«Στο υπερήφανο “όχι” συνοψίζεται η πίστη των Ελλήνων στις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της αφοσίωσης στα εθνικά ιδεώδη», αναφέρει ο υφυπουργός Εξωτερικών, Ανδρέας Κατσανιώτης, σε μήνυμά του προς τους απόδημους Έλληνες για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, την οποία χαρακτηρίζει «ημέρα μνήμης και τιμής».
«Τιμάται σήμερα η ομοψυχία και η ομοθυμία με την οποία οι πρόγονοί μας όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στον εκβιασμό του επίδοξου εισβολέα. Φώναξαν “όχι” απέναντι στον φασισμό και στον ναζισμό», σημειώνει και προσθέτει: «Η άρνηση της Ελλάδας, τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου, να παραδοθεί στις δυνάμεις του Άξονα, μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε έναν ενθουσιώδη λαϊκό παλμό ενός πλήθους που έπαιρνε στα χέρια τα άρματα για να υπερασπιστεί τα άγια χώματα της Πατρίδας».
Ο υφυπουργός Εξωτερικών τονίζει ότι «το σθένος αυτό των Ελλήνων προκάλεσε δέος στους λαούς -σε φίλους και εχθρούς μας- και αποδείχθηκε συνώνυμο του ηρωισμού. Παράδειγμα ενότητας ενός λαού που δεν λύγισε μπροστά στην υπεροχή του εχθρού. Αντιθέτως, πήρε δύναμη να ριχθεί στη μάχη, αποδεικνύοντας πως καμία αριθμητική και στρατιωτική υπεροχή δεν συγκρίνεται με τη δύναμη της ψυχής και της καρδιάς».
Όπως επισημαίνει ο κ. Κατσανιώτης, ο εορτασμός της φετινής επετείου του ’40 συμπίπτει με τους εορτασμούς των 200 ετών από την έναρξη του Αγώνα της Παλιγγενεσίας.
«Προκύπτει με αυτόν τον τρόπο, η προσφορότερη όλων συγκυρία για εθνική ιστορική επισκόπηση και πατριωτική ανάταση”, υπογραμμίζει και συμπληρώνει: «Οι θυσίες των προγόνων μας μάς εμπνέουν και μας καθοδηγούν μέχρι σήμερα. Η πίστη στα ιδανικά της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το αίσθημα ευθύνης για την προάσπιση της Πατρίδας, το σθένος που υπερνικά τον φόβο και τροφοδοτεί την ελπίδα. Όλα τούτα αποτελούν οδηγό μας και φωτίζουν το μονοπάτι που καλούμαστε να διαβούμε, όλοι μαζί, ως Έθνος και μας εμπνέουν να προοδεύουμε, με το βλέμμα στις επόμενες γενεές Ελλήνων».
«Σε αυτόν τον δρόμο σάς καλώ να πορευθούμε ενωμένοι σαν μία γροθιά, με μοναδικό μέλημά μας την επίτευξη των εθνικών μας στόχων αλλά και ένα λαμπρότερο μέλλον για τα παιδιά μας», καταλήγει ο υφυπουργός Εξωτερικών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
«Η απόδοση των οφειλόμενων τιμών προς όλους όσοι αγωνίστηκαν στα βουνά της Αλβανίας, στις μικρές και μεγάλες μάχες, στην εθνική αντίσταση κατά των κατακτητών δεν είναι τυπική υποχρέωση. Είναι μια πράξη υπόμνησης του αιτήματος για κοινωνική δικαιοσύνη και πολιτική ελευθερία», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στην ανακοίνωσή του με αφορμή τα «ογδόντα ένα χρόνια από την έναρξη του αγώνα του λαού μας ενάντια στον φασισμό και στον ναζισμό».
Ακολούθως αναφέρει: «Ογδόντα ένα χρόνια μετά φέρνουμε στη μνήμη μας τις πικρές στιγμές που έζησε η πατρίδα μας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: τους χιλιάδες νεκρούς, τις εκτελέσεις στις πόλεις και τα χωριά, τα μαρτυρικά χωριά και το Ολοκαύτωμα των εβραϊκών κοινοτήτων. Μνημονεύουμε και τιμούμε όλους τους Έλληνες που αντιστάθηκαν αυθόρμητα και οργανωμένα. Και η μεγαλύτερη τιμή είναι η συνέχιση της παρακαταθήκης που μας άφησαν: ο διαρκής αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή σύγχρονου ολοκληρωτισμού, ενάντια στο φασισμό και στις μεταλλάξεις του, ενάντια στο δόγμα της υποταγής στους κάθε λογής κυρίαρχους».
