Η δημοσκόπηση της Public Issue – για όση αξία έχουν οι δημοσκοπήσεις γενικότερα – δείχνει τρία πράγματα: –Ότι η ψαλίδα ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται, έστω και οριακά, αλλά βρίσκεται σε επίπεδα που δεν τα έχουμε ξαναδεί ποτέ, στις 16,5 ποσοστιαίες μονάδες!
–Ότι η «παράσταση νίκης» βρίσκεται κι αυτή σε ιλιγγιώδη επίπεδα – γεγονός που καθιστά τα αποτελέσματα μη αναστρέψιμα…
–Κι ότι η ΝΔ βρίσκεται ήδη μέσα στα όρια της αυτοδυναμίας. Από μικρή αυτοδυναμία (πλην όχι οριακή – γύρω στις 154 έδρες) μέχρι μεγάλη και πρωτοφανή (174 έδρες – αν και αυτό μοιάζει όχι ιδιαίτερα πιθανό).
Του Θανάση Κ.
Κι επειδή και η δύναμη του ΚΙΝΑΛ φαίνεται πια αρκετά μεγαλύτερη απ’ ό,τι το υπολόγιζαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις (9,5% και 22-34 έδρες), και η Προεδρική πλειοψηφία (των 180 εδρών) είναι πλέον πιθανή.
Οριακό (αλλά όχι ιδιαίτερα πιθανό) είναι και το ενδεχόμενο να σχηματιστεί και πλειοψηφία άμεσης αλλαγής του εκλογικού νόμου με 200 έδρες από την επόμενη Βουλή: 174 έδρες το ανώτατο όριο που δίνει στη ΝΔ και 34 το ανώτατο που δίνει στο ΚΙΝΑΛ=208 έδρες!
Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό το τελευταίο είναι πολύ απόμακρο ακόμα…
Αλλά αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τη δημοσκόπηση και τις σχετικές παρατηρήσεις προκύπτει ακριβώς αυτό που έγραφα πριν μερικές μέρες:
* Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπετονάρει ένα 19-20% και προσπαθεί με διάφορους τρόπους να το «σπρώξει» ως το 25% μάξιμουμ.
Αυτό ακριβώς (στον πόντο!) είναι και το όριο εκλογικής επιρροής που του δίνει η τελευταία δημοσκόπηση της Public Issue: 19-25%…
Το κατώτατο όριο (19%) προφανώς είναι το πιο «σκληρό» και αμετακίνητο ακόμα κομμάτι τις εκλογικής του βάσης, ενώ το υπόλοιπο 6% είναι όσα καταφέρει να κερδίσει επί πλέον, τάζοντας μοιράζοντας φοβίζοντας και κοροϊδεύοντας.
(Το 22% που βλέπετε είναι «μέση τιμή» ανάμεσα στα δύο όρια).
Ενώ για τη ΝΔ είχα γράψει ότι «κολυμπάει» σε μια πολύ ευρύτερη δεξαμενή της τάξης του 65-70%, από ψηφοφόρους που επιθυμούν να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ οπωσδήποτε – και οι περισσότεροι θέλουν να φύγει και… χθες ει δυνατόν (οι ψηφοφόροι που επιθυμούν εκλογές άμεσα φτάνουν ήδη το 60).
Αυτό το 65-70% όπως είναι τα πράγματα σήμερα, ΔΕΝ ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ!
Η ΝΔ είναι η «φυσική επιλογή» γι’ αυτούς. Και δεν χρειάζεται να κερδίσει παρά λίγο παραπάνω από τους μισούς έγραφα: έξη στους 10!
Η δημοσκόπηση της Public issue δείχνει κάτι πολύ παραπλήσιο:
Ότι θα ψηφίσουν ΝΔ 35% των ερωτηθέντων (κατώτατο όριο) μέχρι 42% (ανώτατο όριο σήμερα). Δηλαδή ότι ένα 60% με 70% είναι κατηγορηματικά και τελεσίδικα αντίθετοι με το ΣΥΡΙΖΑ (δεν πάνε με τίποτε εκεί) και ότι από αυτούς έξη στους δέκα δηλώνουν ότι θα ψηφίζουν ΝΔ (35-42% – το 38,5% που βλέπετε είναι κι εδώ η «μέση τιμή», ανάμεσα στο κάτω αι κτο πάνω όριο)…
* Σας έγραφα ακόμα ότι αυτό το «υπόλοιπο» 35% του εκλογικού σώματος, αν αφαιρέσουμε όσους «αποκλείουν» να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και θέλουν να φύγει οπωσδήποτε, είναι πολύ ετερογενές και δεν μπορεί να το διεκδικήσει στο σύνολό του.
