«Όταν μου ανέφερε ο Τσίπρας για τα πλεονάσματα, του είπα πως ήταν ηλίθιος» (Γιάννης Βαρουφάκης – πρώην υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ).
«Ο Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα…»
(Νίκος Αλεβιζάτος καθηγητής, ως πρόσφατα ΚΙΝΑΛ και από τους πιο γνωστούς…. «ευρωπαϊστές» στην Ελλάδα).
«Αλίευσα» δύο πρόσφατες δηλώσεις για το πρόσωπο του Τσίπρα.
Εντελώς αντίθετες μεταξύ τους!
Tου Θανάση Κ.
Και το πιο εντυπωσιακό:
Ο… «πυροβολημένος» πρώην συνεργάτης του, τολμάει να πει στα ίσια, αυτό που καταλαβαίνουμε όλοι: πως ο Τσίπρας είναι παντελώς άσχετος!
(«Ηλίθιο» τον λέει, αλλά, τέλος πάντων, το «μαζεύω» στο ευγενικότερο…)
Και ο «σοφός καθηγητής», ο «πρύτανης» του αστικού πολιτικού πολιτισμού, ο «διακεκριμένος νομομαθής», ο διαπρύσιος «αντι-λαϊκιστής», ο ακραιφνής «ευρωπαϊστής», βρίσκει τον Τσίπρα… «αετό» ευφυΐας, που «πιάνει πουλιά στον αέρα»!
Και δεν είναι μοναδική περίπτωση. Κι άλλοι «ευρωπαϊστές» – λίγοι βέβαια, αλλά μερικοί χτυπητά ονόματα, που παλαιότερα καταριούνταν το λαϊκισμό, όπου τον έβρισκαν – ξαφνικά ήλθαν να «προσκυνήσουν» την πιο ακραία μορφή λαϊκιστή.
Και την πιο μοιραία για τη χώρα!
Πάει τρελάθηκε ο κόσμος…
Στην πραγματικότητα κάτι ενδιαφέρον συμβαίνει στην Ελληνική κοινωνία.
Ο Τσίπρας στα τέσσερα χρόνια που έμεινε στη διακυβέρνηση απογοήτευσε παρά πολλούς! Και εξόργισε ακόμα…
Μέχρι και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, πρώην Πρόεδρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, που είχε τον Τσίπρα ηγετικό στέλεχος στην νεολαία του τότε, βγήκε και τον αποκήρυξε, με διάθεση και προσωπικής αυτοκριτικής μάλιστα.
Ο προηγούμενος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, θεωρούμενος και «μέντορας» του Τσίπρα, τον έχει προ πολλού αποκηρύξει κάνοντας και πολύ πιο τολμηρή αυτοκριτική ο ίδιος…
Ταυτόχρονα, όμως, ο Τσίπρας γοήτευσε μια πολύ μικρή ομάδα, επωνύμων – που δεν είχαν σχέση ως τώρα, ούτε με τον Τσίπρα, ούτε με τις ανοησίες που έλεγε και έκανε – δηλαδή μελών της πολιτικής ελίτ που ως πρόσφατα τον θεωρούσαν επικίνδυνο λαϊκιστή, και χυδαίο αντί-ευρωπαϊστή, αλλά, ξαφνικά, τον… «ηράσθησαν»!
Ποιο είναι τα κοινά στοιχεία όλων αυτών (δεν είναι και πολλοί άλλωστε):
του Μπίστη, της Ρεπούση, του Βαλντέν, του Λιάκου;
(Ο Αλεβιζάτος είναι κάπως διαφορετική περίπτωση, για να είμαστε δίκαιοι…)
Υπήρξαν όλοι τους πρωτεργάτες της «εθνομηδενιστικής» ομάδας που δρούσε ως ένα μικρό αλλά καλά δικτυωμένο «λόμπι», αποδομώντας συστηματικά την εθνική αυτοσυνειδησία των Ελλήνων!
–Το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, διαλύοντας όλο το εθνικό αφήγημα των εθνικών αγώνων ανεξαρτησίας.
–Την κατάργηση της Ορθοδοξίας, ως αναπόσπαστου μέρους της εθνικής ταυτότητας.
–Την υποχώρηση της Ελλάδας σε όλα τα εθνικά μέτωπα.
— Η ίδια ομάδα ήθελε να επιβάλει το Σχέδιο Ανάν, το 2004!
