Στις ΗΠΑ βρίσκεται η Εφη Θώδη αυτές τις ημέρες. Εκεί σε events της ομογένειας μίλησε για τη μεγάλη αδυναμία της, τον Ντόναλντ Τραμπ, του αφιερώνει το τραγούδι της «Ξανθέ μου άγγελε» και εύχεται να τον έχει ο Θεός πάντα καλά.
Μάλιστα, δηλώνει στην Espresso: Με τη βοήθεια των Ελλήνων του εξωτερικού σκοπεύει να ιδρύσει πολιτικό κόμμα, με μοναδικό σκοπό να βγάλει την Ελλάδα από το αδιέξοδο!
Με την ίδια εξομολογητική διάθεση, θυμάται ανεπανάληπτες στιγμές από την πολύχρονη καριέρα της, μεταξύ αυτών τα εκατομμύρια δραχμές που έριχνε στα πόδια της ένας θαυμαστής της, αλλά και νεαρούς που, στην κυριολεξία, την προσκυνούσαν όταν τραγουδούσε το «Γλύκα, γλύκα». Ξαναφέρνει στο μυαλό της τον πρώτο και μοναδικό της γάμο -απόφαση του πατέρα της- στα 16 της χρόνια, την απόφασή της φύγει για την Αθήνα προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρό της, αλλά και την απογοήτευση που δοκίμαζε κάθε φορά που εμπιστευόταν ανθρώπους που δεν άξιζαν. Η αγαπημένη τραγουδίστρια μιλάει με υπερηφάνεια για τον 25χρονο πλέον γιο της, για τον οποίο ήταν πάντα και μάνα και πατέρας μαζί, και αναπολεί τις όμορφες κουβέντες που έκανε με τη φίλη της Ελενα Ναθαναήλ, «από του λίγους ανθρώπους που βρίσκονταν δίπλα της για την Εφη και όχι για τη Θώδη», όπως σημειώνει.
Η τραγουδίστρια αναφέρεται και στην… γκρίζα περίοδο της ζωής της, τότε που εισήχθη στην ψυχιατρική κλινική του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου, λέγοντας: «Δεν μου αρέσει να ταξιδεύω σε εποχές που με πίκραναν και με ταλαιπώρησαν». Δεν μετανιώνει για την απόφασή της το 2006 να τραγουδήσει στα αγγλικά.
«Ηθελα να αποδείξω στον κόσμο ότι όποιος έχει φωνή μπορεί να πει τα πάντα» μας λέει. Ακόμη, δηλώνει φανατική τηλεθεάτρια του «Survivor» και… ψηφίζει Γιάννη Σπαλιάρα για νικητή. Αυτή την περίοδο η Εφη ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει ένα νέο CD με δημοτικά τραγούδια, στο οποίο υπογράφει και ως στιχουργός.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Ηταν καλά, αλλά πολύ φτωχικά. Είχα αγάπη από τους γονείς μου και τ’ αδέρφια μου, που ήταν οκτώ στον αριθμό. Μεγάλωσα στην Καρδίτσα και ήρθα 12 χρονών στην Αθήνα για να δουλέψω και να βοηθήσω την οικογένειά μου. Θυμάμαι, πήγαινα στο σχολείο και τον χειμώνα που έκανε πολύ κρύο εγώ και τ’ αδέλφια μου δεν είχαμε να φορέσουμε ούτε παπούτσια. Είχαμε κάτι πλαστικά και τα πόδια μας αναστέναζαν! Δεν το σκεφτόμασταν, όμως! Ημασταν μια χαρά κι ευτυχισμένοι.
Πότε είπατε πρώτη φορά ότι θα γίνετε τραγουδίστρια;
Από πολύ νωρίς. Θυμάμαι που ρωτούσε ο δάσκαλος στην τάξη τι θα κάνουμε όταν μεγαλώσουμε και η μια έλεγε θα γίνει κομμώτρια, η άλλη μοδίστρα κι εγώ τραγουδίστρια!