–Μέσα εκεί υπάρχουν δικοί του ψηφοφόροι που δεν έχουν περάσει (ακόμα) απέναντι, αλλά θα ψηφίσουν μικρά κόμματα και πάντως δεν είναι πιθανό να τον ξαναψηφίσουν
–Υπάρχουν «ψεκασμένοι» πάσης φύσεως (ακροαριστεροί και ακροδεξιοί) που θα ψηφίσουν μικρά κόμματα.
Υπάρχουν άλλοι που απογοητευμένοι θα επιλέξουν «αποχή».
Υπάρχει ακόμα κι ένα «σκληρό» ποσοστό της ΧΑ που ενώ διαφωνεί με το ΣΥΡΙΖΑ ιδεολογικά, ωστόσο πολιτικά τους βόλεψε πολύ ο Τσίπρας και δεν θέλουν να χάσει. Αλλά αυτοί θα ψηφίσουν το κόμμα τους.
Αυτό το τμήμα του εκλογικού σώματος που δεν είναι αντί-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν θα τον ψηφίσει, εγώ σας το υπολόγιζα γύρω στο 15%. Κι έτσι είχα καταλήξει ότι από το 35% μείον 15%, η τωρινή εκλογική του δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ είναι γύρω στο 20% πια – αλλά μπορεί να τη σπρώξει μέχρι το 25%
Αν προσέξετε τα αποτελέσματα της Public Issue δίνει: πολύ μικρά κόμματα (ανεκπροσώπητα) γύρω στο 9,5% και ΧΑ γύρω στο 7 – δηλαδή σύνολο 16,5%, κοντά εκεί που εγώ το υπολόγιζα (15%).
Άρα επιβεβαιώνονται δύο πολύ μεγάλα «δεδομένα» πια – που είναι καθοριστικά για την από δω και στο εξής εκλογική στρατηγική των δύο «μονομάχων»:
–Η ΝΑ κολυμπάει σε μια φιλική για την ίδια «δεξαμενή» ψηφοφόρων που φτάνει το 60-70% του εκλογικού σώματος. Κι από την οποία έχει ήδη κερδίσει 6 στους 10, καλείται να το «σπρώξει» αυτό ψηλότερα – κι έχει άνετα περιθώρια να το κάνει (τουλάχιστον από στατιστική άποψη).
–Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σε μια πολύ περιορισμένη, ετερογενή και φθίνουσα δεξαμενή της τάξης του 35%, που δεν μπορεί να τη διεκδικήσει ολόκληρη, που το μέγιστο όριο που μπορεί να κερδίσει είναι 25% και που πρέπει να το εξαντλήσει όλο!
* Η ΝΔ πηγαίνει με το ρεύμα που μεγαλώνει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα (που δυναμώνει εναντίον του).
Η ΝΔ αρκεί να «καβαλήσει» το κύμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κρατήσει να μην τον καπακώσει το κύμα.
Η ΝΔ έχει μεγάλα όρια να κινηθεί προς τα πάνω. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ξεπεράσει τις δυνάμεις του και πρέπει να εξαντλήσει πλήρως τα όριά του…
Μια κρίσιμη προσθήκη σε όλα αυτά:
Τους τελευταίους μήνες πριν τις εκλογές, ποτέ δεν μειώνεται η ψαλίδα.
Πάντα μεγαλώνει.
Μια φορά μόνο στα μεταπολιτευτικά χρονικά, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να ανατρέψει τη διαφορά (από τις ευρωεκλογές του 1999 όταν βγήκε πρώτη η ΝΔ, μέχρι την άνοιξη του 2000 που κέρδισε οριακά το ΠΑΣΟΚ, ξανά…
Αλλά τότε η δημοσκοπική διαφορά μεταξύ τους ήταν πολύ μικρή – και γι’ αυτό ανατρέψιμη. Ενώ τώρα η ψαλίδα είναι τετραπλάσια και παγιωμένη…
–Έτσι αν εξαιρέσει κανείς αυτή την περίπτωση, το κόμμα που προηγείται – στην περίπτωσή μας η ΝΔ – πάντα κινείται στα ανώτατα όρια της δύναμης που προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις!
