Οι Εκλογές του 2027, κατά πάσα πιθανότητα, θα είναι διπλές και θα διεξαχθούν τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο ή Απρίλιο και Μάιο ή Μάιο και Ιούνιο! Από την 1η Ιουλίου 2027, η Ελλάδα θα έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα είναι… πρωτοφανές να μην έχουμε κυβέρνηση, που θα κληθεί να χειριστεί κρίσιμα θέματα, μέσα σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και ανασφάλειας
Οι Εκλογές είναι ακόμη… μακριά, αλλά και τόσο… κοντά, καθώς οι πρωταγωνιστές της διαδικασίας, πρέπει να διαμορφώσουν στρατηγικές, τακτικές και φυσικά ένα πλαίσιο που να πείθει ή να… αποθαρρύνει το εκλογικό σώμα.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Η Νέα Δημοκρατία έχει ως στόχο μια νίκη με αυτοδυναμία ή στη… χειρότερη περίπτωση, προσβλέπει σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ και όλοι οι υπόλοιποι έχουν ως στόχο «να φύγει ο Μητσοτάκης», ο οποίος μπορεί να έχει «αδυνατίσει» πολιτικά, αλλά παραμένει κυρίαρχος του πολιτικού σκηνικού και αδιαμφισβήτητος ρυθμιστής των εξελίξεων.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, αυτή τη στιγμή ο Μητσοτάκης είναι ανεπιθύμητος από μια μερίδα Καραμανλικών, από τους Σαμαρικούς, από τους Αριστερούς, τους “ψεκασμένους” και ό,τι… εκλεκτό κυκλοφορεί στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό. Δηλαδή, απ΄ όλους τους… άλλους! Και είναι… λογικό, όλοι οι προαναφερόμενοι να είναι… εκνευρισμένοι!
Μια νέα θητεία του Μητσοτάκη θα τον κατατάξει στην πρώτη θέση του πίνακα με τους μακροβιότερους πρωθυπουργούς στη νεότερη και σύγχρονη ιστορία της χώρας, ενώ θα καταστεί και ο μακροβιότερος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας! Προφανώς, τέτοιες… επιδόσεις ενοχλούν συνολικά το αντι-μητσοτακικό μπλοκ, καθώς και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που το χρηματοδοτούν ή βρίσκονται από πίσω, φανερά και κρυφά…
Τα επιτεύγματα της κυβέρνησης που κάνουν πάρα πολλούς να… μισούν τον Μητσοτάκη!
Ο Μητσοτάκης θέλει να περάσει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός της ευθύνης, της υπευθυνότητας, της αξιοπιστίας και της αποτελεσματικότητας. Το ελληνικό success story, για το οποίο μιλάει ολόκληρος ο πλανήτης είναι αποτέλεσμα της πολιτικής σταθερότητας των τελευταίων ετών, αλλά και της αποτελεσματικότητας της κυβέρνησης σε σχέση με τους γενικούς στόχους και τη μεγάλη εικόνα. Προφανώς, έχουν γίνει και πάρα πολλά λάθη ή σοβαρές αστοχίες και δεν χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση ή ανάλυση…
Η χώρα μας έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια πάρα πολλά. Όσο και να… μισεί κάποιος τον σημερινό πρωθυπουργό, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Η Ελλάδα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και μάλιστα σε μια περίοδο, όπου οι μεγαλύτερες οικονομίες της, Γερμανία και Γαλλία, μπαίνουν σε εσωτερικά μνημόνια.
Όσο και να μισεί κάποιος τον Μητσοτάκη, δεν γίνεται να αγνοήσει εντελώς το γεγονός ότι ο ίδιος μαζί με τον Πολωνό ομόλογο του και πρώην κορυφαίο αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ντόναλντ Τουσκ, ίδρωσαν για να συγκροτήσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εν μέσω ενός πρωτόγνωρου γεωπολιτικού περιβάλλοντος, μετά τις συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού, αλλά και αυτών της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
Αν μη τι άλλο, ο ρόλος της Ελλάδας είναι ενισχυμένος και αυτό δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Επίσης, όποιος μισεί τον Μητσοτάκη για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας και ασφάλειας της χώρας, μάλλον πρέπει να είναι εντελώς… ανόητος ή αντι-ευρωπαϊστής και «πουτινόφιλος»!
Όσο και να μισεί κάποιος τον Μητσοτάκη, δεν μπορεί να αδιαφορήσει για το γεγονός ότι η Ελλάδα δανείζεται φθηνότερα από τις αγορές, σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Μεγάλη Βρετανία, τον Καναδά, την Ιταλία και τη Γαλλία.
