Τρεις μήνες έχουν περάσει από τη φρικτή εκείνη ημέρα ανακοίνωσης της εξαφάνισης του 20χρονου φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη, ο οποίος σπούδαζε στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων τα τελευταία δύο χρόνια.
Οι επόμενες ημέρες θα σήμαναν έναν απίστευτο Γολγοθά για την οικογένειά του που θα ξεκινούσε ένα σαφάρι αναζήτησης του νεαρού, σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας και όχι μόνο.
Οι αρχικές ελπίδες ότι κάτι θα έβγαινε από την αναζήτηση αυτή μέρα με μέρα περιορίζονταν.
Μία πρωτοφανής συμπαράσταση δόθηκε από ανθρώπους άγνωστους, οι οποίοι μέσα από το διαδίκτυο ευαισθητοποιήθηκαν και θέλησαν να βοηθήσουν στις έρευνες της αστυνομίας, η οποία «χτένιζε» την περιοχή περιμετρικά και εντός της Σχολής στα Γιάννενα, αλλά δε μπορούσε να βρει κάτι, ένα στοιχείο που να βοηθήσει στην εξέλιξη των ερευνών.
Ακολούθησαν πρωτοφανείς και σοκαριστικές αποκαλύψεις για λεκτική και σωματική κακομεταχείριση από ομάδες συμφοιτητών του Βαγγέλη και ο ασκός του Αιόλου άνοιξε με την αναζήτηση ευθυνών τόσο εντός της Σχολής, όσο και αυτών που γνώριζαν αλλά δε μιλούσαν.
Το «γαϊτανάκι» των αποκαλύψεων έφερε στο «φως» μία πρωτοφανή υπόθεση bullying που θα σηματοδοτούσε μία σειρά αποκαλύψεων για τις φρικτές συνθήκες που ο νεαρός φοιτητής βίωνε την κατάσταση αυτή μέσα στη Σχολή.
Καταθέσεις, μάρτυρες, έρευνες χωρίς τέλος
Είναι ξημερώματα Κυριακής και το πτώμα του νεαρού θα βρεθεί κάπου κοντά στη Σχολή σε προχωρημένη σήψη. Η οικογένεια του Βαγγέλη χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της.
Μέχρι και εκείνη τη στιγμή ήθελαν όλοι να πιστεύουν ότι υπήρχε έστω μία ελπίδα για την ανεύρεσή του σε κάποιο μέρος της Ελλάδας ή σε κάποιο μοναστήρι όπου πιθανότατα είχαν εκτιμήσει πως εκείνος θέλησε να βρει καταφύγιο. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Ο θείος του Γιώργος Βισδιαδάκης είναι εκείνος που θα κληθεί να αναγνωρίσει το πτώμα του ίδιου του ανιψιού του. Καταρρέει.
Λίγες μέρες μετά η σωρός του νεαρού θα μεταφερθεί στη γενέτειρά του σε ένα μικρό γραφικό χωριό της Κρήτης. Πλήθος κόσμου θα δώσει το παρόν στην κηδεία του νεαρού και θα το συνοδέψει στον τελευταίο τόπο κατοικίας του.
«Ήταν κάτι συγκλονιστικό, άνθρωποι από κάθε μεριά της Ελλάδας να είναι εκεί, δε μπορούσα να το πιστέψω αυτό που έβλεπα τόσος κόσμος συγκεντρωμένος με δάκρυα στα μάτια είχε έρθει για να αποχαιρετήσει μαζί μας το Βαγγέλη μας. Από τότε μέχρι και σήμερα δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ είναι κοντά μας όλα αυτά τα παιδιά κυρίως που προσπάθησαν με το δικό τους τρόπο να στηρίξουν την οικογένειά μας. Με τηλεφωνήματα, γράμματα λόγια συμπόνιας μας συγκινούν ακόμη», λέει ο θείος του Βαγγέλη Γιώργος Βισδιαδάκης μιλώντας αποκλειστικά στο protothema.gr.
«Τώρα που έχουμε την Κυριακή το μνημόσυνο για τους τρεις μήνες από την ημέρα που έφυγε ο Βαγγέλης μας ενημερώνουν ότι θα έρθουν από παντού. Είναι συγκινητικό πραγματικά. Φυσικά η κατάσταση της οικογένειας είναι το ίδιο δραματική, ξέρετε ο χρόνος δε μπορεί πάντα να γιατρέψει πληγές, δε γίνεται είναι ακόμη πολύ νωρίς είναι ο τρόπος κιόλας που ο Βαγγέλης έφυγε από τη ζωή είναι ένα σωρό ακόμη πράγματα, είναι τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι η ανάγκη να δικαιωθεί η μνήμη του. Περιμένουμε να κλείσει ο φάκελος με τις ανακρίσεις που κράτησαν ομολογουμένως μεγάλο διάστημα είχαμε και συμπληρωματικές καταθέσεις από εμένα και τη μητέρα του Βαγγέλη τώρα πια ο φάκελος κλείνει και θα πάει στον Εισαγγελέα, από εδώ και πέρα το λόγο έχει η Δικαιοσύνη», προσθέτει.
