Η τραγωδία στον Λίβανο, μετά τη χθεσινή έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, έχει προκαλέσει παγκόσμιο σοκ.
Και όσο περνούν οι ώρες, η μαύρη λίστα των νεκρών ολοένα και μεγαλώνει. Μετά την τελευταία ενημέρωση των Αρχών στη Βηρυτό, οι νεκροί είναι πλέον 108 και οι τραυματίες έχουν ξεπεράσει τους 4.000.
Ο σύμβουλος του υπουργού Υγείας του Λιβάνου, Reda Al Moussawi, είπε επίσης ότι η Βηρυτός είχε ήδη λάβει ανθρωπιστική βοήθεια από το Κουβέιτ, το Κατάρ και την Ελλάδα, προσθέτοντας ότι οι Αρχές περιμένουν βοήθεια και από άλλες χώρες, όπως η Ρωσία, η Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ηνωμένο Βασίλειο.
«Η Ελλάδα έστειλε ιατρική ομάδα με εξοπλισμό υγείας για να βοηθήσει στη θεραπεία των τραυματιών», πρόσθεσε ο Αλ Μουσάουι, σημειώνοντας ότι οι Αρχές μελετούσαν τώρα την προσφορά της Τυνησίας για θεραπεία ορισμένων θυμάτων στα νοσοκομεία της.
Παράλληλα, ο Λίβανος έθεσε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τις επόμενες δύο εβδομάδες τη Βηρυτό.
Οι πρώτες συλλήψεις και ο Ρώσος που αναζητούν στην Κύπρο
Παράλληλα, οι Αρχές στον Λίβανο, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν διατάξει τη σύλληψη αξιωματούχων της Λιμενικής Αρχής.
Οπως αναφέρει το sigmalive, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Al Jazeera, τα αποθέματα νιτρικής αμμωνίας έφθασαν στον Λίβανο τον Σεπτέμβριο του 2013, σε ένα φορτηγό πλοίο που ανήκει στη Ρωσία και φέρει σημαία της Μολδαβίας.
Το «Rhosus», σύμφωνα με πληροφορίες από τον ιστότοπο παρακολούθησης πλοίων, Fleetmon, κατευθυνόταν από τη Γεωργία στη Μοζαμβίκη. To «Rhosus» αναγκάστηκε να αγκυροβολήσει στη Βηρυτό αφού αντιμετώπισε τεχνικά προβλήματα στη θάλασσα, σύμφωνα με δικηγόρους που εκπροσωπούν το πλήρωμα του σκάφους. Ομως οι Λιβανέζοι αξιωματούχοι εμπόδισαν το σκάφος να πλεύσει και τελικά εγκαταλείφθηκε από τους ιδιοκτήτες και το πλήρωμά του – πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν εν μέρει από τον Fleetmon. Το πλοίο ανήκε και λειτουργούσε από τον κ. Grechushkin Igor, Ρώσο πολίτη που είναι κάτοικος της Κύπρου (τελευταίος γνωστός διευθυντής Teto Shipping, Κύπρος), αναφέρουν ξένα δημοσιεύματα.
Στη συνέχεια, το επικίνδυνο φορτίο του πλοίου εκφορτώθηκε και τοποθετήθηκε στο υπόστεγο 12 του λιμανιού της Βηρυτού, μια μεγάλη γκρίζα κατασκευή που βλέπει στον κύριο αυτοκινητόδρομο Βορρά-Νότου της χώρας, στην κύρια είσοδο της πρωτεύουσας.
Μαρτυρίες που συγκλονίζουν: «Ηταν σαν ατομική βόμβα»
Αυτόπτες μάρτυρες έκαναν λόγο για έκρηξη που θύμιζε ατομική βόμβα, ενώ επιστήμονες, σύμφωνα με αρχικές εκτιμήσεις, επισήμαναν ότι η έκρηξη είχε ισχύ περίπου τριών χιλιάδων τόνων ΤΝΤ -δηλαδή, σχεδόν το ένα πέμπτο της ισχύος της ατομικής βόμβας «Little Boy» που ισοπέδωσε τη Χιροσίμα κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. «Ηταν σαν ατομική βόμβα», είπε η Μακρούχι Γεργκιανάν, συνταξιούχος δασκάλα. «Εχω ζήσει τα πάντα, αλλά ποτέ κάτι τέτοιο, ούτε στη διάρκεια του εμφυλίου. Ολα τα γύρω κτίρια κατέρρευσαν. Περπατώ ανάμεσα σε σπασμένα γυαλιά και χαλάσματα, μέσα στο σκοτάδι»…
Αυτόπτης μάρτυρας περιέγραψε χαοτικές σκηνές που ακολούθησαν την έκρηξη: «Είδα μια πύρινη μπάλα και καπνό να υψώνεται πάνω από τη Βηρυτό. Κόσμος έκλαιγε, άνθρωποι αιμόφυρτοι έτρεχαν πανικόβλητοι προς όλες τις κατευθύνσεις. Μπαλκόνια τινάχτηκαν στον αέρια, τζάμια από πολυκατοικίες έπεφταν στο έδαφος». Ο Σαρμπέλ Χατζ, που εργάζεται στο λιμάνι, είπε ότι η κόλαση ξεκίνησε με μικρές εκρήξεις, που θύμιζαν πυροτεχνήματα, όταν ξαφνικά τινάχτηκε στον αέρα, με τα ρούχα του να ξεσκίζονται από το ωστικό κύμα. «Ολοι πέσαμε στο έδαφος… Θυμάμαι που άνοιξα τα μάτια μου κι έβλεπε παντού κονιορτό και ερείπια», πρόσθεσε κάποιος άλλος.
Αρκετή ώρα μετά την έκρηξη στη Βηρυτό οι σειρήνες των ασθενοφόρων ούρλιαζαν στους δρόμους, ενώ ελικόπτερα πετούσαν πάνω από την πόλη.
Ο Μαρουάν Ραμαντάν απείχε κάπου μισό χιλιόμετρο από το λιμάνι, αλλά το ωστικό κύμα της έκρηξης γύρω στις 18:00 τοπική ώρα τον σώριασε στο έδαφος. «Ηταν πραγματική φρίκη. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο από τα χρόνια του πολέμου». Ο Φάντι Ρουμίεχ στεκόταν σε ένα πάρκινγκ εμπορικού κέντρου, περίπου δύο χιλιόμετρα μακριά από το σημείο της έκρηξης. «Ηταν σαν πυρηνική βόμβα. Η καταστροφή είναι εκτεταμένη. Ορισμένα κτίρια, ακόμη και σε απόσταση χιλιομέτρων, έχουν καταρρεύσει μερικώς. Είναι σαν εμπόλεμη ζώνη. Δεν υπάρχει ούτε ένα τζάμι ανέπαφο».
