Όταν γινόταν πράξη η «πρώτη φορά Αριστερά», τα πράγματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την «επόμενη μέρα» ήταν ξεκάθαρα – όσο νωρίς κι αν ήταν το 2015 να μιλάει κανείς για τέτοια ζητήματα: όταν ο Αλέξης Τσίπρας θα έκρινε ότι ο πολιτικός του κύκλος τελειώνει, τότε θα έδινε «δαχτυλίδι» στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη για δύο λόγους: ‘
Πρώτον, επειδή πίστευε στον Γαβριήλ και τις ικανότητές του και, δεύτερον, διότι ήξερε ότι ο Σακελλαρίδης, όσο κι αν ένας νέος ηγέτης πάντα έχει ανάγκη για μία νέα αρχή, ουδέποτε θα «άδειαζε» τον Τσίπρα. Αυτό το τελευταίο ήταν κάτι σαν άρρητη συμφωνία μεταξύ των δύο, άλλωστε, ο Γαβριήλ χρωστούσε στον Αλέξη από την εποχή που ο Τσίπρας αποφάσισε με μία κίνησή του να καταστήσει τον Σακελλαρίδη κεντρικό πολιτικό παίκτη: τον «έχρισε» υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων – δηλαδή έκανε ακριβώς ό,τι έκανε με τον ίδιο ο Αλέκος Αλαβάνος.
Και μετά ήρθε το Μνημόνιο και όλα άλλαξαν: όταν ο Αλέξης Τσίπρας βαρέθηκε να πειραματίζεται με τις αντοχές της χώρας και υπέγραψε το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο, ο Γαβριήλ παρέμεινε στο πλευρό του και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου από καθαρή υποχρέωση για να μην μπορεί κανείς να του χρεώσει ότι εγκαταλείπει τον Τσίπρα στα δύσκολα.
Όμως, από την πρώτη ημέρα της νέας κοινοβουλευτικής Συνόδου, που ξεκινούσε τον Σεπτέμβριο του 2015, με το που ορκιζόταν βουλευτής ο Γαβριήλ είχε πάρει τις αποφάσεις του: θα έπαιρνε το καπελάκι του και θα έφευγε την πρώτη φορά που θα έπρεπε να συγκρουστεί με τη συνείδησή του.
Αμ’ έπος, αμ’ έργον, λοιπόν, με αποτέλεσμα ο Σακελλαρίδης να γίνει ο πρώτος βουλευτής που είχε εκλεγεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και επέστρεψε πίσω την έδρα στο κόμμα, πηγαίνοντας σπίτι του. Και, κάπως έτσι, έδειξε πως δεν είναι ένας από τους πολλούς, αλλά μια φωτεινή εξαίρεση…
Πολύ σύντομα, για τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο άνοιξε ένας κύκλος 3,5 χρόνων στη θέση του επικεφαλής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας. Όσοι ξέρουν λένε ότι ο Γαβριήλ τη δούλεψε τη θέση και πως η δουλειά που έγινε κατά τη θητεία του ήταν ασυνήθιστα καλή.
Προ μερικών ημερών, όμως, έκλεισε και αυτός ο κύκλος. Εν μέσω σεναρίων και πληροφοριών που θέλουν το όνομα του Γαβριήλ να ψιθυρίζεται ξανά στην Κουμουνδούρου ως μία «διάδοχη λύση» μετά τον Αλέξη Τσίπρα, ο ίδιος επέλεξε να αφήσει πίσω του τη Διεθνή Αμνηστία με έναν τρόπο που να διαψεύδει κάθε σενάριο πολιτικής επανενεργοποίησης: προέβη σε ειδική δήλωση για να ξεκαθαρίσει πως δεν έχει κανένα σχεδιασμό επιστροφής στην πολιτική.
Και, όπως πληροφορείται η στήλη, αρκετοί στην Κουμουνδούρου διάβασαν αυτή τη δήλωση με ανακούφιση – καίτοι κάποιοι δεν πείστηκαν και έλεγαν σε συνομιλητές τους ότι «θα περίμεναν πιο ξεκάθαρες διατυπώσεις»…
Παρά τη δήλωση Σακελλαρίδη, πάντως, ο «άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς» θα διεκδικήσει και ένα δεύτερο ραντεβού με την ιστορία: ήδη, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης προετοιμάζει με προσεκτικό τρόπο την επιστροφή του στη δημόσια σφαίρα με ένα διαφορετικό προφίλ αρχικά: η αρχή θα γίνει με έναν «τεχνοκρατικό» – επιστημονικό ρόλο, που όμως θα του επιτρέπει να έχει δημόσιο λόγο και παρέμβαση.
Όλα αυτά, την ώρα που ο ίδιος ουδέποτε σταμάτησε να μιλάει με τους φίλους του στον ΣΥΡΙΖΑ και γνωρίζει πολύ καλά ότι υπάρχει μία ολόκληρη τάση του κόμματος που συνεχίζει να… πίνει νερό στο όνομά του. Σε κλειστές συζητήσεις μεταξύ στελεχών της «Ομπρέλας» (Τσακαλώτος, Βούτσης, Φίλης, Σκουρλέτης κ.α.) έχει συνομολογηθεί πως ο Γαβριήλ θα μπορούσε να διασφαλίσει μία «νέα αρχή» στον ΣΥΡΙΖΑ παράλληλα με μία επιστροφή στις «αριστερές ρίζες» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε, σε πολιτικό επίπεδο έχει τη δική του σημασία πως ο Γαβριήλ δεν έχει λερώσει τα χέρια του ψηφίζοντας μνημόνια, όπως όλοι οι υπόλοιποι…
Για όλα τα παραπάνω είναι απολύτως ενημερωμένη η ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου. Η στήλη, μάλιστα, πληροφορείται πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει ζητήσει να μαθαίνει οτιδήποτε αφορά στον Γαβριήλ, καθώς όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πως, αν ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος αποφάσιζε να διεκδικήσει μία ολική πολιτική επαναφορά, τότε ο πρώην πρωθυπουργός θα αποκτούσε έναν πονοκέφαλο διαρκείας. Άλλωστε, παρότι ο βασικός σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα ήταν να περιμένει στη γωνία να λειτουργήσει η θεωρία τού «ώριμου φρούτου», η πραγματικότητα αποδεικνύεται πεισματάρα: ολοένα και περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ αρχίζουν να βλέπουν ότι το «τοξικό φορτίο» που έχει συγκεντρωθεί στο προφίλ τού πρώην πρωθυπουργού ίσως να μην αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ να… πάρει τα πάνω του. Κάποιοι, μάλιστα, κάνουν ανοιχτά λόγο για «πρόβλημα Τσίπρα» και την ίδια ώρα «βλέπουν» στο πρόσωπο του Σακελλαρίδη μία λύση για «να πάρει μπρος το κόμμα», όπως λένε. Το μόνο που μένει να διευκρινιστεί είναι αν ο Γαβριήλ είναι μαζί τους σε ανοιχτή γραμμή ως επίδοξος «παράκλητος» ηγέτης ή ως πολιορκητικός κρίκος για να ξεμπερδέψουν με τον Αλέξη…Δημοσιεύτηκε στο «Καρφί»
