Το αυστηρό της πρόσωπο απέναντι σε προβληματικές και διαταραγμένες προσωπικότητες που εκμεταλλεύονται την παιδική αθωότητα, δείχνει η δικαιοσύνη.
Ο δάσκαλος ισχυρίστηκε ότι οι διάλογοι με τα παιδιά γίνονταν με χιούμορ και είχαν μια μεγάλη οικειότητα γιατί μεταξύ άλλων τα συμβουλεύει σαν πατέρας και για τις πρώτες σχέσεις που θέλουν να κάνουν κα
Ο δάσκαλος ισχυρίστηκε ότι οι διάλογοι με τα παιδιά γίνονταν με χιούμορ και είχαν μια μεγάλη οικειότητα γιατί μεταξύ άλλων τα συμβουλεύει σαν πατέρας και για τις πρώτες σχέσεις που θέλουν να κάνουν και για τις ορμές τους.
Απίστευτες περιπτώσεις καθηγητών, παιδοψυχολόγων, παιδονόμων κ.λπ., στους οποίους οι γονείς έχουν εμπιστευθεί τα παιδιά τους, απασχολούν τη δικαιοσύνη σε ποινικές, αστικές (αποζημιώσεις) και διοικητικές (πειθαρχικές) δίκες, καθώς επέδειξαν συμπεριφορά ανάξια, προσβάλλοντας την προσωπικότητα και τη γενετήσια ελευθερία παιδιών, με ασελγείς πράξεις.
Πέρα από τις ποινικές και πειθαρχικές καταδίκες, η δικαιοσύνη ανοίγει τον δρόμο και για να πληρώσουν σημαντικές αποζημιώσεις όχι μόνο οι δράστες, αλλά και οι εργοδότες τους, για την ηθική βλάβη που προξένησαν σε παιδιά και στους γονείς τους.
Σύμφωνα με δικαστικές αποφάσεις που επιδικάζουν αποζημιώσεις 45.000 – 150.000 ευρώ ανά περίπτωση συν τους νόμιμους τόκους, αλλά και πολυετείς καθείρξεις, οι κρατικοί φορείς στους οποίους εργάζονται παιδόφιλοι (π.χ. το Δημόσιο για σχολεία, οι δήμοι για παιδικές κατασκηνώσεις κ.λπ.), οι ιδιώτες ιδιοκτήτες παιδότοπων κ.λπ. είναι υπεύθυνοι για τη χρηματική ικανοποίηση των θυμάτων και των γονέων τους.
Προσφυγή
Σε μία περίπτωση πρώην υποδιευθυντής δημοτικού σχολείου στη Β. Ελλάδα τέθηκε σε αργία, παύθηκε οριστικά από το πειθαρχικό, καταδικάστηκε πρωτοδίκως για κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια, αλλά με δικαστικές προσφυγές και εφέσεις προσπαθεί να ανατρέψει την τιμωρία του.
«Προδόθηκε» από τα προκλητικά υπονοούμενα στις συνομιλίες του με μαθητές ηλικίας 11 έως 13 ετών μέσω Facebook, τα τελευταία 2-3 χρόνια. Ο «δάσκαλος», που μεταξύ άλλων δίδασκε τα παιδιά Θρησκευτικά και Φυσική, τιμωρήθηκε ποινικά και πειθαρχικά (για ανάξια διαγωγή εντός και εκτός υπηρεσίας), καθώς παρενοχλούσε σεξουαλικά τους μικρούς μαθητές του με λόγια και πράξεις, προσφέροντάς τους χρήματα, γλυκά, κεράσματα, μεταφέροντάς τους οδικώς σε διάφορους τόπους, σε συγγενείς τους κ.λπ.
Οπως κατήγγειλαν τουλάχιστον 10 παιδιά (σε ειδικές συνεντεύξεις σε παιδοψυχολόγο) και οι γονείς τους, ο «δάσκαλος» συνήθως τα έβαζε να κατεβάζουν τα παντελόνια τους και παρατηρούσε για ώρα τα γεννητικά τους όργανα ή τα θώπευε έναντι ανταλλάγματος, βάζοντας στο επίμαχο σημείο συνήθως 5 έως και 50 ευρώ.
