Εορτολόγιο: Ιλλύριος, Λύρος, Ιλλυρία, Λύρα.
3 Απριλίου: Όσιος Ιωσήφ ο Υμνογράφος – Ο Όσιος Ιωσήφ γεννήθηκε στη Σικελία, το έτος 816 μ.Χ., από ενάρετους και ευσεβείς γονείς, τον Πλουτίνο και την Αγάθη.
Τα περί της ζωής και της δράσεώς του τα γνωρίζουμε από τον βίο που συνέταξε ο μαθητής και διάδοχός του στη μονή του, Θεοφάνης, συμπληρωματικά δε από τα εγκώμια που του αφιέρωσαν ο Ιωάννης Διάκονος και ο Θεόδωρος Πεδιάσιμος.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ο Όσιος αναγκάσθηκε να φύγει από την γενέτειρά του οικογενειακώς, λόγω της εντάσεως των Αραβικών επιδρομών που έπειτα από λίγο καιρό επρόκειτο να καταλήξουν στην κατάληψη της νήσου και να μεταναστεύσει στην Πελοπόννησο. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αποχωρίσθηκε τους γονείς του και μετέβη στην Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στην περίφημη μονή Λατόμου, όπου επιδόθηκε στη μοναχική άσκηση υπό την καθοδήγηση του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου (τιμάται 20 Νοεμβρίου), ασκώντας το έργο του οξυγράφου.
Μετά από εννέα χρόνια παραμονής στην Θεσσαλονίκη, το έτος 840 μ.Χ., μετέβη στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Άγιο Γρηγόριο και εγκαταστάθηκε στη μονή του Αγίου Ιερομάρτυρα Αντίπα. Δεν παρέμεινε όμως για πολύ εκεί απερίσπαστος, διότι το επόμενο έτος απεστάλη από τους Ορθοδόξους της Βασιλεύουσας στη Ρώμη για διαβουλεύσεις επί του θέματος του διωγμού από τους εικονομάχους. Δεν κατόρθωσε να φέρει εις πέρας την αποστολή, διότι το πλοίο του έπεσε στα χέρια Αράβων πειρατών και αυτός οδηγήθηκε αιχμάλωτος στην αραβοκρατούμενη τότε Κρήτη, από όπου ελευθερώθηκε με τις φροντίδες φιλάνθρωπων πιστών και με θαύμα του Αγίου Νικολάου.
Κατά το βραχύ χρόνο αυτής της περιπέτειάς του συνέβησαν δύο σημαντικά γεγονότα. Το ένα, που σχετιζόταν ιδιαίτερα με αυτόν, ήταν ο θάνατος του πνευματικού του οδηγού Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου και το άλλο, που αφορούσε την Εκκλησία ολόκληρη, ήταν η αναστήλωση των ιερών εικόνων.
Όταν διά της Θεσσαλονίκης επανήλθε πάλι στην Κωνσταντινούπολη, το έτος 843 μ.Χ., έζησε επί δύο χρόνια ως έγκλειστος στη μονή του Αγίου Αντίπα. Έπειτα έζησε στα κτήρια του ναού του ιερού Χρυσοστόμου επί πενταετία, έως ότου ίδρυσε δική του μονή, το έτος 850 μ.Χ., αφιερωμένη στον Απόστολο Βαρθολομαίο. Εκεί απέθεσε και τα ιερά λείψανα του Αποστόλου που είχε φέρει από την Θεσσαλονίκη, καθώς επίσης και τα σκηνώματα του πνευματικού του οδηγού Αγίου Γρηγορίου και του συνασκητού του Ιωάννου. Ο Όσιος Ιωσήφ παρακαλούσε με δάκρυα και στεναγμούς τον Απόστολο Βαρθολομαίο να τον βοηθήσει στην σύνθεση ύμνων. Και, πράγματι, πέτυχε εκείνο που ποθούσε η ψυχή του. Είδε σε οπτασία έναν άνδρα με εμφάνιση Αποστόλου, που προκαλούσε το δέος και ο οποίος πήρε από την Αγία Τράπεζα το ιερό Ευαγγέλιο, του το έβαλε πάνω στο στήθος και τον ευλόγησε. Τούτο υπήρξε και η απαρχή του θείου χαρίσματος που ο Όσιος επιθυμούσε.
