Η απώλεια θέσεων εργασίας σε πολλούς τομείς απασχόλησης, οι οποίοι μας είναι εξαιρετικά οικείοι από το παρελθόν, διαμορφώνει ένα βαρύ κλίμα αβεβαιότητας και περιθωριοποίησης σημείωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην ομιλία του.
Τη γεμάτη αντιφάσεις σχέση του σύγχρονου Ανθρώπου με την Τεχνολογία και τα επιτεύγματά της, καθώς και την προσπάθεια εξισορρόπησης των θετικών και αρνητικών πλευρών της, ανέλυσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του 4ου Οικονομικού Forum των Δελφών, στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Ο κ. Παυλόπουλος, κατά την ομιλία του με θέμα: “Από την Βιομηχανική Επανάσταση στην Τεχνολογική Επανάσταση. Στον Αστερισμό ενός αβέβαιου μέλλοντος”, επισήμανε, μεταξύ άλλων, τις συνέπειες της “τεχνολογικής ανεργίας” για τον σύγχρονο άνθρωπο και τόνισε τις δικλείδες ασφαλείας έναντι των ραγδαίως μεταβαλλόμενων συνθηκών στην αγορά εργασίας και ευρύτερα στην κοινωνία.
Αναφερόμενος στα θύματα της κοινωνικής και οικονομικής αλλαγής που επιφέρουν τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα, σημείωσε την απώλεια θέσεων εργασίας σε πολλούς τομείς απασχόλησης, οι οποίοι μας είναι εξαιρετικά οικείοι από το παρελθόν, γεγονός που διαμορφώνει ένα βαρύ κλίμα αβεβαιότητας και περιθωριοποίησης των μελών κάθε κοινωνικού συνόλου.
Τόνισε, επίσης, ότι η σχέση του σύγχρονου Ανθρώπου με την Τεχνολογία και τα επιτεύγματά της, κατ’ εξοχήν δε τα τελευταία χρόνια, είναι γεμάτη αντιφάσεις, που τις δημιουργούν από την μια πλευρά η, καθ’ όλα δικαιολογημένη, “υπερηφάνεια” του δημιουργού απέναντι στα δημιουργήματά του και από την άλλη πλευρά, το δέος και ο συνακόλουθος φόβος απέναντι στα δημιουργήματα αυτά. “Ένας φόβος που τον υποδαυλίζει, σχεδόν υποσυνείδητα, εκείνο το συναισθηματικό κράμα, το οποίο προκύπτει από το “μείγμα” του παράδοξου και του παράλογου, σε τελική δε ανάλυση το “μείγμα” του δέους που αισθάνεται ο δημιουργός, όταν τα δημιουργήματά του αρχίζουν να κινούνται πέραν των σχεδιασμών του και των προσδοκιών του, ακόμη δε περισσότερο όταν αυτός νομίζει ότι, εν τέλει, θα τον ξεπεράσουν ή και θα τον υποκαταστήσουν» πρόσθεσε.
Ωστόσο, υποστήριξε, ότι η «τεχνολογική ανεργία» δεν συνιστά νομοτελειακή παρενέργεια της τεχνολογικής προόδου, διότι τίποτα δεν μας εμποδίζει να χρησιμοποιήσουμε τα νέα αυτά μέσα, με τέτοιο τρόπο, ώστε οι θέσεις εργασίας που χάνονται ν’ αντικατασταθούν, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, με νέες. Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε, ότι ο καθένας, σύμφωνα με τις συμφυείς και αλληλοσυμπληρούμενες αρχές της Ισότητας και της Αριστείας, μπορεί να προσφέρει αυτό που του αναλογεί στο κοινωνικό σύνολο, στο οποίο ανήκει, και να υπερασπίζεται, αξιοπρεπώς και κατά τον προορισμό του, την αξία του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Μάλιστα, υπενθύμισε, ότι οι θεσμικές και πολιτικές αντηρίδες της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχουν, ευτυχώς, τις αντίστοιχες “αντοχές”, ώστε να υπερασπισθούν τον ‘Ανθρωπο ακόμη και έναντι των ενδεχόμενων παρεκβάσεων της Τεχνολογίας, και όχι μόνο.