Τα περιστατικά ήταν πολύ συχνά ακόμα και μέσα στο σχολείο (στις σκάλες, στο υπόγειο, μετά από μαθητικές παρελάσεις, ακόμα και πάνω στην έδρα μια φορά, μέσα στην τάξη) ή και εκτός, στο αυτοκίνητο. Την εμπιστοσύνη τους είχε κερδίσει με κέρασμα γλυκών, με κοινές εξόδους με μαθητές σε καφετέριες, στο γήπεδο κ.λπ., χρησιμοποιώντας σιγά σιγά ως δέλεαρ το «χαρτζιλίκι» ή άλλα δώρα (π.χ. αθλητικά παπούτσια κ.λπ.). Τα παιδιά δεν είχαν πει τίποτα στους γονείς γιατί ο υποδιευθυντής είχε πετύχει να είναι αγαπητός, αλλά και γιατί ντρέπονταν να ανοίξουν τέτοια κουβέντα στους δικούς τους. Ωστόσο οι διάλογοι στο Διαδίκτυο με τους μικρούς μαθητές (της Στ’ δημοτικού συνήθως) ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικοί και γεμάτοι ερωτικά υπονοούμενα.
Με πρωτοφανή «οικειότητα» και προκλητικότητα αποκαλούσε άλλον «καυ…ρη», άλλον τον ρωτούσε «αν έχει το σημάδι των gay», «αν παίρνει φωτιά το… του», «μήπως βρέξει το παξιμάδι αντί να το έχει μόνο στο χέρι» κ.λπ. Σε άλλους διαλόγους που γνωστοποιήθηκαν στη δίκη έγραφε στο Facebook «περαστικά σου, πάντως αν θέλεις μπορώ να στο κάνω μάκια να περάσει», «αν έβαλες και sway ρούχα θα είσαι για φιλί… και αυτό φοβάμαι, μήπως δεν κρατηθώ», «τα κοριτσάκια θέλουν κάπου να στηρίζονται, σε σένα το στήριγμα δεν αναπτύχθηκε όσο έπρεπε…».
Οι ισχυρισμοί
Ο «δάσκαλος» υποστήριξε ότι όλα τα μηνύματα είχαν διαστρεβλωθεί και παρεξηγηθεί, ότι επρόκειτο για πλάκα, ότι δεν είχε γίνει τίποτα με τα παιδιά, ότι οι μεταξύ τους διάλογοι γίνονταν με χιούμορ και είχαν μια μεγάλη οικειότητα γιατί είναι μοντέρνος άνθρωπος, τα παιδιά του ανοίγονται κι εκείνος τα συμβουλεύει σαν πατέρας και για τις πρώτες σχέσεις που θέλουν να κάνουν και για τις ορμές τους.
Ωστόσο δεν μπόρεσε να πείσει τους δικαστές, που τον παρέπεμψαν και τον καταδίκασαν, ούτε το πειθαρχικό που τον… σχόλασε πρόωρα. Σε άλλο παιδί έγραφε «μπορεί να κεράσω το σαλαμάκι σου», ενώ γνωστοποιώντας του ότι «θα είχε κερδίσει 30 ευρώ» του έγραφε «δικέ μου, ωραίος είσαι!». Αλλον τον ρωτούσε «θες να μου δείξεις αυτό που κελαηδάει» κ.λπ.
