Προς τον σχηματισμό του «μεγάλου συνασπισμού» «αριστεράς» -όσο αριστερός μπορεί πλέον να θεωρηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ– κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς οδεύει η χώρα υλοποιώντας το σχετικό σχεδιασμό του Βερολίνου -και όχι μόνο- από την αρχή της κρίσης μέχρι και σήμερα.
Όπως δείχνουν όλες οι έρευνες πρόθεσης ψήφου της κοινής γνώμης η συνεργασία των συγκεκριμένων πολιτικών παρατάξεων καθίσταται μονόδρομος μετά τις Εθνικές εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, αφού κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν πρόκειται να συγκεντρώσει αυτοδυναμία και όχι μόνο αυτό, αλλά ούτε και κυβέρνηση μειοψηφίας με ψήφο ανοχής μπορεί να υπάρξει.
Αυτό γιατί τόσο η «Λαϊκή Ενότητα» και ο «Λαϊκός Σύνδεσμος – Χρυσή Αυγή» όσο και το ΚΚΕ αναμένεται να συγκεντρώσουν κατ΄ ελάχιστον 60 πιθανόν και 70 έδρες στο νέο κοινοβούλιο της 1ης Οκτωβρίου μπλοκάροντας την οποιαδήποτε προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης του πρώτου με ένα μικρότερο κόμμα π.χ. ΣΥΡΙΖΑ με Ποτάμι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναμένεται να συγκεντρώσει περισσότερες από 125 έδρες και τα μικρότερα κόμματα, τα οποία που πιθανόν να κληθούν να συγκυβερνήσουν με το ΣΥΡΙΖΑ, όπως για παράδειγμα το Ποτάμι (με δεδομένο ότι δύσκολα οι ΑΝΕΛ χωρίς πάντως να αποκλείεται να πετύχουν την είσοδό τους στη βουλή) να έχουν περισσότερους από 25 βουλευτές για να στηρίξουν μια δικομματική κυβέρνηση.
Επίσης είναι μάλλον απίθανο να δεχθεί οποιαδήποτε κυβέρνηση στήριξη από ένα πολιτικό σχηματισμό όπως η «Ένωση Κεντρώων», του Β.Λεβέντη, την οποία οι δημοσκοπήσεις φέρνουν στη Βουλή, χωρίς να κινδυνεύσει να γίνει γραφική…
Άρα απομένει μόνο η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ για να σχηματίσουν από κοινού αυτοδύναμη κυβέρνηση προς εκτέλεση και υλοποίηση του 3ου μνημονίου.
Η ΝΔ αναμένεται να συγκεντρώσει περί τους 60 βουλευτές κάτι που θα έδινε τον απαραίτητο «όγκο πυρός» σε μια κυβέρνηση ώστε να καταστεί επιβιώσιμη.
Φυσικά πάντα υπάρχει και η πιθανότητα ενός σχήματος ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ Ποτάμι το όποιο οριακά θα έδινε σε μια τρικομματική κυβέρνηση 151 έως 152 έδρες (ίσως και δύο ή τρεις έδρες παραπάνω) κάτι που όμως δεν θα είναι αρκετό για το Βερολίνο, έτσι ώστε να μπορέσουν να στηριχθούν νόμοι και εφαρμοστικά μέτρα με μια κυβέρνηση της οποίας βασικό άξονα θα αποτελεί η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ με σφόδρα πιθανές πολλές διαρροές.