Ποιο ήταν το έναυσμα για να ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Στο χωριό δεν είχαμε ούτε ραδιόφωνο. Ομως, όταν ήρθα στην Αθήνα και άκουσα τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Γιώτα Λύδια, ενθουσιάστηκα τόσο πολύ, που έμαθα τα τραγούδια τους απέξω, και πολλών άλλων. Ακουγα τότε πολύ και τη Βούλα Πάλλα να τραγουδά δημοτικά. Κάθε φορά που επέστρεφα στο χωριό μου, λοιπόν, επειδή είχα ήδη κολλήσει το… μικρόβιο, περπατούσα πολύ για να πηγαίνω στα πανηγύρια και ν’ ακούω δημοτικά τραγούδια. Ξέρεις πόσες ώρες περπατούσα για να πάω στο πανηγύρι; Πάρα πολλές! Περίμενα έναν χρόνο να πάμε στην Αγία Σωτήρα, στον Προφήτη Ηλία και τον Αγιο Απόστολο.
Τα πρώτα χρήματα που βγάλατε από τη δική σας δουλειά τι τα κάνατε;
Πάντα βοηθούσα τους δικούς μου, κυρίως τη μητέρα μου και τ’ αδέρφια μου. Τα πρώτα μου λεφτά τα πήρα τον Δεκαπενταύγουστο, της Παναγίας. Θυμάμαι είχα πάρει 10.000 δραχμές. Με συνόδευε στο κλαρίνο ο νονός μου Στέλιος Καλομπάτσος, γνωστός κλαρινιτζής. Το γεγονός ότι τα πρώτα μου χρήματα τα πήρα την ημέρα της γιορτής της Παναγιάς το θεώρησα σημάδι, καθώς και ότι τα πήρα για τη δουλειά μου ως τραγουδίστρια. Ετσι, άρχισα σιγά σιγά να μπαίνω στον χώρο και στα χωριά γινόταν σούσουρο. Ελεγαν «η κόρη του Θώδη» ή «του Καραπίδα», όπως ήταν το παρατσούκλι του πατέρα μου και με καλούσαν ο ένας με τον άλλον να τραγουδήσω. Ετσι άρχισα.
Κάνατε κι άλλες δουλειές προτού καθιερωθείτε ως τραγουδίστρια;
Φυσικά έκανα πολλές δουλειές. Αρχικά δούλεψα ως baby sitter και μετά σε κατάστημα παπουτσιών. Επρεπε να δουλέψω για να ζήσω. Ημουν πολύ εργατικό παιδί. Τη δουλειά δεν τη φοβήθηκα. Οταν στο σπίτι μου δεν είχαμε να φάμε, φορτωνόμουν ξύλα στην πλάτη και τα πήγαινα στις γυναίκες που δεν μπορούσαν να πάνε στο δάσος και να κόψουν ξύλα, κι εκείνες μου έδιναν ως αντάλλαγμα τρόφιμα, παπούτσια και διάφορα άλλα πράγματα για την οικογένειά μου. Οταν έβλεπα ότι είχαμε πρόβλημα στο σπίτι, δεν σκεφτόμουν κάτι άλλο παρά να βοηθήσω.
Πώς πήρατε την απόφαση να ζήσετε μόνη σας στην Αθήνα;
Την πήρα όταν συνειδητοποίησα ότι περνούσα πολλά εξαιτίας των άλλων. Σ’ αυτούς βάζω και τον πατέρα μου, που δεν ήξερε να εκτιμήσει τα παιδιά του και έκανε πολλά λάθη εις βάρος μου. Τους παράτησα, λοιπόν, όλους και ακολούθησα το όνειρό μου.
Παντρευτήκατε νωρίς, έτσι δεν είναι;
Θα σου πω μόνο ένα πράγμα: Εκανα ένα γάμο στα 16 κι αυτό γιατί με ζόρισε ο πατέρας μου. Υστερα από έξι μήνες χώρισα. Ολα αυτά τα άφησα πίσω μου! Αυτό που μ’ ενδιαφέρει πλέον στην προσωπική μου ζωή είναι να είμαι πάντα δίπλα στον γιο μου, σε ό,τι κάνει. Ο πατέρας του γιου μου πέθανε από πνευμονικό οίδημα κι εγώ είμαι και μάνα και πατέρας για εκείνον. Πάντα ήμουν κοντά του και φρόντιζα να μην του λείψει τίποτα. Ο Αποστόλης μου, ο οποίος είναι 25 χρονών σήμερα, πληγώθηκε με όλα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια και με τα κανάλια, και δεν θέλει καθόλου τη δημοσιότητα.
