Φεύγουν τα καλύτερά μας χρόνια
Η θλιβερότατη είδηση του θανάτου του Λουκιανού Κηλαηδόνη έγινε γνωστή χτες προς το μεσημέρι. Τη συζητήσαμε βέβαια στο ιστολόγιο, στα χτεσινά σχόλια, όμως ο Λουκιανός μας αξίζει και κάτι περισσότερο.
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε στην Κυψέλη το 1943, σπούδασε αρχιτεκτονική χωρίς ποτέ να εξασκήσει το επάγγελμα, εμφανίστηκε δε στη δισκογραφία το 1969 με δυο τραγούδια («Παίρνω την ανηφοριά» και «Σ’ αγαπώ«) σε στίχους Δ.Ιατρόπουλου στον παρθενικό προσωπικό δίσκο του Γιώργου Νταλάρα. Ο δικός του πρώτος δίσκος ήρθε το 1971 και είχε τίτλο Η πόλη μας, μουσική και τα τραγούδια από το ομώνυμο θεατρικό έργο της Κωστούλας Μητροπούλου. Ήταν μάλλον η πρώτη από τις αμέτρητες συνεργασίες του με το θέατρο, μια συμβίωση που θα έλεγα πως χάρισε και στα μη θεατρικά τραγούδια του κάτι από τη θεατρικότητα του μονόπρακτου.
[irp posts=”110036″ name=”Λουκιανός Κηλαηδόνης: Λαϊκό προσκύνημα στη σορό του αύριο στο σπίτι του”]
Ακολούθησε το 1972 η Κόκκινη κλωστή, σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, με τον Μητσιά και τη Γαλάνη. Πέρα από τους δύο προσωπικούς δίσκους, αυτή την περίοδο συμμετέχει και σε άλλες δουλειές με τραγούδια του, όπως στον δεύτερο προσωπικό δίσκο του Μανώλη Μητσιά, όπου ο Κηλαηδόνης έχει συνθέσει 6 από τα 12 τραγούδια -ανάμεσά τους και το «Σε βρήκα στη Μονεμβασιά» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου
