Ο Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας απηύθυνε χαιρετισμό στην έναρξη των εργασιών του 5ου Επιστημονικού Συνεδρίου της ΚΕ του κόμματος στον Περισσό.
«Τα Συνέδρια αυτά έχουν γίνει πλέον θεσμός. Με τα προηγούμενα, για τον Ρίτσο, τον Βάρναλη, τον Μπρεχτ, τον Χικμέτ, βάλαμε πραγματικά τον πήχη πολύ ψηλά. ‘Αρα, υπάρχει αντικειμενικά η απαιτητικότητα από τους εαυτούς μας ότι πρέπει να τον κρατήσουμε ψηλά και να τον ανεβάσουμε πιο ψηλά ακόμα» πρόσθεσε.
Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στις αντικειμενικές δυσκολίες που παρουσιάζει το θέμα του συνεδρίου: «Η συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το εργατικό κίνημα και την κομμουνιστική ιδεολογία από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι και το Μεσοπόλεμο». «Αρκετές φορές μελετώντας, είναι δύσκολο πολύ να ξεχωρίσεις και να προσδιορίσεις συγκεκριμένα τη σχέση της ταξικότητας και της κομμουνιστικής ιδεολογίας στη λογοτεχνία, ειδικά για αυτή την περίοδο που καταπιανόμαστε.
Κι αυτό, γιατί η ταξικότητα αντικειμενικά διαπερνά τη λογοτεχνία κι αυτό συμβαίνει άσχετα αν το συνειδητοποιεί απόλυτα ο ίδιος ο δημιουργός της, ο λογοτέχνης, ενώ η κομμουνιστική ιδεολογία όχι ακόμα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων» σημείωσε.
«Φυσικά, υπάρχει επιπλέον και η δυσκολία, ότι κάποια συμπεράσματα, αναγκαστικά θα ολοκληρωθούν, αφού προχωρήσουμε σε επόμενα Συνέδρια, για την περίοδο μετά το 1940 μέχρι και σήμερα, οπότε και εκφράζεται με πιο δυναμικό τρόπο και ισχυροποιείται η επίδραση των επαναστατικών ιδεών, της κομμουνιστικής ιδεολογίας στην τέχνη, στη λογοτεχνία» πρόσθεσε.
Επισήμανε επίσης τη σημαντική βοήθεια για τη συλλογική σκέψη και ανάλυση του Κόμματος που συνιστά η ολοκλήρωση του «δοκιμίου ιστορίας του Κόμματος, που ανατρέχει και στην περίοδο μετά την Αστική Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821, τη συγκρότηση του ελληνικού έθνους – κράτους και την ανάπτυξη του καπιταλισμού, τη γέννηση της εργατικής τάξης, του κινήματος της, τη δημιουργία των πρώτων σοσιαλιστικών ομίλων, την επίδραση που άσκησε η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία, το 1917».
Το δοκίμιο, ανέφερε, «αφορά και στην ίδρυση του ΣΕΚΕ το 1918 που μετονομάστηκε σε ΚΚΕ, τη σύνδεση του Κόμματος με την Κομμουνιστική Διεθνή, την ηρωική πάλη που ξετυλίχτηκε σε συνέχεια όλη την περίοδο του Μεσοπολέμου, μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, που είναι και η περίοδος που εξετάζει το σημερινό Συνέδριό μας για τη λογοτεχνία».
Ο Δ. Κουτσούμπας στον χαιρετισμό του στάθηκε στη σημασία της λογοτεχνίας ως ενός «ιδιαίτερου καλλιτεχνικού τρόπου έκφρασης της αντικειμενικής πραγματικότητας», στον τρόπο με τον οποίο αυτή μορφοποιείται και στις συνεπαγόμενες μεγαλύτερες δυνατότητες που έχει σε σύγκριση με άλλα είδη τέχνης να επιδράσει στην κοινωνικοποίηση, στην ταξική και πολιτική συνείδηση, στη διαμόρφωση των γλωσσών, στη διάσωση πληροφοριών ιστορικού περιεχομένου και στην επικοινωνία των λαών.
