Του Θανάση Κ.
Για το Σκοπιανό δημοψήφισμα δεν χρειάζεται να γράψω τίποτε παραπάνω…
Τα λένε όλα, τα σχόλια του διεθνούς τύπου σήμερα:
–Μία αποτυχία που παρουσιάζεται ως «επιτυχία»…
Αυτό είναι πια προφανές.
Και μπορείτε να το διαβάσετε, πολλαπλώς σχολιασμένο, παντού…
Εδώ θα προσπαθήσω να συνοψίσω αυτά που δεν είναι «προφανή» – κι ίσως δεν βρείτε να τα διαβάσετε αλλού…
Πρώτον: η «υψηλή διπλωματία» των… ηλιθίων απέτυχε για μιαν ακόμα φορά!
Κι όταν μιλάω για «ηλίθιους», αναφέρομαι σε μια διεθνή ελίτ που προσπαθεί να λύσει χρόνια διεθνή προβλήματα εκβιάζοντας λαούς ή προσπαθώντας να τους εκμαυλίσει…
Αντί να απαλείψουν τα αίτια που τα δημιούργησαν, προσπαθούν να τα «κλείσουν» όπως-όπως, με τρόπο εμβαλωματικό και πυροδοτώντας νέες εκρήξεις στο μέλλον.
Το πρόβλημα εδώ ήταν ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων και το ξέρανε. Κι αντί να πείσουν τα Σκόπια να υποχωρήσουν από τον αλυτρωτισμό τους, κινήθηκαν να τον νομιμοποιήσουν… εν μέρει!
Με «αντάλλαγμα» την ένταξη της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ…
Οι Σκοπιανοί δεν ήθελαν να νομιμοποιήσουν τον αλυτρωτισμό τους «εν μέρει». Γιατί γαλουχήθηκαν με το συνολικό αφήγημα – όχι με μια light εκδοχή του.
Οι Έλληνες δεν ήθελαν να το νομιμοποιήσουν καθόλου! Γιατί ένας αλυτρωτισμός που στρέφεται εναντίον σου κυοφορεί μόνο προβλήματα για το μέλλον και δεν νομιμοποιείται. Με τίποτε…
Κι έτσι τελικά, καμιά πλευρά δεν «αγόρασε» την «λύση».
Αντί να κερδίσουν και τους δύο λαούς και να τους φέρουν πιο κοντά,
τους απομάκρυναν και τους δίχασαν! Και τους δύο…
Τελείως ηλίθιοι…
* Δεύτερον, πράγματι, πήγαν να λύσουν ένα πρόβλημα, δίνοντας «λύση» στην οποία ο ένας λαός – οι Έλληνες – διαφωνούν κατηγορηματικά κατά 62% με 70% (όπως φαίνεται σε όλες τις σχετικές δημοσκοπήσεις)!
Ενώ ο άλλος λαός – οι Σκοπιανοί – την αποδοκίμασε κατά 66% στο δημοψήφισμα!
Αλλά, αν μια «συμφωνία» δεν την θέλει κανείς – συγκρούεται για διαφορετικούς λόγους με την κοινό αίσθημα και στις δύο «ενδιαφερόμενες χώρες» – μήπως αντί να λύσει το υφιστάμενο πρόβλημα δημιουργήσει καινούργια προβλήματα – πολύ σοβαρότερα;
Μήπως αποσταθεροποιήσει τις χώρες αυτές και ολόκληρη την περιοχή;
Δεν τους πέρασε στιγμή από το μυαλό…
Δεν είναι μόνον ηλίθιοι. Είναι και επικίνδυνοι ηλίθιοι…
* Τρίτον, αποσταθεροποίησαν την Ελλάδα – πενταπλάσια σε πληθυσμό, εξαπλάσια σε έκταση και 20πλασια σε ΑΕΠ – χωρίς καν να καταφέρουν να πείσουν τους Σκοπιανούς!
Την είχαν πατήσει και πριν 14 χρόνια με το Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο. Και εισέπραξαν τότε ένα βροντερό ΟΧΙ!
Τώρα, παρέλασαν όλες οι μεγάλες προσωπικότητες των Ευρωατλαντισμού να πείσουν τους Σκοπιανούς – ζητώντας τους να αποδεχθούν τη Συμφωνία των Πρεσπών ως προϋπόθεση για την ένταξή τους σε ΕΕ και ΝΑΤΟ – με τη βεβαιότητα ότι θα το πέρναγαν. Και τελικά το μόνο το 33% αποδέχθηκε τη Συμφωνία…
Το περίμεναν αυτό; Όχι!
