ΕΙΔΗΣΕΙΣ: Με αφορμή την παρουσίαση του νέου του βιβλίου Η Νύχτα με 5 Φεγγάρια, ο πάλαι ποτέ πνευματικός υιός του Χαρίλαου Φλωράκη και αργότερα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης μίλησε για τον Αλέξη Τσίπρα.
«Είναι νέος και θα κριθεί σε βάθος χρόνου», είπε για τον πρωθυπουργό, χαρακτηρίζοντάς τον παράλληλα «άνθρωπο με αρχηγικό ταλέντο». Ο Μίμης Ανδρουλάκης τον παρομοίασε «με ποδοσφαιριστή που κρατάει την μπάλα στα πόδια του και όταν κάνει ένα λάθος σπεύδει να το διορθώσει, άλλοτε σωστά και άλλοτε με λάθος τρόπο».
«Σύντομα θα τεθεί το θέμα, πρόσθεσε, αν ο παίκτης που κρατάει την μπάλα βλέπει και δίχτυα», ανέφερε χαρακτηριστικά, μιλώντας στον News 24/7.
«Ο Τσίπρας παίζει χωρίς αντίπαλο», υπογράμμισε ο Μίμης Ανδρουλάκης και πρόσθεσε πως «ο Μητσοτάκης είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο. Εμφανίζεται ως εγγύηση της επιχειρηματικότητας, όμως, από ό, τι καταλαβαίνω οι μεγάλοι επιχειρηματίες είναι εντάξει με τον Τσίπρα»…
Τέλος, σχολίασε το άνοιγμα που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας στην Σοσιαλδημοκρατία από το συνέδριο του SPD, κάνοντας λόγο «για ανάγκη ανασύνθεσης των πολιτικών πραγμάτων σε ένα νέο υποκείμενο, ανασύνθεση στην οποία ο Τσίπρας είναι ο κύριος παίκτης».
Κληθείς να σχολιάσει τον Χαρίλαο Φλωράκη, ο Μίμης Ανδρουλάκης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Τον αισθάνομαι σαν τον παππού μου. Μία ρίζα. Λέγανε ότι ο Μίμης είναι παιδί του Χαρίλαου. Ποτέ. Είχαμε ήδη περάσει δικτατορία, είχαμε διαμορφωθεί ως άνθρωποι. Ο Φλωράκης αντιπροσωπεύει το δέος απέναντι στην ιστορία. Ξέρεις πώς είναι να δίνεις την ζωή σου; Να περιμένεις εκτέλεση;», είπε, προσθέτοντας πως ο Φλωράκης τον διέγραψε από το ΚΚΕ ‘με τον πιο άγριο τρόπο”.
«Παρά τις φοβερές διαφωνίες, τους καβγάδες και τον χωρισμό μας με τον Χαρίλαο Φλωράκη, όταν ήταν σε μεγάλη ηλικία τον έβλεπα κάθε Πέμπτη βράδυ».
Ο συγγραφέας μάλιστα περιέγραψε και ένα περιστατικό κατά το οποίο με τον ηγέτη του ΚΚΕ βρέθηκαν στα Σκόπια, όπου μόλις προσγειώθηκαν, πρώην εξόριστοι του ΔΣΕ έσπευσαν να αγκαλιάσουν τον Χαρίλαο Φλωράκη.
Αναφερόμενος στους ανθρώπους της Αριστεράς, ο κ. Ανδρουλάκης έκανε λόγο για μία “αρρώστια” που, όπως είπε, υπάρχει στην Αριστερά. «Αυτό που λέω ‘αριστερός φθόνος’. Αριστερή μνησικακία. Όπως υπάρχει και στον έρωτα ή την θρησκεία. Ένα ιδιαίτερο είδος ‘συντροφικού μίσους’».
