ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ: Πρωτοφανείς ανατροπές στην κρίση της Μονής Σινά: μετά το ναυάγιο των πολύωρων διαπραγματεύσεων και τις σφοδρές εκατέρωθεν κατηγορίες, ένα νέο πρόσωπο βρέθηκε στο επίκεντρο της θύελλας.
Ρεπορτάζ: Γιώργος Θεοχάρης – tilegrafimanews.gr
Πρόκειται για την 70χρονη Κατερίνα Σπυροπούλου, συνταξιούχο καθηγήτρια και μητέρα τεσσάρων παιδιών, την οποία οι «στασιαστές» μοναχοί εμφανίζουν ως «τρίτο πρόσωπο» που δήθεν «επηρέαζε τη διοίκηση» της Ιεράς Μονής.
Η ίδια, με αναλυτική επιστολή, απορρίπτει κατηγορηματικά τις αιτιάσεις, κάνει λόγο για «κουτσομπολίστικο βούρκο» και «κανιβαλισμό» και συνδέει την παρουσία της δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο Σινά κ.κ. Δαμιανό με την προσωπική της οφειλή ευγνωμοσύνης για την πνευματική στήριξη που έλαβε σε μια πολυετή οικογενειακή δοκιμασία.
Στο παρασκήνιο, οι ισχυρισμοί περί «πρόσβασης σε αρχεία, πρακτικά και αποφάσεις» που διατυπώνονται από τους μοναχούς δεν συνοδεύονται —μέχρι στιγμής— από συγκεκριμένα τεκμήρια που να έχουν δοθεί επίσημα στη δημοσιότητα. Από κυβερνητικής πλευράς, η κρίση εξακολουθεί να αξιολογείται ως ζήτημα με εκκλησιαστική-διπλωματική διάσταση, λόγω του ότι η Μονή εδρεύει στην Αίγυπτο· γι’ αυτό και παραμένει σε διαρκή επικοινωνία το Υπουργείο Εξωτερικών με τους ομολόγους του στο Κάιρο, ενώ σε θεσμικό επίπεδο εμπλέκονται αρμοδιότητες που άπτονται και του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Παράλληλα, κύκλοι της εκκλησιαστικής διοίκησης επισημαίνουν ότι απαιτείται νηφαλιότητα, τήρηση των ιερών κανόνων και απόλυτη θεσμική διαφάνεια, με σεβασμό στην κανονική τάξη, κάτι που ενδιαφέρει άμεσα και την Εκκλησία της Ελλάδος ως προς το μήνυμα που εκπέμπεται στο ευρύτερο ποίμνιο. Την ίδια ώρα, ο ευρύτερος ορθόδοξος χώρος παρακολουθεί με ανησυχία, με παρεμβάσεις που υπενθυμίζουν την ανάγκη ειρήνης και ενότητας, όπως τονίζεται και από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η κυρία Σπυροπούλου επιχειρεί να αποκαταστήσει —όπως λέει— την αλήθεια της. Παρακάτω δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή της όπως εστάλη:
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η «ΑΚ» ή «ΑΣ»
Τελευταία τα πυρά των «πραξικοπηματιών» μοναχών του Σινά έχουν συγκεντρωθεί στο πρόσωπό μου με απώτερο στόχο να πλήξουν το σεπτό πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Σινά κ.κ. Δαμιανού. Είμαι υποχρεωμένη να μιλήσω για τον εαυτό μου, γιατί με πρόσχημα το πρόσωπό μου, βάλλεται ο Αρχιεπίσκοπος Σινά κ. Δαμιανός.
Είμαι λοιπόν η Κατερίνα Σπυροπούλου που τις τελευταίες μέρες έχω γίνει αντικείμενο συκοφαντιών και λοιδοριών χωρίς τη θέληση μου. Μέχρι τώρα υπέμεινα με πολύ ταπείνωση για να μην ανακατεύεται ο κουτσομπολίστικος βούρκος που έστησαν οι φερόμενοι ως ορθόδοξοι μοναχοί. Αλλά μετά από όλη αυτή την ανθρωποφαγία και τον κανιβαλισμό, οφείλω στα παιδιά μου που επίσης ψευδώς έχουν λοιδορηθεί, να μιλήσω, να καταθέσω την αλήθεια μου.
