Η ρύπανση που δημιουργείται στις ακτές της Λέσβου από τον τεράστιο όγκο πλαστικών βαρκών και σωσιβίων που αφήνουν πίσω τους οι πρόσφυγες όταν φθάνουν στο νησί, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί εδώ και καιρό τοπικούς φορείς.
Ένας νεαρός αρχιτέκτονας ο 25χρονος Τζέι Μέξης (Jai Mexis) ο οποίος βρέθηκε ως εθελοντής στη Λέσβο με την «κοινωνική κουζίνα» βρήκε τον τρόπο να αξιοποιήσει τις βάρκες και τα σωσίβια που αποτελούν σκουπίδια στις ακτές δίνοντας παράλληλα λύση και στις αυξημένες ανάγκες που δημιουργούνται το χειμώνα για τη δημιουργία υποδομών προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων.
Μαζί με τον Μυτιληνιό αρχιτέκτονα τον Γιώργο Μαλακό, ο Τζέι Μέξης άρχισε να φτιάχνει σκηνές στο χώρο των πρώην κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ στη Νέαπολη της Μυτιλήνης. «Υπήρχαν εκεί, κάποιοι σιδερένιοι σκελετοί από τις σκηνές και σκέφθηκα ότι θα μπορούσαμε να «ντύσουμε» τους σκελετούς αυτούς και να φτιάξουμε ξανά σκηνές. Χρησιμοποιούμε τα πάντα, εκτός από το πλαστικό από τις βάρκες, τους ξύλινους ή πλαστικούς πάτους, μέχρι τα σχοινιά από τις βάρκες για να δέσουμε τα υλικά που συγκεντρώνουμε. Με τη βοήθεια και άλλων εθελοντών μέσα σε λίγες ημέρες φτιάξαμε, έξι μεγάλες σκηνές» λέει στα «Νέα της Λέσβου» .
«Είναι ένας τρόπος να για μην αχρηστεύονται όλα αυτά τα υλικά στις παραλίες. Πέρα από το ότι αξιοποιούνται και απομακρύνονται από τις παραλίες όλες αυτές οι βάρκες και τα σωσίβια, βρίσκουμε και λύση στο ζήτημα της στέγασης αυτών των ανθρώπων» λέει ο κ. Γιώργος Μαλακός
Ο νεαρός Αρχιτέκτονας
Ο Τζέι Μέξης, Έλληνας με καταγωγή από τις Σπέτσες που μεγάλωσε στην Ινδία έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στην Σκωτία ενώ ασχολείται με την λεγόμενη «ανθρωπιστική αρχιτεκτονική» με διπλωματική για τους πρόσφυγες η οποία βραβεύθηκε από το Δήμαρχο της Γλασκώβης. Έχει ασχοληθεί επίσης με τον σχεδιασμό πρόσθετων μελών σε αναπήρους με τη βοήθεια της τεχνολογίας των τρισδιάστατων εκτυπωτών ( 3D printers) προσφέροντας πολύ σημαντική βοήθεια σε πρόσφυγες.
Το 2014 ήταν μέλος αποστολής στην Ιορδανία όπου συμμετείχε με σχέδιά του, στην κατασκευή δυο κτιρίων στον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό που υπάρχει εκεί. «Εκεί φτιάχθηκε ο μεγαλύτερος οικισμός μέσα σε τρεις μήνες. Ένας άλλος «Βόλος» έγινε μέσα σε μερικές εβδομάδες» μας λέει χαρακτηριστικά. Αυτό το διάστημα βρίσκεται σε επαφή με το Δήμο του Άμστερνταμ προκειμένου να μεταβεί να βοηθήσει με την τεχνογνωσία του σε ένα πρωτοποριακό κέντρο για τους πρόσφυγες που πρόκειται να γίνει εκεί.
Στη Μυτιλήνη βρέθηκε ακολουθώντας μια αποστολή εθελοντών της Κοινωνικής Κουζίνας. «Στο χώρο των πρώην κατασκηνώσεων του ΠΙΚΠΑ όπου είναι η έδρα της κοινωνικής κουζίνας στη Μυτιλήνη, είδα ότι θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε όλα αυτά τα υλικά και να φτιάξουμε σκηνές που τόσο έχει ανάγκη το νησί» λέει ο ίδιος.
Η ιδέα του που «κυκλοφόρησε» πολύ γρήγορα μέσω του facebook βρήκε πολύ γρήγορα πολλούς υποστηρικτές και εθελοντές που πλαισίωσαν την προσπάθειά του. «Είχαμε επίσης πολύ μεγάλη υποστήριξη από το Δήμο Λέσβου καθώς ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος κ. Γιώργος Κατζανός μας παραχώρησε φορτηγό για την συγκέντρωση των υλικών. Πέρα από το Δήμο ήρθαν πολλοί εθελοντές που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν ώστε να φτιάξουμε σκηνές και σε άλλα σημεία του νησιού όπου υπάρχει ανάγκη, όπως στο Κέντρο Καταγραφής στη Μόρια.
Και άλλα υλικά
Εκτός όμως από σκηνές, σκεφθήκαμε αξιοποιώντας όλους αυτούς τους τόνους «σκουπιδιών» από τις παραλίες να φτιάξουμε και άλλα χρηστικά αντικείμενα όπως είναι αδιάβροχα, ή σακίδια που θα διατίθενται στους πρόσφυγες. Σ’ αυτό θα χρειαστούμε τη βοήθεια από ράφτες στο νησί και ήδη έχουμε εθελοντές που έχουν δηλώσει ενδιαφέρον να ενισχύσουν την προσπάθεια αυτή».
Ο Τζέι Μέξης ζει στην Αθήνα ενώ το προσφυγικό ζήτημα στη Λέσβο έχει γίνει η αιτία να έχει επισκεφθεί πολλές φορές πλέον το νησί. «Όταν ολοκληρώνεται μια αποστολή στο νησί, ο αποχωρισμός είναι πάντα πολύ δύσκολος. Είναι τόσες οι ώρες της εντατικής δουλειάς και τόσο πολλές οι ανάγκες, που παρά την κόπωση, δεν θέλεις να φύγεις» μας λέει χαρακτηριστικά.
