Τις 20.000 ξεπέρασαν μέσα σε λίγες ώρες οι υπογραφές υπέρ της προστασίας του Taxibeat, μετά το θέμα που ανέκυψε με την νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης η οποία ουσιαστικά βάζει στο μάτι μια πετυχημένη startup, η οποία μάλιστα διαφήμισε την ελληνική εφευρετικότητα παγκοσμίως.
Το κείμενο που συνοδεύει τη συλλογή υπογραφών είναι το εξής:
«Το Ελληνικό Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων αποφάσισε να προωθήσει σχέδιο νόμου που μετατρέπει την Beat (πρώην Taxibeat) σε εταρεία παροχής μεταφορικού έργου, και όχι ηλεκτρονική πλατφόρμα διαμεσολάβησης, όπως είναι σήμερα. Με τον τρόπο αυτό το Υπουργείο εξαναγκάζει τους 8 και πλέον χιλιάδες οδηγούς της Beat σε σχέση αποκλειστικής απασχόλησης με την εταιρεία, κάτι που είναι πρωτοφανές στην ιστορία των Διαδικτυακών Εφαρμογών. Βασικός στόχος αυτής της αλλαγής είναι το ίδιο το μοντέλο της Beat: η αξιολόγηση και το υψηλό επίπεδο υπηρεσιών προς τον σημερινό Έλληνα πολίτη.
Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες είναι ο μόνος και ασφαλής τρόπος να σκοτώσει κάποιος την καινοτομία και επιχειρηματικότητα. Κανείς δεν θα θέλει πλέον να δημιουργήσει στην Ελλάδα μια καινοτόμα τεχνολογική επιχείρηση όταν θα ξέρει ότι μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με νόμους που αντιμετωπίζουν την επιχειρηματική του ιδέα με νοοτροπίες της δεκαετίας του ’60.
Η έναρξη του Taxibeat to 2011, αποτέλεσε το σημείο τομή για να αλλάξει εντελώς η εικόνα των αστικών μεταφορών στην Ελλάδα. Το ταξί έπαψε να είναι ‘ο ταρίφας’ και έγινε ο σωστός και αξιοσέβαστος επαγγελματίας που όλοι αγαπούν να χρησιμοποιούν καθημερινά. Και όλα αυτά χάρη στο νέο μοντέλο που έφερε το Taxibeat: την αξιολόγηση του επαγγελματία, τις υψηλές ποιοτικές προδιαγραφές, και την ανταμοιβή των καλύτερων του κλάδου.
Το Taxibeat μέσα στα χρόνια μεγάλωσε, έφτασε τους σχεδόν 1 εκατομμύριο πελάτες, έκανε επενδύσεις εκατομμυρίων, δημιούργησε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, και έγινε το success story της χώρας στα σκληρότερα χρόνια της κρίσης -ένα success story που έδινε κουράγιο σε όλους τους Έλληνες ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και συλλογικά σαν έθνος.
Οι διατάξεις του νέου νόμου για τις αστικές μεταφορές που αφορούν στην Beat (η μετατροπή της από μεσολαβητή σε εταιρεία μεταφορών, οι 3ετεις συμβάσεις με οδηγούς-υπαλλήλους) είναι ενάντια στην καινοτομία, την επιχειρηματικότητα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ζητάμε να καταργηθούν τώρα και να μην ψηφιστούν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο».
Παράλληλα, με ανάρτησή του στο Facebook, ο ιδρυτής του Beat, Νίκος Δρανδάκης, γράφει:
«Ωραία, τα ΝΕΑ βρήκαν το επίμαχο νομοσχέδιο για τις μεταφορές (εκτός κι αν διαψευσθεί) οπότε μπορούμε να σχολιάσουμε λίγο καλύτερα τώρα. Κατ’ αρχήν, θέλω να σχολιάσω το σχολιασμό των ΝΕΩΝ: ασφαλώς και δεν πρόκειται για ‘κλείσιμο’ ή ‘φραγή’ στην εφαρμογή της The BEAT App. Η εταιρεία θα συνεχίσει να λειτουργεί ακόμα και αν ο προτεινόμενος νόμος ψηφισθεί και εφαρμοσθεί, με τη διαφορά ότι ο μεγάλος χαμένος θα είναι ο τελικός καταναλωτής, η επιχειρηματικότητα και η καινοτομία, και τελικά η Ελληνική οικονομία με την έννοια της παγίωσης της εικόνας μιας χώρας εχθρικής προς τα παραπάνω.
