Τέσσερις άνθρωποι στο Άνω Μέρος Αμαρίου αντιπροσώπευαν στα μάτια του Γερμανού Ρόμπερτ Λέμπολντ, την παραδοσιακή Κρήτη που κρατούνταν ακόμα!
Ήταν το καλοκαίρι του 1986 που ήλθε στους τόπους που βρέθηκε από τον Μάιο του 1942 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1944 ως στρατεύσιμος των δυνάμεων κατοχής, και ζήτησε να δει από κοντά ανθρώπους που γνώρισε τότε.
Όμως, αποθήκευσε και στις εικόνες της φωτογραφικής του μηχανής και χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες της περιοχής, δείγμα της πολιτισμικής και αυθεντικής της ταυτότητας, που παρέμενε παρά τις προκλήσεις που είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να κάνουν την εμφάνισή τους…
Όταν η «καρδιά» της Κρήτης βαστούσε ακόμη
Τα πρόσωπα, λοιπόν, της φωτογραφίας που αποτύπωσε με την κάμερά του πριν τριάντα χρόνια περίπου στο μαρτυρικό Άνω Μέρος, το μεγαλοχώρι που στήθηκε ξανά στα… πόδια του από τις στάχτες του ολοκαυτώματος τον Αύγουστο του 1944 από τους συμπατριώτες του, δίδουν και το στίγμα της Κρήτης που διατηρούσε ακόμα τη γνησιότητά της και αντιστέκονταν στις εξελίξεις της αλλοτρίωσης από το τουριστικό ρεύμα.
Στη φωτογραφία του Γερμανού Λέμπολντ, πιθανόν έξω από το καφενείο του Αντώνη Σοφιαδάκη, εικονίζονται τέσσερις κάτοικοι του χωριού, ο ένας από τους οποίους είναι νεότερος, που όμως κρατά τα χαρακτηριστικά των παλιών κρητικών γνωρισμάτων της τοπικής κοινωνίας. Από αριστερά, λοιπόν, εμφανίζονται οι Στέφανος Γαλανάκης, Κυριάκος Διαμαντάκης, Μιχάλης Μαθιουδάκης ή Μαυροπούλης και Μανώλης Καπαρός ή Γλιζομανώλης.
Τότε η Κρήτη στην «καρδιά» της είχε αντοχές και δεν ήταν υποταγμένη ακόμα στη δραχμή και στο ευρώ όπως είναι σήμερα. Κρατούσε την ομορφιά και τη μεγαλοσύνη της…
To καλοκαίρι του ’86 ο Λέμπολντ αποθανάτισε στο καφενείο τους τον Αντώνη και την Ευτυχία Σοφιαδάκη
Γενική άποψη του Άνω Μέρους