Στις καταγγελίες άλλων παιδιών, όταν μίλησαν σε ειδικούς για το τι γινόταν, ο… δάσκαλος απάντησε ότι τους είχε δώσει λεφτά επειδή τον βοήθησαν να κουβαλήσει αρκετά βιβλία κι επειδή εκείνα δεν τα δέχονταν, τους τα έβαλε πάνω στο κορδόνι της φόρμας τους και όχι σε επίμαχο σημείο. Σε άλλη περίπτωση, που έγραφε σε ανήλικο «θα βγάλω το… σου και θα το κρατήσω έτσι ώστε πάνω του να τυλίξω τα 50», επικαλέστηκε τις Αποκριές και τον Η. Ψινάκη που είχε ντυθεί με ένα μόριο στο κεφάλι και ότι ο διάλογος αφορούσε μαθητή του που θα έβαζε την ίδια αποκριάτικη αμφίεση…
Εβαζε χέρι σε 9χρονο αγόρι
Καμπάνα σε παιδότοπο για τον άτακτο διασκεδαστή
Σε άλλη υπόθεση, ο ΑΠ υποχρέωσε τους ιδιοκτήτες παιδότοπου να αποζημιώσουν 9χρονο αγοράκι για όσα υπέστη από τον παιδοψυχαγωγό στη διάρκεια παιδικού πάρτι, κι ενώ όλοι οι γονείς ανυποψίαστοι βρίσκονταν σε διπλανή αίθουσα. Ο μικρός ζήτησε κλαίγοντας να φύγουν πριν τελειώσει η εκδήλωση και φθάνοντας στο σπίτι αποκάλυψε στους αναστατωμένους γονείς ότι ο διασκεδαστής των παιδιών έβαζε συνέχεια το χέρι του στο παντελόνι του πονώντας τον.
Πέρα από την ποινική καταδίκη του… παιδοψυχαγωγού, το ανώτατο δικαστήριο δέχθηκε ότι υπάρχει ευθύνη αποζημίωσης και για τους ιδιοκτήτες του «αναψυκτηρίου παιδικών δεξιώσεων, λόγω της ανήθικης συμπεριφοράς του καταδικασθέντος με τον οποίο συνδέονταν με εργασιακή σχέση (σχέση πρόστησης). Επιδικάζοντας αποζημίωση 45.000 € συν τους νόμιμους τόκους, ο ΑΠ δέχθηκε ότι πριν από την πρόσληψη οι ιδιοκτήτες όφειλαν να είχαν ελέγξει την προσωπικότητα του «παιδοψυχαγωγού», το βιογραφικό του και να έχουν λάβει κάθε μέριμνα για την ασφαλή φύλαξη και διασκέδαση των ανήλικων παιδιών, που οι γονείς τους εμπιστεύονται.
Ανησυχητικό στοιχείο αποτελεί πάντως το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις ποινικά διωκόμενοι καθηγητές σχολείων προσπαθούν να αποσείσουν ή να μειώσουν τις ποινικές ευθύνες τους, επικαλούμενοι μία μάλλον «στρεβλή» νομολογία.
Αρεοπαγιτική απόφαση που ερμήνευσε τη σχετική νομοθεσία (ν. 3500/06) έκρινε ότι για να εφαρμοστούν οι επιβαρυντικές περιστάσεις και να μπουν οι βαρύτατες ποινές κάθειρξης στον εκπαιδευτικό, δεν αρκεί να υπηρετεί απλά στο ίδιο σχολείο με το θύμα των ασελγών πράξεων, αλλά πρέπει να είναι και δάσκαλός του σε συγκεκριμένο μάθημα, ώστε να το γνωρίζει προσωπικά και να υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης, την οποία εκμεταλλεύθηκε λόγω της ιδιότητάς του. Με την απόφαση αυτή είχε περιοριστεί η ποινική ευθύνη καθηγήτριας κόρης «επωνύμου», που είχε κατηγορηθεί για την ερωτική σχέση που συνήψε με ανήλικη μαθήτρια σε καλό σχολείο, καθώς για 1 περίπου έτος από τη διάρκεια της σχέσης τους η καθηγήτρια δεν παρέδιδε μαθήματα στο τμήμα της ανήλικης.
Ομαδάρχης δημοτικής κατασκήνωσης
Εδειχνε ταινίες πορνό και μετά ασελγούσε στα παιδιά
Σε άλλη περίπτωση, τα ποινικά δικαστήρια καταδίκασαν αμετάκλητα τον ομαδάρχη παιδικής κατασκήνωσης που ανήκει σε δήμο για τις απαράδεκτες ασελγείς πράξεις του σε βάρος ανηλίκων, που γίνονταν στο κατάλυμά του μέσα στις εγκαταστάσεις, αφού υποχρέωνε τα παιδιά να βλέπουν πρώτα πορνογραφικές ταινίες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του.
