεί να… πνίγει τον πόνο του λέγοντας ότι “ο λαός έστειλε μήνυμα για την αλαζονεία του 41%”, ωστόσο, ο ίδιος φαίνεται ότι είναι τουλάχιστον ανεπαρκής για να αποτελέσει αντίπαλο δέος για τον Μητσοτάκη. Με τον τρόπο που λειτουργεί, το θράσος, την αλαζονεία, τα ψέματα, την υποκρισία, τον τυχοδιωκτισμό και όλα τα υπόλοιπα, δεν μπορεί να αποκτήσει αέρα… εν αναμονή πρωθυπουργού. Μάλιστα, με τις ψήφους που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές για πρώτη φορά με αρχηγό τον Κασσελάκη, θα πρέπει να ανησυχεί για το ενδεχόμενο να βρεθεί όχι μόνο στην τρίτη θέση, πίσω από το ΠΑΣΟΚ, αλλά ακόμη και πίσω από το ΚΚΕ ή τον Βελόπουλο! Δεν έχει δυναμική και το ξέρει. Η τακτική του δεν αποδίδει και μάλλον είναι σχεδόν αδύνατο για να πείσει ότι μπορεί.
Στο ΠΑΣΟΚ τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Μετά από 12 χρόνια κέρδισε δύο νομούς στην Κρήτη και σε 19 περιφέρειες ήταν δεύτερο κόμμα. Όμως, δεύτερο κόμμα στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να γίνει, αν και η διαφορά που τον χωρίζει είναι δύο εκατοστιαίες μονάδες. Το ΠΑΣΟΚ αύξησε τις δυνάμεις του, αλλά δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέναντι στον Μητσοτάκη, από τη στιγμή μάλιστα που έχασε το πλεονέκτημα της δεύτερης θέσης.
Επιπλέον, οι πρωτοβουλίες που θέλει να αναλάβει ο αρχηγός του κόμματος, Νίκος Ανδρουλάκης, μπορεί να ηχούν… ευχάριστα, αλλά υπάρχουν πρακτικά προβλήματα. Π.χ. σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να δημιουργήσει πόλο εξουσίας, πέραν των διαφωνιών που υπάρχουν σε ιδεολογικό και προγραμματικό επίπεδο. Το μόνο κόμμα που θα μπορούσε να απορροφήσει το ΠΑΣΟΚ είναι η Νέα Αριστερά, η οποία “έφαγε τα μούτρα της” στις Ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές του 2027, δύσκολα θα είναι στη Βουλή, εκτός και αν συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ, κατά την παλαιότερη σύμπραξη Κινήματος Αλλαγής-Δημοκρατικής Αριστεράς. “Αέρας” κυβερνησιμότητας δεν υπάρχει ούτε για τον Κασσελάκη, ούτε για τον Ανδρουλάκη, ούτε ακόμη και σε μια προοπτική συνύπαρξης των δύο. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι προφανές ότι στους δύο… τρίτος δεν χωρείς και εννοούμε τη Νέα Αριστερά. Από την άλλη, η Πλεύση Ελευθερίας και το ΜεΡΑ 25 είναι κόμματα που έχουν στην κεφαλή τους δύο νάρκισσους και… ψωνισμένους (Ζωή και Γιάνης με ένα… νι), οι οποίοι δεν κάνουν… χωριό με κανέναν άλλον, παρά μόνο με τον… καθρέφτη τους! Άρα, τόσο ο Κασσελάκης, όσο και ο Ανδρολάκης βρίσκονται σε στρατηγικό αδιέξοδο σε σχέση με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου κυβερνησιμότητας.
Στα υπόλοιπα κόμματα μένει η γεύση της… επιτυχίας, καθώς η Ελληνική Λύση και το ΚΚΕ αύξησαν τις δυνάμεις τους, η Νίκη πέτυχε ένα καλό ποσοστό, η Πλεύση Ελευθερίας εκλέγει ευρωβουλευτή, ενώ εντυπωσιακή είναι και η παρουσία της “Φωνής Λογικής”, με είσοδο στο ευρωκοινοβούλιο, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές εδώ οι γραμμές. Βαρουφάκης και Νέα Αριστερά… στραπατσαρίστηκαν, οι Δημοκράτες του Ανδρέα Λοβέρδου απλά έκαναν τη ζημιά στο ΠΑΣΟΚ, ενώ οι “Πατριώτες” του Εμφιετζόγλου και ο “Κόσμος” του Πέτρου Κόκκαλη, έκαναν μια αξιοπρεπή παρουσία. Μετά από έναν χρόνο, μέσα στον οποίο στήθηκαν τόσες κάλπες, θα έχουμε την… ηρεμία μας για τα επόμενα τρία χρόνια. Ωστόσο, όσα θα συμβούν από δω και πέρα, θα καθορίσουν τους όρους του παιχνιδιού και τους πρωταγωνιστές, για την επόμενη μάχη, η οποία είναι στα μέσα του 2027…