Αν το ήξεραν θα έκαναν τα ίδια ξανά; Αμφίβολο…
Με δύο λόγια: Την πάτησαν!
* Τέταρτον: Το πράγμα όμως, δεν έληξε. Απλά το σχέδιο χάλασε. Κι εκείνο που έμοιαζε «περίπατος», τώρα πια είναι εξαιρετικά δύσκολο. Και επικίνδυνο…
Με ένα βροντερό και αδιαμφισβήτητο ΝΑΙ, θα ήταν εύκολο να βρεθούν οι Σκοπιανοί βουλευτές που λείπουν από την κ. Ζάεφ, ώστε να περάσει και η συνταγματική αναθεώρηση. Η οποία είναι και υποχρεωτική προϋπόθεση (ενώ το δημοψήφισμα ήταν μόνο «συμβουλευτικό»…)
Έλπιζαν ότι υπό τη «λαϊκή πίεση» θα βρίσκονταν 11 βουλευτές της αντιπολίτευσης να ψηφίσουν τις συνταγματικές αλλαγές. Ακόμα και με απειλές, ότι αν δεν το κάνουν θα τους «κυνηγήσουν»! (μερικοί έχουν και σκάνδαλα στην πλάτη τους…)
Τώρα με το λαό να έχει αποδοκιμάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, οι αντιπολιτευόμενοι έχουν κάθε λόγο να «ταμπουρωθούν» στο όχι, προκαλώντας πρόωρες εκλογές.
Κι έτσι να ξεφορτωθούν τον Ζάεφ οριστικά – αφού η κοινωνία του γύρισε την πλάτη – και να γλιτώσουν από τον εκβιασμό του. Για όλους τους αντιπολιτευόμενους που βρίσκονταν «υπό πίεση» να «ενδώσουν», τώρα γίνεται win-win να το αρνηθούν και να καταρρεύσει – και η Συμφωνία και ο Ζάεφ…
* Πέμπτον, το πρόβλημα είναι στην ουσία του, μια κατασκευασμένη «ταυτότητα» από ένα αυταρχικό-κομμουνιστικό καθεστώς του παρελθόντος!
Και τώρα επιχειρούν δύο πράγματα:
–Να την κρατήσουν ζωντανή (μετά την κατάρρευση του Κομμουνισμού) ως «συνεκτικό ιστό» ενός ετερογενούς πληθυσμού.
–Και να πιέσουν για «απελευθέρωση» φανταστικές μειονότητες γειτονικών λαών!
Αυτό είναι η ουσία του ψευτομακεδονικού εθνικισμού από τη μία και του ψευτομακεδονικού αλυτρωτισμού από την άλλη…
Μια τεχνητή «εθνογένεση άνωθεν», που προσπαθεί να καπελώσει και να απορροφήσει τις πραγματικές εθνικές ταυτότητες του πληθυσμού.
Δημιουργώντας ταυτόχρονα προβλήματα με τις ταυτότητες των γειτονικών λαών. Μια αληθινή «ωρολογιακή βόμβα» στην περιοχή…
–Οι Έλληνες δεν μπορούν να δεχθούν «μακεδονική εθνότητα και γλώσσα», γιατί αυτό ακυρώνει την ίδια τη δική τους εθνική ταυτότητα.
–Οι Βούλγαροι δεν μπορούν να δεχθούν «μακεδονική γλώσσα», γιατί απλούστατα οι Σκοπιανοί μιλάνε βουλγαρική διάλεκτο.
–Οι Αλβανοί θεωρούν το 38% των Σκοπιανών εθνικά «Αλβανούς», όχι «μακεδόνες».
–Και οι Σέρβοι έχουν αρνηθεί τουλάχιστον από τον 1935 την ύπαρξη «Μακεδονικού έθνους» (όλοι οι Σέρβοι – ακόμα και οι Κομμουνιστές Σέρβοι τότε!)
Υπάρχει περίπτωση μια τεχνητή και προπαγανδιστικά επιβεβλημένη ταυτότητα να «εξαφανίσει» τις πραγματικές (και διαφορετικές) ταυτότητες του πληθυσμού, την ώρα που αφυπνίζονται;
Δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο…
Αντί λοιπόν, να βοηθήσουν τους Σκοπιανούς να βρουν τον εαυτό τους – αυτό που είναι – και να ζήσουν ειρηνικά μεταξύ τους ή να χωρίσουν ειρηνικά τα τσανάκια τους, οι φιλελεύθερες δημοκρατίες της Δύσης προσπάθησαν να συντηρήσουν ένα θνησιγενές προπαγανδιστικό κατασκεύασμα της εποχής του Κομμουνισμού.