Παράλληλα, σημείωσε ότι η Τεχνολογία αποτελεί ένα από τα “ευγενέστερα” επιτεύγματα του Πνεύματος, στην αδιάλειπτη πορεία του την οποία χαράζει, κατά τον προορισμό του, η ομαλή μετατροπή της Πληροφορίας σε Γνώση και της Γνώσης σε Επιστήμη, σε “Σοφία”. Όπως επισήμανε: “Αψευδής μάρτυρας αυτής της αλήθειας είναι το γεγονός, ότι χάρη στην Τεχνολογία και τις εφαρμογές της, η ζωή του Ανθρώπου έχει αλλάξει επί τα βελτίω σε τέτοιον βαθμό, ώστε κάθε σύγκριση με το παρελθόν- ακόμη και το πρόσφατο- να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, αφού το αντίστοιχο επιστημονικό “χάσμα” είναι σχεδόν αδύνατο να υπερβαθεί”. Μάλιστα, παρατήρησε ότι η βελτίωση αυτή επηρεάζει κάθε τμήμα της ζωής μας, από το προσδόκιμό της, τις συνθήκες διαβίωσής μας, τον τρόπο ανάπτυξης της προσωπικότητάς μας μέσ’ από τη συμμετοχή μας στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή, ως την ίδια την επιστημονική.
Παρατήρησε, όμως, ότι αυτή η θετική όψη της τεχνολογικής προόδου δεν μπορεί να κρύψει τις “σκοτεινές” πλευρές της. “Σκοτεινές”, με την έννοια ότι δημιουργούν παρενέργειες σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη δημιουργία εν συνόλω, κατά τον φυσικό προορισμό του Ανθρώπου. “Πρέπει να επισημανθεί ότι αυτές οι παρενέργειες -όταν δεν είναι προϊόν παρερμηνειών, παρεξηγήσεων ή και ευτελών φαντασιώσεων ως προς την επιρροή των τεχνολογικών επιδόσεων- δεν οφείλονται τόσο στην “φυσιογνωμία” της Τεχνολογίας, κατά την επιστημονική της καταγωγή και προοπτική, όσο στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος ο ‘Ανθρωπος προσεγγίζει και χρησιμοποιεί την Τεχνολογία, είτε υπερτιμώντας τα αποτελέσματά της είτε υποτιμώντας την “δοσολογία” εμπλοκής της στην καθημερινή ζωή» διευκρίνισε.
Όπως τόνισε, δεν είναι η τεχνολογική υφή του Διαδικτύου που οδηγεί, οιονεί εκ φύσεως, στον “ευτελισμό” της Γνώσης και της Επιστήμης μέσω της “καθήλωσής” τους στο επίπεδο της απλής και άγονης σώρευσης πληροφορίας, και μάλιστα εσφαλμένης ή και ψευδούς. Είναι, αντιθέτως, ο πρόχειρος έως απλουστευτικός τρόπος, με τον οποίο ο σύγχρονος ‘Ανθρωπος μπαίνει στον κόσμο του Διαδικτύου και ζει μέσα σε αυτόν, σαν να πρόκειται για ένα “Σύμπαν”, το οποίο έχει ως προορισμό όχι την διευκόλυνση της ανθρώπινης δημιουργίας αλλά την ολική της μετάλλαξη, έτσι ώστε να “πλέει” σε μια “θάλασσα” “εύπεπτων” διανοητικώς φαντασιώσεων.
Αναλύοντας τους λόγους, που εξηγούν το πως και το γιατί ο σύγχρονος ‘Ανθρωπος δεν καταφέρνει πάντα να συνθέσει, με την απαιτούμενη επιστημονικώς αντικειμενικότητα και επάρκεια, τα δεδομένα του οικοδομήματος της Τεχνολογίας, αναφέρθηκε στο παράδειγμα ενός τέτοιου, ελλιπούς επιστημονικώς εγχειρήματος, κάνοντας λόγο για την σχεδόν καθολικώς παραδεδειγμένη, θεώρηση περί των, δήθεν, τεσσάρων “Βιομηχανικών Επαναστάσεων”.
