Αναρχική ομάδα μέσα από ανάρτηση σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου ανέλαβε τη ευθύνη για την έκρηξη από γκαζάκια στην είσοδο των γραφείων του Europe Direct στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
Μάλιστα απειλούν για περαιτέρω δράση λέγοντας: «Ξεκαθαρίζουμε προς κάθε υπεύθυνο για την πορεία της υγείας του συντρόφου μας πως αν ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας έχει μή αναστρέψιμες βλάβες, η πόλη θα καεί και οι ζωές όλων σας θα καταστραφούν-με κάθε ειλικρίνεια και δίχως υπερβολές».
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
«Κάποιος πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών πείνας. Θα θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω;»
Μπόμπυ Σάντς,
μαχητής του IRA-νεκρός από απεργία πείνας στις 5 Μαΐου του 1981
Από τις 2 Μάη, ο επαναστάτης πολιτικός κρατούμενος Δημήτρης Κουφοντίνας ξεκίνησε απεργία πείνας, διεκδικόντας την διάλυση του καθεστώτος εξαίρεσης και ιδιότυπης ομηρίας στο οποίο βρίσκεται εδώ και χρόνια. Ο έγκλειστος σύντροφος φτάνει για 4η φορά να κάνει χρήση του έσχατου μέσου αγώνα ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, διεκδικώντας την άνευ όρων χορήγηση της 7ης τακτικής άδειας και την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο, που δίνει την ευχέρεια στη δικαστική μαφία να στοιβάζει ολόκληρες ζωές κρατουμένων στα αζήτητα των φυλακών. Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση εκρητικού μηχανισμού χαμηλής ισχύος στα γραφεία του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης-Europe Direct στη Θεσσαλονίκη, τα ξημερώματα της 15ης Μάη, 34 χρόνια ακριβώς μετά το θάνατο του αντάρτη πόλης Χρήστου Τσουτσουβή. Τα γραφεία της Europe Direct στεγάζονται μέσα στο Δημαρχειακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, ένα από τα πιο άρτια φρουρούμενα κτίρια της πόλης. Σήμερα διανύουμε την 15η μέρα απεργίας πείνας. Ξεκαθαρίζουμε προς κάθε υπεύθυνο για την πορεία της υγείας του συντρόφου μας πως αν ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας έχει μή αναστρέψιμες βλάβες, η πόλη θα καεί και οι ζωές όλων σας θα καταστραφούν-με κάθε ειλικρίνεια και δίχως υπερβολές.
Ήδη από το 2005, η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολουθεί την στρατηγική εφαρμογή μιας ενιαίας αντι-τρομοκρατικής ατζέντας για την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας. Μέσα από την εφαρμογή κοινών τρομοκρατικών νόμων που εξελίσσονται και αναβαθμίζονται συνεχώς, την ανταλλαγή πληροφοριών που δημιουργούν μια κοινή βάση δεδομένων «υπόπτων για τρομοκρατία», την εφαρμογή μιας ενιαίας στρατηγικής διαχείρισης των πληθυσμών που βρίσκονται στο στόχαστρο ως πλεονάζων δυναμικό μέσα από τις μεταναστευτικές ροές και την πραγματοποίηση κοινών ασκήσεων καταστολής και ελέγχου της ριζοσπαστικοποίησης των κοινωνιών, η ευρωπαϊκή συμμαχία θωρακίζεται αδιάκοπα απέναντι στο φάντασμα της τρομοκρατίας.
Μέσα σε μια περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση καταδειναστεύει τις ζωές όλων μας, μέσα από την εφαρμογή μιας αδιφάγου κοινωνικο-οικονομικής πολιτικής λιτότητας και βίαιης φτωχοποίησης, επιλογές στοχοθεσίας όπως τα γραφεία της Europe Direct, στέλνουν πίσω ένα μικρό μερίδιο από τη βία που δεχόμαστε καθημερινά, στους δρόμους, στις πλατείες, στους χώρους εργασίας, στα σπίτιας μας.
Ο επαναστάτης Δημήτρης Κουφοντίνας πράττει για ακόμη μια φορά το αυτονόητο της επαναστατικής ηθικής. Αγωνίζεται ενάντια στην τρομοκρατία που θέλει να επιβάλλει το κράτος (μέσα από την κυβέρνηση του Σύριζα και την δεξιά απόστροφή των Μητσοτακομπακογιάννιδων) κάτω από τις πιέσεις ξένων διπλωματικών κύκλων. Πράττει το αυτονόητο ακολουθώντας μια βαθειά επαναστατική παράδοση, όπου αγωνιστές και αγωνίστριες πλήρωσαν με τις ζωές τους, το τίμημα της επαναστατικής αξιοπρέπειας, της αδιαλλαξίας, της μη συνθηκολόγησης με το υπάρχον. Στην Ισπανία, την Ιρλανδία, τη Γερμανία, την Τουρκία, την Ελλάδα και κάθε άλλο μητροπολιτικό πεδίο επαναστατικού πολέμου αγωνίστριες και αγωνιστές πραγματοποίησαν μεγάλες απεργίες πείνας για να σπάσουν τα καθεστώτα απομόνωσης που επιβλήθηκαν από τις εκάστοτε εξουσίες.