Δηλαδή αν σήμερα του δίνουν 35-42%, με μέση τιμή το 38,5%, είναι στατιστικά πιθανότερο να κινηθεί προς το 42.
–Ενώ το δεύτερο κόμμα κατά κανόνα κινείται στα χαμηλότερα όρια των προβλέψεων που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις:
Αν σήμερα δίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ 19-25%, είναι στατιστικά πιθανότερο να κινηθεί προς το 19 παρά προς το 25%...
Με δύο λόγια, αν σήμερα η διαφορά τους είναι 16,5 μονάδες (ανάμεσα στις «μέσες τιμές» της υπολογιζόμενης «εκλογικής επιρροής» τους) είναι πιο πιθανό να διευρυνθεί αυτή η διαφορά στις κάλπες!
Όπως δείχνουν τα πράγματα σήμερα, δεν θα ήταν στατιστική «έκπληξη» ακόμα και το double score…
* Μια ακόμα παρατήρηση (για να μην εφησυχάζουμε…)
Πέρα από τις δυσμενείς γι’ αυτόν δυνατότητες και πιθανότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τρείς κυρίως τρόπους για να «σπρώξει» το αποτέλεσμα ψηλότερα: από το 19% (κατώτατο όριο) στο 25% (ανώτατο όριο) – θεωρητικά τουλάχιστον:
Με παροχές, με σκανδαλολογία και με… αποχή!
–Ας αρχίσουμε από το πιο εύκολο, το τελευταίο: Όσο ανεβαίνει η αποχή τόσο τα ποσοστά κάθε κόμματος ανεβαίνουν τεχνητά. Κι έτσι το 20% μπορεί να γίνει 21% γιατί συνολικά πήγαν να ψηφίσουν λιγότεροι…
Όμως αυτό ωφελεί όχι μόνο το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλα τα κόμματα. Και κυρίως τον μεγάλο αντίπαλό του, τη ΝΔ! Άρα από την αποχή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει να ελπίζει. Έχει κυρίως να φοβάται…
–Πάμε στα υπόλοιπα: οι «παροχές» δεν θα έχουν το αποτέλεσμα που περιμένει. Γιατί στο βαθμό που είναι «θετικές» (μέρισμα) έχουν ήδη προεξοφληθεί από τον εκλογικό σώμα. Τις περιμένουν. Τις ξέρουν ήδη. Δεν πρόκειται να αιφνιδιαστεί θετικά κανείς από κάτι που ήδη προεξοφλεί και περιμένει. Μόνο αρνητικά θα μπορούσε να επηρεαστεί, αν ο «μπουναμάς» του είναι μικρότερος απ’ ό,τι ανέμενε. Γιατί «μεγαλύτερος» αποκλείεται πια.
Στο βαθμό, όμως, που οι παροχές είναι «αρνητικές», δηλαδή αφορούν κατάργηση περικοπών που έχει νομοθετήσει ο Τσίπρας και απλώς τώρα δεν εφαρμόζει, είναι πιθανότερο να λειτουργήσει πια, ακόμα και αρνητικά.
Διότι όσοι πήραν σύνταξη μετά το Μάϊο του 2016 και υπέστησαν τις περικοπές, θα νιώθουν «ριγμένοι» απέναντι στους παλαιότερους συνταξιούχους που τις γλίτωσαν.
Έτσι κι αλλιώς όλοι έχουν υποστεί τεράστια αφαίμαξη. Και σε μείωση εισοδημάτων και σε επιβολή νέων φόρων.
Αν μειώνονταν ξανά οι συντάξεις αυτό θα ήταν καταστροφή για το ΣΥΡΙΖΑ, αναμφίβολα. Αλλά το γεγονός ότι δεν μειώνονται τώρα, δεν πρόκειται να είναι «σωτηρία».
–Τέλος η σκανδαλολογία απλώς έχει «καεί» ως προεκλογικό όπλο. Είναι διάχυτη η πεποίθηση στην κοινωνία, ότι πρόκειται για «στημένες» υποθέσεις και ότι αφορούν καραμπινάτες «πολιτικές διώξεις». Κι έτσι έχουν περισσότερο κόστος για όποιον τις συνεχίζει παρά όφελος.