Θα σκεφτόσασταν να ξαναπαντρευτείτε;
Εχω περάσει καλά με τους άντρες, αλλά έχω ζήσει και άσχημες στιγμές. Κάποιοι απ’ αυτούς μού έφαγαν χρήματα και μ’ εκμεταλλεύτηκαν. Ενας μου έφαγε 20.000.000 δραχμές, τα οποία του τα έδωσα δανεικά, επειδή τον λυπήθηκα, και δεν μου τα επέστρεψε ποτέ. Αν δεν περνούσαν κάτι τέτοιοι άντρες από τη ζωή μου, θα είχα μεγαλύτερη περιουσία. Γι’ αυτό και είμαι αρνητική στο θέμα του γάμου.
«Μ’ εκμεταλλεύτηκαν» είπατε. Βαριά κουβέντα…
Με πίκραναν πολύ, γι’ αυτό κι εγώ τους πέταξα έξω από τη ζωή μου. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που βρέθηκαν στο πλευρό μου και με πλήγωσαν. Αν δείτε κάποιες φωτογραφίες μου να τραγουδώ, θα διαπιστώσετε ότι η καρδιά μου έκλαιγε. Ομως έκανα με τα τραγούδια μου τον κόσμο χαρούμενο. Φαντάσου τι δύναμη είχα!
Το «Ξανθέ μου άγγελε» είναι μία από τις μεγάλες επιτυχίες σας. Νιώθετε την ανάγκη να το αφιερώσετε κάπου;
Το αφιερώνω στον Ντόναλντ Τραμπ και στη γυναίκα του τη Μελάνια! Θέλω ο Θεός να τον ευλογεί για να κάνει πολλά καλά για τον κόσμο. Αυτό το λέω γι’ αυτούς που καταλαβαίνουν. Γιατί πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει την ειδική αποστολή που έχει ο Τραμπ και τι πάνε να κάνουν κάποιοι αυτή τη στιγμή. Του αφιερώνω, λοιπόν, αυτό το τραγούδι, ελπίζοντας όλοι οι άγγελοι να τον προστατεύουν. Οταν τον βλέπω, νιώθω ότι είναι δικός μου…
Ισχύει ότι ο πλανητάρχης ακούει το σουξέ σας «Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί»;
Ναι, του αρέσει αυτό το τραγούδι και στο επόμενο ελληνικό γλέντι που θα κάνει στον Λευκό Οίκο θα πάω να τραγουδήσω. Δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα ακόμη. Μάλιστα, στην Αμερική όπου βρίσκομαι τώρα έμαθα ότι ο οδηγός του, ο οποίος είναι Ελληνας, του βάζει και ακούει στο αυτοκίνητο το συγκεκριμένο τραγούδι, το οποίο μάλιστα είχε ζητήσει να του το μεταφράσουν στα αγγλικά για να καταλάβει τι λέει.
Το ότι τραγουδήσατε με αγγλικό στίχο πιστεύετε ότι ήταν λανθασμένη κίνηση;
Για τα τραγούδια που έχω ερμηνεύσει δεν έχω μετανιώσει. Ούτε για τα ξένα μετάνιωσα, γιατί τα ακούν οι νέοι και ήθελα να αποδείξω στον κόσμο ότι όποιος έχει φωνή μπορεί να πει τα πάντα. Ηθελα να δείξω σε όλους πως ένας άνθρωπος που δεν έχει μάθει την αγγλική γλώσσα μπορεί να επικοινωνήσει με τη μουσική. Γι’ αυτό το έκανα. Ωστόσο, παραδέχομαι ότι ήμουν ένα κοριτσάκι που έκανα το χατίρι του ενός και του άλλου. Είχα τόσο καλή καρδιά, που δεν ήθελα να στενοχωρήσω κανέναν, ούτε φίλους ούτε συνεργάτες ούτε δημοσιογράφους… Εκείνοι όμως δούλευαν για πάρτη τους κάνοντας πολλά εις βάρος μου κι εγώ, που δεν ήθελα να τους στενοχωρήσω, τους έλεγα «ναι». Δεν έπρεπε να έχω πει τόσα «ναι».