“Η θεώρηση αυτή αποδέχεται ότι βιώνουμε σήμερα την 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Και για να φθάσει ως εδώ, φαίνεται να πιστεύει πως η 1η και η 2η Βιομηχανική Επανάσταση, οι οποίες προέκυψαν από την είσοδο της “μηχανής” στην παραγωγή -άρα σ’ ένα στενό κύκλο της οικονομικής δραστηριότητας, που ορθώς αποκαλείται “βιομηχανική” -προκειμένου αρχικώς να την διευκολύνουν και, στην συνέχεια, να την γιγαντώσουν, βρίσκονται σ’ ευθεία γραμμή με την λεγόμενη 3η και 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Ήτοι με μια πραγματική “Επανάσταση”, οικονομική και όχι μόνο, η οποία στην αρχή συντελέσθηκε με την εμφάνιση της Πληροφορικής και εξελίσσεται μέσω της “σύζευξής” της με την Τεχνητή Νοημοσύνη» πρόσθεσε.
Στο πλαίσιο, αυτό, επισήμανε, ότι είναι πια παραπάνω από προφανές ότι αυτές οι “Επαναστάσει”» -οι αποκαλούμενες 3η και 4η- εμφανίζουν μεγάλες διαφορές σε σχέση με τις δύο προηγούμενες. Διαφορές καθαρώς ποιοτικές, οι οποίες οφείλονται ιδίως στο ότι η Πληροφορική και η Τεχνητή Νοημοσύνη, ως ανθρώπινα δημιουργήματα, αφενός ουδεμία, σχεδόν, ομοιότητα εμφανίζουν, οικονομικώς και τεχνολογικώς, με την “μηχανή” της 1ης και 2ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Και, αφετέρου, βαίνουν πολύ πέραν της αμιγώς οικονομικής δραστηριότητας, καλύπτοντας το σύνολο της ανθρώπινης καθημερινότητας και δράσης, ως την πιο ανεπαίσθητη πτυχή της. Εξ ου και, κατ’ επιστημονική ακριβολογία, στην εποχή της Πληροφορικής βιώνουμε πλέον την συγκλονιστική εμπειρία μιας άλλης “Επανάστασης”, της Τεχνολογικής, η οποία μετά την, κατά τ’ ανωτέρω, πρόσφατη σχετικώς, “σύζευξη” της Πληροφορικής με την Τεχνητή Νοημοσύνη, βρίσκεται στην 2η φάση της. Συνεπώς, μετά την 1η και 2η Βιομηχανική Επανάσταση, μπήκαμε στην εποχή της 1ης Τεχνολογικής Επανάστασης, ενώ σήμερα διανύουμε την πρώτη περίοδο της 2ης Τεχνολογικής Επανάστασης.
Συμπερασματικά, οι παραπάνω αντιφάσεις, οι εκφάνσεις τους και οι αιτίες τους εξηγούν και το πώς και γιατί ο σύγχρονος ‘Ανθρωπος δεν καταφέρνει πάντοτε να “ισορροπήσει”, κατά την στάθμιση των επιπτώσεων της τεχνολογικής προόδου -αποτελέσματος των εντυπωσιακών της επιδόσεων- ειδικότερα δε κατά την στάθμιση των θετικών και των αρνητικών της πλευρών”, υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Βενιζέλος στο Φόρουμ των Δελφών: Χρειάζεται νέος πατριωτισμός και εθνική συναίνεση
Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα χρειάζεται να κερδίσει το στοίχημα του χρόνου, καθώς δεν έχει περιθώριο για γραμμικές εξελίξεις και είναι απαραίτητο να βρει τρόπο να επιταχύνει, διατύπωσε από το βήμα του 4ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μιλώντας σε εκδήλωση με θέμα τους νέους εθνικούς στόχους της Ελλάδας για την περίοδο 2020-2030.
Το να κερδηθεί το στοίχημα του χρόνου είναι -κατά τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης- ένας από τους πέντε εθνικούς στόχους, που πρέπει να τεθούν για το συγκεκριμένο διάστημα. Ο πρώτος είναι, όπως είπε, η επιβίωση του έθνους, όχι μόνο σε όρους δημογραφικούς, αλλά και σε επίπεδο γλώσσας και εκ νέου απόκτησης δικτυακού χαρακτήρα -μέσα από την αξιοποίηση των δικτύων των αποδήμων.