ΤΟ ΚΚΕ
«Τα διδάγματα από την 28η Οκτωβρίου του 1940 και την κατοπινή ηρωική πάλη του ελληνικού λαού, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, εμπνέουν τους αγώνες σήμερα ενάντια στο σύστημα που γεννά το φασισμό, τις κρίσεις, τους πολέμους. Σηματοδοτούν την αναγκαία ενότητα των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών δυνάμεων απέναντι στην ψευδεπίγραφη «εθνική ομοψυχία», πίσω από την οποία κρύβεται η εξαπάτηση του λαού και ο εγκλωβισμός του στους κάθε φορά «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου. ‘Αλλωστε, η εξέλιξη του λαϊκού αγώνα καθ’ όλη τη δεκαετία του ‘40 σφραγίστηκε από την ασυμφιλίωτη αντίθεση, που αντικειμενικά υπάρχει ανάμεσα στη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία από τη μία και την εκμεταλλεύτρια αστική τάξη από την άλλη» τονίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για την 28η Οκτωβρίου 1940.
«Από τη μια μεριά υπήρχε η πλειοψηφία του λαού, που αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, που φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από την ίδρυσή του, υπήρχε το ΚΚΕ, που ήταν ο βασικός εμπνευστής, καθοδηγητής και αιμοδότης της ΕΑΜικής Αντίστασης κι έδωσε σε αυτόν τον αγώνα τα καλύτερα παιδιά του. Από την άλλη μεριά υπήρχε η αστική τάξη και οι πολιτικές της δυνάμεις, οι οποίες άλλες συνεργάστηκαν ανοιχτά με τον κατακτητή, άλλες διέφυγαν στο εξωτερικό κι άλλες -λιγοστές- οργάνωσαν αντιστασιακές ομάδες, με την καθοδήγηση των Βρετανών και με τα μάτια στραμμένα στις μεταπολεμικές εξελίξεις για την επανασταθεροποίηση της εγχώριας αστικής εξουσίας και την υπονόμευση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ» προσθέτει η ανακοίνωση.
Το ΚΚΕ αναφέρει ότι «σήμερα, η αστική τάξη και τα κόμματά της προβάλλουν ως «εθνικούς στόχους» την επιστροφή στην καπιταλιστική ανάπτυξη και τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας, στο πλαίσιο των επιθετικών σχεδίων του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ στην περιοχή και σ’ όλο τον κόσμο. Κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους ότι η προώθηση των παραπάνω στόχων θα ωφελήσει και τους ίδιους, απαιτώντας τελικά τη συναίνεσή του στην επίθεση σε βάρος των εργατικών-λαϊκών αναγκών».
«Τα διαχρονικά συμπεράσματα της δεκαετίας του ‘40, αλλά και της περιόδου που προηγήθηκε του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία, καθώς οι σημερινές αντιθέσεις και τα αδιέξοδα στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα εγκυμονούν μεγάλους κινδύνους για τους λαούς. Και τότε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Πρώτος, ήταν προϊόν των μεγάλων αντιθέσεων που συγκλόνιζαν το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, ήταν πόλεμος ιμπεριαλιστικός» υπογραμμίζει η ανακοίνωση, και προσθέτει μεταξύ άλλων:
«Σήμερα, δυναμώνουν οι ανταγωνισμοί για τα μερίδια των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγορών και των δρόμων μεταφοράς. Οξύνεται η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, ενώ είναι σε εξέλιξη τάσεις αναδιάταξης διεθνών οικονομικών – πολιτικών – στρατιωτικών συμμαχιών. Η ιστορία διδάσκει ότι αυτές οι αντιθέσεις δεν ξεπερνιούνται με προσωρινούς κι εύθραυστους συμβιβασμούς, αλλά περικλείουν τον κίνδυνο γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων. Μέρος αυτών των ανταγωνισμών είναι και οι αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας – Τουρκίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, τόσο η σημερινή της ΝΔ, όσο κι οι προηγούμενες, εμπλέκουν τη χώρα ακόμη πιο βαθιά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και τα σχέδια περικύκλωσης Ρωσίας και Κίνας, μετατρέπουν την Ελλάδα σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο γεμάτο από αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις. Αυτό το χαρακτήρα έχουν και οι πρόσφατες συμφωνίες με Γαλλία και ΗΠΑ, υπηρετώντας τη συμμετοχή του ελληνικού κεφαλαίου στη “ληστεία” σε βάρος των λαών. Το επιχείρημα των κυβερνήσεων, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται η άμυνα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι σαθρό κι ανιστόρητο. Όλα τα παραπάνω δεν αποκλείουν, αλλά αντίθετα συνυπάρχουν με επικίνδυνες διευθετήσεις για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με όχημα την συνεκμετάλλευση και με στόχο την διατήρηση της ΝΑΤΟϊκής συνοχής».