Μετά την έκπτωση του Πατριάρχου Ιγνατίου και την άνοδο του ιερού Φωτίου, το έτος 858 μ.Χ., ο Όσιος Ιωσήφ εξορίστηκε από τον Βάρδα στην Κριμαία, προφανώς ως οπαδός του πρώτου και ίσως ως λατινόφιλος κατά κάποιο τρόπο, αφού προ ετών είχε σταλεί για να ζητήσει την βοήθεια της Ρώμης. Δεν έμεινε όμως στην εξορία για πολύ καιρό, καθώς, όπως αποδείχθηκε και από την μετέπειτα στάση του, ο ιερός Φώτιος τον εκτιμούσε ιδιαίτερα.
Όταν το έτος 867 μ.Χ. ο Πατριάρχης Ιγνάτιος ανέβηκε για δεύτερη φορά στο θρόνο, ο Όσιος Ιωσήφ έγινε σκευοφύλαξ της Αγίας Σοφίας και διατήρησε αυτήν την θέση κατά την διάρκεια της Δευτέρας πατριαρχίας του Αγίου Φωτίου. Κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 886 μ.Χ.
Ο κύριος όγκος του υμνογραφικού έργου του Οσίου συνίσταται σε Κανόνες, που αφθονούν στα έντυπα βιβλία και τα χειρόγραφα. Η συμβολή του Οσίου Ιωσήφ στην υμνογραφική ολοκλήρωση της Οκτωήχου είναι καθοριστική, δεδομένο ότι κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος της εβδομάδας, πλην της Κυριακής της οποίας τους Κανόνες είχαν συντάξει ο Κοσμάς ο Μελωδός και ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Στα Μηναία ο Όσιος Ιωσήφ είναι ο πλουσιότερα εκπροσωπούμενος υμνογράφος, αφού διατηρούνται σε αυτά 165 Κανόνες του με ομοιόμορφη δομή, που εξυμνούν Αγίους δευτέρας συνήθως εορταστικής τάξεως, δεδομένου ότι οι εξέχουσες εορτές είχαν ήδη καλυφθεί υμνογραφικά.
Ιδιαίτερα βέβαια συγκινεί ο Κανών στον Ακάθιστο Ύμνο, στον οποίο ακολουθεί Ειρμούς του Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και υμνεί την Θεοτόκο με ατελείωτη σειρά επιθέτων και εικόνων, ως άφλεκτη βάτο, νεφέλη ολόφωτη, ρόδο αμάραντο, μήλο εύοσμο, περιστερά και τα παρόμοια.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὸ δωδεκάχορδον τοῦ Λόγου ὄργανον, τὴν παναρμόνιον λύραν τῆς χάριτος, τὸ Ὑμνογράφον Ἰωσὴφ τιμήσωμεν ἐπαξίως• οὗτος γὰρ ἀνύμνησε, μελιχροὶς μελωδήμασι, Πνεύματι κινούμενος, τῶν Ἁγίων πᾶν σύστημα. Μεθ’ ὧν καὶ ἱκετεύει ἀπαύστως, δοῦναι ἠμὶν πταισμάτων λύσιν.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
801 – Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο Ευσεβής καταλαμβάνει τη Βαρκελώνη από τους Μαυριτανούς μετά από πολιορκία αρκετών μηνών.
1043 – Ο Εδουάρδος ο Ομολογητής στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας.
1821 – Επαναστατούν οι Σπέτσες.
