Οι άνθρωποι που έχουν χάσει τον/την σύζυγό τους ή άλλο αγαπημένο πρόσωπο, κάποια στιγμή έχουν την εντύπωση πως τον «βλέπουν ή τον «ακούν», σύμφωνα με μια ιταλική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη δείχνει ότι οι παραισθήσεις αυτές είναι πολύ διαδεδομένες μεταξύ ανθρώπων που δεν έχουν κανένα ιστορικό ψυχικής νόσου, αλλά δεν συζητιούνται ευρέως για να μην νομίσουν οι άλλοι ότι ο πενθών ή η πενθούσα έχει τρελαθεί.
Οι ερευνητές του Τμήματος Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Μιλάνο, με επικεφαλής τον Αρμάντο Ντ’ Αγκοστίνο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο “Journal of Affective Disorders” (Περιοδικό Συναισθηματικών Διαταραχών), αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) όλες τις έως τώρα μελέτες πάνω στο ζήτημα.
Η ανάλυση δείχνει ότι το 30% έως 60% (ανάλογα με την μελέτη) των ανθρώπων που έχουν χηρεύσει ή βιώνουν πένθος, έχουν παραισθητικές εμπειρίες, όπως να βλέπουν τον αγαπημένο τους να κάθεται στην καρέκλα που αγαπούσε ή να τον ακούνε να τους καλεί με το όνομά τους.
«Τα στοιχεία δείχνουν ότι είναι εντυπωσιακά υψηλή η συχνότητα τέτοιων παραισθητικών εμπειριών μετά από πένθος», αναφέρουν οι ιταλοί επιστήμονες. Όπως επισημαίνουν όμως, πολλοί άνθρωποι δεν μιλάνε ποτέ ανοιχτά γι’ αυτές τις ασυνήθιστες εμπειρίες τους, εν μέρει από τον φόβο τους ότι θα παρεξηγηθούν.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το ζήτημα δεν έχει μελετηθεί επαρκώς από επιστημονική πλευρά (οι έως τώρα μελέτες είναι λίγες και σε μικρό δείγμα), κάτι που πρέπει πλέον να γίνει πιο συστηματικά.
Σε ένα βαθμό, οι παραισθήσεις αυτές μοιάζουν με εκείνες που έχουν όσοι υποφέρουν από διαταραχή μετατραυματικού στρες. Μερικές φορές οι παραισθήσεις, πέρα από όραση και ακοή, αφορούν την αφή, την όσφρηση, αλλά και μια αόρατη «παρουσία» πέρα από τις πέντε αισθήσεις.
Οι Ιταλοί επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι, προς το παρόν, παραμένει αβέβαιο κατά πόσο αυτές οι εμπειρίες θα πρέπει να θεωρηθούν παθολογικές και πού θα πρέπει να χαραχθεί το όριο ανάμεσα στη φυσιολόγική και στην παθολογική εμπειρία του πένθους.