Ο ομαδάρχης, που «εισέπραξε» αμετάκλητα 33 χρόνια κάθειρξη (εκτίονται 25) και χρηματική ποινή 230.000 ευρώ, εμφανιζόταν μάλιστα ως δήθεν παιδοψυχολόγος, ενώ οι σπουδές του δικαιολογούσαν αρμοδιότητα μόνο παιδονόμου. Είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γονέων πραγματοποιώντας επισκέψεις στο σπίτι τους ή και βγαίνοντας μαζί τους σε εξόδους και εκείνοι πίστευαν ότι ενδιαφερόταν πράγματι για την εκπαίδευση και την πρόοδο των παιδιών.
Ωστόσο, όταν ένας γονιός ανακάλυψε ότι το 11χρονο παιδί του είχε πορνογραφικές ταινίες στον υπολογιστή, ανησύχησε ιδιαίτερα και χωρίς προειδοποίηση πήγε στην κατασκήνωση, όπου διαπίστωσε με έκπληξη ότι ο ανήλικος δεν βρισκόταν στον θάλαμο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά στο κατάλυμα του ομαδάρχη-υποδιευθυντή της κατασκήνωσης.
Εκεί βρήκε το παιδί σε κακή σωματική κατάσταση, ζαλισμένο, να μη μπορεί να σταθεί όρθιο. Οι υπάλληλοι είπαν ότι είχε ζαλάδες τις προηγούμενες μέρες, αλλά κανένας δεν είχε ειδοποιήσει τους γονείς. Παίρνοντας αμέσως το παιδί από την κατασκήνωση, εκείνο αποκάλυψε ότι είχε υποστεί μαζί με άλλα παιδιά πολλαπλές ασελγείς πράξεις στο συγκεκριμένο κατάλυμα, όπου εκτός από ταινίες, ο καταδικασμένος πλέον ομαδάρχης τα φωτογράφιζε και προέβαινε σε διάφορες άλλες ενέργειες (φιλιά κ.λπ.) με αντάλλαγμα διάφορα δώρα, όπως κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικά παιχνίδια, αθλητικά παπούτσια, ποδήλατα, μπάλες, γυαλιά ηλίου, επισκέψεις σε παιδικές χαρές κ.λπ.
Ο 11χρονος άρχισε να νιώθει έντονη αδιαθεσία και να ζαλίζεται, καθώς ο απαράδεκτος ομαδάρχης τον παρότρυνε να γιορτάσει τα γενέθλιά του αυτοϊκανοποιούμενος 11 φορές, όσα δηλαδή και τα χρόνια του. Το παιδί δεν άντεξε και μετά την 9η φορά κατέληξε στο ιατρικό κέντρο της κατασκήνωσης.
Αιφνιδιάστηκε
Οι γιατροί υπέδειξαν να ειδοποιηθούν οι γονείς, αλλά ο ομαδάρχης το πήρε επάνω του και, για να καλύψει τις αθλιότητές του, πήρε το παιδί για να αναρρώσει στο κατάλυμά του. Ωστόσο η αιφνιδιαστική επίσκεψη του γονέα ανέτρεψε τα πάντα και αποτέλεσε την αρχή για την αποκάλυψη των πάντων, καθώς στη συνέχεια μίλησαν και άλλα παιδιά ηλικίας 8-13 ετών για όσα είχαν υποστεί.
Οι γονείς ενός από αυτά προσέφυγαν και κατά του δήμου αξιώνοντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη το παιδί τους, με την προσβολή της αγνότητάς του και της προσωπικότητάς του, τη διατάραξη της ψυχικής του ισορροπίας.
Ο Αρειος Πάγος επικύρωσε αποζημίωση 150.000 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους, κρίνοντας ότι ο δήμος φέρει ευθύνη αφού συνδεόταν με σχέση εργασίας με τον καταδικασθέντα. Παράλληλα ο ΑΠ επισήμανε και τις ευθύνες των αρμοδίων δημοτικών αρχών, καθώς κατά την πρόσληψή του του αποδόθηκε επιστημονική ιδιότητα (του παιδοψυχολόγου) την οποία όμως δεν είχε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
