Αιχμές άφησε με ανάρτησή του στην ιστοσελίδα του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σχετικά με την δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου για την παρουσία του αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου στη φιέστα για το «Σπίτι της Τουρκίας» στη Νέα Υόρκη.
Χαρακτηριστικά ο κύριος Βενιζέλος θεωρεί πως η δήλωση είναι «βαθιά ανιστόρητη και δείχνει πλήρη απουσία αίσθησης για το καθεστώς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το θεσμικό πλαίσιο των σχέσεων του με την Ελληνική Δημοκρατία». Εν συνεχεία εξηγεί ποιος είναι ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και τι ακριβώς αναφέρει το ελληνικό Σύνταγμα.
Τέλος κάλεσε τόσο την ελληνική όσο και την κυπριακή κυβέρνηση «να αναδείξουν τα εκκρεμή προβλήματα που ανέδειξε και η δήλωση του εκπροσώπου του Πατριαρχείου στην τελετή της Ν. Υόρκης, παρόντος του ΓΓ του ΟΗΕ».
Ακολουθεί η δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου:
Η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, με την οποία διατυπώνει την ενόχληση της Κυβέρνησης και εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στα εγκαίνια του τουρκικού κέντρου στη Ν. Υόρκη, είναι βαθιά ανιστόρητη και δείχνει πλήρη απουσία αίσθησης για το καθεστώς του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το θεσμικό πλαίσιο των σχέσεων του με την Ελληνική Δημοκρατία.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι θεσμός του διεθνούς δημοσίου δικαίου και ως τέτοιον το αναγνωρίζει το ελληνικό Σύνταγμα στα άρθρα 3 και 105. Ως τέτοιο θεσμό το αντιμετωπίζουν διεθνείς οργανισμοί και κράτη που απονέμουν τις αντίστοιχες τιμές στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εδρεύει όμως στην Τουρκία, είναι εμπερίστατο και έχει κρίσιμη πρακτική σημασία για τη λειτουργία του ο τρόπος με τον οποίο το αντιλαμβάνεται και το μεταχειρίζεται η τουρκική έννομη τάξη. Η Αγία Σοφία, η Μονή της Χώρας, η Χάλκη, δεν έχει καταστεί εφικτό να προστατευθούν πρακτικά στο επίπεδο της διεθνούς έννομης τάξης.
Η δημόσια πολιτική επίκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την ελληνική κυβέρνηση γιατί αυτό έχει, για λόγους προστασίας της εκκλησιολογικής του θέσης και της θρησκευτικής του ελευθερίας, την εκ των πραγμάτων υποχρέωση να επιδιώκει σχέσεις αλληλοσεβασμού με τις τουρκικές αρχές, είναι μυωπική. Όσο μυωπική είναι και η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να απαντήσει στις συστηματικές και σφοδρές πολιτικές επιθέσεις που εξαπολύει η ρωσική κυβέρνηση στο υψηλότερο επίπεδο κατά του Πατριαρχείου και του Οικουμενικού Πατριάρχη προσωπικά για τη χορήγηση του ουκρανικού Αυτοκεφάλου. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είναι ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου και τον εκπροσωπεί στις ΗΠΑ ως έξαρχος. Ενεργεί προφανώς σε συνεννόηση με τον Πατριάρχη στο πλαίσιο της επώδυνης και θυσιαστικής σοφίας του Φαναρίου.
Αντί για εύκολες και «δημοφιλείς» αντιτουρκικές βολές με «μπάλα» το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα ήταν προτιμότερο η ελληνική αλλά και η κυπριακή κυβέρνηση να αναδείξουν τα εκκρεμή προβλήματα που ανέδειξε και η δήλωση του εκπροσώπου του Πατριαρχείου στην τελετή της Ν. Υόρκης, παρόντος του ΓΓ του ΟΗΕ. –
