Αλγεινή εντύπωση σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες και τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους του Κέντρου προκαλεί η εμμονή του Αλέξη Τσίπρα να ταυτίζεται με νοοτροπίες και συμπεριφορές που συντηρούν εικόνες σήψης και παρακμής στην πολιτική ζωή του τόπου.
Η παρουσία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη συζήτηση στη Bουλή για την δυσώδη υπόθεση Λιγνάδη ανέδειξε την απόλυτη ταύτιση του με τα φαινόμενα Πολακισμού που δηλητηριάζουν το πολιτικό σκηνικό και προτάσσουν πρακτικές και χειρισμούς που είναι μακριά από την κουλτούρα και το ήθος της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης.
Οι αγκυλώσεις, οι ιδεοληψίες και προπάντων η στρατηγική επιλογή της έντασης, της σύγκρουσης και της ταύτισης με το βρώμικο πόλεμο του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι ο κ. Τσίπρας προκειμένου να αλλάξει την ατζέντα και να ξεφύγει έστω και για λίγα εικοσιτετράωρα από τη δίνη της εσωκομματικής σύγκρουσης δεν διστάζει να αξιοποιήσει κάθε μέσο, ώστε να σπείρει το διχασμό σε μία σπαρασσόμενη από την πανδημία, κουρασμένη ελληνική κοινωνία.
Δεν λένε να καταλάβουν οι επικεφαλής του Στρατηγικού Σχεδιασμού και της επικοινωνίας της Κουμουνδούρου ότι η αδιέξοδη αυτή στρατηγική τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο περιθώριο και τον αρχηγό τους πολύ σύντομα θα τον στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Η κυριαρχία στο μεσαίο χώρο που συνιστά προϋπόθεση για τη διεύρυνση της εκλογικής βάσης και κατά συνέπεια της επιστροφής στην εξουσία προϋποθέτει άλλη πλεύση και προπάντων χρειάζεται έναν αρχηγό που να την πιστεύει και να μην την επικαλείται μόνο προσχηματικά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η σημερινή γραμμή των άκρων και της πολιτικής εξόντωσης των αντιπάλων με κάθε μέσο απομακρύνει την παραδοσιακή βάση της κεντροαριστεράς και ανοίγει το δρόμο για μια νέα εκλογική συντριβή όποτε ο κ. Μητσοτάκης αποφασίσει να στήσει κάλπες.
Κοντολογίς, είναι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας που με τις πράξεις του και τις επιλογές του ναρκοθετεί το πολιτικό εγχείρημα της Προοδευτικής Συμμαχίας και της μεγάλης Κεντροαριστεράς.
