Η ανάγκη πολιτική σταθερότητας στη χώρα, δηλαδή η διατήρηση της κυριαρχίας της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, αναφέρεται μονότονα στις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών και των επενδυτικών οίκων, ως αναγκαία προϋπόθεση για τη συνέχιση του ελληνικού success story.
ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Αποδεδειγμένα, η Ελλάδα έχει επιτύχει τους στόχους της κατά τα τελευταία 5 χρόνια, γιατί η κυβέρνηση αντιμετώπισε κρίσεις τις οποίες ξεπέρασε και γιατί έθεσε στόχους που κατέκτησε. Το κεφάλαιο που έχει χτιστεί τα τελευταία χρόνια δεν μπορεί να σπαταληθεί και αυτό φαίνεται ότι το αντιλαμβάνεται το εκλογικό σώμα. Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να μη βρίσκεται στα καλύτερα της, αλλά, από την άλλη πλευρά, δεν φαίνεται να υπάρχει στον ορίζοντα κάποια διάδοχη κατάσταση, η οποία, θα συνιστούσε σοβαρή εναλλακτική για την εξουσία.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης δείχνουν να χτυπάνε την κυβέρνηση, περισσότερο για να επιβιώσουν και λιγότερο για να αναλάβουν τις ευθύνες της διακυβέρνησης. Επιπλέον, οι κινήσεις τους για ανατροπή της κυβέρνησης μοιάζουν ως σκιαμαχίες, που επί της ουσίας ζημιώνουν τη χώρα και τον μέσο πολίτη. Γνωρίζουν πολύ καλά, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στο ΠΑΣΟΚ, ότι αν υπήρχε μια περίπτωση να έρθουν στα πολιτικά πράγματα, αυτό δεν θα αποτελούσε καλό νέο για τις αγορές.
Προφανώς, δεν θα αποτελούσε καλό νέο και για την ελληνική οικονομία και τους πολίτες. Γιατί αν δεν βελτιώσεις τις προοπτικές της οικονομίας, δεν μπορείς να περιμένεις βελτίωση των προοπτικών της κοινωνίας. Όταν “μπουκώνεις” την κοινωνία με απατηλές υποσχέσεις, αυτό δεν περνάει απαρατήρητο και σίγουρα δεν ενισχύει τη θέση της χώρας στο διεθνές στερέωμα.
Η “Σχολή Τσίπρα” μας δίδαξε το κόστος του λαϊκισμού και του τυχοδιωκτισμού, οπότε, είναι η κρίσιμη μάζα του κεντρώου χώρου είναι περισσότερο υποψιασμένη. Για τον λόγο αυτό δίνουν ισχυρότατο προβάδισμα στον Μητσοτάκη και λένε όχι στα “πειράματα” με… μαθητευόμενους μάγους, που είναι σίγουρο ότι μόνο ζημιά μπορούν να προκαλέσουν. Πολιτική σταθερότητα είχαμε και επί Τσίπρα, έστω και σε επίπεδο συγκυβέρνησης από δύο κόμματα. Ωστόσο, αυτή η πολιτική σταθερότητα είχε στοιχεία ανωμαλίας, από τη στιγμή που οι ανερμάτιστες αριστερές απόψεις “συναντούσαν” τις “ψεκασμένες” θέσεις και θεωρίες των… Καμμένων.
Η περίοδος ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνιστά μια τραυματική εμπειρία για τη χώρα και αν είχε εκλείψει, σήμερα θα μιλούσαμε από ανώτερη θέση ισχύος. Τον Μάρτιο του 2018, ο επικεφαλής του Euro Working Group, δηλαδή ο αρχιλογιστής όλων των οικονομιών της Ευρωζώνης, είχε επισημάνει ότι ήταν συντηρητική η πρόβλεψη για ζημία άνω των 200 δισ. ευρώ κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τους Τσίπρα-Καμμένο, με υπουργό Οικονομικών τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη, ο οποίος σε άλλη χώρα, θα είχε ήδη δικαστεί και καταδικαστεί για βλάβη του δημοσίου συμφέροντος και πρόκληση ζημίας μαζί με τους από… πάνω του!