Έχει νομίζω σημασία να τονίσω ότι είμαι στο εβδομηκοστό έτος της ηλικίας μου. Η ίδια είμαι φιλόλογος και συνταξιούχος καθηγήτρια (κατ’ άλλους αγράμματη!) αφού δίδαξα 30 χρόνια στη Μέση εκπαίδευση. Επίσης δίδαξα σε σχολεία του εξωτερικού, στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας και στη Νυρεμβέργη Γερμανίας. Έχω φοιτήσει και στην Θεολογική Σχολή Αθηνών μέχρι το 4ο έτος. Δεν πήρα πτυχίο για τους λόγους που θα κατανοήσετε παρακάτω.
Απέκτησα 4 παιδιά, δύο αγόρια και 2 κορίτσια τα οποία μεγάλωσα με πολλή αγάπη και αφοσίωση παρέχοντάς τους με τον πρώην σύζυγό μου κάθε υλικό και πνευματικό εφόδιο. Όλα τα τέκνα μου είναι κάτοχοι πτυχίων και διδακτορικών ή μεταπτυχιακών σπουδών. Είμαι γιαγιά μιας υπέροχης εγγονής. Για το μόνο πράγμα στη ζωή μου που περηφανεύομαι είναι τα παιδιά μου, γιατί έγιναν καλοί και αγαθοί άνθρωποι, με αγάπη για τον συνάνθρωπό τους. Αλλά το μεγαλύτερο βραβείο μου και η περηφάνια μου και η ελπίδα μου είναι η καλή μου Χριστίνα τώρα βρίσκεται στην αγκαλιά του Θεού και έγινε ο δικός μου άγγελος που με προστατεύει από εκεί πάνω. Η Χριστίνα λοιπόν έζησε 42 χρόνια ένα μεγάλο σταυρό αφού έπασχε από μία σπάνια ασθένεια την Οζώδη Σκλήρυνση που προκαλούσε σωματική και πνευματική αναπηρία. Έκανε πέντε εγχειρίσεις ανοικτού εγκεφάλου με όλες τις συνέπειες και καθηλώθηκε παραπληγική σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. Την υπηρέτησα αγόγγυστα με υπομονή, φροντίδα και πολλή αγάπη και στοργή. Και η μόνη λεξούλα που έλεγε συνειδητά όταν με έβλεπε και με αισθανόταν δίπλα της στη διάρκεια της πονεμένης ζωής της ήταν «μα-μά» και τα δικά μου μάτια δάκρυζαν και σπάραζε η ψυχή μου. Έτσι πάνω στην πράξη διδάχτηκα και απόκτησα τις γνώσεις της νοσηλευτικής.
Σε αυτή την διαρκή δυσκολία της ζωής μου βοήθησε ο παρηγορητικός και ενισχυτικός λόγος του πνευματικού πατρός μου κ. Δαμιανού, ώστε να αντέξω και να σηκώσω το σταυρό μου με θάρρος, τόλμη και ελπίδα.
Γνωρίζω το Σινά από τον Ιανουάριο του 1978 όταν ευρισκόταν κάτω από την Ισραηλινή κατοχή και οι Βεδουίνοι έμεναν σε σκηνές και ουσιαστικά ασφαλτόδρομοι δεν υπήρχαν. Γοητεύτηκα από την ομορφιά του γρανιτένιου τοπίου αλλά και από την πνευματικότητα του τόπου.
