Η βόμβα στο σταθμό του ΣΚΑΙ, δεν είναι το πρώτο «χτύπημα» που δέχονται Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης στην Ελλάδα…Πριν 35 χρόνια δολοφονήθηκε ο ιστορικός εκδότης της «Βραδινής» Τζώρτζης Αθανασιάδης …[Συμπτωματικά όλα τα θύματα τρομοκρατίας εκείνης της περιόδου ανήκαν σε μια συγκεκριμένη παράταξη. Αλλά αυτό βέβαια, είναι μια άλλη ιστορία…]
Αργότερα πολλές φορές εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί δέχθηκαν «συμβολικές» επιθέσεις με γκαζάκια (τελευταία και με χειροβομβίδες).
Αλλά αυτή τη φορά υπάρχουν δύο μεγάλες – «ποιοτικές» – διαφορές:* Πρώτον η επίθεση στο ΣΚΑΙ ήταν πολύ μεγάλης κλίμακος – όχι «συμβολική». Πάνω από 5 κιλά δυναμίτη (ίσως και κοντά στα 10 κιλά!) είναι ποσότητα που μπορεί να καταστρέψει ολοσχερώς ένα κτίριο. Δεν είναι «συμβολική πράξη» πλέον…
Το γεγονός ότι υπήρξε προειδοποίηση 45 λεπτά πριν την έκρηξη, δείχνε ίσως ότι οι δράστες δεν επιδίωκαν να προκαλέσουν ανθρώπινα θύματα – αυτή τη φορά! Αλλά σίγουρα επιδίωκαν να εκφοβίσουν!Αυτή τη φορά δεν ήταν απλώς «ακτιβισμός». Δεν ήταν «στρακαστρούκα εντυπώσεων». Δεν ήταν επικοινωνιακή χειρονομία.
Ήταν δολοφονική προειδοποίηση! Με σαφέστατο «μήνυμα»:
–Δείτε τι μπορούμε να σας κάνουμε.
Αν δεν αλλάξετε ρότα, θα σας χτυπήσουμε στο ψαχνό…
*Δεύτερον, ο στόχος δεν ήταν πλέον απλώς «δημοσιογραφικός». Ήταν πέρα για πέρα πολιτικός. Ήταν απόπειρα εξουδετέρωσης πολιτικών αντιπάλων.
Το «συγκρότημα του Φαλήρου» δεν αντιπολιτεύεται απλώς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έχει έλθει σε ρήξη μαζί της…
Ακριβέστερα, η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμένου έχει έλθει σε πλήρη ρήξη μαζί του.
Στελέχη της το έχουν καταγγείλει ως… «βοθροκάναλο»!
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει κηρύξει εμπάργκο εναντίον του…
Και μάλιστα, για μιαν είδηση που επαληθεύθηκε πλήρως στη συνέχεια!
Ο «συγκυβερνήτης» τους, έχει εκφράσει δημόσια την ευχή να… «καεί το κανάλι»!
Οι «ακτιβιστές» του Ρουβίκωνα – που τους προστατεύει μέχρι παρεξηγήσεως η κυβέρνηση Τσίπρα – προέβλεψαν ότι μια μέρα «θα καεί το κανάλι και θα χορεύουμε από χαρά πάνω στα αποκαΐδια του»!
Κάποια από αυτά τα «κρούσματα» είναι πρωτόγνωρης βαναυσότητας στην Ελλάδα – τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες.
Κάποια άλλα, είναι και «ποινικά» ακόμα. Για παράδειγμα, η δήλωση Ρουβίκωνα παραβιάζει ευθέως τον «αντιρατσιστικό» νόμο περί απαγόρευσης «καλλιέργειας εχθροπάθειας»…
Όλα αυτά όμως τα έκανε ή τα ανεχόταν η κυβέρνηση Τσίπρα…
Γι’ αυτό και δικαίως η διεύθυνση του σταθμού μίλησε για «ηθικούς αυτουργούς»…
Είναι τόσο προφανής η εμπάθεια της κυβέρνησης, που φαίνεται από την επίσημη δήλωσή της για το περιστατικό.
Εκφράζει την αλληλεγγύη της στους «εργαζόμενους» της εφημερίδας και του καναλιού…
Αλλά μέχρις εκεί!
Όχι στη διεύθυνση! Όχι στην ιδιοκτησία του καναλιού.
Τόσο μικρόψυχοι!