1860 – Το αμερικανικό Πόνυ Εξπρές ξεκινά τη διανομή αλληλογραφίας από το Σεντ Τζόζεφ του Μιζούρι μέχρι το Σακραμέντο (Καλιφόρνια).
1865 – Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος: Οι δυνάμεις της Ένωσης καταλαμβάνουν το Ρίτσμοντ (Βιρτζίνια), πρωτεύουσα των Συνομόσπονων Πολιτειών της Αμερικής.
1882 – Άγρια Δύση: Ο Ρόμπερτ Φορντ σκοτώνει τον Τζέσε Τζέιμς.
1885 – Ο Γκότλιμπ Ντάιμλερ λαμβάνει γερμανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το σχεδιασμό του κινητήρα του.
1888 – Λαμβάνει χώρα η πρώτη από τις έντεκα ανεξιχνίαστες βίαιες δολοφονίες γυναικών που διαπράχθηκαν σε εξαθλιωμένη περιοχή του Ανατολικού Λονδίνου.
1895 – Αρχίζει η δίκη στην υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμισης που ασκήθηκε από τον Όσκαρ Ουάιλντ, με τελικό αποτέλεσμα τη φυλάκισή του με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας.
1922 – Ο Ιωσήφ Στάλιν γίνεται ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.
1948 – Ο Αμερικανός πρόεδρος Χάρυ Τρούμαν υπογράφει το Σχέδιο Μάρσαλ, που προβλέπει βοήθεια 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για 16 χώρες.
1974 – Σημειώνεται το υπερξέσπασμα σιφώνων του 1974, το δεύτερο μεγαλύτερο ξέσπασμα σιφώνων στην καταγεγραμμένη ιστορία (μετά το ξέσπασμα σιφώνων στις 25-28 Απριλίου 2011). Ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 319, με σχεδόν 5.500 τραυματίες.
1975 – Ο Μπόμπι Φίσερ αρνείται να αντιμετωπίσει στο σκάκι τον Ανατόλι Κάρποφ, δίνοντας στον Κάρποφ τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
1990 – Ο καρδιοχειρουργός Γεώργιος Τόλης πραγματοποιεί την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς στην Ελλάδα.
1997 – Ο Άρης κατακτά το κύπελλο Κόρατς νικώντας την Τόφας Μπούρσα στην Τουρκία με 70-88.
2003 – Από ισχυρή έκρηξη στα «Σωληνουργεία Κορίνθου», έξι εργάτες χάνουν τη ζωή τους και άλλοι τρεις τραυματίζονται.
2017 – Τρομοκρατικό χτύπημα στο μετρό της Αγίας Πετρούπολης στη Ρωσία, προκαλώντας το θάνατο 14 πολιτών και τον τραυματισμό άλλων 50. Οι υποψίες εστιάζονται στο Ισλαμικό Κράτος ή σε Τσετσένους εθνικιστές.
