Αρκαδία: Σοκ στην ορεινή Αρκαδία: ένας 57χρονος κυνηγός, πατέρας τεσσάρων παιδιών, έπεσε νεκρός το πρωί του Σαββάτου στη ζώνη ανάμεσα σε Χρυσοχώρι και Λιοδώρα, όταν συνκυνηγός του τον μπέρδεψε με θήραμα μέσα στη πυκνή βλάστηση.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Θεοχάρης
Το δυστύχημα –με σκηνικό αγριοβελανιδιές, βάτα και περιορισμένη ορατότητα– εκτυλίχθηκε σε λίγα δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ακούστηκε «κίνηση» μέσα στα πουρνάρια, ο ένας έριξε, ο άλλος δεν πρόλαβε να φωνάξει το σήμα αναγνώρισης. Όταν το λάθος έγινε αντιληπτό, ήταν αργά.
Στο σημείο έσπευσαν περιπολικά της Ελληνικής Αστυνομίας, δασοφύλακες και θηροφύλακες, ενώ κλήθηκε και το επιχειρησιακό κέντρο του ΕΚΑΒ· οι διασώστες διαπίστωσαν τον θάνατο επιτόπου. Ο φερόμενος ως δράστης παρέμεινε εκεί, σε κατάσταση σοκ, και συνελήφθη στο πλαίσιο του αυτοφώρου. Αστυνομικοί συνέλεξαν κάλυκες, κατέγραψαν τη διάταξη της παγάνας, τις οπτικές γωνίες και τις αποστάσεις, ώστε να «δέσουν» πραγματογνωμοσύνη.
«Ίδια παγίδα» στο παρελθόν
Τραγική ειρωνεία: ο 57χρονος είχε βρεθεί μάρτυρας σε παλαιότερο θανατηφόρο περιστατικό σε κυνήγι αγριογούρουνου, πριν από περίπου επτά χρόνια, όταν 18χρονος σκοτώθηκε κατά λάθος από συγγενή. Οι παλιοί της περιοχής σχολιάζουν ότι ο τόπος «συγχωρεί ελάχιστα» όταν σπάει ο χρυσός κανόνας αναγνώρισης στόχου. Το μοτίβο –πυκνή βλάστηση, θήραμα που «σπάει», βολή χωρίς οπτική ταυτοποίηση– επαναλαμβάνεται.
Τα 6 κρίσιμα λάθη που δείχνει η δικογραφία
Αν και η προανάκριση συνεχίζεται, έμπειροι θηροφύλακες μιλούν για μια αλυσίδα αστοχιών που συχνά «γράφει» αίμα:
1. Βολή χωρίς 100% ταυτοποίηση στόχου. Κανόνας #1 σε κάθε κυνηγετική εξόρμηση.
2. Έλλειψη φωνητικού σήματος όταν άνθρωπος κινείται μέσα στη ζώνη βολής.
3. Κακή διάταξη ομάδας (γραμμή πυρός που «σταυρώνει»).
4. Ανεπαρκής οριοθέτηση ρόλων οδηγού/μπλόκου/παγάνας.
5. Χαμηλή ορατότητα (ομίχλη, σκιές, βάτα) χωρίς ανάλογη προσαρμογή κανόνων.
6. Απουσία hi-vis σήμανσης (φωσφορούχα καπέλα/γιλές).
Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία υπενθυμίζει ότι ο κανόνας μηδενικού ρίσκου προέχει κάθε θηράματος: αν δεν βλέπεις καθαρά το ζώο και τι υπάρχει πίσω του, δεν πυροβολείς. Χρήσιμες οδηγίες ασφαλείας δημοσιεύονται από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδοςκαι τα κατά τόπους σωματεία, ενώ οι δασικές αρχές παραπέμπουν στα ισχύοντα μέτρα της ρυθμιστικής.
Τι προβλέπει ο νόμος – πού «σκοντάφτουν» οι ομάδες
Η ελληνική νομοθεσία για το κυνήγι (ρυθμιστικές αποφάσεις, όροι μεταφοράς/χρήσης όπλων) τελεί υπό την εποπτεία του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας και των Δασικών Υπηρεσιών. Στα θανατηφόρα τροχαία/όπλα ενεργοποιείται και ο Ποινικός Κώδικας (ανθρωποκτονία από πρόθεση ή αμέλεια, παράβαση περί όπλων), με τη δικογραφία να διαβιβάζεται στον εισαγγελέα. Συνηθέστερα κενά που εντοπίζονται από ανακριτικές αρχές: ελλιπής briefing ομάδας πριν την παγάνα, μη χάραξη «νεκρών ζωνών» βολής, κουρασμένοι σκοπευτές (πολλές ώρες στο βουνό), χρήση ακατάλληλων πυρομαχικών για το ανάγλυφο.
Η «σκοτεινή» στατιστική των αγριογούρουνων
Τα τελευταία χρόνια, η έκρηξη πληθυσμών αγριόχοιρου έχει αυξήσει τις εξορμήσεις και άρα την έκθεση. Οι ομοσπονδίες ζητούν υποχρεωτικά refreshers ασφάλειας ανά σεζόν και ψηφιακή logbookδήλωσης ομάδας/διαδρομών. Στην πράξη, η ασφάλεια κρίνεται πριν πέσει ο πρώτος πυροβολισμός: σχέδιο, χάρτης, σημεία συνάντησης, σήματα και απόλυτη πειθαρχία στον αρχηγό ομάδας.
Τα «πρέπει» από εδώ και πέρα
• Εκπαίδευση – επανεκπαίδευση: μικρά σεμινάρια πριν την έναρξη περιόδου, πρακτικές ασκήσεις ταυτοποίησης στόχου.
• Ορατότητα: υποχρεωτικά φωσφορούχα σε όλους, όχι μόνο στον οδηγό.
• Επικοινωνία: ασύρματοι σε κάθε υποομάδα, συγκεκριμένα call-outs.
• Χάρτης κινδύνου: σημείωση ρεμάτων/πρανών όπου «κόβεται» η οπτική.
• Μηδενική ανοχή σε βολές «στον ήχο».
Παράλληλα, χρειάζεται ψυχολογική στήριξη στους εμπλεκόμενους. Οι δολοφονίες από λάθος αφήνουν βαριά ίχνη ενοχής. Το Υπουργείο Υγείας και οι περιφέρειες διαθέτουν γραμμές ψυχοκοινωνικής υποστήριξης, ενώ η ΕΛ.ΑΣ. μπορεί να μεσολαβήσει διακριτικά για παραπομπές.
Τέσσερις ζωές πίσω από τον τίτλο
Πίσω από τον «57χρονο» υπάρχουν τέσσερα παιδιά που ξύπνησαν σε άλλο κόσμο. Η κοινότητα κινείται ήδη για στήριξη της οικογένειας, ενώ ο κυνηγετικός σύλλογος της περιοχής ετοιμάζει ταμείο αρωγής και εθελοντική δράση. Αυτές οι πρωτοβουλίες δεν επιστρέφουν τον άνθρωπο· μπορούν όμως να γίνουν αφορμή να μη χαθεί άλλος.
Η έρευνα θα δείξει τον ακριβή μηχανισμό του λάθους. Το μάθημα, ωστόσο, είναι ήδη γραμμένο: το κυνήγι δεν είναι «περιπέτεια Σαββάτου» αλλά δραστηριότητα υψηλού ρίσκου που απαιτεί επαγγελματική πειθαρχία από ερασιτέχνες. Κανένα θήραμα δεν αξίζει μια ανθρώπινη ζωή.
