ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ !
Αυτή η υβριδική ενασχόληση με τα κοινά (του σχολείου) του έδωσε αυτοπεποίθηση και μια αίσθηση νοήματος και αυτοπραγμάτωσης ως αντίβαρο σε πιο ευάλωτες πτυχές της προσωπικότητάς του, που σήμερα ο ίδιος αποδίδει σε μια εσωτερική πάλη με τη σεξουαλική του ταυτότητα εκείνα τα καθοριστικά χρόνια. «Θυμάμαι την εποχή του πανεπιστημίου να έρχομαι εδώ στην Εύβοια, στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ, όπου έχω βαφτιστεί, και να προσεύχομαι να έχει καλά τους δικούς μου και να μην είμαι γκέι».
Ο Στέφανος Κασσελάκης μπορεί να γίνει εξομολογητικός πολύ γρήγορα, ακόμη και με ένα δημοσιογράφο, λίγες μέρες πριν από την κρίσιμη εσωκομματική μάχη. «Μπορείς να το γράψεις αυτό, δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Ναι, προσευχόμουν να μην είμαι γκέι».
Μετά σταματάει για λίγο και επανέρχεται: «Ναι, δεν έχω καλές αναμνήσεις από την εφηβεία. Σκέφτομαι το πώς ήμουν στα 14 και δεν βλέπω ένα χαρούμενο και ανέμελο παιδί». Με προτρέπει να του κάνω ό,τι ερωτήσεις θέλω, άλλο ένα σινιάλο για το είδος πολιτικού που θέλει να γίνει. Εκπέμπει διαρκώς και με ένταση το ίδιο σήμα: προσιτός, ένας από εσάς, διάφανος, δεν έχω να κρύψω τίποτα. Τον ρωτάω αν όντως ονειρευόταν να γίνει πρωθυπουργός από μικρός, όπως «μαρτύρησε» ο πατέρας του (Mega). «Ο μπαμπάς μου ξέχασε κάτι», λέει χαμογελώντας. «Αυτό που είχα γράψει στην ταμπέλα στο γραφείο στο σπίτι μας ήταν “εδώ χτυπάτε το γραφείο του κυνολόγου και πρωθυπουργού”. Είχα μανία με τα σκυλιά, ήξερα όλες τις ράτσες απέξω. Τώρα που το σκέφτομαι, ήμουν λίγο περίεργο παιδί», συμπληρώνει και ξεσπάει σε γέλια.
