Τράμπ: Ευκαιρίες στον Πούτιν – δασμούς στους Ευρωπαίους!
Του Θανάση Κ.
Οι χθεσινές εξαγγελίες του Τράμπ, υποτίθεται ότι “στρέφονται κατά της Ρωσίας”…
Και – επίσης υποτίθεται – συνιστούν “στροφή” του ίδιου του Τράμπ στην πολιτική του για το Ουκρανικό. Όπου μέχρι πρόσφατα έμοιαζε να εγκαταλείπει την Ουκρανία, και να προσπαθεί πια να έλθει σε συμβιβασμό με τον Πούτιν.
Και τώρα φαίνεται να κάνει το ακριβώς αντίθετο: να συνεχίζει τη βοήθεια προς την Ουκρανία και να αποκηρύσσει τον Πούτιν…
Είναι έτσι;
Όχι ακριβώς…
* Πρώτον ΔΕΝ πρόκειται για “επανάληψη” της αμερικανικής βοήθειας στην Ουκρανία. Μέχρι πρόσφατα τα αμερικανικά οπλικά συστήματα δίνονταν δωρεάν (ή με μακροχρόνιες πιστώσεις). Αυτή τη φορά θα πρόκειται για κανονικές πωλήσεις.
Αυτό δεν είναι συμμαχική συνδρομή – είναι εμπορική αγοραπωλησία.
Όταν πουλάς όπλα σε μια χώρα κατεστραμμένη, δεν της φέρεσαι ως “σύμμαχος” κατά κοινού εχθρού…
* Δεύτερον, τις αγορές αμερικανικών όπλων θα τις πληρώνουν τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα οι Ευρωπαίοι συνδράμουν την Ουκρανία – οι Αμερικανοί απλώς πουλάνε στους Ευρωπαίους.
* Τρίτον, την ίδια στιγμή που οι Ευρωπαίοι θα αγοράζουν όπλα από τους Αμερικανούς (για να τα δώσουν στους Ουκρανούς) οι Αμερικανοί θα βάζουν δασμούς ύψους 30% στα ευρωπαϊκά προϊόντα.
Αυτό ΔΕΝ είναι “συμμαχική συμπεριφορά” ούτε προς τους Ευρωπαίους.
* Τέταρτον, ο Τράμπ δεν δίνει “τελεσίγραφο” στον Πούτιν. Τελεσίγραφο θα ήταν να απαιτεί εντός ολίγων 24ωρων να σταματήσουν οι εχθροπραξίες.
Ο Τράμπ δίνει… 50 μέρες στον διορία στους Πούτιν! Δηλαδή μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου. Όταν η rasputitsa, αρχίζει στις 10-15 Οκτωβρίου. Και rasputitsa λέγεται η περιβόητη υγρή περίοδος στην Ουκρανία που όλα τα εδάφη μετατρέπονται σε βάλτους καθιστώντας αδύνατη κάθε προέλαση.
Δηλαδή από τις 100 μέρες που μεσολαβούν μέχρι να αρχίσει η rasputitsa ο Τράμπ δίνει στον Πούτιν τις μισές, να κάνει την αντεπίθεσή του και να κερδίσει όσα εδάφη μπορεί πριν συμφωνήσει την ανακωχή.
Αυτό δεν είναι “τελεσίγραφο” Τράμπ προς Πούτιν.
Αυτό είναι παράθυρο “ευκαιρίας” για να προελάσει ο ρωσικός στρατός.
Κι αν προσέξατε, ο Τράμπ ζητά απλώς κατάπαυση εχθροπραξιών για να ακυρώσει τους επαπειλούμενους δασμούς. Δεν λέει λέξη για “επιστροφή των ουκρανικών εδαφών” που κατέκτησε στο μεταξύ η Ρωσία…
— Μ’ άλλα λόγια ο Τράμπ ΔΕΝ συνδράμει τους Ουκρανούς – τους πουλά όπλα που τα αγοράζουν οι Ευρωπαίοι.
— Και ΔΕΝ ενισχύει τους δεσμούς του με τους Ευρωπαίους έναντι των Ρώσων – επιβάλλει δασμούς στους Ευρωπαίους , την ώρα που τους υποχρεώνει να αγοράσουν αμερικανικά όπλα και να τα δώσουν στους Ουκρανούς.