Το 2009 νοσηλευτήκατε στην Ψυχιατρική Κλινική του Σισμανόγλειου και τότε λέγονταν διάφορα…
Το Σισμανόγλειο είναι νοσοκομείο. Δεν μ’ ενδιαφέρει τίποτα απ’ όσα λέγανε ή λένε ακόμη. Είμαι γερή και είμαι εδώ. Δεν μου αρέσει να ταξιδεύω σε εποχές που με πίκραναν και με ταλαιπώρησαν. Η Εφη είναι γερή και δυνατή στα δύσκολα και στα εύκολα της ζωής.
Μιλούσαν για οράματα που βλέπατε με την Παναγία…
Αυτά τα κρατάω για μένα…
Πιστεύετε ότι ο Θεός σάς βοήθησε;
Πιστεύω στον Θεό και η ψυχή μου είναι αφιερωμένη σ’ Αυτόν. Αγαπάω τους ανθρώπους, θέλω να προσφέρω στους ανθρώπους, αλλά ανήκω στον Θεό.
Θα γινόσασταν μέλος σε κριτική επιτροπή talent show;
Οχι. Αλλωστε, δεν τα βλέπω, γιατί εκμεταλλεύονται τα παιδιά τα οποία δεν έχουν μέλλον. Αν υπήρχαν μαγαζιά και ο κόσμος είχε λεφτά, θα πήγαινα να τους πω «ναι, είσαι καλός/η». Τώρα πού να πάνε τα παιδιά; Σε ποιο μαγαζί να βρουν δουλειά; Αυτά γίνονται όλα για τις διαφημίσεις και την προβολή των εκάστοτε κριτών.
Σας έχει αγγίξει η κρίση;
Οπως όλους. Δεν παίρνω τα λεφτά που έπαιρνα, αλλά έχω λιγοστέψει τα έξοδά μου. Δεν μου λείπει τίποτα, όμως δεν ζω τη ζωή που ζούσα. Ολοι έχουμε αλλάξει τρόπο ζωής. Δεν χαλάμε τόσα λεφτά όσα χαλούσαμε παλιά. Και παρότι ο τρόπος διασκέδασης έχει αλλάξει, ο κόσμος πάλι δεν έχει λεφτά. Και δεν είναι μόνο ότι δεν έχει λεφτά, δεν έχει και διάθεση. Με τόσα προβλήματα και τόσα χρέη, πώς να έχει διάθεση; Ακόμη και στην Ανάσταση φέτος το κλίμα ήταν βαρύ. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Αυτοί που κυβερνούν πρέπει να σκύψουν στον λαό και να πάρουν τα χρέη από τον κόσμο.
Τι θα λέγατε στον Αλέξη Τσίπρα;
Ούτε που θα γύριζα να τον κοιτάξω, γιατί δεν έχει κάνει τίποτα για τους ανθρώπους. Μπορούσε να κάνει πολλά, αλλά έβαλε το μαχαίρι πιο βαθιά στο κόκαλο του Ελληνα.
Θα κατεβαίνατε στην πολιτική;
Μου έχουν κάνει πρόταση πολλές φορές αλλά δεν το αποφάσιζα. Τώρα ίσως είναι η σωστή ώρα. Αν μου επιτρεπόταν να κάνω αυτά που πρέπει για τον κόσμο, θα κατέβαινα ευχαρίστως. Απ’ ό,τι έχεις καταλάβει, η Ελλάδα θέλει ένα νέο ξεκίνημα. Βεβαίως, τώρα που βρίσκομαι στην Αμερική και μιλάω με τους ομογενείς, σκέφτομαι πως, εάν οι Ελληνες του εξωτερικού με στηρίξουν, μπορώ να πάρω την Ελλάδα στα χέρια μου και να βοηθήσω. Φυσικά θέλω δίπλα μου όλους τους Ελληνες για να πετύχει αυτό. Θα κάνω δικό μου κόμμα. Τι περισσότερο έχει ο Τσίπρας από μένα;
Εχετε, δηλαδή, κάποιο πρόγραμμα στο μυαλό σας για να βγει η χώρα από την κρίση;
Βεβαίως! Πρέπει να χαριστούν τα πάντα στους Ελληνες και να ξεκινήσουμε από την αρχή, στηριζόμενοι σ’ αυτά που παράγει η Ελλάδα, τα οποία είναι μοναδικά, και όχι να ζούμε με δανεικά. Θα το ανακοινώσω στο Ελλάς TV, στη συνέντευξη που θα δώσω εδώ, στην Αμερική. Θα έρχονται όλοι στη χώρα μας και θα προσκυνούν! Το κυριότερο, όμως, είναι ότι όλοι οι Ελληνες θα είναι ευτυχισμένοι. Αν με στηρίξουν, μπαίνω μπροστά. Δεν υπάρχει ένας αρχηγός τον οποίο να πιστέψει ο κόσμος, να λέει αλήθειες και να μη θέλει τα λεφτά για πάρτη του. Εχω γνωρίσει τη δόξα κι έχω βγάλει λεφτά. Δεν χρειάζομαι άλλα. Εξάλλου, εγώ μόνο φασόλια τρώω!
