Για πρώτη φορά τεκμηριώνεται με αρχαιολογικά ευρήματα ότι οι αλπικές κορυφές και βουνοπλαγιές της Πίνδου προσέφεραν ένα ιδανικό καταφύγιο για τον άνθρωπο της Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής, τον κυνηγό που έζησε στον ελλαδικό χώρο, ανάμεσα στα 70.000 και 40.000 χρόνια από σήμερα.
Το μαρτυρούν χιλιάδες λίθινα εργαλεία της Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής, τα οποία βρέθηκαν διάσπαρτα στην περιοχή της Σαμαρίνας και όπως φαίνεται κατασκευάστηκαν από ντόπιο πυριτόλιθο, ενώ χρησιμοποιήθηκαν από τις ομάδες των κυνηγών που επέλεγαν να κινηθούν κατά μήκος των βουνοκορυφών και μεγάλων υψόμετρων στον ορεινό όγκο του Σμόλικα.
«Είχαμε υποτιμήσει τις δυνατότητες του κυνηγού του Νεάντερταλ. Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι κινούνταν σε πεδινές περιοχές και άλλες με χαμηλό υψόμετρο. Για πρώτη φορά τον βλέπουμε να κινείται και μάλιστα με άνεση σε ορεινές περιοχές, όπου κυνηγούσε ελάφια, αρκούδες, και άλλα ζώα για να τραφεί» λέει στο «Εθνος» ο επικεφαλής της ανασκαφής, καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Α.Π.Θ., Νίκος Ευστρατίου, προσθέτοντας ότι η Πίνδος είναι από τα πλέον σπάνια σημεία, από πλευράς υψόμετρου, διαβίωσης του Νεάντερταλ σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η κυνηγετική και τροφοσυλλεκτική καθημερινότητα των ομάδων αυτών είναι ακόμα άγνωστη και μόλις τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει οι επιστήμονες να αποκρυπτογραφούν πλευρές αυτών των δραστηριοτήτων τους.
Τα πυριτολιθικά εξάρματα γύρω από τη Σαμαρίνα, τα οποία επισκέπτονταν οι κυνηγοί Νεάντερταλ για να προμηθευτούν πρώτες ύλες για τα εργαλεία τους
Η αρχαιολογική έρευνα στην Πίνδο συμπληρώνει φέτος δεκατρία χρόνια έχοντας στο ενεργητικό της την ανάδειξη για πρώτη φορά στην ελληνική αρχαιολογία του ρόλου των μεγάλων υψομέτρων, δηλαδή των ορεινών και αλπικών περιοχών της Κεντρικής Ελλάδας για την εξέλιξη της προϊστορίας της.