Σαν να λένε στο προσωπικό της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΙ:
–Λυπούμαστε γι’ αυτό που συνέβη στο χώρο εργασίας σας,
αλλά για τα αφεντικά σας δεν λυπούμαστε καθόλου!
Κι αυτοί οι άθλιοι κυβερνούν τη χώρα!
Και κάποιοι… «μυαλο-φυγόδικοι» αναρωτιούνταν μέχρι πρόσφατα,
αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μετεξελιχθεί σε… «Σοσιαλδημοκρατία»!
Ποια Σοσιαλδημοκρατία, παιδιά;
Αυτοί είναι αδιόρθωτοι ανεπάγγελτοι με νοοτροπία… «Ερυθρών Χμέρ»!
Είναι παλιομοδίτικα «κουτσαβάκια», με φανασιώσεις …Τουπαμάρος!
Δεν έχουν καταλάβει ότι στη δημοκρατία πρέπει να συνυπάρχουμε με τους πολιτικούς μας αντιπάλους.
Εκείνοι εύχονται το χαμό των αντιπάλων τους!
Δεν θεωρούν όσους διαφωνούν μαζί τους απλώς «αντιπάλους»…
Τους θεωρούν «εχθρούς»!
Δεν μπορούν να εκφράσουν ούτε στοιχειώδη λύπη για ένα τέτοιο περιστατικό.
Δεν θέλουν τη «διακυβέρνηση» (που δεν την μπορούν, άλλωστε).
Επιδιώκουν την «εξουσία» (δηλαδή την απόλυτη και απεριόριστη εξουσία – που σημαίνει «τυραννία» για όλους τους άλλους).
Ο ορισμός του Ολοκληρωτισμού!
Δεν δέχονται τις «συμβάσεις» της δημοκρατίας,
γιατί κατά βάθος δεν δέχονται τους κανόνες της δημοκρατίας!
Δεν είναι «ειλικρίνεια» εκ μέρους τους, που αρνούνται να εκφράσουν τη λύπη τους προς τη διεύθυνση του «αντίπαλου» σταθμού, που μόλις χτυπήθηκε από τρομοκράτες.
Είναι αγριότητα!
Αποκαλύπτει τη βαθύτερο ψυχολογικό προφίλ τους:
Νοοτροπία τρελαμένου «ντόμπερμαν», παγιδευμένου στο σώμα ενός νευρικού… «πεκινουά»!
Γιατί δεν είναι μονάχα, απίστευτα θρασίμια. Είναι και δειλοί.
Με μια λέξη:
–Θρασύδειλοι!
Με τέσσερις λέξεις:
–Βρίσκουν και τα κάνουν!
Τα μεγάλα λάθη την πολιτικής μας τάξης είναι ότι:
–Πρώτον, δεν τους κατάλαβε έγκαιρα…
Νόμισε ότι είχε απέναντί της κάποιους «ιδεολόγους» της αριστεράς,
που θα μπορούσε να τους «φρονηματίσει».
Νόμισε ότι θα επρόκειτο για το «ημέρωμα της Στρίγγλας». Και πολλοί ετοιμάστηκαν να παίξουν αυτό ακριβώς το ρόλο:
Να εξημερώσουν τη «Στρίγγλα» του ΣΥΡΙΖΑ…
–Δεύτερον, δεν αντελήφθη ότι, ακόμα κι αν αυτό ήταν εφικτό – που δεν ήταν – η χώρα θα πλήρωνε τεράστιο τίμημα: 100 δισεκατομμύριο μας κόστισε το «ημέρωμα» μέχρι στιγμής. Κι αυτοί όσο πάνε και αγριεύουν…
–Τρίτον, η πολιτική μας τάξη – ή μεγάλο της μέρος – δεν κατάλαβε, ότι όσο ανέχεται μια κοινωνία της πολιτική αγριότητα, τόσο την επιβραβεύει.
Κι όσο την επιβραβεύει, τόσο την ενθαρρύνει και την ενισχύει…
Στην Πολιτική Ψυχολογία αυτό ονομάζεται “appeasement of the bully”:
Ο «κατευνασμός του τσαμπουκά».
Όταν εμφανίζεται σε μιαν ήσυχη γειτονιά ένας «ψευτοπαληκαράς» και αρχίζει να παρενοχλεί τους γύρω του. Τους πιο ευάλωτους πρώτα…
Οι υπόλοιποι δυσφορούν – αλλά δεν αντιδρούν. Μη γίνουν κι εκείνοι «στόχοι». Τον καλοπιάνουν κι όλα! Ώσπου αυτός βλέπει πως «του περνάει» γενικώς και επεκτείνει συνεχώς τον «κύκλο των παρενοχλήσεων».