Τα παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα και το μυαλό μας πρέπει να το… παιδεύουμε για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα τι συμφέρει τη χώρα και τους πολίτες της. Το θολωμένο μυαλό οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις, αλλά είναι αργά για δάκρυα όταν έχει γίνει η… ανοησία από το εκλογικό σώμα. Τα χρόνια της κρίσης μας έχουν κάνει σχετικά πιο σοφούς. Δεν μιλάμε για το σύνολο των ψηφοφόρων, αλλά για την κρίσιμη μάζα που με καθαρό μυαλό καταλαβαίνει ποιος πρέπει να κυβερνήσει τη χώρα και πώς θα πάμε παραπέρα. Γιατί απέναντι στους ανεγκέφαλους, πάντα πρέπει να λειτουργούν τα αντίβαρα της λογικής, της σύνεσης και της ορθής σκέψης…
Τα μηνύματα του γκάλοπ της Pulse και αυτοί που πρέπει να προβληματιστούν
Χθες, ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ δημοσιοποίησε την έρευνα κοινής γνώμης της Pulse, η οποία συμπεριλάμβανε και την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης.
Τα ευρήματα της έρευνας της Pulse είναι πολλά και σημαντικά, αλλά πρέπει να δούμε και τις άλλες δημοσκοπήσεις για να μπορέσουμε να συγκρίνουμε, να συνθέσουμε και να βγάλουμε συμπεράσματα. Η δημοσκόπηση αποδεικνύει αυτό που γράφουμε εδώ και πολύ καιρό για τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε για δύο… δυσκοίλιους σχηματισμούς, που παραμένουν εγκλωβισμένοι στις ιδεολογικές αγκυλώσεις τους (κυρίως ο πρώτος). Για την ακρίβεια, φαίνεται ότι έχουν… εκτροχιαστεί.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν να “επενδύουν” στην τραγωδία των Τεμπών, αλλά τα οφέλη τους από την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας είναι μηδαμινά. Τι λέει το εκλογικό σώμα; Πολύ απλά ότι δεν θεωρεί το ΠΑΣΟΚ ως εναλλακτική πρόταση εξουσίας και το καλεί να αλλάξει πορεία. Τι λέει στον ΣΥΡΙΖΑ και τον… ψωνισμένο αρχηγό του; Να σταματήσουν να πολιτεύονται με όρους καταγγελίας και να διαμορφώσουν πλαίσιο διακυβέρνησης, το οποίο δεν θα παραπέμπει σε ανοησίες…
Το “ξεφούσκωμα” της υπόθεσης των Τεμπών, με όρους πολιτικής ανάλυσης και όχι φυσικά στο επίπεδο της συλλογικής μνήμης, είναι κάτι που πρέπει να διαβάσουν τα κόμματα του… αντι-μητσοτακικού μετώπου. Το “εμπόριο πόνου” είναι κάτι που από ένα σημείο και μετά προσβάλλει τον σκεπτόμενο πολίτη, ιδίως όταν αυτός ανακαλεί στη μνήμη του διάφορα γεγονότα, όπως για παράδειγμα την τραγωδία στο Μάτι.
Διαβάζοντας τη δημοσκόπηση της Pulse μένουμε στο εύρημα, που προκύπτει από το ερώτημα σχετικά με τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής. Το 61% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι τη θέλουν μάλλον ή σίγουρα, ενώ το 39% δηλώνει αρνητικό ή ουδέτερο. Το 61% μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το 39%, ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψιν τους σημερινούς συσχετισμούς σε επίπεδο δημοσκοπήσεων, το δεύτερο έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα από το πρώτο. Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο σήμα ότι το θέμα έχει κουράσει την κοινή γνώμη, η οποία σε ποσοστό 44% βλέπει το πρόβλημα της ακρίβειας να κυριαρχεί. Ακόμη και τα ζητήματα υγείας, εγκληματικότητας και δικαιοσύνης βρίσκονται σε επίπεδο σημαντικότητας σε μονοψήφια ποσοστά, τα οποία είναι και πολύ χαμηλά (πέριξ του 5%).
