Δεν έχει τέλος το δράμα με την άγρια δολοφονία του μικρού κοριτσιού και στη συνέχεια τον κανιβαλισμό και τον τεμαχισμό του κορμιού του.
Ο πατέρας εμφανίζεται να ρίχνει, μέσω των όσων είπε στον ψυχίατρο που τον εξέτασε τον Σεπτέμβριο του 2015.
Ωστόσο ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Παπαδάτος λέει ότι υπάρχει ένοχο μυστικό. Παρά τα ναρκωτικά ή την ψυχική διαταραχή ο πατέρας μικρής Άννυ σε ένα σημείο μοιάζει να συμπεριφέρεται με απόλυτη λογική σε μια προσπάθεια να προστατεύει κάποιον, πιθανότατα τον εαυτό του.
Δεν λέει το παραμικρό για τον χρόνο και τον τρόπο θανάτου του παιδιού.
Η μικρή Άννυ αποδεδειγμένα πλέον βρήκε μαρτυρικό θάνατο όσο ακόμη ήταν ζωντανή, ενώ στη συνέχεια το κορμάκι της κανιβαλίστηκε και τεμαχίστηκε από τον ίδιο της τον πατέρα.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα που εξέτασε τον πατέρα υπάρχει ένοχο μυστικό στις συνθήκες θανάτου του παιδιού. “Δεν πιστεύω ότι ο Σάββας είχε προμελετήσει το έγκλημα. Πιστεύω ότι κάτι έγινε και δεν το λένε. Δεν είναι προσωπικότητα που θα έκανε κάτι τέτοιο” λέει ο κ. Παπαδάτος στην Espresso και δυστυχώς η υποψία του είναι ανατριχιαστική καθώς λέει ότι ίσως είναι “κάτι σεξουαλικού τύπου, που κρύβεται”.
Οι υποψίες βασίζονται στο ότι όπως λέει ο καθηγητής “είναι προφανές ότι η μη αναφορά στην ώρα και τον τρόπο θανάτου δεν είναι αποτέλεσμα ψυχικής διαταραχής, διατάραξης συνείδησης ή λήψης ναρκωτικών… Επομένως η μη αναφορά στα συμβάντα θανάτου είναι ερμηνεύσιμη μόνο στο πλαίσιο επιλογής απόκρυψης γεγονότων και ανάλογης υπεράσπισης του εαυτού του”.
Μάλιστα φαίνεται να θέλει να στρέψει τις ευθύνες προς τον 30χρονο φίλο του Νικολάι λέγοντας “πιστεύω ότι κάτι έκανε στο παιδί” όσο εκείνος ήταν για δέκα περίπου λεπτά στην τουαλέτα. Λέει ότι φοβάται τον κατά τα άλλα φίλο του Νικολάι, λέγοντας ότι είναι “αλεπού” που τρυπώνει στο μυαλό των άλλων.
Την ίδια στιγμή όμως ο πατέρας της μικρής υποστηρίζει ότι το παιδί πέθανε… από στεναχώρια γιατί του έλλειπαν οι παππούδες της… αφήνει επίτηδες κενά για θολώσει το τοπίο, λένε οι ειδικοί.
Δεν διστάζει μάλιστα να παραδεχθεί ότι είχε συναίσθηση του τι έκανε όσο τεμάχιζε το παιδί του λέγοντας “καταλάβαινα τι γινόταν, αλλά σκεφτόμουν αυτό που άρχισα πρέπει να το τελειώσω”.