Κι έρχεται και η σειρά των υπολοίπων.
Το συμπέρασμα είναι πως ο «φαύλος κύκλος» δεν σπάει μέχρι να βρεθεί κάποιος και να τον βάλει στη θέση του. Όχι απλώς να του αντισταθεί και να τον πλακώσει. Γιατί τότε στη θέση ενός τσαμπουκά, μπορεί να ξεφυτρώσει ένας άλλος. Και να αρχίσει τα ίδια..
Ο φαύλος κύκλος του τρόμου σταματάει όταν ο τσαμπουκάς τιμωρηθεί!
Και πάρουν το μάθημά τους, όλοι οι επίδοξοι μιμητές του στο μέλλον…
Και η τιμωρία δεν πρέπει να είναι πράξη αντεκδίκησης – αλλά φρονηματισμού….
Δυστυχώς η πολιτική μας τάξη – παρακμιακή και αδύναμη καθώς είναι πια – ούτε κατάλαβε με τι «κουμάσια» είχε να κάνει….
Ούτε διέβλεψε εγκαίρως ότι η ίδια θα πληρώσει πρώτη το τίμημα της αβελτηρίας της…
Ούτε και τώρα καταλαβαίνει πλήρως την ανάγκη συμβολικής τιμωρίας των αδιόρθωτων «κατσαπλιάδων», που δηλητηριάζουν το σύνολο της πολιτικής μέχρι βαθιά, τις ρίζες της κοινωνίας…
Ακόμα και τώρα, όταν μιλάς για την ανάγκη έστω και συμβολικής τιμωρίας του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι αντιτείνουν ακόμα – ξέπνοα πια, είναι η αλήθεια – την «συναίνεση», τον «πολιτικό πολιτισμό» και για τι άλλο;
Το μαντέψατε: το «ημέρωμα της Στρίγγλας»…
Μυαλό δεν βάζουν, κάποιοι. Το χαβά τους!
Αυτό είναι η σύγχρονη τραγωδία! Μια ολόκληρη πολιτική τάξη, μιας ευρωπαϊκής δημοκρατικής χώρας, να μη μπορεί να μαζέψει ένα παλιόπαιδο, ανεπάγγελτο και ανερμάτιστο, που ήλθε να κυβερνήσει, επικράτησε με πρωτοφανή ψέματα, διέπραξε ευθύς εξ αρχής ιλιγγιώδη σφάλματα, έκανε φοβερές ζημιές (και όχι μόνο στην Οικονομία) και τώρα σπέρνει μίσος και φόβο…
Δεν του βγαίνει τίποτε. Δεν τρομάζει κανένα…
Αλλά δηλητηριάζει την κοινωνία. Τη σέρνει προς τα πίσω ολοταχώς. Εκφράζει το χειρότερο κομμάτι της, που πασχίζει να κυριαρχήσει!
Προσπαθεί να αναβιώσει ένα φαντασιακό «εμφύλιο», για να τον… νικήσει αυτή τη φορά!
Αφήνει πίσω του αληθινό ναρκοπέδιο…
Και κανείς δεν βρέθηκε να τον αναχαιτίσει…
Θυμάστε πόσοι τον υμνούσαν στην αρχή;
Θυμάστε πόσοι τον κολάκευαν;
Θυμάστε πόσοι έσπευδαν να τον στηρίξουν στα πρώτα καταστροφικά του βήματα;
Κάποτε βρέθηκε κάποιος, να τα πει έξω από τα δόντια:
Αποκάλεσε δημόσια το ΣΥΡΙΖΑ ακραίο Κόμμα!
Εκεί γύρω στα τέλη του 2013 – πολύ πριν έλθουν στην εξουσία…
Δεν διέθετε το «κληρονομικό χάρισμα», ο άνθρωπος…
Προφανές ήταν. Ήδη από τότε…
Είχαν ήδη δώσει δείγματα γραφής για το πόσο ακραίοι είναι…
Και τότε έσπευσε η «πολιτική ορθότητα» της κοινωνίας μας να διαμαρτυρηθεί:
–Έ, όχι και ακραίοι στο ΣΥΡΙΖΑ!