Συνεπώς, στο επίπεδο αυτό, φαίνεται ότι η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είδαν τα χειρότερα μέχρι και την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Η συζήτηση στη Βουλή έβγαλε σίγουρα χαμένο τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ και μάλλον κερδισμένο, έστω και σε πολύ μικρό βαθμό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Επί της ουσίας το εκλογικό σώμα στέλνει το μήνυμα στα κόμματα, ότι όλους μας αγγίζει αυτή η τραγωδία, αλλά όσοι εξαντλούν την αντιπολιτευτική τους τακτική μονοθεματικά, στην ουσία, κρύβονται πίσω από την αδυναμία τους να εκφράσουν δομημένες και τεκμηριωμένες θέσεις για την Ευρώπη και την πορεία της χώρας. Ακόμη και το γεγονός ότι 1 στους 4 που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ, δεν τους απασχολεί το θέμα της σύστασης προανακριτικής επιτροπής για τα Τέμπη είναι ένα σημάδι είτε απογοήτευσης είτε κούρασης των ψηφοφόρων αυτών των δύο κομμάτων.
Με βάση τη δημοσκόπηση της Pulse, η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγαίνουν κερδισμένοι σε σχέση και με την… ανοησία του Κασσελάκη για τη διενέργεια και εθνικών εκλογών μαζί με τις Ευρωεκλογές. Το εκλογικό σώμα αντιλαμβάνεται την αγωνία του Κασσελάκη να γίνει βουλευτής και να είναι μέσα στη Βουλή, αλλά ταυτόχρονα, στηρίζει τη σταθερότητα και δεν θέλει περιπέτειες δηλαδή ακυβερνησία.
Ακόμη και όσοι είναι απέναντι στην κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη, κατά βάθος σκέφτονται ότι δεν συμφέρει τη χώρα να μπλέξει με διάφορους αλαζόνες και… μαθητευόμενους “μάγους”, οι οποίοι θέλουν να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους, αγνοώντας το πραγματικό συμφέρον της χώρας, το οποίο εδράζεται στην κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και του Μητσοτάκη.
Σύμφωνα με την Pulse, το 51% δεν θέλει πρόωρες εκλογές, ενώ συμφωνεί σε αυτό μόνο το 35%. Άρα, υπάρχει ένα ποσοστό της τάξης του 65%, δηλαδή διπλάσιο σε σχέση με τις δημοσκοπικές επιδόσεις της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο λέει ότι δεν θέλει να ακούει… ανοησίες περί πρόωρων εκλογών. Για να το πούμε και λίγο… χωριάτικα, το εκλογικό σώμα λέει ότι δεν πρέπει να… ξυνόμαστε στην γκλίτσα του τσοπάνη! Στο ΠΑΣΟΚ μάλιστα, οι 2 στους 3 δεν θέλουν πρόωρες εκλογές, αλλά ούτε και ένας στους τρεις στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαφορά των 15,5-18 μονάδων μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση και στην εκτίμηση ψήφου αντίστοιχα, δείχνει την κυριαρχία Μητσοτάκη. Ακόμη και αυτοί που είναι απέναντι στην κυβέρνηση, δεν θέλουν εκλογές, γιατί πολύ απλά δεν εμπιστεύονται κάποιον από τους αντιπάλους του Μητσοτάκη. Αυτό φαίνεται και στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, όπου ο Μητσοτάκης λαμβάνει ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό που αντιστοιχεί στην πρόθεση ψήφου για τη Νέα Δημοκρατία, ενώ Κασσελάκης και Ανδρουλάκης δεν προτιμώνται ούτε καν από το σύνολο όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αντίστοιχα.
Προ ημερών γράφαμε για το αντι-μητσοτακικό μπλοκ, το οποίο συγκροτούν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με τις κινήσεις και τις πράξεις τους ενισχύουν τον Μητσοτάκη! ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν κερδίζουν τίποτα από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία χάνει ένα αξιοσημείωτο ποσοστό προς τα δεξιά της, αλλά οι περισσότεροι έχουν “παρκάρει” στη λεγόμενη “γκρίζα ζώνη”. Γι’ αυτό και η αδιευκρίνιστη ψήφος αποτελεί αυτή τη στιγμή τη δεύτερη εκλογική “δύναμη” στη χώρα, πίσω από τη ΝΔ.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι ότι η Ελλάδα παίζει “μπάλα” σε επίπεδο… Τσάμπιονς Λιγκ και οι αρχηγοί τους παλεύουν για να μην υποβιβαστούν από τη Δ΄ Εθνική στο… τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα!