Δεν είναι η πρώτη ανοησία που κάνουν, σίγουρα.
Δεν θα είναι η τελευταία, ίσως….
Πάντως, «εξυπνάδα» δεν το λες!
* Έκτον, το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα ήταν πώς θα αναγνώριζε επισήμως η δημοκρατία των Σκοπίων την ύπαρξη των Αλβανών ως «συστατικής εθνότητας» μέσα στη χώρα τους. Για να μπορέσουν τα Σκόπια να σταθεροποιηθούν εσωτερικά ως Ομόσπονδο κράτος με καντονιακή διάρθρωση.
Και η αναγνώριση των Αλβανών ως «συστατικής» εθνότητας, είναι αίτημα που παρά λίγο να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο το 2002, συμφωνήθηκε εσωτερικά τότε, αλλά εκκρεμεί έκτοτε.
Αντί λοιπόν, να πιέσουν για αυτό που υπάρχει ανάγκη εσωτερικά – αναγνώριση αλβανικής εθνότητας από τους υπόλοιπους Σκοπιανούς – πίεσαν τους Έλληνες να αναγνωρίσουν αυτό που δεν υπάρχει: «Μακεδονική εθνότητα»!
Και η κυβέρνηση Τσίπρα υπέγραψε τελικά για μια εθνότητα Μακεδόνων, που όπως αποκαλύπτεται είναι τελικά τουλάχιστον… δύο – έχει και Αλβανούς – ίσως και τρείς (μαζί με τους βουλγαρόφρονες!)
«Μαθητευόμενοι μάγοι», κανονικά…
* Έβδομον, οι Αλβανόφωνοι τώρα, δηλαδή η μειονότητα που κυρίως ψήφισε τη Συμφωνία των Πρεσπών (κι ούτε καν όλοι), είναι υποχρεωμένοι τώρα, στην αναθεώρηση του Συντάγματος να θέσουν και τα δικά τους αιτήματα: Την πλήρη αναγνώριση της «ισοτιμίας» τους. Αλλά αυτό – η αναγνώριση μιας αλβανικής «ισοδύναμης» εθνότητας μέσα σε μια «μακεδονική εθνότητα» – ακυρώνει πλήρως το ψευτομακεδονικό αφήγημα.
Κι έτσι η επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, αντί να «σταθεροποιήσει» την περιοχή, όπως νόμιζαν οι εμπνευστές της, κινδυνεύει να πυροδοτήσει εσωτερική έκρηξη στα Σκόπια…
* Όγδοον, το πολιτικά επίκαιρο , εν όψει αλλαγής συνόρων με το διαχωρισμό Αλβανών και Σέρβων στο Κόσσοβο, είναι ένα: Να μην υπάρξει ντόμινο εξελίξεων και προς νότον: στα Σκόπια.
Με τη Συμφωνία των Πρεσπών που συνέπεσε χρονικά, γίνεται σχεδόν αναπόφευκτο αυτό που έπρεπε να αποτραπεί!
Οι Αλβανοί του Τετόβου στα Σκόπια, να ζητήσουν οι ίδιοι είτε αυξημένοι αυτονομία μέσα στα Σκόπια είτε ενσωμάτωσή τους στη γειτονική Αλβανία, είτε στο γειτονικό Κόσσοβο είτε και στα δύο…
Με τη «Συμφωνία των Πρεσπών» φέρανε και τα «μασούρια τη δυναμίτιδα» έβαλαν και το φυτίλι – και το άναψαν κι όλα!
Ένατο: Δεν είχαμε μια «διπλωματική εκκρεμότητα» που έπρεπε να λυθεί, έστω και όπως-όπως. Έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα που από κάτω του κρύβει ακόμα σοβαρότερα προβλήματα, κυοφορεί πολλαπλούς – πλην αφανείς για την ώρα – κινδύνους. Εδώ η «κακή λύση», δεν είναι «προτιμότερη» από τη «μη λύση».