Το έτος 2018 ο πνευματικός μας πατέρας είχε ένα σοβαρό ατύχημα στο φρεάττυο βάθους τεσσάρων μέτρων του μικρού ασανσέρ μέσα στη Μονή λόγῳ έλλειψης προνοίας στην κατασκευή του από κάποιο μοναχό. Ένιωσα ότι ήρθε η στιγμή να του ανταποδώσω την ευεργεσία του όπως το ευεργετημένο παιδί στον πατέρα του. Έμεινα στη νοσηλεία του 6 μήνες, πρώτα στο στρατιωτικό νοσοκομείο El-Galaa στην Ειδική Μονάδα Θεραπείας όπως επέτρεψαν οι Αιγύπτιοι ιατροί επειδή είδαν τις γνώσεις μου όσον αφορά στη νοσηλεία ενός πολυτραυματία και την ψυχολογική ενίσχυση του στους τρομερούς πόνους του. Απετράπη η σηψαιμία. Άλλους δύο μήνες σε δωμάτιο του νοσοκομείου όπου του έγινε ειδική θεραπεία στο αριστερό του πόδι για να μην το κόψουν και έγινε μεταμόσχευση δέρματος. Άλλους δύο μήνες στο Μετόχι Καΐρου με τις συχνές επισκέψεις στο νοσοκομείο για αλλαγές. Το αποτέλεσμα ήταν να εξέλθει από αυτή την περιπέτεια και να είναι σε καλύτερη κατάσταση στην υγεία του από ότι πριν κατά την ομολογία όσων τον έβλεπαν.
Είμαι Ελληνίδα χριστιανή πολύτεκνη μάνα και απευθύνομαι προς κάθε γυναίκα και μητέρα και σε κάθε λογικό άνθρωπο. Να τονίσω ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός προστάτευσε και έστερξε τις γυναίκες. Δεν ξεχώρισε άνδρα από γυναίκα. Πολεμούμαι σαν μάνα, σαν πολύτεκνη, σαν γυναίκα, σαν αγωνίστρια, σαν προσηλωμένη σε υψηλά ιδανικά γιατί αφιέρωσα τα τελευταία χρόνια μου στο να συντρέξω τον πνευματικό μου πατέρα.
Επιφυλάσσομαι για τα νόμιμα δικαιώματά μου για όσους ενυπογράφως με συκοφάντησαν και αναπαρήγαγαν ψευδείς ειδήσεις και συκοφαντίες κατά του προσώπου μου και της βλαπτικής συνέπειας στην φήμη μου και την αξιοπρέπειά μου. Τα ποσά που θα προέλθουν από τις δικαστικές προσφυγές θα αποδοθούν στην Ι. Μονή Σινά.
Συγχωρέστε με αδελφοί που χρησιμοποιήθηκα στον σκανδαλισμό σας.
Κατερίνα Σπυροπούλου
Τι σημαίνει η επιστολή για τις ισορροπίες:
Η δημόσια τοποθέτηση της 70χρονης μετατοπίζει το βάρος από αφηρημένες καταγγελίες σε συγκεκριμένη, επώνυμη μαρτυρία. Εισφέρει στοιχεία για (α) τη μακρά γνωριμία με τη Μονή, (β) τον ρόλο της κατά τη νοσηλεία του Αρχιεπισκόπου μετά το ατύχημα του 2018, (γ) το προσωπικό βίωμα που τη συνδέει πνευματικά με τον κ. Δαμιανό. Το αν αυτά αρκούν για να διασκεδάσουν τις σκιές είναι άλλο ζήτημα: θεσμικά, η κρίση θα εκτονωθεί μόνο με καθαρή διαδικασία, επίσημες διευκρινίσεις και αποκατάσταση της κανονικής τάξης.
Το διακύβευμα:
Η Μονή Σινά είναι σύμβολο παγκόσμιας ακτινοβολίας. Η υπόθεση δεν μπορεί να μείνει σε επίπεδο «λογιών» και ανεπίσημων υπομνημάτων. Χρειάζεται πλήρης θεσμική εικόνα: ποια γεγονότα συνέβησαν, ποια δεν τεκμηριώνονται, τι θα γίνει με την εσωτερική συνοχή της Αδελφότητας και πώς θα αποκατασταθεί η ομαλότητα για προσκυνητές και επισκέπτες. Η επιστολή Σπυροπούλου, ανεξάρτητα από την προσωπική της διάσταση, προσθέτει ένα κομμάτι στο παζλ και αυξάνει την πίεση για επίσημες απαντήσεις. Αν κάτι προκύπτει καθαρά, είναι ότι μόνο το φως των θεσμών—και όχι ο «βούρκος»—μπορεί να κλείσει αυτή την πληγή.