Δεν είχα καμία διάθεση να επανέλθω στην υπόθεση του άτυχου Ζακ που έχασε τη ζωή του όταν πήγε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας. Δεν έχω καμία διάθεση να «δικάσω» την υπόθεση…
Δεν δικάζουμε εμείς. Άλλοι δικάζουν – τα δικαστήρια!
Κι έχω την χειρότερη ιδέα για όσους βγαίνουν με αποσπασματικά στοιχεία – με «θραύσματα πληροφοριών» κυριολεκτικά – της εκάστοτε δικογραφίας και επιχειρούν να προκαταλάβουν τη δικαιοσύνη, άλλοτε «καταδικάζοντας» και άλλοτε αθωώνοντας. Αυτό είναι κατάντια…
Του Θανάση Κ.
Αλλά δυστυχώς συνεχίζεται – για την περίπτωση του Ζακ πάντα – από φιλοκυβερνητικά μέσα και διάφορους – ή διάφορες – αυτόκλητους/τες «εισαγγελείς».
Το θράσος τους ασυγκράτητο. Και δεν τηρούν πια στοιχειώδη προσχήματα.
Αδίστακτοι! Ξετυλίγουν την προπαγάνδα τους και την προσωπική τους εμπάθεια, επ’ ευκαιρία ενός νεκρού – που δεν τον σέβονται.
Τα κοράκια…
Και μαζί με το νεκρό παίρνουν αμπάριζα και τους ζαντανούς που έχουν καταστρέψει (και δεν υπάρχει Πολιτεία να τους προστατέψει!)
Ο,τιδήποτε, φτάνει να περάσουν την προπαγάνδα τους.
Παρουσιάζουν τώρα μια ιστολογική-τοξικολογική εξέταση του θανόντος πλέον – που βγήκε με 50 μέρες καθυστέρηση – όπου αποκαλύπτεται ότι ο άτυχος Ζακ δεν ήταν υπό την επήρεια ουσιών – δηλαδή ναρκωτικών.
Α ώστε έτσι;
Αλλά οι ίδιοι που τώρα περίπου «θριαμβολογούν», μέχρι προχθές άλλα μας έλεγαν:
Ότι ο Ζάκ ήταν μαστουρωμένος, ότι μέσα στη ζαλάδα του μπήκε στο κοσμηματοπωλείο («κατά λάθος», ας πούμε),
μέσα στη ζαλάδα του έπαθε πανικό κι άρχισε να τα σπάει όλα (κυρίως τις προθήκες όπου υπήρχε και το πολύτιμο «εμπόρευμα»)
και δεν έπρεπε να τον πάρουν σοβαρά, ούτε να τον χτυπήσουν.
Γιατί περίπου ήταν ένα «άκακο πρεζόνι»…
Αυτά μας έλεγαν, ως προχθές…
Τώρα λένε τα ακριβώς αντίθετα: Ότι δεν είχε πάρει το παραμικρό!
Ήταν απολύτως «καθαρός» από ναρκωτικά!
Άρα δεν μπήκε στο κοσμηματοπωλείο «κατά λάθος»…
Δεν τα έσπαγε «ζαλισμένος» και «πανικόβλητος»…
Είχε απόλυτη συναίσθηση και πλήρη «καταλογισμό» για τις πράξεις του.
Όπως και όταν βγήκε, είχε πλήρη συναίσθηση και καταλογισμό όταν άρπαξε ένα σπασμένο κρύσταλλο και απείλησε τον… διασώστη που του έβαλε επίδεσμο στο κεφάλι.
Άρα δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου «αθώο» το περιστατικό. Έτσι;
–Στο μεταξύ έχει αποκαλυφθεί ότι το μαχαίρι που βρέθηκε στο κοσμηματοπωλείο ήταν του δράστη. Βρέθηκε γενετικό υλικό πάνω στη λαβή του. Άρα μπήκε οπλισμένος.
Το λέει αυτό άλλη πραγματογνωμοσύνη που δημοσιεύτηκε στο μεταξύ. Αυτή όμως την ξέχασαν, τα κοράκια…
Στο μεταξύ ο δικηγόρος του κοσμηματοπώλη σε σύντομη ανακοίνωσή του έκανε το τελευταίο πόρισμα «φύλλο και φτερό».
–Αποκάλυψε ότι η τοξικολογική εξέταση ΔΕΝ είναι πλήρης («παρέλειψαν» να εξετάσουν ουσίες συνήθεις σε τοξικομανείς).
–Υπενθύμισε πως, σύμφωνα με την πρώτη επίσημη ιατροδικαστική εξέταση, κανένα από τα τραύματα που έφερε ο Ζακ δεν ήταν θανατηφόρο! Κανένα.
Τώρα η τοξικολογική εξέταση υποστηρίζει ότι δεν τον σκότωσαν τα τραύματα μεν, αλλά το… «στρες», δηλαδή η ψυχολογική υπερδιέγερση που του προκάλεσε η συμπλοκή του με όσους προσπάθησαν να τον εμποδίσουν να φύγει και με όσους τον καταδίωξαν.
