Οι γερμανικές θηριωδίες στο Δίστομο και σε τόσες άλλες μαρτυρικές περιοχές της Ελλάδας προκαλούν…ανατριχίλα.
Σήμερα, μέλη του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων έκαναν πορεία από το Σύνταγμα προς τη Γερμανική πρεσβεία. Συγκλονίζει η μαρτυρία ενός άνδρα που είδε τους Ναζί να αποκεφαλίζουν τον 10 μηνών αδελφό του μέσα στην κούνια.
Τι κι αν έχουν περάσει περισσότερα από 70 χρόνια, ο πόνος είναι ίδιος, οι πληγές είναι ακόμη ανοιχτές, οι συγγενείς των χιλιάδων νεκρών ζητούν δικαίωση.
Εδώ και χρόνια παλεύουν για τις γερμανικές αποζημιώσεις, εδώ και χρόνια κάτοικοι του Διστόμου όπου στις 10 Ιουνίου 1944 εκτελέστηκαν 218 άνθρωποι μεταξύ των οποίων 45 παιδιά και 20 βρέφη, της Μουσιωτίτσας που θρηνεί 152 ψυχές και τόσων άλλων μαρτυρικων περιοχών της Ελλάδας που βίωσαν τις γερμανικές θηριωδίες των ΕΣ-ΕΣ, ζητάνε από τη Γερμανία να παραδεχτεί τις σφαγές και τις στυγερές δολοφονίες των Ναζί.
Σήμερα, παρά το ξαφνικό μπουρίνι που ξέσπασε στο κέντρο της Αθήνας, μέλη του εθνικού συμβουλίου γερμανικών αποζημιώσεων συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα και έκαναν πορεία προς τη Γερμανική πρεσβεία.
Συγκλονίζει η μαρτυρία του κυρίου Δημήτρη Δήμου από τη μαρτυρική Μουσιωτίτσα Ιωαννίνων που στις 25 Ιουλίου 1943 δέχτηκε επίθεση από τους Ναζί.
Οπως χαρακτηριστικά είπε στο ο κύριος Δημήτρης “το χωριό μου θρηνεί 152 ψυχές εκ των οποίων οι 13 ήταν από την οικογένεια μου.
Ηταν τέτοια η βιαιότητα των Ναζί, που αφού πυροβόλησαν την οικογένειά μου, είδαν τον 10 μηνών αδελφό μου, τον Ζαχαρία, μέσα στην κουνιά ζωντανό και τον αποκεφάλισαν με μαχαίρι. Και επειδή οι συγχωριανοί που έζησαν δεν μπορούσαν να τους ενταφιάσουν, πέταξαν τα πτώματα σε έναν ξεροπήγαδο”.
