ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Tην ερχόμενη εβδομάδα θα κατατεθεί πρόταση για προανακριτική και από τη Νέα Δημοκρατία, ανέφερε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
Στην άρση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης λέγοντας πως «θα μπούμε σε μια εποχή που οι καλοί θα επιβραβεύονται και αυτοί που δεν κάνουν τη δουλειά τους θα έχουν κυρώσεις».
Πιο αναλυτικά ο κ. Μαρινάκης υπογράμμισε στην ΕΡΤ πως «όταν μιλάμε για αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, δεν αναφερόμαστε απαραιτήτως σε απολύσεις ή άρση μονιμότητας μόνο αλλά και σε επιβράβευση συνεπών, ενώ παράλληλα σημείωσε πως ένας μόνιμος υπάλληλος χάνει τη δουλειά του μόνο κάνοντας ένα βαρύ πειθαρχικό αδίκημα, το οποίο συνδέεται με μία ποινική πράξη σε αντίθεση με οποιονδήποτε εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα, προχωρώντας παράλληλα σε παραδείγματα ανθρώπων που λείπουν συνεχώς και αδικαιολογήτων από την εργασία τους ή ακόμη και αν είναι εκεί δεν εξυπηρετούν. Θα μπούμε σε μια εποχή που οι καλοί θα επιβραβεύονται και αυτοί που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, θα έχουν κυρώσεις».
«Εμείς λέμε ότι βάζουμε στο τραπέζι το άρθρο 103 του Συντάγματος για την άρση της μονιμότητας χωρίς εξαιρέσεις. Όχι για να επιστρέψουμε στις εποχές της πλατείας Κλαυθμώνος. Αλλά όταν κάποιος, για παράδειγμα, λείπει από τη θέση του, αδικαιολόγητα, επανειλημμένως, αγνοεί αυτούς που έρχονται να τους εξυπηρετήσει. Είναι, για παράδειγμα, σε μια υπηρεσία, υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες, πολύ ευαίσθητες κοινωνικά, πολύ σημαντικές, νευραλγικές π.χ. αυτοί που δίνουν τα φάρμακα και ενώ θα έπρεπε να είναι πέντε μπροστά είναι δύο ή πηγαίνεις να σε εξυπηρετήσει κάποιος ξανά και ξανά και σε αγνοεί», σημείωσε.
Παράλληλα, για την υπόθεση Τριαντόπουλου, ο κ. Μαρινάκης είπε πως «είναι λάθος η παραπομπή ή μη ενός υπουργού ως αποτέλεσμα κομματικών συσχετισμών», ενώ τόνισε πως την ερχόμενη εβδομάδα θα κατατεθεί πρόταση για προανακριτική και από τη Νέα Δημοκρατία.
Αναλυτικά η συνέντευξη του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη:
Για την αξιολόγηση
Η συνταγματική αναθεώρηση, λόγω της αυξημένης πλειοψηφίας που προϋποθέτει για να αναθεωρηθεί ένα άρθρο, είναι μια προϋπόθεση και είναι και λογικό. Το Σύνταγμα είναι πάνω από κάθε άλλο νόμο, άρα για να αλλάξει ένα άρθρο του Συντάγματος. Από όσα αναθεωρούνται, τέλος πάντων, πρέπει να υπάρχουν αυξημένες πλειοψηφίες των 180 ψήφων σε μία από τις δύο συνθέσεις της Βουλής. Είτε είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας, είτε είναι 10 τουλάχιστον χαμένα χρόνια, αναλόγως με τη στάση των κομμάτων.
Θυμάμαι όταν ήμουν φοιτητής είχαμε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία το 2006 να αναθεωρηθεί το άρθρο 16, να κερδίσουμε πολλά χρόνια, πολλούς φοιτητές στη χώρα, να μην φύγουν φοιτητές στο εξωτερικό και καταφέραμε να μείνουμε εμείς και η Κούβα για μία 20ετία ακόμα οι μόνες εξαιρέσεις στον κόσμο.
Άρα το Σύνταγμα, όταν έρχεται η ώρα να αλλάξει, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Ίσως η πιο σοβαρή πολιτική υπόθεση. Ο πρωθυπουργός τι κάνει; Ερωτώμενος σε συνεντεύξεις του μετά από τις συσκέψεις που κάνουμε, βάζει την ατζέντα. Εμείς λοιπόν έχουμε βάλει ήδη κάποια άρθρα στη συζήτηση. Γιατί δεν είναι κάτι που μπορεί μια κυβέρνηση να το κάνει μόνη της. Δεν έχουμε 180 έδρες και δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό ούτως ή άλλως να αλλάξουν τόσο σημαντικά. Το άρθρο 16 που είπα, για τα μη κρατικά πανεπιστήμια να μην είναι μόνο τα παραρτήματα, αλλά να μπορούν εξ αρχής να ιδρυθούν μη κρατικά πανεπιστήμια. Το άρθρο 86, που ήδη το έχουμε αλλάξει, δηλαδή να έχουμε ίδια παραγραφή όλοι, πολιτικοί και μη πολιτικοί, καταργώντας την πρεσβευτική προθεσμία και τώρα θέλουμε να μην είναι αποτέλεσμα κομματικών συσχετισμών ή παραπομπή ενός υπουργού ή υφυπουργού.
