Για πολλά χρόνια, οι μουσικόφιλοι αναζητούν κρυφά μηνύματα στους στίχους αγαπημένων τραγουδιών, με τρανταχτά παραδείγματα το Hotel California (που πολλοί πιστεύουν ότι μιλούσε για τον σατανισμό) και το Lucy in the Sky with Diamonds (που αναφερόταν στα ναρκωτικά και συγκεκριμένα στο LSD).
Τώρα ήρθε και η σειρά της Ελλάδας να παρουσιάσει ένα τραγούδι που γεννά παρόμοιες εικασίες, επισημαίνει σημερινό δημοσίευμα του MarketWatch, θέτοντας το εξής ερώτημα: «Μήπως η καταχρεωμένη χώρα προσπαθεί να απευθύνει μία εκκληση για βοήθεια προς τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, μέσω του τραγουδιού που επέλεξε να στείλει στη Eurovision;»
Το άρθρο αναφέρει τα εξής στοιχεία που στηρίζουν αυτή τη θεωρία:
1. Ο ίδιος ο τίλος του τραγουδιού «One Last Breath» είναι ενδεικτικός της κατάστασης της χώρας που δέχεται πιέσεις από παντού για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και αντιμετωπίζει την άμεση απειλή της χρεωκοπίας.
2. Η ερμηνεύτρια του τραγουδιού Μαρία Έλενα Κυριακού κατηγορεί κάποιον (την Γερμανία, ίσως;) για εγκατάλειψη και προδοσία, που άφησε το θύμα της να αγωνίζεται να επιβιώσει στο σκοτάδι. «Αυτά τα συναισθήματα δεν απέχουν πολύ από αυτό που νιώθουν οι Έλληνες αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές», τονίζει η αρθρογράφος.
«Εκ πρώτης όψεως, πρόκειται για μία μπαλάντα ερωτικής απογοήτευσης. Αν όμως κάποιος ακούσει το τραγούδι πιο προσεκτικά, μπορεί να διακρίνει στους στίχους την έκκληση στους πολίτες της ευρωζώνης να βάλουν ένα τέρμα στα οικονομικά βάσανα της χώρας», λέει το MarketWatch.
Μάλιστα υποστηρίζει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες προσπαθούν να περάσουν κρυφά μηνύματα σχετικά με την οικονομική κατάσταση της χώρας τους μέσω της μουσικής, αναφέροντας ως παράδειγμα την ελληνική συμμετοχή στη Eurovision το 2010.
Την περίοδο που η Ελλάδα άρχισε να λαμβάνει οικονομική στήριξη για την Ευρώπη, ο Αλκαίος τραγούδησε το “Opa”, οι στίχοι του οποίου αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Περασμένα, ξεχασμένα κι όλα από την αρχή ξανά».
Τέλος, για τους πιο δύσπιστους, το δημοσίευμα αναφέρει το γνωστό τραγούδι «Τέρμα πια τα δανεικά» του Αντώνη Ρέμου, με ξεκάθαρες αναφορές στους λόγους που προκάλεσαν το χρέος.
