In Memoriam
Του Κων/νου Φράγκου
Ένας άνθρωπος εξακολουθεί να
υπάρχει μετά το θάνατο, όχι στην ατομική
και προσωπική του διάσταση, αλλά
μέσα από τις αξίες και πράξεις του που
συνεχίζουν ν’ αγγίζουν με τους κυματισμούς τους τις μελλοντικές γενιές.
IRVIN YALLOMM
(Στον κήπο του Επίκουρου)
Στην μνήμη της Αριστέας Μπουγάτσου, αγαπημένης φίλης, της μεγαλύτερης, τολμηρότερης και εντιμότερης Ελληνίδας δημοσιογράφου με την αιχμηρή γραφίδα, δυο χρόνια μετά το θάνατό της, στην κορύφωση της δημιουργικής καριέρας της.
Ήταν 10 Ιουλίου 2004. Βρισκόμουν στο Μπορντό της Γαλλίας, προσκαλεσμένος ενός Ελληνογάλλου φίλου. Μου λέει: Αύριο γίνεται ο γάμος του Άκη στο Παρίσι. Θα γίνει μεγάλος χαβαλές. Κάνω τα έξοδα, αλερετούρ, με το τραίνο.
Πάμε; θα σπάσουμε πλάκα κι από το πεζοδρόμιο γιατί μέσα στην Εκκλησία (Αγ. Στεφάνου) αποκλείεται να μας αφήσουνε να μπούμε. Δέχθηκα, μετά χαράς, άλλο που δεν ήθελα. Δεν θα περιγράψω λεπτομέρειες από τον βλαχομπαρόκ γάμο που μου θύμισε ένα στιχάκι από ένα ρεμπέτικο του Βαμβακάρη:
Εσύ ήσουνα, δεν ήσουνα
που μάζευες ραδίκια;
ε τώρα που σε πήρα εγώ
γυρεύεις σκουλαρίκια
Σε λίγο δέχθηκα μια έκπληξη – βόμβα.
Απελθόντος του ευτυχισμένου ζεύγους για να μεταβεί στο πολυτελές ξενοδοχείο George V. – FOUR SEASONS για να δεξιωθεί τους καλεσμένους του, έβγαιναν οι επίσημοι καλεσμένοι, που τους σχολιάζαμε αναλόγως.
Με πλησίασε μια κυρία, μόλις εξελθούσα, με μακρύ κόκκινο φόρμα, τεράστια μαύρα γυαλιά και ένα τεράστιο μαύρο καπέλο διαστάσεων σιντριβανιού Ομόνοιας. Έσκυψε με χάρη προς το μέρος μου, μου έδωσε μία με την καπελαδούρα στο δόξα – πατρί και μου ψιθύρισε « Στρατηγούλη μου δεν με γνώρισες; Είμαι η Αριστέα…».
Απεχώρησε χαμογελούσα με ένα μεγάλο αυτοκίνητο, με οδηγό ένα ξάδερφό της, όπως έμαθα αργότερα. Αυτή ήταν η Αριστέα. Μεταμφιέστηκε για να κάνει ρεπορτάζ, που την άλλη μέρα χάλασε κόσμο στα έντυπα και Ρ/Σ που εργαζόταν.
Δεν θα προσθέσω τίποτα άλλο παρά ότι ήταν η πρώτη στην ανίχνευση σκανδάλων εξοπλισμών. Ενοχλούσε σφόδρα Κυβερνητικούς, Βαρώνους και όλα τα λαμόγια.
Συνεχίζω με ένα άρθρο της δημοσιευμένο στην Ελευθεροτυπία (06-06-11), Τίτλος: Ο Άκης και τα αδέρφια του….
Αιωνία σου η μνήμη Αριστέα…
Ο Άκης και τ΄αδέρφια του
Στο Μόναχο δεν είχε δεύτερο βρακί. Τον θυμάμαι με το ίδιο αμπέχονο επί χρόνια στο στέκι με τις ελληνικές εφημερίδες.
