Συγκλονίζουν πραγματικά οι καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη για την υπόθεση της Marfin « Δεν ήξερα αν πρέπει να πηδήξω ή να καώ» ήταν τα λόγια ενός μάρτυρα, ο οποίος περιγράφει τι έγινε εκείνο το μεσημέρι της 5ης Μαϊου 2010.
«Μας είχαν στο στόχαστρο, φωνάζανε … είδα ότι έχει σπάσει το τζάμι του ισογείου και ότι κάποια άτομα έριχναν εύφλεκτο υλικό. Πήρα τον πυροσβεστήρα, ,αλλά δεν τα κατάφερα. Έτσι ανεβήκαμε πάνω στον 2ο όροφο. Η φωτιά άρχισε σιγά σιγά να ανεβαίνει ….ήμουν εγκλωβισμένος στο μπαλκόνι δεν ήξερα αν πρέπει να πηδήξω ή να καώ…. πετούσαν πέτρες. Βλέπαμε να σπάνε τον Ιανό. Δεν ήταν οι διαδηλωτές που ήρθαν να διαδηλώσουν για το Μνημόνιο. Είχαν μπει μέσα στη πορεία. Είχαν καλύψει τα πρόσωπα τους. Στις 2 παρά 5 ακούσαμε το σπάσιμο…εγώ εν τέλει πήδηξα από το μπαλκόνι….όσο ήμουν στο μπαλκόνι δεν είδα κίνηση αλληλεγγύης προς εμάς. ..υπήρχε μόνο ένας άνθρωπος που φώναζε ” μέσα καίγονται ρε παιδιά”, κατέθεσε ένας από τους μάρτυρες .
Υπεράσπιση: Σύστημα πυρόσβεσης υπήρχε;
Μάρτυρας: Όχι δεν υπήρχε….Η τράπεζα είχε μια μοναδική έξοδο διαφυγής, η οποία καίγονταν….Ποιος θα πήγαινε να βγει από αυτή τη πόρτα…
«Με πιάνει ακόμη πανικός όταν ανάβει η ψησταριά»
Ενας ακόμη μάρτυρας βιώνει ακόμη τη φρίκη, λέγοντας ότι 6 χρόνια μετά τον πιάνει πανικός όταν ανάβουν ψησταριά για να ψήσουν κρέας: «Επικοινώνησα με τον κάτω όροφο για το εάν είχαμε εντολές για το τι ώρα θα φεύγαμε εκείνη την ημέρα. Μου είπαν στις 3. Στις 2 παρά κατί ακούσαμε φωνές: ” μας καίνε, μας καίνε”…είδα κάποιον φορούσε χακί και κρατούσε κάτι σαν μπουκάλα καταδύσεων και μπροστά είχε πράσινο λάστιχο ποτίσματος. Είχα την αίσθηση που πετούσε κάτι στη φωτιά που φούντωνε. Μετά από έξι χρόνια όταν ανάβουμε την ψησταριά να ψήσουμε κρέας με πιάνει πανικός».