Ενώ αρχίζουν να δημιουργούν φόβο στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Γιατί όσο τις συνεχίζουν, τόσο μεγαλώνουν τις πιθανότητες να υποστούν κι οι ίδιοι τα ίδια, αμέσως μετά τις εκλογές!
Αυτή τη φορά όμως, όχι με «στημένες» υποθέσεις. Αλλά με καραμπινάτα σκάνδαλα. Γιατί είναι και «σκιτζήδες»…
–Υπάρχουν κι άλλα «παραθυράκια» για να ανεβάσει οριακά τις δυνάμεις του ο ΣΥΡΙΖΑ (από το 19 στο 25%): Απευθυνόμενος σε «ειδικά κοινά» (όπως στους πιτσιρικάδες από 17 μέχρι 20 ετών που ψηφίζουν για πρώτη φορά). Ή με το να κάνει λαθροχειρίες με τις αθρώες ελληνοποιήσεις «μεταναστών».
Αλλά όλα αυτά μαζί μπορούν να του δώσουν μερικές δεκάδες χιλιάδες το πολύ. Δηλαδή 1%, άντε και κάτι παραπάνω.
Συμπέρασμα: Όσο περνάνε οι μέρες και εξαντλούνται τα «όπλα» του ΣΥΡΙΖΑ ή προκύπτουν «άσφαιρα», τόσο γίνεται πιο αδιαμφισβήτητη η μεγάλη ήττα του που έρχεται.
Και τόσο αυτό θα επηρεάζει την ψυχολογία τους και θα αυξάνει τον εκνευρισμό τους.
Αλλά ΜΗΝ κάνει το λάθος η ΝΔ να «επαναπαυθεί».
Γιατί τότε θα βρεθεί προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Η ΝΔ βρίσκεται πολύ κοντά στην αυτοδυναμία…
Βρίσκεται πολύ κοντά, ίσως, και στην Προεδρική πλειοψηφία.
Αλλά τη συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα ΔΕΝ την έχει διασφαλίσει.
Κι όσο αυτό της ξεφεύγει, δεν έχει κριθεί τίποτε τελειωτικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σώζεται, ίσως…
Αλλά η χώρα ΔΕΝ έχει σωθεί ακόμα…
Γι’ αυτά όμως, αύριο…
ΥΓ. Να θυμόμαστε όλοι, ότι η ΝΔ έχει το πλεονέκτημα να «κολυμπάει» σε μια δεξαμενή της τάξης του 60-70% του εκλογικού σώματος που θέλει να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και που η ίδια η ΝΔ είναι η «φυσική» – για την ακρίβεια – η μόνη επιλογή τους που έχει νόημα.
Αυτό που τους φέρνει στη ΝΔ δεν είναι τα… «κεντρώα της ανοίγματα»!
Αλλά η «αντι-συριζαϊκη» διάθεσή τους.
Μην τους… «ξενερώνουμε», παρακαλώ. Γιατί τους διώχνουμε.
Αυτό που θέλουν από τη ΝΔ δεν είναι να τους «λύσει» όλα τα προβλήματα. Αλλά να ανοίξει όλα τα «μέτωπα» με το ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα αυτά που ΔΕΝ κοστίζουν. Και… «ιδιαίτατα» τα ιδεολογικά μέτωπα. Στα οποία ακόμα υστερούμε…
Κι αυτό μας στοιχίζει.
Πολλοί άνθρωποι την τελευταία τετραετία έπαθαν κι έμαθαν κι άλλαξαν τρόπο σκέψης. Και σήμερα ψάχνουν αυτό που παλαιότερα ξόρκιζαν.
Μη το ξεχνάμε αυτό. Γιατί θα τους χάσουμε.
Υπάρχει ένα 10-15% που παλαιότερα ήταν «αντιδεξιοί» και σήμερα έχουν γίνει «αντι-σύρριζα». Πολλοί και αντι-αριστεροί!
Αυτούς δεν τους κερδίζουμε με… «κεντροαριστερές» θέσεις!
Τους χάνουμε με τέτοιες ανοησίες.
Κι είναι οι πιο εύκολο να κερδηθούν.