Ήταν τότε που ξέσπασε η συζήτηση για τη «θεωρία των δύο άκρων». Θυμάστε;
Η ανάπηρη πολιτική τάξη της Ελλάδας δεν πίστευε ότι υπάρχουν «δύο άκρα» (όπως θεωρεί το σύνολο των ευρωπαϊκών δημοκρατιών)…
Σε μια τηλεοπτική εκπομπή κάποιος τους έθεσε πιεστικά ερωτήματα:
–Καλύπτουν τρομοκράτες, μπορεί να είναι δημοκράτες;
–Πηγαίνουν μάρτυρες υπεράσπισης των δολοφόνων της 17 Νοέμβρης; Μπορεί να είναι δημοκράτες;
–Καλύπτουν όσους επιτέθηκαν στο εργοτάξιο στις Σκουριές, έδεσαν τους φύλακες σε δένδρα, τους περιέλουσαν με πετρέλαιο και τους έβαλαν φωτιά! Δεν θρηνήσαμε θύματα εκείνο το βράδυ, γιατί έπιασε ξαφνική βροχή…
Είναι αυτοί οι άνθρωποι, δημοκράτες;
Η παρουσιάστρια, δεν άκουσε δεν κατάλαβε, απλώς εξέφραζε τον «αποτροπιασμό» της, που… αμφισβητήθηκε η δημοκρατικότητα του ΣΥΡΙΖΑ!
Η εκπομπή εκείνη έγινε – κατά σύμπτωση – στο ΣΚΑΙ!
Τώρα πια, ελπίζω να κατάλαβαν.
Τους προειδοποιούσαν για ό,τι τους έρχεται, αλλά δεν ήθελαν να ακούσουν.
Εν πάση περιπτώσει, όταν μπαίνει βόμβα στο ΣΚΑΙ, είμαστε όλοι ΣΚΑΙ.
Όταν προσπαθούν να εκφοβίσουν ένα κανάλι, είμαστε όλοι δίπλα του.
Όταν απειλούν κάποιον, είμαστε όλοι στο πλευρό του.
Κι όταν τα θρασίμια ετοιμάζονται να εξαπολύσουν τρομοκρατία, είμαστε όλοι απέναντί τους.
Έτοιμοι και αποφασισμένοι να τους δώσουμε το μάθημα που τους αξίζει…
Αλλά να μαθαίνουμε κι από τα λάθη μας. Έτσι;
ΥΓ.1 Η τιμωρία των φαυλότητας, είναι αναπόσπαστο μέρος της δικαιοσύνης!
Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, αν οι φαύλοι δεν τιμωρηθούν.
Είναι και αναπόσπαστο μέρος της δημοκρατίας…
Γιατί στη δημοκρατία οι κοινωνίες προχωρούν κάνοντας λάθη, αλλά και μαθαίνοντας από τα λάθη τους.
Αν τα θρασίμια δεν τιμωρούνται, τότε κανείς δεν μαθαίνει.
Η φαυλότητα γενικεύεται…
ΥΓ.2 Πολλά είναι τα σφάλματα που κάναμε όλοι.
Και πολλές είναι οι αμαρτίες που βαραίνουν τους πάντες.
Αλλά τέτοια αθλιότητα δεν υπήρξε ξανά ποτέ!
Κι αν δεν τιμωρηθεί το ταχύτερο, τότε τίποτε δεν θα μείνει όρθιο…
Η ανάταξη μιας κοινωνίας δεν έρχεται όταν εμφανιστεί ο «Μεσσίας» πλαισιωμένος από τους… «αναμάρτητους». Αλλά όταν τιμωρηθούν οι πιο φαύλοι και οι υπόλοιποι πάρουν το μάθημά τους…
ΥΓ.3 Η Ελλάδα ήταν, για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα, η χώρα με τα περισσότερα στρατιωτικά πραξικοπήματα στην Ευρώπη! Και την πιο ασταθή και εύθραυστη δημοκρατία (που συχνά έμπαινε «στο γύψο»)…
Το 1974 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεμελίωσε για πρώτη φορά σταθερούς δημοκρατικούς θεσμούς βάζοντας τους πρωταίτιους της δικτατορίας στη φυλακή – και μάλιστα ισόβια!
Πραξικόπημα δεν έγινε ποτέ ξανά, έκτοτε! Η τιμωρία των τελευταίων δικτατόρων έκοψε «μαχαίρι» μια στρέβλωση μακροχρόνια.
Κι έτσι ξεκίνησε η μεταπολίτευση.
Η επόμενη «μεταπολίτευση» θα ξεκινήσει – αναγκαστικά – με την παραδειγματική τιμωρία των χειρότερων και πιο επικίνδυνων λαϊκιστών που πέρασαν ποτέ.
