Στο Eurobasket του 1987 είχε παραχωρήσει όλο τον τεχνολογικό εξοπλισμό της SONY στην ΕΡΤ1 ώστε να μπορέσει να καλύψει τους αγώνες – Στα 16 του χρόνια μπήκε κρυφά στο καράβι για Γερμανία για να πάει να δουλέψει – Ποιος ήταν ο Σταύρος Πετρόχειλος
Έφυγε από τη ζωή ο επιχειρηματίας-θρύλος Σταύρος Πετρόχειλος της πρώτης μεγάλης αλυσίδας ηλεκτρικών ειδών στην Ελλάδα Σούπερ Αγορά Home Electric.
Ο Σταύρος Πετρόχειλος, ήταν ο άνθρωπος που στο Eurobasket του 1987 είχε παραχωρήσει όλο τον τεχνολογικό εξοπλισμό της SONY στην ΕΡΤ1 ώστε να μπορέσει να καλύψει τους αγώνες.
Στο τέλος στους νικητές Ελληνες μπασκετμπολίστες χάρισε από μία Sony made in Japan.
Όταν ήταν μόλις 16 χρόνων τον βάλανε κρυφά στο καράβι για Γερμανία για να πάει να δουλέψει. Έτσι ξεκίνησε να δουλεύει στην ΑΕG. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα άνοιξε στη Καλλιθέα ένα μαγαζί 10 τμ στο οποίο είχε μέσα 3 ραδιόφωνα ως εμπόρευμα.
Τα ανίψια του θυμούνται ότι τους έδινε χρήματα για να πάνε να τα μοιράσουν στο Γηροκομείο του Πειραιά.
Ο Σταύρος Πετρόχειλος ήταν προσωπικός φίλος του ιδρυτή της SONY Αkio Morita. Είχε ταξιδέψει πολλές φορές στην Ιαπωνία.
Ήταν αδελφός της μητέρας του δημοσιογράφου Πέτρου Νάζου ο οποίος τον αποχαιρετά ως εξής:
«Αντίο, αγαπημένε μου θείε Σταύρο Πετρόχειλε. Έχω τόσα πολλά καλά να θυμάμαι από σένα. Ξεκίνησες από το μηδέν και κατάφερες με το ταλέντο σου στις πωλήσεις και την σκληρή δουλειά να δημιουργήσεις την σούπερ αγορά Home Electric, την πρώτη μεγάλη αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών στην Ελλάδα.
Η επαγγελματική σου επιτυχία όμως δεν σταμάτησε εκεί, αφού κατάφερες να γίνεις αποκλειστικός αντιπρόσωπος στην χώρα μας του ιαπωνικού κολοσσού Sony. Μαζί σου δουλέψαμε μαζί με τον αδελφό μου Γιάννη για πολλά χρόνια νιώθοντας υπερηφάνεια και δέος για ό,τι είχες καταφέρει. Όλοι μας θα θυμόμαστε πόσο γενναιόδωρος ήσουν με το προσωπικό αλλά και τα περίφημα πάρτυ που διοργάνωνες κάθε χρόνο. Εκτός, όμως, από επιτυχημένος επαγγελματίας ήσουν και σπουδαίος άνθρωπος.
Ήσουν αυτός που στήριξε και αγκάλιασε εμένα και την οικογένειά μου μετά την απώλεια του πατέρα μου, που ήταν ο καλύτερος σου φίλος. Η θεία και τα ξαδέλφια μας ήταν για εμάς η μισή μας ζωή. Πραγματικά, είναι τόσο λίγα αυτά που γράφω για σένα, θείε, μπροστά σε αυτά που έκανες για εμάς. Ήσουν ο καλύτερος θείος. Ποτέ δεν μας ξέχασες. Ούτε εμείς θα σε ξεχάσουμε πότε. Καλό παράδεισο».