Να υπερβούμε τα συμπλέγματα και να αποκτήσουμε νέο πατριωτισμό. «Χρειάζεται να υπερβούμε τα συμπλέγματα. Η παλινδρόμηση μεταξύ ομφαλού γης και περιθωρίου του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, η παλινδρόμηση ανάμεσα στο μηδέν και το άπειρο, είναι εξοντωτική. Αυτό αφορά και τη σχέση μας με την Ευρώπη, τη συνεχή αίσθηση ότι η Ευρώπη είναι αλλού ή πουθενά. Χρειάζεται ένας νέος πατριωτισμός, που δεν είναι εύκολο να οικοδομηθεί και εθνική συναίνεση, όχι ως μικροπολιτικό συγκυριακό παίγνιο» είπε χαρακτηριστικά.
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών επισήμανε ακόμη ότι όταν η συζήτηση αφορά την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, ο ίδιος δεν μιλάει για ζητήματα ταυτότητας και ιδελοληψίας, όπως η διαχείριση του ζητήματος του ονόματος και της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά για θέματα στα οποία υπάρχει πραγματικό διακύβευμα ασφάλειας.
«Όταν μιλάμε για εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, μιλάμε για ζητήματα με κίνδυνο στρατιωτικής εμπλοκής, δηλαδή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό» είπε και πρόσθεσε ότι θεωρεί λάθος το να ανάγει κανείς σε υπόδειγμα άσκησης εξωτερικής πολιτικής τη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς να βλέπει το γενικότερο πλαίσιο των δυτικών Βαλκανίων όπου τα πάντα ανατρέπονται.
Κατά τον κ. Βενιζέλο, ο δεύτερος βασικός εθνικός στόχος για την περίοδο 2020-2030 πρέπει να είναι «ο παρών λαός», η αφύπνιση της κοινωνίας, «η ύπαρξη ενός ενεργού συλλογικού υποκειμένου», με συνείδηση της ιστορίας και της ανάγκης αλληλεγγύης των γενεών. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η μεσαία τάξη στην Ελλάδα έχει αποδιαρθρωθεί και χωρίς αυτή δεν είναι δυνατή η ανάπτυξη και υφίσταται κίνδυνος να μην υπάρχει ούτε δημοκρατία, ούτε εθνική συνείδηση.
Ο τρίτος στόχος πρέπει να είναι, κατά τον βουλευτή της ΔΗΣΥ, «ένα άλλο κράτος», καθώς το έθνος «χρειάζεται ένα θεμελιώδες οργανωμένο εργαλείο, ευέλικτο και αποδοτικό». Και ο τέταρτος είναι η ύπαρξη ενός σταθερού πλαισίου αναφοράς, με ουσιαστική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και με τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
«Για την Ελλάδα όλα αυτά σε σχέση με την Ευρώπη, θέτουν και το μεγάλο ζήτημα του ελληνικού εξαιρετισμού, ο οποίος είναι ένας εξαιρετισμός του περιθωρίου, όχι βρετανικός ή δανέζικος» σημείωσε και εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι προϋποθέσεις της εθνικής συνεννόησης, ενός σοβαρού διαλόγου των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων του τόπου έχουν ακυρωθεί τα τελευταία χρόνια.
«Όταν εφαρμόζεις, με βάση το πρωτόκολλο, μια εθνικολαϊκιστική πολιτική και χτυπάς την ελίτ γιατί εκφράζεις τον ελληνικό λαό και χτυπάς τη μέση τάξη (…) και όταν όλα βασίζονται στην εσωτερική συζήτηση, έχεις πολύ μεγάλη δυσκολία να διαμορφώσεις τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις του εθνικού διαλόγου που μπορεί να οδηγήσουν σε μια εθνική συναίνεση και ενιαία στοχοθεσία για την επόμενη δεκαετία» υποστήριξε και κατέληξε: «αν η συζήτηση δεν επανέλθει στην ιστορική της κοίτη, δεν έχουμε καμία ελπίδα. Το μήνυμα δεν είναι ούτε αισιόδοξο, ούτε απαισιόδοξο, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Υπάρχει πρόβλημα ιστορικής ύπαρξης και αντοχής».
Φόρουμ Δελφών: Εθνική συνεννόηση για την επόμενη ημέρα ζήτησε ο Δημήτρης Λιάκος
Την ανάγκη να επιτευχθεί ένα ελάχιστο επίπεδο συνενόησης για την επόμενη ημέρα στην Ελλάδα, υπογράμμισε, από το βήμα του 4ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Δημήτρης Λιάκος, επισημαίνοντας ότι όλα αυτά που πρέπει να συζητηθούν δεν είναι θέμα ενός κόμματος, αλλά όλων.