–Η ίδια ομάδα κατηγορούσε ως «εθνικιστή» όποιον απέρριπτε το Σχέδιο Ανάν (με πρώτο τον αείμνηστο Πρόεδρο της Κύπρου τότε, Τάσο Παπαδόπουλο),
–όποιον υπερασπιζόταν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας,
–όποιον απέρριπτε το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού που εκπόνησε η κα. Ρεπούση (και απέρριψε η ίδια η Ακαδημία Αθηνών, με την τότε υπουργό κα Γιαννάκου να το… «υπερασπιζεται»!)
–Η ίδια ομάδα πρωτοστατούσε στην απάλειψη κάθε αναφοράς του θρησκεύματος των πολιτών σε επίσημα έγγραφα (οι αλλόδοξοι δεν ζητούσαν κάτι τέτοιο, απλά ζητούσαν να αναγράφεται το δικό τους θρήσκευμα όπως εκείνοι επιθυμούσαν).
Να σημειωθεί ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες το θρήσκευμα αναφέρεται επισήμως στις φορολογικές δηλώσεις (και αλλού)…
–Η ίδια ομάδα ήθελε να απαλείψει την συνταγματική αναφορά στην Ορθοδοξία ως «επικρατούσα θρησκεία» – στο όνομα της «ανεξιθρησκείας», λέει, παρά το γεγονός ότι η ανεξιθρησκεία σαφώς διακηρύσσεται και προστατεύεται στο Ελληνικό Σύνταγμα.
Μια μικρή αλλά καλά «δικτυωμένη» ομάδα, που είχε βάλει στόχο να αποδομήσει κάθε στοιχείο του Ελληνικού «εθνικού αφηγήματος», κάθε σπίθα εθνικής συνείδησης, κάθε ζωντανό στοιχείο Ελληνικότητας.
–Τους ενοχλούσαν οι εθνικές παρελάσεις και ήθελαν να τις καταργήσουν…
–Τους ενοχλούσαν οι σχολικές παρελάσεις (εκτός από τις περιπτώσεις που η σημαία δινόταν σε παιδιά αλλοδαπών – ακόμα κι όταν τα ίδια ΔΕΝ την ήθελαν!)
–Τους ενοχλούσε κάθε αναφορά σε παραδοσιακές αξίες, γενναιότητας, πατριωτισμού, και εθνικής παράδοσης – τα ειρωνεύονταν όλα αυτά ως «παρωχημένο φολκλόρ», κι όσους τα κρατούσαν όρθια ως «χυδαίους Ελληναράδες»!
Όλα αυτά τα παρουσίαζαν ως «αναχρονιστικά» στοιχεία που έπρεπε να εξαλειφθούν για να… «εκσυγχρονιστεί» η χώρα!
Δεν είχε νόημα να συζητήσει σοβαρά κανείς μαζί τους.
Γιατί παρίσταναν τους «λόγιους» – αλλά δεν ήξεραν και δεν άκουγαν. (όπως όλοι οι ιδεοληπτικοί – ή ακόμα χειρότερα: οι φανατικοί)
–Τους θύμιζες ότι η έντονη θρησκευτική ταυτότητα των Ιρλανδών και των Ισραηλινών δεν τους εμποδίζει να είναι πολύ σύγχρονα και ανεπτυγμένα κράτη…
–Τους υπογράμμιζες ότι η θρησκευτικότητα είναι ίδιον των δημοκρατιών (όπως παρατήρησε ο Αλέξις Ντε Τόκεβιλ, ήδη από το 1835), ενώ αθεϊκά κράτη (όπου το θρησκευτικό φρόνημα διώκεται) υπήρξαν τυρρανικά καθεστώτα τύπου ΕΣΣΔ και Αλβανίας του Εμβέρ Χότζα!
— Η ακόμα ότι επίσημο έμβλημα των ΗΠΑ είναι In God We Trust!
Και κάθε Αμερικανός Πρόεδρος τελειώνει τα εθνικά του διαγγέλματα με τη φράση: So help us God! (Ο Θεός μαζί σας!)
–Τους ανέφερες ότι όλα τα σύγχρονα και προηγμένα κράτη, οι ακμάζουσες δημοκρατίες τηρούν σχολαστικά τις εθνικές και θρησκευτικές παραδόσεις τους (στην Αγγλία, την πατρίδα του σύγχρονου Κοινοβολευτισμού, ο εκάστοτε εστεμμένος αρχηγός του κράτους είναι ταυτόχρονα και «κεφαλή» της Αγγλικανικής Εκκλησίας).