«Σε τέτοιες περιόδους, όξυνσης των ανταγωνισμών και έντασης της εκμετάλλευσης, που πάνε χέρι χέρι με την υπονόμευση και το χτύπημα του εργατικού – λαϊκού κινήματος, επιστρατεύεται και ο φασισμός – ναζισμός, που αποτελεί παιδί του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος» σημειώνει το ΚΚΕ, αναφέρει τα όσα προηγήθηκαν του Β Παγκοσμίου Πολέμου και υπογραμμίζει ότι «χάρη στην Σοβιετική Ένωση και τον Κόκκινο Στρατό, χάρη στα απελευθερωτικά κινήματα των χωρών της Ευρώπης, που ψυχή τους είχαν τα Κομμουνιστικά Κόμματα, γράφτηκε το έπος της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Αυτή την ιστορική αλήθεια δεν θα καταφέρουν να τη διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη των λαών, όσο βρώμικο μελάνι κι αν χυθεί, όσα εκατομμύρια κι αν δαπανήσει η ΕΕ, που είναι ένας βασικός παραχαράκτης της ιστορίας».
«Σήμερα, αναζωπυρώνεται η φασιστική βία, οι επιθέσεις σε κομμουνιστές κι άλλους αγωνιστές, επιστρατεύεται ξανά το ανιστόρητο κατασκεύασμα των «δύο άκρων», της εξίσωσης φασισμού – κομμουνισμού, της ταύτισης των μορφών πάλης του εργατικού-λαϊκού κινήματος με τη φασιστική εγκληματική βία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, από τη μια εκτρέφεται ο φασισμός και από την άλλη χρησιμοποιείται ως μέσο ωραιοποίησης των λεγόμενων δημοκρατικών αστικών πολιτικών δυνάμεων, που είτε από θέση κυβέρνησης, είτε αντιπολίτευσης, στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική υπέρ του κεφαλαίου. Η ιστορία, και της δεκαετίας του 1940, διδάσκει ότι ο αντικομμουνισμός αποτελεί κοινό δομικό χαρακτηριστικό του συνόλου του αστικού πολιτικού κόσμου, που δε διστάζει να συνεργαστεί ανοιχτά ή συγκαλυμμένα με φασιστικές δυνάμεις όταν η όξυνση της ταξικής πάλης οδηγήσει σε αμφισβήτηση της καπιταλιστικής εξουσίας» τονίζει το ΚΚΕ προσθέτοντας «γι’ αυτό επιβεβαιώνεται ότι η δικαστική απόφαση καταδίκης της εγκληματικής Χρυσής Αυγής πριν ένα χρόνο, παρ’ ότι αναγκαία, δεν αρκεί για να ηττηθεί ο φασισμός».
«Οι εξελίξεις καθιστούν εξαιρετικά επίκαιρο το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι η μαζική εργατική-λαϊκή πάλη μπορεί να ανατρέψει και τον αρνητικότερο συσχετισμό δυνάμεων, ότι ο αγώνας ενάντια στην ξένη κατοχή και το φασισμό, μπορεί να είναι αποφασιστικός και νικηφόρος, μόνο όταν συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας» τονίζει το ΚΚΕ και καταλήγει στην ανακοίνωσή του:
«Σήμερα η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της εδαφικής ακεραιότητας, των συνόρων, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων αποκτά πραγματικό νόημα, μόνο όταν συμβαδίζει με την πάλη:
– Για την απεμπλοκή της χώρας μας από τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ.
– Για να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα.
– Για την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς, με το λαό στην εξουσία, ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει.
Στηριγμένος στην ιστορική πείρα ο λαός χρειάζεται να αποκτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη, να εμπιστευτεί το ΚΚΕ. Για να χαράξει το δικό του δρόμο για τη δική του εξουσία. Σε κάθε ιστορική στιγμή «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό», βαδίζοντας το δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής να γίνει ο ίδιος αφέντης του πλούτου που παράγει, σε μια κοινωνία με πραγματική λαϊκή ευημερία: Το σοσιαλισμό – κομμουνισμό».