Προσέθεσε ότι μετά από δέκα δύσκολα χρόνια, στη διάρκεια των οποίων η Ελλάδα βίωσε κρίση σε όλα τα επίπεδα -πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, αξιών, παραγωγικού μοντέλου- με δραματικές συνέπειες, η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια νέα μέρα και πρέπει να τεθούν από κοινού στρατηγικοί στόχοι. Όπως είπε, οι κυρίαρχες θεματικές είναι τρεις.
Η πρώτη είναι αυτή που αφορά την κοινωνική συνοχή, καθώς στη διάρκεια της κρίσης μεγάλα τμήματα του ελληνικού πληθυσμού φτωχοποιήθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν. «Χωρίς όμως ενεργή κοινωνία, με συμμετοχή σε όλη αυτή τη διαδικασία για να δημιουργήσουμε κάτι διαφορετικό, η προσπάθεια θα είναι εκ προοιμίου αποτυχημένη» σημείωσε ο Δημήτρης Λιάκος και προσέθεσε ότι χρειάζονται συγκεκριμένες πολιτικές για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, ιδίως ενόψει των κρίσιμων φετινών ευρωεκλογών, τις οποίες χαρακτήρισε ως «υπαρξιακές για το μέλλον της Ευρώπης».
Δραγασάκης: «Η Αναπτυξιακή Τράπεζα θα στηρίζει επενδύσεις που δεν στηρίζουν οι άλλες τράπεζες»
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης περιέγραψε στο 4ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών τους στόχους του νέου φορέα και προανήγγειλε ότι θα έχει γραφεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
Η στήριξη επενδύσεων σε νέα μοντέλα οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως η ρομποτική ή οι σύγχρονες μπαταρίες, που δεν θα μπορούσαν να αντλήσουν χρηματοδότηση από τις παραδοσιακές τράπεζες θα είναι ο κεντρικός στόχος της τράπεζας, όπως ανέφερε στο 4ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Γιάννης Δραγασάκης.
«Θα είναι μια διαφορετική τράπεζα, θα μπαίνει εκεί που δεν μπαίνουν άλλες», τόνισε ο κ. Δραγασάκης και πρόσθεσε ότι, μεταξύ άλλων, θα εξασφαλίζει πόρους από διεθνείς συνεργασίες, ενώ οι κρίσιμοι παράγοντες λειτουργίας της θα είναι η σαφήνεια της αποστολής της, η διακυβέρνησή της με διαφάνεια και λογοδοσία και η θέσπιση κριτηρίων αποδοτικότητας, ώστε να προσφέρει οικονομικό και κοινωνικό όφελος αλλά συγχρόνως να μην έχει «κόκκινα» δάνεια. «Με αυτές τις τρεις προτεραιότητες θα αποφύγουμε να εξελιχθεί σε μια νέα ΕΤΒΑ. Η ΕΤΒΑ υπέστη τις συνέπειες της πελατειακής λειτουργίας του κράτους και, αντί να εξυγιανθεί, ιδιωτικοποιήθηκε», σημείωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Το υπουργείο Οικονομίας έδωσε χθες σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο για την ίδρυση της Τράπεζας, η οποία, όπως ανέφερε ο κ. Δραγασάκης, θα έχει γραφεία στην Αθήνα αλλά και στη Θεσσαλονίκη, με στόχο να δοθεί έμφαση σε επενδύσεις στη Βόρεια Ελλάδα και σε διαβαλκανικά projects. Ο υπουργός Οικονομίας εκτίμησε ότι το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί από τη Βουλή το αργότερο μέσα στον Απρίλιο και επισήμανε ότι η Τράπεζα θα αποτελέσει μετεξέλιξη του Εθνικού Ταμείου Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ) και «θα χρηματοδοτεί την αλλαγή και τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων».
Η Αναπτυξιακή Τράπεζα προβλέπεται να λάβει ως «προίκα» 5 δισ. ευρώ από δημόσιους, κοινοτικούς και ιδιωτικούς πόρους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομίας, το ποσό αυτό θα ενεργοποιήσει επενδύσεις της τάξεως των 11 δισ. ευρώ. Εξάλλου, ο κ. Δραγασάκης προανήγγειλε ότι το υπουργείο Οικονομίας θα δώσει σύντομα με νόμο τη δυνατότητα κατάρτισης 5ετών και 6ετών σχεδίων δημοσίων επενδύσεων.