Ένα από τα ζητήματα τα οποία προέκυψαν και από το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών είναι η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Και όταν μιλάμε για αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, δεν αναφερόμαστε απαραιτήτως σε απολύσεις ή άρση μονιμότητας μόνο. Αναφερόμαστε και σε επιβράβευση συνεπών. Ένα από τα πολλά που αναδείχθηκαν από τα Τέμπη ήταν γιατί ο άνθρωπος αυτός ήταν σε αυτή τη θέση, γιατί έλειπε αυτός που έπρεπε να είναι στη θέση του. Αυτά τα γιατί εκφράζονται με ένα πολύ τραγικό τρόπο όταν πεθαίνουν συνάνθρωποί μας, αλλά εκφράζονται και στην καθημερινότητά μας. Τώρα που μιλάμε μπορεί να απολυθεί ένας δημόσιος υπάλληλος; Μπορεί. Ποτέ; Μπορεί να απολυθεί για ένα βαρύ πειθαρχικό αδίκημα, το οποίο συνδέεται με μία ποινική πράξη κλπ. Είναι ο μόνος λόγος που θα έπρεπε να υπάρχει αυτή η σοβαρή κύρωση για έναν δημόσιο υπάλληλο. Κατά τη γνώμη μας όχι. Το λέμε ξεκάθαρα. Όπως στον ιδιωτικό τομέα η καλή μας απόδοση οδηγεί σε επιβράβευση, η κακή μας απόδοση σε κυρώσεις όχι απαραιτήτως να χάσουμε τη δουλειά μας.
Εμείς λοιπόν τι λέμε; Εμείς λέμε ότι βάζουμε στο τραπέζι το άρθρο 103 του Συντάγματος για την άρση της μονιμότητας χωρίς εξαιρέσεις. Όχι για να επιστρέψουμε στις εποχές της πλατείας Κλαυθμώνος. Αλλά όταν κάποιος, για παράδειγμα, λείπει από τη θέση του, αδικαιολόγητα, επανειλημμένως, αγνοεί αυτούς που έρχονται να τους εξυπηρετήσει. Είναι, για παράδειγμα, σε μια υπηρεσία, υπάρχουν διάφορες υπηρεσίες, πολύ ευαίσθητες κοινωνικά, πολύ σημαντικές, νευραλγικές π.χ. αυτοί που δίνουν τα φάρμακα και ενώ θα έπρεπε να είναι πέντε μπροστά είναι δύο ή πηγαίνεις να σε εξυπηρετήσει κάποιος ξανά και ξανά και σε αγνοεί.
Για την παραπομπή υπουργών – υφυπουργών
Το άρθρο 86, που ήδη το έχουμε αλλάξει, δηλαδή να έχουμε ίδια παραγραφή όλοι, πολιτικοί και μη πολιτικοί, καταργώντας την πρεσβευτική προθεσμία και τώρα θέλουμε να μην είναι αποτέλεσμα κομματικών συσχετισμών ή παραπομπή ενός υπουργού ή υφυπουργού.Όλες οι χώρες έχουν ένα φίλτρο, αλλά το φίλτρο αυτό θεωρούμε ότι δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα συσχετισμών της Βουλής. Παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ένα σώμα δικαστών, ανώτατων δικαστών, το οποίο να παίρνει μία μήνυση κατά υπουργού ή υφυπουργού και να αξιολογεί αν πρέπει να προχωρήσει στο δικαστικό συμβούλιο ή όχι. Είναι ένα μικτό σώμα που έχουν άλλες χώρες με πλειοψηφία όμως των δικαστών και όχι των βουλευτών. Τι θέλω να πω; Γιατί νομίζω είναι μια πολύ σοβαρή κουβέντα που θα κορυφωθεί στη συνταγματική αναθεώρηση. Το είδαμε και στην περίπτωση Τριαντόπουλος. Το είδαμε, το βλέπουμε τώρα και στην περίπτωση των προτάσεων των κομμάτων και επίκειται και η δική μας πρόταση. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ λάθος και δημιουργεί μια μεγάλη αβεβαιότητα στον κόσμο. Δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Το αν θα παραπεμφθεί ή όχι ένας υπουργός – υφυπουργός, ένας διατελέσας τέλος πάντων υπουργός ή υφυπουργός να είναι αποτέλεσμα των κομματικών συσχετισμών. Αν δηλαδή έχεις 155 έδρες, αν ο άλλος έχει 30 έδρες, 40 έδρες. Άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε το φίλτρο. Σε καμία χώρα της Ευρώπης αυτό δεν γίνεται απευθείας. Και γιατί δεν γίνεται απευθείας; Γιατί αν για οποιαδήποτε μήνυση οι υπουργοί έτρεχαν στα δικαστήρια που μπορεί να είναι και κάποιες μηνύσεις εκδικητικές, τότε δεν θα έκαναν άλλη δουλειά. Από την άλλη όμως δεν μπορεί να έχουμε πολίτες δύο ταχυτήτων. Δεν μπορεί κάποιος επειδή είναι υπουργός να γλιτώνει επειδή το κόμμα του έχει πλειοψηφία στη Βουλή. Γι αυτό και ακολουθήσαμε αυτή την οδό.