«Έχει πολλά ράμματα για τη γούνα των Παπανδρέου. Θα τους κάψει».
« Ο Γιάννος θα τη βγάλει καθαρή;».
«Τον έφαγαν η μεγαλομανία και τα «κωλόσπιτα».
«Ούτε θα γράψω ούτε θα πω το παραμικρό. Ο Άκης μας έδωσε δουλειά και ήταν και γενναιόδωρος».
«Σιγά μη βάλουν φυλακή τον Άκη».
«Ισχυρός οικονομικός παράγων ζητούσε – μέχρι πρότινος – πιεστικά να μη χτυπάμε τον Άκη».
«Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται».
Όλα αυτά λένε όσοι γνωρίζουν καλά το βίο του Άκη Τσοχατζόπουλο, την υπόθεση των γερμανικών υποβρυχίων, αλλά και όσοι από μακριά παρακολουθούν την βίαιη πλέον αποκαθήλωση του άλλοτε Νο 2 του ΠΑΣΟΚ, που ουδείς φρέναρε αν και πολλοί γνώριζαν ή υποψιάζονταν ότι κάτι πήγαινε στραβά.
Όλοι σιωπούσαν, Βολεύονταν. Ωφελούντο, Συγκάλυπταν ή περιέβαλλαν εαυτούς με λίπος παχύδερμου σαν μονωτικό. Χλεύαζαν και καταδίωκαν σαν λεπρούς όσους τολμούσαν να εγείρουν ανάστημα ή ερωτήματα για τις αγορές των δισεκατομμυρίων ευρώ που έγιναν από τα Ίμια μέχρι και το 2004. Τι να πρωτοθυμηθούμε: TOR – M1, TPQ, ZUBR, SUSANA, ηλεκτρονικός πόλεμος, PATRIOT, ΕΡΜΗΣ, S-300, F-16, υποβρύχια 214, φρεγάτες, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, Apache, NH-90, Leopard Helz, ασύρματοι κ.α. Χάνει κανείς το λογαριασμό.
Έγινε η Ελλάδα η χαρά των εμπόρων όπλων, των μεσαζόντων, των λομπιστών, γέμισε το σύμπαν και πανάκριβες σαβούρες, ενώ το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε υποτίθεται ανάγκες που πρότειναν τα Επιτελεία. ΚΥΣΕΑ ίσον βουβός κινηματογράφος. Έτσι με βουβή σκηνοθεσία αποφάσισαν οι κυβερνώντες να φορτώσουν το ΑΕΠ με δανεικά για τα όπλα της πατρίδας και τις μίζες για πάρτη τους.
Και τώρα, κάτω από τη διογκούμενη κατακραυγή, αποφάσισαν να “δικάσουν” τον Άκη. Μόνο που τώρα είναι αργά. Η ζημιά έχει γίνει. Και το ταμείον είναι μείον και δε χωρά συγγνώμη,. Παίζουν τα ρέστα τους και την παρτίδα της διάσωσής τους.
Καταγράφουμε ωστόσο τα εξής:
Ο πρώην υπουργός δεν μπορεί να παραπεμφθεί για απιστία σε βάρος του Δημοσίου, πράξη που σαφώς προηγήθηκε, αν αποδειχθεί ότι τελικά υπήρξε χρηματισμός του από τη γερμανική HDW και τα μαύρα ταμεία της, προκειμένου αυτή να κερδίσει τη χρυσή σύμβαση και στη συνέχεια και τα Ναυπηγεία. Σύμφωνα με το άρθρο 86 του Συντάγματος η πράξη αυτή έχει παραγραφεί – νόμος περί προστασίας των υπουργών.
Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι ενώ ήταν γνωστό από τις αρχές του 2010 πως για τα υποβρύχια 214 καταβλήθηκαν μίζες, χρησιμοποιήθηκαν μεσάζοντες, σύμβουλοι και εικονικές συμβάσεις, η σύμβαση δεν καταγγέλθηκε και η εταιρεία δεν κηρύχθηκε έκπτωτη. Αντίθετα (με νόμο) παραγγέλθηκαν άλλα δύο υποβρύχια, 1,3 δισ. ευρώ και με διαγραφές βαρύτατων προστίμων διευκολύνθηκε η αλλαγή μετοχικού σχήματος στον Σκαραμαγκά.