Θα μείνετε μέρες στην Αμερική;
Ηρθα για την πριβέ γιορτή ενός από τους πλουσιότερους Ελληνες της Αμερικής, του Λίο. Με έφερε ο μάνατζέρ μου στην Ελλάδα -και μάνατζερ του Πλούταρχου- Νικ Ανδριόπουλος. Σήμερα, Σάββατο 29 Απριλίου, έχουμε να παίξουμε και σε έναν γάμο. Μόνο που αυτή τη φορά δεν θα είμαι η «έκπληξη» της βραδιάς, όπως συνήθως. Το ζευγάρι γνωρίζει ότι θα τραγουδήσω εγώ και έχει ενθουσιαστεί. Εδώ, στην Αμερική, ο κόσμος με αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή. Από τις ταβέρνες όπου τρώω, τα μαγαζιά που επισκέπτομαι, μέχρι στις βόλτες μου στον δρόμο.
Οταν λέτε «έκπληξη» της βραδιάς, εννοείτε ότι σας κλείνουν να εμφανιστείτε σε γαμήλια γλέντια δίχως να το γνωρίζουν οι νιόπαντροι;
Ναι, και στην Αμερική και στη Γερμανία. Πολλές φορές πηγαίνω ως δώρο σε γάμους ομογενών. Είμαι στο ξενοδοχείο, αλλά δεν με ανακοινώνουν. Και όταν με βλέπουν, λένε: «My God! Η αγαπημένη μου τραγουδίστρια!» Εχω μείνει στην καρδιά τους και μου λένε: «Είσαι η Ελλάδα». Είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, είμαι ένα κομμάτι της Ελλάδας και θα αφήσω πολύ μεγάλο έργο πίσω μου. Δεν υπάρχει χαρά χωρίς εμένα και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Ηθελα να με αγαπάει ο κόσμος και το κατάφερα, με την καλή μου καρδιά και τη δουλειά μου. Η καλή μου καρδιά βγαίνει στα τραγούδια μου.
[irp posts=”126782″ name=”Υπόθεση Εικοσπεντάκη: Σε πλήρη ψυχική διαταραχή η μητέρα της άτυχης Στέλλας”]
Το «Survivor» το βλέπετε;
Ναι, και μου αρέσει πολύ. Με καθήλωσε από τα πρώτα κιόλας επεισόδια. Οι παίκτες, οι όμορφες παραλίες, τα δύσκολα παιχνίδια αλλά και ο παρουσιαστής έχουν συμβάλει στη μεγάλη επιτυχία του παιχνιδιού. Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχουν πάθει όλοι και τα έχουν βάλει με το reality. Αλλωστε, όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση στη χώρα, όλοι ζούμε το δικό μας… Survivor.
Τώρα που βρίσκεστε στην Αμερική χάνετε τις εξελίξεις…
Τι λες; Παίρνω τον γιο μου και μου λέει τι γίνεται. Φυσικά, την ώρα που προβάλλεται το επεισόδιο μου ζητάει να κλείσω το τηλέφωνο και, μόλις τελειώσει, μου λέει όλες τις εξελίξεις.
Ποιον παίκτη συμπαθείτε περισσότερο;
Μου άρεσε πολύ ο Στέλιος Χανταμπάκης. Δεν κατάλαβα ποτέ τι έγινε μ’ αυτό το παιδί και όλοι ήταν εναντίον του. Τώρα που έφυγε υποστηρίζω φανατικά τον Σπαλιάρα, που δεν τον νοιάζει για τίποτα. Είναι στον κόσμο του και μ’ αρέσει που το απολαμβάνει σαν μικρό παιδί. Πραγματικά, θα ήθελα να είναι αυτός ο νικητής του παιχνιδιού.