Για την περίπτωση Καραμανλή
Θα ακολουθηθούν όλες οι διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα, Δηλαδή θα γίνει διαδικασία στη Βουλή, θα καταθέσουμε καταρχάς και εμείς ως Κοινοβουλευτική ομάδα, κοινοβουλευτική μας ομάδα τη δική της πρόταση. Θα συζητηθούν οι προτάσεις αυτές, θα ληφθούν οι αποφάσεις από την Ολομέλεια της Βουλής και όποια πρόταση πάει στην Προανακριτική, εκεί θα ακολουθηθεί ο τύπος. Όμως προσέξτε, όπως είχαμε πει και στην περίπτωση του Τριαντόπουλου και όπως ορίζει και το Σύνταγμα, δεν απαγορεύει κάτι τέτοιο αρκεί να ακολουθηθούν κάποια τυπικά. Εμείς τι θέλουμε; Θέλουμε αυτός οποίος θα αποφασίσει ποιοι μάρτυρες πρέπει να κληθούν στη συνέχεια, όσων έχουν γίνει από την δικαιοσύνη που έχει στείλει την δικογραφία, γιατί υπάρχει ήδη ένα υλικό από τη Δικαιοσύνη, όπως και στην περίπτωση του κυρίου Τριαντόπουλου. Το αν θα είναι το άλφα ή το βήτα αδίκημα, πέραν όσων έχουν προταθεί,το αν οι κατηγορούμενοι θα είναι ένας, δύο ή τρεις. Αυτό να το αποφασίσουν οι δικαστές, οι ανώτατοι δικαστές και όχι τα κόμματα.
Λένε για παράδειγμα δεν θέλετε να γίνει προανακριτική Τριαντόπουλου που έγινε η διαδικασία, όπως προβλέπει ο νόμος, για να πάει μετά στο φυσικό δικαστή και να μην έρθει να καταθέσει ο πρωθυπουργός. Αν θέλει τον οποιονδήποτε, το δικαστικό συμβούλιο να καταθέσει ως μάρτυρας, ακόμα ο πρωθυπουργός, η κατάσταση αυτή είναι υποχρεωτική, ενώ αν γίνει μια πρόταση από ένα κόμμα να καταθέσει κάποιος στην Προανακριτική, είναι αποτέλεσμα απόφασης των συσχετισμών. Εάν το δικαστικό συμβούλιο κρίνει ότι το Α’ αδίκημα δεν είναι αρκετό και πρέπει να αναβαθμιστεί, τότε αυτό οφείλει να το σεβαστεί η Βουλή.
Εμείς τι λέμε; Εμείς λέμε ότι το μοντέλο Τριαντόπουλου είναι η κατάληξη. Ο οδηγός ως προς την κατάληξη. Δηλαδή ποια είναι η κατάληξη; Οι πολιτικοί να κρίνονται όπως οι πολίτες; Καθαρές κουβέντες. Να μην υπάρχουν πολίτες δύο κατηγοριών. Θα ακολουθηθούν όλα τα κατά το νόμο προβλεπόμενα, με απόλυτο σεβασμό στις διαδικασίες και από κει και πέρα με βάση τις πλειοψηφίες και τις αποφάσεις, στο τέλος της ημέρας θα υπάρχει κρίση από το φυσικό δικαστή, από το δικαστικό συμβούλιο και αν πει και κάτι άλλο εμείς εδώ είμαστε να το σεβαστούμε.
Η πρόταση της ΝΔ για προανακριτική
Τις επόμενες πολύ λίγες ημέρες, μέσα στην εβδομάδα που έρχεται θα κατατεθεί η πρόταση της ΝΔ για προανακριτική