Μιλάμε πέντε χώρες, οι οικονομίες των οποίων εντάσσονται στις 7 top, του γνωστού G-7. Επιπλέον, όσο και να μισεί κάποιος τον Μητσοτάκη, δεν γίνεται να μη λάβει υπόψιν του ότι η αξία της ακίνητης περιουσίας του έχει αυξηθεί τουλάχιστον κατά 60% τα τελευταία έξι χρόνια. Ούτε μπορεί να αγνοήσει ότι το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει τριπλασιάσει τις αποδόσεις του επί των ημερών του Μητσοτάκη. Ούτε μπορεί να αγνοήσει ότι όλοι ψάχνουν εργαζόμενους και δεν τους βρίσκουν, με αποτέλεσμα οι κλάδοι της οικονομικής δραστηριότητας να έχουν μείνει… ρέστοι από πολλές δεκάδες χιλιάδες εργατικά χέρια.
Από μια άλλη οπτική, ο Μητσοτάκης έχει γίνει… μισητό πρόσωπο για τους Αριστερούς, καθώς η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύει καθημερινά ότι παίρνει το… σκαλπ από τους επονομαζόμενους “προστάτες της εργατικής τάξης, των συνταξιούχων και των αδύναμων”. Η φιλεργατική πολιτική του παρελθόντος με τα δανεικά έχει καταρρεύσει. Η ΑΤΑ, οι αυξήσεις με δανεικά και όλα τα γνωστά αριστερά τερτίπια κατέρρευσαν οριστικά την περίοδο των μνημονίων.
Το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά κυβέρνησαν και κρίθηκαν, ενώ τα δεδομένα έχουν αλλάξει θεαματικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που ήρθε και έβαλε ταφόπλακα στις “μαγικές συνταγές” του σοσιαλκομμουνισμού. Εδώ δεν μπορεί να πληρώσει τους εργαζομένους στα κομματικά μέσα του με τον ελάχιστο μισθό, πώς να εμπνεύσει το εκλογικό σώμα, ότι μπορεί να κάνει το παραπάνω; Εν ολίγοις, δεν μπορείς να είσαι φιλεργατικός με τα λεφτά των άλλων, ούτε να πουλάς φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε όλους για πάντα. Κάποια στιγμή σε παίρνουν… χαμπάρι!
Το πλεονέκτημα της κυβέρνησης με φόντο εργαζόμενους και συνταξιούχους
Η Νέα Δημοκρατία, αξιοποιώντας την πολιτική σταθερότητα και διαμορφώνοντας συνθήκες οικονομικής προόδου έχει καταγράψει σημαντικές επιτυχίες, οι οποίες είναι φυσικό να… ενοχλούν τους αντιπάλους της!
Η σημερινή κυβέρνηση αύξησε και θα αυξήσει και άλλο τον βασικό μισθό, ενώ ενεργοποίησε τις τριετίες. Επιπλέον, έδωσε για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια αυξήσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, εφάρμοσε την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας και γενικά ενίσχυσε το πλέγμα προστασίας των εργαζομένων. Εν ολίγοις, κέρδισε την παρτίδα και άφησε στα… κρύα του λουτρού την Αριστερά. Έμαθε στον μέσο πολίτη (σε όσους το κατάλαβαν τέλος πάντων…), ότι η αύξηση των μισθών δεν… διατάσσεται όταν δεν υπάρχουν οι ανάλογες συνθήκες οικονομικής προόδου και δεν ικανοποιούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
Η Κυβέρνηση έχει ανακοινώσει νέο γύρο αυξήσεων για το δημόσιο τομέα το 2026, ενώ την 1η Απριλίου θα υπάρξει νέα αύξηση του κατώτατου μισθού στα 910 ή 920 ευρώ, ανεβάζοντας τις αποδοχές λόγω τριετιών και υπερωριών. Επίσης, το 2027 θα έρθει και νέος γύρος αυξήσεων στο Δημόσιο, ο κατώτατος μισθός θα φτάσει μέσα στην… προεκλογική περίοδο του 2027 στα 950 ευρώ και αντιστοίχως θα αυξηθούν οι τριετίες και η υπερωριακή αποζημίωση.
Όλες οι κινήσεις της κυβέρνησης για τη μισθωτή εργασία, αφορούν 2.500.000 ιδιωτικούς υπαλλήλους και 700.000 δημοσίους υπαλλήλους. Δηλαδή, μιλάμε για μια δυνητική «δεξαμενή» άντλησης ψήφων περίπου 6.000.000 πολιτών, περιλαμβάνοντας ακόμη και όσους δεν έχουν το δικαίωμα ψήφου.
Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τα 2.500.000 συνταξιούχους με τις οικογένειες τους, οι οποίοι έλαβαν αυξήσεις για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια επί των ημερών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη.