Πιστεύετε ότι ο Στέλιος Χανταμπάκης αδικήθηκε;
Εγώ τον έκρινα ως πολύ καθαρό άνθρωπο. Τα μάτια του έλαμπαν, ήταν αληθινός και ό,τι έλεγε το έλεγε στα ίσα. Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι δεν αρέσουν στον κόσμο, θέλουν τους διπρόσωπους. Επίσης, δεν γνωρίζουμε και τι γινόταν πίσω από τις κάμερες, οπότε πώς βγάζουμε τόσο εύκολα συμπεράσματα;
Θα παίρνατε μέρος σε ένα επόμενο «Survivor»;
Θα ήταν δύσκολο! Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, θα ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία και θα άλλαζα και παραστάσεις. Ως εμπειρία θα ήταν μοναδική. Ξέρεις τι γέλιο θα έριχνα εγώ εκεί;
Επιστρέφω στα της καριέρας σας… Ερχεται στο μυαλό σας κάποια ένδειξη θαυμασμού, την οποία θα θυμάστε πάντα, όσα χρόνια κι αν περάσουν;
Είχα έναν θαυμαστή ο οποίος μαζί με γαρδένιες μου πετούσε και εκατομμύρια στα πόδια, για να του τραγουδήσω «Τα μάτια μιας γυναίκας». Κερνούσε όλο το μαγαζί μπουκάλια! Τι να πω… με λάτρευε! Δεν έχω παράπονο, υπήρχαν πολλοί υποψήφιοι γαμπροί και πολλοί καψούρηδες. Οπου και να εμφανιζόμουν, στα πρώτα τραπέζια, ήταν όλοι ερωτευμένοι μαζί μου. Τα λουλούδια και τα δώρα που μου έκαναν δεν λέγονται. Θυμάμαι κι έναν, ο οποίος με είχε τρελάνει στα χρυσαφικά, αλλά εγώ δεν τα δεχόμουν, γιατί σκεφτόμουν ότι, αν το έκανα, θα έπρεπε να βγω ραντεβού μαζί του.
Φιλίες δημιουργήσατε στον χώρο;
Εχω γνωρίσει πολύ κόσμο. Μη νομίζεις ότι όλοι μείνανε κοντά μου. Ηρθαν να τ’… αρπάξουν και φύγανε. Ενας άνθρωπος που έχει μείνει στην ψυχή μου και τον νοσταλγώ είναι η Έλενα Ναθαναήλ, με την οποία ήμασταν πολύ φίλες. Ερχόταν στο σπίτι μου και πήγαινα κι εγώ στο δικό της.
Ποιο από τα τραγούδια σας αγαπάτε περισσότερο;
Ολα τα τραγούδια μου τα αγαπώ, όμως, όταν τραγουδώ τον «Καρδιολόγο» και το «Πού να ’ναι τέτοια ώρα η αγάπη μου», θυμάμαι το ξεκίνημά μου. Εντάξει, δεν θα ξεχάσω κι ένα πανηγύρι όπου τραγουδούσα συνέχεια το «Γλύκα γλύκα». Δεν έλεγα άλλο τραγούδι. Νεαροί έπεφταν στα πόδια μου και με προσκυνούσαν. Αλλά και τώρα με ακολουθεί πολύ η νεολαία.
Κάνοντας έναν απολογισμό ζωής, πιστεύετε ότι καταφέρατε να κάνετε το όνειρό σας πραγματικότητα;
Ναι, και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό! Ωστόσο, νιώθω ότι ξεκινάω από την αρχή, γιατί η ζωή είναι μια ρόδα. Εχω, λοιπόν, ένα καινούργιο CD, το οποίο θα κυκλοφορήσει αυτές τις μέρες και θα κάνει πάταγο. Εχω γράψει στίχο σε ένα τραγούδι που έχει τίτλο «Νάνι, νάνι». Είναι πολύ ευρηματικό και ήδη μου ζητούν να το τραγουδώ. Στις ταβέρνες, εδώ στην Αμερική, μου ζητούν το «Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί», το «Γλύκα γλύκα» και το «Νάνι, νάνι» το οποίο, όπως φαίνεται, θα συμπεριληφθεί στα μεγάλα μου σουξέ. Και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό.