«Με περικύκλωσαν τότε δέκα περίπου άτομα, με έσπρωξαν πίσω στην καρέκλα, και, ενώ ο γιατρός μου κρατούσε ανοικτό το στόμα, μία από τις δεσμοφυλάκισσες έριξε μέσα με ένα κουτάλι γάλα και κονιάκ. Δύο ημέρες αργότερα, το Σάββατο, οι δεσμοφυλάκισσες μπήκαν στο κελί και με έσπρωξαν στο κρεβάτι. Καθώς με κρατούσαν ακίνητη, δύο γιατροί μου έβαλαν στη μύτη ένα σωληνάκι που κατέληγε σε χωνί και είχε στη μέση ένα γυάλινο δοχείο, από όπου μπορούσε κανείς να ελέγξει τη ροή. Το σωληνάκι αυτό έμπαινε τη μία φορά στο ένα ρουθούνι και την επόμενη στο άλλο. Ο πόνος, ψυχικός και σωματικός, ήταν μεγάλος κατά τη διάρκεια της σίτισης»
Μαίρη Λη
μια από τις έγκλειστες σουφραζέτες που υπέστησαν πρώτες το βασανιστήριο της αναγκαστικής σίτισης
Στο διάβα του επαναστατικού αγώνα ενάντια στον εγκλεισμό, δεν ήταν λίγες οι στιγμές που απεργοί πείνας ήρθαν αντιμέτωποι με το ψυχοσωματικό βασανιστήριο της αναγκαστικής σίτισης. Χαρακτηριστικό σταθμό αυτής της συνθήκης αποτέλεσε ο θάνατος του αντάρτη της RAF, Χόλγκερ Μάινς από αναγκαστική (υπο)σίτιση. Το καθεστώς σίτισης και κράτησης του Μάινς επιβλέπονταν στο Εφετείο της Στουτγάρδης από τον Πρόεδρο Εφετών Πρίντσινγκ, ένα πρόσωπο που στη συνέχεια θα πρωταγωνιστούσε στη δίκη του Σταμμχάιμ ως Πρόεδρός της. Ο Χόλγκερ Μαίνς είχε φτάσει να λαμβάνει παρά τη θέλησή του 400 θερμίδες την ημέρα, γεγονός που λόγο της αντίδρασης του οργανισμού του τον οδήγησε στον υποσιτισμό και το θάνατο του μετά από 50 μέρες απεργίας. Ο κάθε γιατρός οφείλει να γνωρίζει και να υποστηρίζει την ύστατη επιλογή αγώνα του κάθε απεργού μακριά από αστυνομοδικαστικές σκοπιμότητες. Η αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο και οι γιατροί που θα επιλέξουν να συμβάλλουν σε αυτό θα είναι το ίδιο υπεύθυνοι με τον Εισάγγελέα που έχει διατάξει την εντολή.
Η επίθεσή στα γραφεία της Europe Direct, είναι κομμάτι ενός γενικευμένου μωσαϊκού επιθετικού αγώνα ενάντια σε όσους παίζουν με τη ζωή του απεργού, μεταθέτοντας την ικανοποίηση του αιτήματος από τη μια μέρα στην άλλη. Οι παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης και οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης, το σαμποτάρισμα κυβερνητικών και μη εκδηλώσεων, οι παρεμβάσεις και οι επιθέσεις σε κομματικά γραφεία, κυβερνητικά κτίρια, δημοσιογραφικούς κύκλους, καπιταλιστικούς στόχους και αστυνομικά τμήματα είναι η πρόγευση για το τί θα ακολουθήσει. Ας αναρωτηθεί όχι μόνο η κυβέρνηση αλλά ολόκληρος ο πολιτικοοικονομικός κόσμος: είσαστε έτοιμοι να αναλάβετε την ευθύνη του πρώτου νεκρού απεργού πείνας της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας; Είστε έτοιμοι να δεχθείτε τις συνέπειες σε πολιτικοστρατιωτικό, οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο; Γιατί εμείς τις ευθύνες μας απέναντι στην ιστορία, τις γνωρίζουμε και πορευόμαστε με αυτές. Το όραμα της επανάστασης για όλους εμάς βρίσκεται σε μια και μονο υπόσχεση: Όσο ο κόσμος γύρω μας δεν αλλάζει, θα γεννιούνται Άνθρωποι σαν τον Κουφοντίνα και θα πεθαίνουν Μιάσματα σαν το Μπακογιάννη…
Σύντροφε Δημήτρη, σου στέλνουμε την πύρινη αλληλεγγύη μας
ΥΓ: 9 χρόνια μετά από το θάνατο του συντρόφου και μέλους του Επαναστατικού Αγώνα Λάμπρου Φούντα, κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης, κανένας Μάρτης δεν ανθίζει το ίδιο. Όμως η σιωπές μας κραυγάζουν ακόμα απελπισμένα: να οπλιστούμε, να εκδικηθούμε, να συνεχίσουμε…
Οργάνωση Αναρχική Δράση»