Την περίοδο που είχαν φρενιάσει με παραγγελίες Άκης, Γιάννος, ΚΥΣΕΑ κ.λπ. και τα “παιδιά των εξοπλισμών” αλώνιζαν στο υπουργείο χωρίς Άμυνα, ο Τύπος σχεδόν σιωπούσε. Συγκροτήματα και ΜΜΕ, τουλάχιστον τέσσερα, έκαναν δουλειές με όπλα, με lobbing ή νταβατζιλίκι, άλλοι “μισθώνονταν” και ανάλογα διάλεγαν στρατόπεδο οπλεμπόρων.
Εκδότες μισθωμένοι , δημοσιογράφοι – βαποράκια, οι περισσότεροι όμως σιωπηλοί, υποταγμένοι, αδιάφοροι ή φοβισμένοι. Σ’ αυτούς ανάμεσα και fan του Άκη, που δαπανούσε πολλά για δημόσιες σχέσεις, έκανε χάρες και πάντα ήταν προσιτός και ανθρώπινος.
Ήταν ο υπουργός που όλοι τον έλεγαν Άκη και πολλοί ήξεραν ή υποψιάζονταν πως κάτι γίνεται στα σκοτεινά…
ΥΓ 1:
Αυτός ο γελοίος Νεοναζί Σόιμπλε δήλωνε ότι μας λυπάται. Ξεχνάει ότι ηθικός αυτουργός της χρεωκοπίας της Ελλάδας είναι η Γερμανία που χορηγούσε, μεθοδικά, δάνεια στους δωσίλογους – συνεταιράκια Έλληνες πολιτικούς για να επιστρέφουν το χρήμα με αγορές στη Γερμανία, πλουτίζοντες.
Ότι καλλιέργησε την διαφθορά εκμαυλίζοντας πολιτικούς και Αξιωματούχους (ιδέτε λίστα SIEMENS), ότι οι Γερμανοί μας πλάσαραν υπερκοστολογημένα υλικά μοιράζοντας την μίζα με τους εγχώριους πράκτορες (ιδέτε τα 63 εκ. € μόνο από την REINMETALL). Ντροπή σας κ. Σόιμπλε, ντροπή στα Ευρωπαϊκά τσιράκια σας που σας χειροκροτούν.
2) Ο κ. Πρωθυπουργός που έλαβε το μήνυμα του Λαού προχώρησε στην αναβάθμιση του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Επέλεξε τον κ. Πάκη Παυλόπουλο, ένα από τα πλέον κραυγαλέα κατάλοιπα του Παλαιοκομματισμού και τις πελατειακής πολιτικής της εποχής της παρακμής, τον “συμπαραγωγό”, με τον κ. Ε. Βενιζέλο, του κατάπτυστου άρθρου 86 του Συντάγματος που συγκαλύπτει τις ληστείες του Δημοσίου από Υπουργούς, λιβανιστή αμφοτέρων των Καραμανλήδων, του ολετήρα της Δημόσιας Διοίκησης (Ως Υπουργός Εσωτερικών της Κυβέρνησης Καραμανλή κατάργησε τον έντιμο Νόμο Πεπονή περί αξιοκρατικών προσλήψεων και προσέλαβε 85.000 υπαλλήλους, ¨δικά μας παιδιά¨), υμνητή και χειροκροτητή των μνημονίων. Εύγε κ. Τσίπρα.
Κομίζετε, όντως, ανανέωση. Και όλοι νομίζαμε ότι μετά από την οδύνη Παπούλια θα μας προέκυπτε άλλο. Εύγε και σε σας, ηγέτη της αριστερής πλατφόρμας κ. Λαφαζάνη. Πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος ο Ελληνικός Λαός.