Πάμε στο νόμο. Είναι προφανές ότι προσπαθεί να μετατρέψει την The BEAT App από μια υπηρεσία διαμεσολάβησης ανάμεσα στον ελεύθερο επαγγελματία ταξιτζή και τους πελάτες του, σε μια εταιρεία που ‘παρέχει μεταφορικό έργο’. Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι ποιό πρόβλημα λύνει αυτή η αλλαγή, αλλά φαντάζομαι αυτό δεν θα απαντηθεί ποτέ.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι να δούμε αν έχει την οποιαδήποτε λογική βάση μια τέτοια αλλαγή. Μια εταιρεία που παρέχει ‘μεταφορικό έργο’ συνήθως το παρέχει
1. με κάποια οχήματα,
2. με κάποιους οδηγούς, και
3. εισπράττοντας ένα οικονομικό τίμημα για το μεταφορικό έργο που παρέχει.
Πάμε να δούμε αυτούς τους παράγοντες στην περίπτωση της Beat:
1. Το τι οχήματα θα χρησιμοποιούνται μέσω της πλατφόρμας μας έχει προκαθοριστεί από κάποιον τρίτο, το κράτος, σε όλες τους τις λεπτομέρειες: τύπος αυτοκινήτου, προδιαγραφές, ακόμα και το χρώμα τους.
2. Επίσης, αυτά τα οχήματα ανήκουν σε τρίτους ιδιώτες, οι οποίοι απέκτησαν από το κράτος άδεια ταξί και δικαιούνται να τα χρησιμοποιούν όπως θέλουν – η Beat δεν έχει κανένα δικαίωμα επιλογής στα οχήματα με τα οποία ‘παρέχει μεταφορικό έργο’.
3. Οι οδηγοί που θα οδηγούν αυτά τα οχήματα έχουν προ-επιλεγεί από το κράτος, μέσω της παροχής της Ειδικής Άδειας Οδήγησης ΕΔΧ οχήματος, με βάση κριτήρια που έχει θεσπίσει η Πολιτεία.
4. Το ποιοι από αυτούς τους οδηγούς θα καθίσουν τελικά πίσω από το τιμόνι, το επιλέγουν οι ιδιοκτήτες αυτών των αυτοκινήτων (κάτοχοι των αδειών ταξί). Μπορεί να είναι ο ίδιος ο ιδιοκτήτης ή οποιοσδήποτε τρίτος. Αλλά η Beat δεν έχει κανένα απολύτως λόγο στο ποιος ‘παρέχει το μεταφορικό της έργο’ με τα λίγα αυτοκίνητα που επιτρέπει ο νόμος να κυκλοφορούν. H Beat πολύ απλά προσπαθεί να επιλέξει να συνεργαστεί με τους καλύτερους από το μικρό αυτό pool ανθρώπων.
5. Το ύψος του τιμήματος (κόμιστρο) που εισπράτεται για το ‘μεταφορικό έργο που παρέχει’ η Beat, καθορίζεται με αυστηρότητα και ακρίβεια από το κράτος. Η Beat δεν έχει κανένα λόγο επ’ αυτού.
6. Τέλος, το κόμιστρο αυτό, ΔΕΝ το ειπράττει η Beat, αλλά (πολύ σωστά) ο ελεύθερος επαγγελματίας οδηγός που ιδρώνει κάθε μέρα πίσω από το τιμόνι.
Από όλη αυτή την ‘τροφική αλυσίδα’ του μεταφορικού έργου του ταξί, τι είναι αυτό που κατέχει και ελέγχει η Beat τελικά; Σωστά το καταλάβατε: Είναι μόνο η προμήθεια για τη ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒHΣΗ που παρέχει ανάμεσα σε οδηγούς και πελάτες. Ο προτεινόμενος νόμος, λοιπόν, μάς επιτρέπει μόνο να ορίζουμε το ύψος της προμήθειας που λαμβάνουμε και τίποτε άλλο, αλλά να έχουμε την πλήρη ευθύνη του μεταφορικού έργου, με οδηγούς – υπαλλήλους (ή σχεδόν υπαλλήλους) που δεν είναι υπάλληλοί μας, με οχήματα που δεν έχουμε επιλέξει εμείς ως πιο κατάλληλα.
Εγώ δεν βλέπω σε ποια ευνομούμενη χώρα θα μπορούσε αυτή η υπέρβαση λογικής να γίνει νόμος του κράτους».
