ΕΦΟΡΙΑ: Παράταση-ανάσα για νοικοκυριά και επιχειρήσεις-Η κυβέρνηση ανακοίνωσε παράταση έως τον Αύγουστο του 2027 στο «πάγωμα» των επιτοκίων για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την Εφορία, προσφέροντας ουσιαστική οικονομική ανάσα σε 4,2 εκατομμύρια φορολογούμενους.
Ρεπορτάζ: Παντελής Χαριτάκης
Με την απόφαση αυτή, το επιτόκιο καθυστέρησης παραμένει στο 8,76% ετησίως (0,73% μηνιαίως), αντί του υψηλότερου 10,51% που θα ίσχυε χωρίς την παρέμβαση.
Το συνολικό χρέος των πολιτών προς το Δημόσιο αγγίζει τα 108 δισ. ευρώ, ενώ η ρύθμιση αφορά τόσο φυσικά όσο και νομικά πρόσωπα. Η απόφαση υπογράφηκε από τον υπουργό Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας Κυριάκο Πιερρακάκη και προβλέπει ότι θα χρησιμοποιείται το παλαιό επιτόκιο της ΕΚΤ (0,25% από 1/1/2014) αντί του σημερινού 2%, ώστε να μην επιβαρυνθούν οι οφειλέτες με επιπλέον τόκους.
Το πλαίσιο εφαρμογής – Ποιοι ωφελούνται
Η ρύθμιση καλύπτει:
• Όλες τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την ΑΑΔΕ, συμπεριλαμβανομένων όσων βρίσκονται ήδη σε ρύθμιση.
• Επιστροφές φόρων που καθυστερούν πάνω από 90 ημέρες, με το Δημόσιο να καταβάλλει τόκο 6% ετησίως (0,50% τον μήνα) στους δικαιούχους.
• Πάγιες ρυθμίσεις χρεών, με τα επιτόκια να διατηρούνται σταθερά έως τις 31 Μαρτίου 2026.
Η συγκεκριμένη επιλογή, σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, αποσκοπεί στο να αποτραπεί η περαιτέρω οικονομική πίεση σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, σε μια περίοδο που τα επιτόκια στην Ευρωζώνη βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα λόγω της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ.
Αναλυτικά τα επιτόκια στις ρυθμίσεις
• 4,34% για πάγια ρύθμιση έως 12 δόσεις.
• 5,84% για πάγια ρύθμιση άνω των 12 δόσεων.
• Για επανένταξη σε ρύθμιση μετά από απώλεια, τα επιτόκια διαμορφώνονται σε 5,84%για έως 12 δόσεις και 7,34% για περισσότερες από 12 δόσεις.
Η σταθεροποίηση αυτών των ποσοστών προστατεύει τους οφειλέτες από την άνοδο του κόστους δανεισμού, καθώς οι συνθήκες στις διεθνείς αγορές χρήματος παραμένουν αβέβαιες.
Ιστορικό και λόγοι της παράτασης
Από το 2014, η νομοθεσία προβλέπει ότι το επιτόκιο καθυστέρησης ισούται με 8,51% συν το επιτόκιο αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ. Σήμερα, το επιτόκιο αυτό είναι 2%, άρα χωρίς την παρέμβαση, οι οφειλέτες θα πλήρωναν 10,51% τον χρόνο. Το «πάγωμα» εισήχθη ως προσωρινό μέτρο στήριξης την περίοδο της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης και, όπως αποδεικνύεται, παραμένει κρίσιμο εργαλείο ελάφρυνσης για εκατομμύρια φορολογούμενους.
Η νέα παράταση έως το καλοκαίρι του 2027 δείχνει τη βούληση της πολιτείας να αποφύγει την εκτόξευση των βαρών, ειδικά για τους πιο ευάλωτους οικονομικά.
Οι επιπτώσεις στην αγορά
Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, η διατήρηση χαμηλότερου επιτοκίου καθυστέρησης μπορεί να συμβάλει:
• Στη σταθεροποίηση της αγοράς και την ενίσχυση της ρευστότητας.
• Στην αύξηση της εισπραξιμότητας των οφειλών, καθώς οι φορολογούμενοι θα μπορούν να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους πιο εύκολα.
• Στην αποφυγή μαζικών κατασχέσεων και μέτρων αναγκαστικής είσπραξης που θα έπλητταν την οικονομική δραστηριότητα.
Η απόφαση συνδέεται επίσης με τον σχεδιασμό για την αναμόρφωση του πλαισίου ρυθμίσεων, το οποίο θα παρουσιαστεί το φθινόπωρο και θα προβλέπει μεγαλύτερη ευελιξία και κίνητρα για τους συνεπείς οφειλέτες.
Τι να προσέξουν οι φορολογούμενοι
Παρά το «πάγωμα», η έγκαιρη πληρωμή ή ρύθμιση των χρεών παραμένει κρίσιμη, καθώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μπορούν να οδηγήσουν σε δεσμεύσεις λογαριασμών, κατασχέσεις και απώλεια ρυθμίσεων. Η ΑΑΔΕ έχει εντατικοποιήσει τους ελέγχους και τις διασταυρώσεις, ενώ η χρήση ψηφιακών εργαλείων επιτρέπει τον εντοπισμό των οφειλετών σε πραγματικό χρόνο.
Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να παρακολουθούν τις προθεσμίες, να εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες ρύθμισης και να αποφεύγουν τη συσσώρευση νέων οφειλών που θα μπορούσαν να επιβαρύνουν τον οικογενειακό ή επιχειρηματικό προϋπολογισμό.
Η απόφαση για παράταση του παγώματος επιτοκίων έως τον Αύγουστο του 2027 συνιστά σημαντικό μέτρο κοινωνικής και οικονομικής στήριξης, προστατεύοντας εκατομμύρια φορολογούμενους από την άνοδο των επιτοκίων. Ωστόσο, η πραγματική ανακούφιση θα έρθει μόνο μέσα από τον συνδυασμό σταθερής πολιτικής βούλησης, οικονομικής ανάπτυξης και κουλτούρας συνέπειας στις φορολογικές υποχρεώσεις.