Γεννήσεις
1395 – Γεώργιος Τραπεζούντιος, Έλληνας λόγιος
1520 – Βιντσέντσο Γκαλιλέι, Ιταλός συνθέτης
1643 – Κάρολος Ε΄, δούκας της Λωρραίνης
1770 – Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Έλληνας στρατηγός
1807 – Τζέην Ελίζαμπεθ Ντίγκμπυ, Αγγλίδα αριστοκράτισσα
1880 – Όττο Βάινινγκερ, Αυστριακός φιλόσοφος
1881 – Αλτσίντε ντε Γκάσπερι, Ιταλός πολιτικός
1895 – Ζεζ Κόνφρεϋ, Αμερικανός συνθέτης και ερμηνευτής
1897 – Θρασύβουλος Τσακαλώτος, Έλληνας στρατιωτικός
1912 – Γρηγόρης Λαμπράκης, Έλληνας πολιτικός
1922 – Ντόρις Ντέι, Αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια
1924 – Μάρλον Μπράντο, Αμερικανός ηθοποιός
1925 – Τόνι Μπεν, Άγγλος πολιτικός
1930 – Χέλμουτ Κολ, Γερμανός πολιτικός
1941 – Μιχάλης Ρούσσος, Έλληνας τηλεπαρουσιαστής
1947 – Ραμπί Ναμάλιου, πολιτικός από την Παπούα Νέα Γουινέα
1957 – Μιχάλης Ρακιντζής, Έλληνας τραγουδιστής
1958 – Άλεκ Μπάλντουιν, Αμερικανός ηθοποιός
1961 – Έντι Μέρφι, Αμερικανός ηθοποιός
1963 – Κρις Όλιβα, Αμερικανός κιθαρίστας (Savatage)
1964 – Νάιτζελ Φάρατζ, Άγγλος πολιτικός
1966 – Λάμπης Λιβιεράτος, Έλληνας τραγουδιστής
1967 – Νίκος Ευαγγελάτος, Έλληνας δημοσιογράφος
1969 – Λανς Στορμ, Καναδός παλαιστής
1974 – Λι Ουίλιαμς, Ουαλός ηθοποιός
1982 – Κόμπι Σμόλντερς, Καναδή ηθοποιός
1985 – Λεόνα Λιούις, Αγγλίδα τραγουδίστρια
1986 – Αμάντα Μπάινς, Αμερικανίδα ηθοποιός
1990 – Σωτήρης Νίνης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1995 – Αντριάν Ραμπιό, Γάλλος ποδοσφαιριστής
Θάνατοι
610 – Θωμάς Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
963 – Γουλιέλμος Γ΄, δούκας της Ακουιτανίας
1203 – Αρθούρος Α΄, δούκας της Βρετάνης
1287 – Πάπας Ονώριος Δ΄
1349 – Εύδης Δ΄, δούκας της Βουργουνδίας
1473 – Αλεσσάντρο Σφόρτσα, Ιταλός κοντοτιέρος
1682 – Μπαρτολομέ Εστέμπαν Μουρίγιο, Ισπανός ζωγράφος
1748 – Ζαν-Ζακ Μπουρλαμακί, Ελβετός συγγραφέας
1849 – Γιούλιους Σλοβάτσκι, Πολωνός ποιητής
1853 – Κόμης Ιωσήφ Λουδοβίκος Άρμανσπεργκ, Βαυαρός πολιτικός
1868 – Φραντς Μπέρβαλντ, Σουηδός συνθέτης
1882 – Τζέσε Τζέιμς, Αμερικανός κακοποιός
1897 – Γιοχάνες Μπραμς, Γερμανός συνθέτης
1939 – Σπυρίδων Μερκούρης, Έλληνας πολιτικός
1947 – Γιάννης Αποστολάκης, Έλληνας φιλόλογος και πανεπιστημιακός
1950 – Κουρτ Βάιλ, Γερμανός συνθέτης
1962 – Μανώλης Καλομοίρης, Έλληνας συνθέτης
1966 – Μπαττίστα Πινινφαρίνα, Ιταλός σχεδιαστής αυτοκινήτων
1977 – Πελοπίδας Πινάτσης, Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός
1991 – Γκράχαμ Γκρην, Άγγλος συγγραφέας
1999 – Αθανάσιος Σιέμπος, Έλληνας δημοσιογράφος
2012 – Τσιφ Τζέι Στρονγκμπόου, Αμερικανός παλαιστής
2012 – Μανώλης Λουκάκης, Έλληνας πολιτικός
2012 – Χρήστος Πάρλας, Έλληνας ηθοποιός
2013 – Μάρκος Αντωνιάδης, Έλληνας πολιτικός
2015 – Στυλιανός Δερμιτζάκης, Έλληνας πολιτικός
2016 – Τσέζαρε Μαλντίνι, Ιταλός ποδοσφαιριστής και προπονητής