«Η Αναπτυξιακή Τράπεζα είναι ήδη εδώ», ανέφερε στο Φόρουμ ο πρόεδρος του ΕΤΕΑΝ Αντώνης Γεωργακάκης και τόνισε ότι μέσω του ΕΤΕΑΝ δόθηκαν χρηματοδοτήσεις ύψους 300 εκατ. ευρώ μέσα σε ένα χρόνο. Πριν από λίγες ημέρες παρουσιάστηκε ένα πρόγραμμα χρηματοδοτήσεων μέσω κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών και θα ακολουθήσει ένα πρόγραμμα 1 δισ. ευρώ. Όπως εξήγησε ο κ. Γεωργακάκης, «όλα τα προϊόντα θα διατίθενται σε συνεργασία με εμπορικές και συνεταιρικές τράπεζες, με το δικό μας μέρος να είναι άνευ επιτοκίου. Αυτό σημαίνει πως μια επιχείρηση θα δανείζεται με μισό επιτόκιο».
Τη σημασία της Αναπτυξιακής Τράπεζας σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου το 85% των επιχειρήσεων είναι μικρομεσαίες, υπογράμμισε ο πρέσβης της Γαλλίας στην Ελλάδα Κριστόφ Σαντεμπί, συμπληρώνοντας πως ύστερα από 8 χρόνια λειτουργίας της γαλλικής Αναπτυξιακής Τράπεζας «κανείς δεν μπορεί να φανταστεί το πως θα ήμασταν χωρίς αυτή».
Βούτσης στο Φόρουμ Δελφών: Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια προσφορά προς την ΕΕ
Την πεποίθησή του πως η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια προσφορά της Ελλάδας σε ολόκληρη της Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς έκλεισε μια εκκρεμότητα στην περιοχή των Βαλκανίων εξέφρασε ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης.
Μιλώντας κατά την επίσημη τελετή έναρξης ο κ. Βούτσης επέλεξε να κατηγορήσει ανοιχτά την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Γερμανία για πολιτικές λιτότητας που εφάρμοσαν ως τιμωρητικό μοντέλο σε υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ, ενώ έριξε την ευθύνη για την τραγική κατάσταση που επικρατεί με τους μετανάστες στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην έλλειψη αλληλεγγύης των Ευρωπαίων εταίρων μας.
«Σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης δεν υπήρχε ποτέ, παρότι υπήρξαν προτάσεις για την αλληλέγγυα αντιμετώπιση της κρίσης χρέους. Αντίθετα επιλέχθηκε το ΔΝΤ για να επιβληθεί το γερμανικό τιμωρητικό μοντέλο ενώ για άλλες χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία βρέθηκαν άλλες λύσεις κάτω από το τραπέζι» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ Βούτσης.
Σύμφωνα με τον ίδιον, η ιδέα για μια Ευρωζώνη ενός σκληρού πυρήνα που ξεκίνησε στο Μάαστριχτ δεν έφυγε ποτέ από το τραπέζι, ενώ η ευρωπαϊκή αντιμετώπιση στην προσφυγική και μεταναστευτική κρίση ήταν η περιχαράκωση και η άρνηση κρατών – μελών να δείξουν αλληλεγγύη.
«Δεν υπήρξε ούτε μετεγκατάσταση προσφύγων ούτε επανένωση οικογενειών Αυτή είναι η αποτυχία της Ευρώπης να διαχειριστεί την κρίση» δήλωσε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Βουλής, ενόψει των ευρωεκλογών απαιτείται συλλογική αφύπνιση του εκλογικού σώματος και εγρήγορση των δημοκρατικών δυνάμεων ειδάλλως θα επικρατήσει ο δεξιός λαικισμός. «Απαιτείται η επιστροφή στο παρελθόν με βλέμμα στο μέλλον. Αλληλεγγύη και Ευρώπη των λαών, πιο πλατιών δημοκρατικών συγκλίσεων, ως ανάχωμα στους εθνικιστές και τους ακροδεξιούς».