Απλά, δεν άκουγαν!
Έθεταν, ενίοτε, και κάποια πρόσθετα αιτήματα «δικαιωματισμού» – υπέρ των ομοφυλοφύλων, υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, υπέρ της τεκνοθεσίας στα ζευγάρια ομοφυλοφίλων, υπέρ του δικαιώματος αλλαγής του «δηλωμένου» φύλλου στις ταυτότητες, ακόμα και από παιδιά 15 ετών! – αλλά όλα αυτά ήταν «περιφερειακά».
Η βασική τους ατζέντα ήταν ο εθνομηδενισμός! Η απαξίωση της εθνικής αυτοσυνειδησίας και η καταστροφή του εθνικού αφηγήματος.
–Τους ρωτούσες: πώς είναι δυνατό να πανηγυρίζετε για τα αμφιβόλου αισθητικής gay prides – που συχνά τα κατήγγειλαν και σοβαροί επώνυμοι ομοφυλόφιλοι, αηδιασμένοι! – και την ίδια στιγμή να σας ενοχλούν οι εθνικές παρελάσεις; Δεν απαντούσαν…
–Προσπαθούσες να τους εξηγήσεις ότι δεν έφταιγε το… «εθνικό αφήγημα», ούτε ο πατριωτισμός, ούτε η συνταγματική αναφορά στην Ορθοδοξία, που έχουμε διογκωμένο δημόσιο, που τα συνταξιοδοτικά μας ταμεία βουλιάζουν, που η οικονομία αποβιομηχανοποιήθηκε πλήρως, που η ανταγωνιστικότητα κατέρρεε συνεχώς, που το έλλειμμα γιγαντώθηκε, που το χρέος ξέφευγε από κάθε έλεγχο, που η χώρα κάλπαζε ολοταχώς στη χρεοκοπία…
Άλλα έφταιγαν! Κι επειδή λόγω των αριστερών καταβολών τους δεν μπορούσαν να θίξουν το θανάσιμο πλέγμα του κρατισμού και των αριστερών εμμονών, έβρισκαν την εθνική αποδόμηση και το «δικαιωματισμό» ως «υποκατάστατο» της μεταρρυθμιστικής ατζέντας – που ΔΕΝ είχαν!
Στα «δικαιώματα των ομοφυλοφίλων» ήταν ρηξικέλευθοι!
Αλλά για την κατάργηση του ασύλου παρανομίας στα Πανεπιστήμια δεν έλεγαν κουβέντα.
Για τη μείωση της δαπάνης στο αντιπαραγωγικό δημόσιο, ούτε λέξη.
Για την άνοδο της ανταγωνιστικότητας και τη δραστική μείωση των γραφειοκρατίας, τσιμουδιά.
Για την ενεργειακή πολιτική που δεν υπήρχε, για της ΔΕΗ που βούλιαζε, για το Ελληνικό που ερήμωνε, για τα καρτέλ που έπνιγαν την Ελληνική αγορά, τίποτε.
Ο Κολοκοτρώνης και ο Νικηταράς τους πείραζαν από το μακρινό 1821.
Οι Σταμούληδες, οι Κολλάδες και οι Φωτόπουλοι δεν τους ενοχλούσαν.
Το ότι τα παιδιά μας μάθαιναν δημοτικούς χορούς στα σχολεία και παρήλαυναν στις εθνικές επετείους τους… εξόργιζε!
Το ότι έπαψαν να διδάσκονται Ευκλείδεια Γεωμετρία ή Τριγωνομετρία στα σχολεία, δεν τους ενοχλούσε καθόλου.
Το ότι τα Πανεπιστήμια μας ήταν κέντρα διακίνησης ναρκωτικών και άντρα τρομοκρατών κι ότι οι κουκουλοφόροι έδερναν ή… «έχτιζαν» καθηγητές στα γραφεία τους, επίσης τους φαινόταν «φυσιολογικό». Ή πάντως δεν ήταν στις «προτεραιοτητές» τους! Άλλα αντ’ άλλα…
Αυτή η ομάδα των εθνομηδενιστών:
–Πρώτον, αναδείχθηκε ως δήθεν «μεταρρυθμιστική» – χωρίς να έχει καμία σχέση με μεταρρυθμίσεις. Ένας από τους λόγους που μεταρρυθμίσεις δεν προχώρησαν ποτέ: Λάθος άνθρωποι τις οικειοποιήθηκαν και τις διαχειρίστηκαν…
–Δεύτερον, εμφανίστηκαν ως «πρωτοπόροι» του «ευρωπαϊσμού», χωρίς να φέρουν κανένα στοιχείο της «ευρωπαϊκής ατζέντας» παρά μόνο το πώς …ξεκοκαλίζονται τα ευρωπαϊκή κονδύλια (ιδιαίτερα από τους Πανεπιστημιακούς).