Η «κακή λύση» μπορεί να είναι ολέθριο σφάλμα που θα πυροδοτήσει πολλαπλές εκρήξεις…
Είναι μακρύς ο κατάλογος των διπλωματικών «λύσεων» που έφτιαξαν εκτρώματα, προκάλεσαν αποσταθεροποίηση ή πυροδότησαν τις επόμενες εκρήξεις…
Και εν πάση περιπτώσει, αν δεν πειστούν οι ενδιαφερόμενοι λαοί, μια κακή λύση γίνεται συνήθως θρυαλλίδα ολέθριας μελλοντικής σύγκρουσης…
— Συμπέρασμα πρώτο: μπορεί να είμαστε δυτικοί, αλλά δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ταυτιζόμαστε με την κάθε ανοησία που σκαρφίζεται κάθε φορά η ατλαντική γραφειοκρατία. Το έχει κάνει στο παρελθόν, ο Αντενάουερ, ο Ντε Γκώλ, ο Καραμανλής, η Θάτσερ, ο Μιτεράν κλπ. Τώρα ο πρώτος που πάει κόντρα σε όλη την Νατοϊκή νομενκλατούρα είναι, άλλωστε, ο ίδιος ο Τράμπ…
Άλλωστε, το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να λύσει το εσωτερικό πρόβλημά με τη χρηματοδότηση του. Δεν μπορεί καν να αποτρέψει τον εμπορικό πόλεμο μέσα στους κόλπους του εκατέρωθεν του Ατλαντικού.
Θέλουν να βάλουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ per mare per terra, την ώρα που αλληλο-υπονομεύονται μέσα στο ΝΑΤΟ…!
–Συμπέρασμα δεύτερο: το μεγάλο πρόβλημα με τη Ρωσία δεν το έχουν οι δυτικοί στα…Σκόπια! Το έχουν στην Ουκρανία, στη Συρία, στο Ιράν, στην Τουρκία και στις σχέσεις με Κίνα. Αν οι Αμερικανοί τα βρουν με τη Ρωσία «στα μεγάλα», τα Σκόπια είναι «παρωνυχίδα». Αν δεν τα βρουν στα μεγάλα, τα Σκόπια είναι «αχίλλειος πτέρνα» (του ΝΑΤΟ). Σε κάθε περίπτωση ο «ιστορικός συμβιβασμός» Σερβίας-Κοσσόβου δείχνει ότι Αμερικανοί και Ρώσοι τα βρίσκουν σιγά-σιγά. Κι αυτό προκαλεί σεισμό που θα συμπαρασύρει πρώτα-πρώτα τα ίδια τα Σκόπια…
— Συμπέρασμα τρίτο: Η Ελλάδα είναι πολλαπλά πιο σημαντική από τα Σκόπια για το ΝΑΤΟ. Και από όλες τις χώρες της περιοχής, με την εξαίρεση της Τουρκίας. Η οποία όμως, αποτελεί για τους δυτικούς πλέον ερωτηματικό μάλλον – και απειλή – και πάντως όχι σίγουρο «προπύργιο», όπως στο παρελθόν. Το να αποσταθεροποιούν την Ελλάδα για να «σώσουν» ό,τι δεν σώζεται, ίσως – τα Σκόπια – είναι ανοησία.
— Συμπέρασμα τέταρτο: καμία «εξαμβλωματική λύση» που επιβλήθηκε άνωθεν και έξωθεν, σε πείσμα των ενδιαφερομένων λαών, δεν είχε καλή κατάληξη. Τις περισσότερες φορές πυροδότησε εκρήξεις χειρότερες από εκείνες που υποτίθεται θα απέτρεπε…
Καμία κυβέρνηση που ταυτίστηκε με «ξένες πιέσεις» για επιβολή εκτρωματικών λύσεων, δεν είχε καλό τέλος.
Το «ξεπούλημα» πολλοί αγάπησαν. Τα τοπικά «ανδρείκελα» κανείς!
Συμπέρασμα πέμπτο: οι δικοί μας «φωστήρες» πήγαν να διαπραγματευθούν αναβολή έξη μηνών στην περικοπή των συντάξεων που οι ίδιοι ψήφισαν – με αντάλλαγμα να ψηφίσουν την αναγνώριση… «Μακεδονικής εθνότητας», δηλαδή του ψευτομακεδονικού αλυτρωτισμού, για πάντα.
Και είναι πιθανό πια να μην τους βγει, ούτε το ένα ούτε το άλλο…
Και ηλίθιοι και επικίνδυνοι – τελικά και σκιτζήδες!
ΥΓ. Άσε που και να τους βγουν και τα δύο, πάλι υπάρχει περίπτωση να γίνουν μπούμερανγκ (γι’ αυτό, όμως, θα γράψω σε επόμενο σημείωμα…)