Ουδείς ισχυρίζεται ότι όλοι οι προαναφερόμενοι έγιναν… πλούσιοι και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει πίεση λόγω της ακρίβειας. Όμως, αυτό που πρέπει να αναδειχθεί, είναι το στοιχείο ότι η Νέα Δημοκρατία έχει κάνει ένα σαρωτικό come back στον κόσμο της εργασίας και τους απόμαχους της ζωής, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο σε κανονική περίοδο.
Όποιος συγκρίνει τις καταστάσεις με αυτές που ξέραμε τη δεκαετία του ΄80 είναι εκτός τόπου και χρόνου. Αυτά που συνέβησαν τότε, οδήγησαν τον «ασθενή», δηλαδή την ελληνική οικονομία στο «έμφραγμα» του 2010 και στην αναπόφευκτη προσφυγή στα μνημόνια.
Το συγκεκριμένο έτος αποτελεί ορόσημο για την ιστορία της χώρας. Ό,τι ξέραμε επί Ανδρέα δεν πρόκειται να επαναληφθεί και σχεδόν όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ήταν ένα ψεύτικο όνειρο και πάει. Ό,τι μάθαμε τα τελευταία έξι χρόνια λόγω της πολιτικής σταθερότητας, της οικονομικής προόδου και του ελληνικού success story αποτελεί οδηγό για το μέλλον.
Κινήσεις ματ έναντι των αντιπάλων
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με σχέδιο, μέθοδο, προγραμματισμό και στοχοπροσήλωση έχει αφήσει ένα πολύ δυνατό αποτύπωμα σε μισθωτούς και συνταξιούχους, δηλαδή, στο 80% των ελληνικών νοικοκυριών.
Η Νέα Δημοκρατία μπορεί να μη λαμβάνει… 80% στις Εκλογές ή στις δημοσκοπήσεις, ωστόσο, με τις κινήσεις των τελευταίων ετών και όσα θα γίνουν έως τις εκλογές, δεν πρόκειται να υπάρξει ζωτικός χώρος για το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους πάσης φύσεως λαϊκιστές, ώστε να μας… συστηθούν και πάλι ως «προστάτες» των συμφερόντων, εργαζομένων και συνταξιούχων. Αν το κάνουν δεν πρόκειται να πετύχουν κάτι ουσιαστικά και για ακόμη μία φορά θα εκτεθούν.
Το κρίσιμο ακροατήριο που παρακολουθεί την πορεία της χώρας τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να δίνει την πρώτη θέση στη Νέα Δημοκρατία και στον Μητσοτάκη, έστω και αν υπάρχει μεγάλη απογοήτευση και… γκρίνια στην πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Οι κινήσεις της κυβέρνησης σε σχέση με τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, αλλά και τους συνταξιούχους έχουν απονευρώσει το αριστερό αφήγημα. Ουσιαστικά μιλάμε για ιδεολογικό lockdown, καθώς αν ίσχυε ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι οι «προστάτες» των αδύναμων, τότε θα έπρεπε να λαμβάνουν αθροιστικά πάνω από 60%!
Το κατακερματισμένο αντι-μητσοτακικό μέτωπο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα συνονθύλευμα λαϊκιστών, τυχοδιωκτών, αμόρφωτων, οικονομικά αναλφάβητων και πολιτικά ακατάλληλων τύπων!
Η εποχή των μνημονίων και η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει… ανοίξει τα μάτια σε όλους μας. Η περιπέτεια της δεκαετίας του 2010 πρέπει να μας κάνει όλους πιο σοφούς. Ιδεολογίες του… αέρα, ψεύτικα αφηγήματα με αριστερό πρόσημο και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, έχουν καταρρεύσει και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο. ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Τσίπρες και… σία, δεν έχουν ισχυρά λαϊκά ερείσματα, ενώ έχουν εγκλωβιστεί άσχημα από το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης «τους τη βγήκε» από… αριστερά!
Με βάση τα προαναφερόμενα, είναι φυσικό και επόμενο, οι «προστάτες» των μισθωτών και των συνταξιούχων να βρίσκονται σε πολιτικό vertigo. Είναι αυτό το vertigo που τους οδηγεί σταθερά σε ιδεολογικό… lockdown στις εκλογές του 2027!
Αν μάλιστα η κυβέρνηση καταφέρει να βελτιώσει την κατάσταση στο μέτωπο της ακρίβειας, τότε η ιδεολογική χρεοκοπία της Αριστεράς και των πάσης φύσεως λαϊκιστών, θα μπορούσε να προσλάβει… πανηγυρικό χαρακτήρα! Ο καιρός και η ζωή θα δείξουν…