— Και ΔΕΝ δίνει “τελεσίγραφο” στον Πούτιν – δίνει διορία 50 ημερών στον Πούτιν να προχωρήσει όσο μπορεί…
Και οι “δασμοί” που απειλεί στον Πούτιν αφορούν ένα εμπόριο ΗΠΑ-Ρωσίας που έχει ουσιαστικά απαγορευτεί (με τις προηγούμενες κυρώσεις Μπάιντεν) εδώ και τρία χρόνια! Άρα, απειλεί με δασμούς εμπόριο που… πρακτικά δεν υφίσταται!
Και τα ελάχιστα που επιτρέπονται ακόμα να εξάγει η Ρωσία στις ΗΠΑ (ουράνιο και πετροχημικά – λιπάσματα) επιτρέπονται γιατί τα έχει ανάγκη η Αμερική και δεν μπορεί να τα βρει από αλλού. Κι αν τους επιβληθούν δασμοί από τις αμερικανικές αρχές αυτό θα επιβαρύνει κυρίως τις τιμές στην Αμερική και πολύ λιγότερο τα έσοδα των Ρώσων…
Για να έχετε μιαν βάση σύγκρισης: οι ελάχιστες εξαγωγές Ρωσίας στις ΗΠΑ (όπου θα επιβληθούν δασμοί 100%) φτάνουν σήμερα τα 3-4 δισεκατομμύρια.
Ενώ οι εξαγωγές της Ευρώπης στις ΗΠΑ όπου θα επιβληθούν δασμοί 30% αφορούν 400 δισεκατομμύρια! Εκατο φορές περισσότερο…
Και μετά; Τι ακολουθεί;
Αν το Ουκρανικό τελειώσει, ανοίγει ο δρόμος για μίαν ευρύτερη συμφωνία ΗΠΑ- Ρωσίας, που θα περιλαμβάνει και εγγυήσεις της Μόσχας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα του Ισραήλ – και προσωπικά του Νετανιάχου:
Να μην αποκτήσει ποτέ το Ιράν πυρηνικά όπλα.
Αν ο Πούτιν προσφέρει αυτή την εγγύηση (και μπορεί να το κάνει), τότε κλείνουν δύο κρίσιμα μέτωπα:
Ουκρανία (με κατάπαυση πυρός και de facto νέα σύνορα),
Μέση Ανατολή (με πάγωμα εμπλουτισμού ουρανίου από Τεχεράνη).
Κι έτσι γεννιέται μια νέα γεωπολιτική συμφωνία κορυφής – μια νέα “Γιάλτα”!
Χωρίς Ευρωπαίους στο τραπέζι.
Με τους Αμερικανούς και τους Ρώσους να μοιράζουν ξανά τον κόσμο.
Και πιθανότατα τον Τραμπ υποψήφιο για… Νόμπελ Ειρήνης, όπως (καθόλου τυχαία) υπαινίχθηκε τις προάλλες ο Νετανιάχου.
Και η Ευρώπη;
Η Ευρώπη θα έχει πληρώσει τον πόλεμο.
Θα έχει στραγγίσει την οικονομία της για να «σώζει» μια Ουκρανία που στο τέλος θα εγκαταλειφθεί.
Θα έχει χάσει τη φτηνή ρωσική ενέργεια.
Θα έχει αγοράσει ακριβό αμερικανικό αμυντικό εξοπλισμό.
Θα έχει δεχτεί δασμούς στην πλάτη της.
Κι όλα αυτά για να μείνει εκτός της τελικής συμφωνίας.
Και στο περιθώριο της παγκόσμιας σκακιέρας.
Εν κατακλείδι:
Ο Τραμπ πυροβολεί εμπορικά τον “σύμμαχο”,
Χαϊδεύει με προθεσμίες τον αντίπαλο,
Λέει στους Ευρωπαίους:
Αγοράστε τα όπλα μου και πληρώστε και τους δασμούς μου!
ΥΓ. Υπάρχουν, βέβαια, κι όσοι πανηγυρίζουν
που ο Τράμπ προσχώρησε “επιτέλους”, στην… πολιτική του Μπάιντεν, λέει!
Χρήσιμοι ηλίθιοι;
Επικίνδυνοι ιδεοληπτικοί;
Ποιός ξέρει;
