ΣΟΥΡΩΤΗ ΤΩΡΑ: Ο Άγιος Παϊσιος εκοιμήθηκε πριν από 29 χρόνια και εκατοντάδες πιστοί σπεύδουν στη Σουρωτή στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσουν τη μνήμη του…
Ο Άγιος Παΐσιος παρότι σύγχρονος παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής και μια επιπλέον απόδειξη είναι οι ουρές πιστών στη Σουρωτή στη Θεσσαλονίκη για να προσκυνήσουν στον τάφο και να τιμήσουν τη μνήμη του. Η πορεία του Αγίου έγινε σειρά στο Mega με εξαιρετικά νούμερα τηλεθέασης. Τα θαύματα και τα κηρύγματα του ταπεινού γέροντα από το Άγιο Όρος αναλύθηκαν και σε πολλούς προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης.
Χιλιάδες πιστοί επισκέπτονται από την Τρίτη 11 Ιουλίου το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης για να τιμήσουν τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Ιουλίου.
Το βράδυ της Τρίτης πραγματοποιήθηκε ιερά αγρυπνία με πλήθος κόσμου να κάνει ουρές έξω από την εκκλησία αλλά και για προσκυνήσει τον τάφο του Αγίου Παϊσίου. Όπως φαίνεται στις εικόνες οι πιστοί περίμεναν υπομονετικά για να μπουν στο μοναστήρι και να τιμήσουν τον προστάτη Άγιό τους.
Αρσένιος Εζνεπίδης. Έτσι ήταν το κοσμικό όνομα του Αγίου Παϊσίου, ο οποίος είχε γεννηθεί στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου 1924. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, καθώς ο πατέρας του, (ο οποίος ήταν και δήμαρχος των Φαράσων) Πρόδρομος και η μητέρα του Ευλαμπία, είχαν ακόμα 8 παιδιά. Εκεί, στα Φάρασα, τον Αύγουστο του 1924, λίγο πριν ολοκληρωθεί η ανταλλαγή πληθυσμών, ο ιερέας της ενορίας του, Αρσένιος, τον βάφτισε, επιμένοντας να του δώσει το δικό του όνομα “για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του”, όπως είχε πει.
Ο Αρσένιος θα αναγνωριζόταν ως Άγιος το 1988. Από την Καππαδοκία με τα προσφυγικά καραβάνια, η οικογένεια Εζνεπίδη έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1924 στον Πειραιά. Από εκεί στην Κέρκυρα, την Ηγουμενίτσα και τελικά στην Κόνιτσα, όπου ο Αρσένιος θα τέλειωνε το σχολείο -το δημοτικό- και θα δούλευε σαν ξυλουργός, μέχρι να καταταγεί στο στρατό και να υπηρετήσει ως ασυρματιστής το 1940.
Μετά την απόλυσή του από το στρατό, το 1949, ο Αρσένιος πήγε στο Άγιο Όρος. Είχε αποφασίσει να μονάσει και η γνωριμία του εκεί με τον πατέρα Κύριλλο της Μονής Κουτλουμουσίου ήταν καταλυτική. Εντάχθηκε, αργότερα, στη Μονή Εσφιγμένου και εκάρη μοναχός με το όνομα Αβέρκιος, ενώ το 1954 εντάχθηκε στη Μονή Φιλοθέου, όπου ακολούθησε πιστά τον γέροντα Συμεών. Με αυτόν διαμόρφωσε τον μοναστικό χαρακτήρα του και έλαβε το όνομα Παΐσιος.
Η ζωή του Αγίου Παϊσίου έγινε, μάλιστα, και τηλεοπτική σειρά με την ιστορική-βιογραφική σειρά «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό» και πρωταγωνιστή τον Νικήτα Τσακίρογλου όπου παρουσιάστηκε ο βίος της εμβληματικής φυσιογνωμίας που φώτισε με τον πνευματικό λόγο και τη θυσιαστική του αγάπη ολόκληρο τον κόσμο της Ορθοδοξίας.
Ο Άγιος Παΐσιος, όταν έβγαινε από το Άγιον Όρος για λόγους υγείας φιλοξενούνταν στο Ησυχαστήριο της Μονής Σουρωτής και εκεί συναντούσε τον πατέρα Πολύκαρπο Μαντζάρογλου, ο οποίος ήταν Πνευματικός του Ησυχαστηρίου, και συζητούσαν ανταλλάσσοντας πνευματικές εμπειρίες. Η συμβολή του Αγίου στον πνευματικό καταρτισμό των μοναζουσών ήταν πολύτιμη και έτσι ο πατήρ Πολύκαρπος έφτιαξε ένα κελλάκι στο βουνό, για να μένει ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος όταν επισκεπτόταν το Ησυχαστήριο.
Μετά το 1993 παρουσίαζε αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Άγιο Όρος και πήγε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή – Βασιλικά Θεσσαλονίκης για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου).
Εκεί έμεινε για λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ασθένησε και μεταφέρθηκε στο Θεαγένειο, όπου έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Θεώρησε τον καρκίνο εκπλήρωση αιτήματός του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 χειρουργήθηκε.
Παρότι η ασθένεια δεν έπαυσε, αλλά παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ, ο Γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιον Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.
Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του.
Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τελικά εκοιμήθη την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00 σε ηλικία 69 ετών και ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή – Βασιλικά Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην Εορτή του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.
newsit.gr