Το οποίο, τι ακριβώς σημαίνει;
Πως όταν έλθει κάποιος να κλέψει δεν πρέπει να τον ταράξουμε, μήπως και συγχυστεί και πάθει κανένα έμφραγμα; Αυτό μας λένε;
–Αποκαλύπτει ακόμα πως από τα 23 τραύματα που έφερνε ο Ζακ – κανένα θανατηφόρο, σύμφωνα με την πρώτη ιατροδικαστική έκθεση – μόνο τα 7 είχαν προκληθεί από «τρίτους» (δηλαδή από τον κοσμηματοπώλη και τους αστυνομικούς). Τα υπόλοιπα τα είχε προκαλέσει μόνος του στην προσπάθειά του να ξεφύγει…
Πώς γνωρίζουν ποια από αυτά ήταν «στρεσογόνα»; Αυτά που του προκάλεσαν οι άλλοι, ή μήπως αυτά που ο ίδιος προκάλεσε στον εαυτό του;
–Κι ακόμα αποκαλύπτεται πως σύμφωνα με μαρτυρία φίλης του Ζακ, που είχε επικοινωνήσει μαζί του, ο ίδιος βρισκόταν σε έντονη υπερδιέγερση – που θα μπορούσε να ευθύνεται για το έμφραγμα που υπέστη – πριν ακόμα πάει να κλέψει στο κοσμηματοπωλείο! Αυτό ξέχασαν να μας το πουν! Τα κοράκια…
–Ακόμα η οικογένεια του Ζάκ, μετά το τελευταίο «πόρισμα» έκανε μήνυση στους αστυνομικούς που τον ακινητοποίησαν και στους διασώστες του ΕΚΑΒ.
Όχι όμως και στον κοσμηματοπώλη!
Αλλά οι φίλοι του ΖΑΚ τον κοσμηματοπώλη έχουν στοχοποιήσει από την αρχή ως «υπεύθυνο» για το θάνατό του Ζακ.
Κι όχι μόνο τον έχουν στοχοποιήσει, αλλά τον έχουν καταστρέψει κι όλα! Αφού του σπάνε το μαγαζί ή και άλλα μαγαζιά που συνεργάζονταν μαζί του κάθε τόσο. Τα καθάρματα…
Τώρα η οικογένεια του θανόντος ούτε ασχολείται με τον κοσμηματοπώλη! Μήπως κάποιοι πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη, αντί να ζητάνε και τα ρέστα από πάνω;
Αυτά τα στοιχεία που έρχονται στο φώς είναι, δυστυχώς, ακόμα πιο επιβαρυντικά για τον άτυχο Ζακ:
Διότι το γεγονός πως ήταν τοξικομανής ουδείς το αμφισβητεί.
Το ότι δεν είχε πάρει τη δόση του, αλλά βρισκόταν σε υπερδιέγερση, μπορεί να σημαίνει πως βρισκόταν σε στερητικό σύνδρομο…
Και για όποιον ξέρει απ’ αυτά, τοξικομανής σε στερητικό σύνδρομο είναι απολύτως επικίνδυνος!
Μετά απ’ όλα αυτά έρχονται τα «κοράκια» (για να μη πω τίποτε βαρύτερο) και απειλούν ξανά.
Κι η άλλη – η γνωστή και με εξαιρετέα, τέλος πάντων – μας παραγγέλλει να μην πούμε ούτε κιχ!
Τι λες, κυρά μου;
Για κούνησε το κεφαλάκι σου…
Ποιος θα μας απαγορεύσει να μιλάμε;
Εσύ;
Για ξανασκέψου το λίγο.
Προσπαθούν να κάνουν «ήρωα» ένα άτυχο πρεζόνι. Που πήγε να κλέψει!
Και δεν ντρέπονται…
Και τώρα μας λένε πως δεν ήταν καν πρεζόνι! Άρα τι; Ήταν απλώς ληστής!
Προσπαθούν να καταστρέψουν ένα άτυχο μικροεπιχειρηματία που του διέλυσαν τη ζωή, για να βγάλουν «ήρωα» τον επίδοξο ληστή που μπήκε να τον κλέψει…
Και μιλάμε ακόμα για τον άτυχο Ζακ, όταν για τον άλλο κοσμηματοπώλη που σκότωσαν άλλοι ληστές, λίγες μέρες, πριν λίγο πιο κάτω, δεν ακούστηκε το παραμικρό – και δεν τον έκλαψε κανείς.
Δεν ντρέπονται καθόλου.
Τα κοράκια!
ΥΓ 1 Ιστολογική εξέταση που κάνει 50 μέρες και πλέον για να βγει – κι όταν βγαίνει είναι ελλιπής – κάτι δεν πάει καλά έτσι;
Οι συνήθεις ιστολογικές εξετάσεις κάνουν μερικές μέρες…
ΥΓ. 2 Να ξέρουν τα «κοράκια»: Αν κανείς επιχειρήσει να μπει στο σπίτι μου ή στη δουλειά μου να με κλέψει, θα κάνω αυτό που πρέπει να κάνω, θα κάνω αυτό που μου επιτρέπει ο νόμος να κάνω!
Και σίγουρα, δεν θα τον… ρωτήσω αν είναι πρεζόνι,
δεν θα τον ρωτήσω για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις,
δεν θα τον ρωτήσω, αν κάτι του έχει προκαλέσει… στρες τελευταία
και δεν θα σκεφτώ καν, μήπως του προκαλέσω εγώ πρόσθετο στρες
όταν του κάνω – αυτό που πρέπει και δικαιούμαι να κάνω!
Και σαν και μένα σκέπτονται εκατομμύρια πολίτες αυτής της χώρας.
Αει στο διάολο πια….
Κοράκια!