Αναφέρθηκε στην πορεία ανάπτυξης της παγκόσμιας λογοτεχνίας και επισήμανε τη δεσπόζουσα θέση του μυθιστορήματος στη σύγχρονη λογοτεχνία, καθώς ανταποκρίνεται περισσότερο στο γενικό χαρακτήρα της εποχής
Στη συνέχεια του χαιρετισμού του μίλησε για τη διαμόρφωση της νέας ελληνικής λογοτεχνίας, τον αποφασιστικό ρόλο που διαδραμάτισε η πορεία, το ξέσπασμα και η «τελική νίκη της αστικής εθνικοαπελευθερωτικής Επανάστασης του 1821», όπως είπε, καθώς και για την «οξύτατη ιδεολογική διαπάλη γύρω από το ζήτημα των δρόμων της ιστορικής ανάπτυξης του ελληνικού έθνους, το γλωσσικό, τον τρόπο προσέγγισης και αντιμετώπισης της αρχαίας κληρονομιάς και των νεοελληνικών λαϊκών παραδόσεων».
Επισήμανε, στη συνέχεια, τη μεγάλη επίδραση των ιδεών της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στην ελληνική λογοτεχνία.
Σημείωσε, επίσης, ότι τα κοινωνικά θέματα καθρεπτίζονται και στα έργα των αστών εκπροσώπων του κριτικού ρεαλισμού.
Ο Δ. Κουτσούμπας επικέντρωσε, επιγραμματικά, στην ουσία του έργου μεγάλων λογοτεχνών της συγκεκριμένης περιόδου και των οποίων, βεβαίως, η επίδραση υπήρξε ευρύτερη και τόνισε ότι «όλοι τους ο καθένας με τον δικό του τρόπο, άνοιξαν τον δρόμο, για να δημιουργηθούν ορισμένα από τα σπουδαιότερα έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας».
«Η ΚΕ του Κόμματος στις Θέσεις της προς το 20ο Συνέδριο το Μάρτη του 2017 επισήμανε: Η τέχνη αποτελεί σημαντικό παράγοντα καλλιέργειας του ανθρώπινου συναισθήματος, της φαντασίας, της ευαισθησίας, της έξαρσης, αλλά και της θέλησης να πραγματοποιηθεί η κοινωνική αλλαγή. Πρόκειται για χαρακτηριστικά αναγκαία στη διαμόρφωση της επαναστατικής πολιτικής πρωτοπορίας, της ικανότητάς της να συνεγείρει και να εμπνέει στον αγώνα για την κατάργηση της εκμεταλλευτικής κοινωνίας» τόνισε ο Δ. Κουτσούμπας, επισημαίνοντας ότι σε όλη την 100χρονη δράση του το ΚΚΕ έδωσε μεγάλο βάρος στην τέχνη ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
«Στις σημερινές συνθήκες, μετά τις ανατροπές της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη το Κόμμα να εμπνεύσει διανοούμενους και καλλιτέχνες, να αναπτύξει αγωνιστικούς δεσμούς μαζί τους, να συνεγείρει όλους εκείνους που νοιάζονται για τις λαϊκές ανάγκες, αντιστέκονται στον ατομισμό, στη σήψη του καπιταλισμού, πιστεύοντας στη δυνατότητα ενός ανθρώπινου, ανώτερου τύπου οργάνωσης της κοινωνικής παραγωγής και γενικότερα της κοινωνικής ζωής.
Σήμερα με αφορμή και το Συνέδριο μας για την λογοτεχνία, απευθύνουμε ξανά κάλεσμα σε επιστήμονες, διανοούμενους, καλλιτέχνες. Με μπροστάρηδες όσους και όσες πιστεύουν σε αυτά τα πανανθρώπινα ιδανικά για τα οποία αγωνίζεται το ΚΚΕ, ώστε να θέσουν τη δημιουργική εργασία τους στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και των υψηλών επιδιώξεων του επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας» κατέληξε στο χαιρετισμό του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