–Τρίτον, συσπειρώθηκαν γύρω από το Σιμιτικό ΠΑΣΟΚ αρχικά, αλλά δεν προώθησαν καμία ουσιώδη μεταρρύθμιση – ενώ τελικά έβλαψαν και το ΠΑΣΟΚ.
–Κι ύστερα εγκατέλειψαν το Σιμίτη (που τον διέγραψε και ο ΓΑΠ) και πήγαν στον ΓΑΠ που ήταν «δικαιωματιστής φούλ», αλλά – ταυτόχρονα – και λαϊκιστής όσο δεν πάει (λεφτά υπάρχουν – μη ξεχνιόμαστε!)
–Τέταρτον, όταν ξέσπασε ο κρίση όλοι αυτοί ήταν με τον ΓΑΠ στην αρχή (να μείνουμε στην Ευρώπη),
ήταν εναντίον του Τσίπρα στη συνέχεια (όταν αυτός φαινόταν να μας οδηγεί εκτός Ευρώπης),
ήταν αμφίθυμοι αργότερα, όταν ο Τσίπρας άλλαξε γραμμή και εφάρμοζε το χειρότερο μνημόνιο…
Και τελικά πήγαν με τον Τσίπρα, όταν εκείνος «έκλεισε» το Μακεδονικό!
Τότε και μόνον τότε! Γι’ αυτό και μόνο….
Πολύ περισσότερο που το έκανε υπό την πίεση των Γερμανών,
γιατί αυτός είναι και ο στρεβλός «ευρωπαϊσμός» τους:
Να κάνουμε, επί τέλους, ό,τι θέλουν οι Γερμανοί, κι αν είναι δυνατόν να γίνουμε και… ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας, να τελειώνουμε…
Οι άνθρωποι δεν είναι «ευρωπαϊστές».
Εθνομηδενιστές είναι!
Και – κάποιοι τουλάχιστον – λειτουργούν ως «Πέμπτη φάλαγγα»!
Ακόμα κι όταν δεν το συνειδητοποιούν οι ίδιοι…
Τα καλά νέα είναι πως τώρα πια οι μάσκες έπεσαν!
Τους κατάλαβε ο κόσμος, που είναι στα κάγκελα – κι όχι μόνο στη Βόρειο Ελλάδα…
Αλλά τους κατάλαβαν και οι παλαιοί ομοϊδεάτες τους.
Που τους βλέπουν τώρα, στο όνομα της δήθεν αντίθεσης προς το «λαϊκισμό», να ταυτίζονται με τους χειρότερους λαϊκιστές που πέρασαν από τον τόπο…
Η ταύτιση τους με το ΣΥΡΙΖΑ τώρα, απομονώνει τους ίδιους – δεν βοηθά το ΣΥΡΙΖΑ!
Η ταύτισή τους με το ΣΥΡΙΖΑ, μόνο ζημιά κάνει στο ΣΥΡΙΖΑ!
Ακόμα και η ΑΥΓΗ τους κατάλαβε
και τους θεωρεί περίπου… «ανθρωποδιώκτες»!
Για κάποιους από αυτούς μάλιστα, έγραψε η ΑΥΓΗ, μόλις προχθές:
–Προσοχή, λίγο, γιατί όπου πατάνε αυτοί χορτάρι δεν φυτρώνει!
Και είχε δίκιο, εδώ που τα λέμε! Σε αυτό τουλάχιστον…
ΥΓ Μερικοί εθνομηδενιστές υπάρχουν διάσπαρτοι και σε άλλους χώρους. Αλλά ΣΥΡΙΖΑ δεν πάνε! Είτε γιατί δεν τολμούν, είτε γιατί φυλάγονται.
Είτε γιατί άρχισαν να καταλαβαίνουν Είτε γιατί είναι πολύ μπερδεμένοι πια…
Καλό κι αυτό: ο ΣΥΡΙΖΑ στην αποδρομή του μάζεψε γύρω του τον… «κατιμά» του εθνομηδενισμού – και τους διέσπασε κι όλα!
Εμείς πάντως, να έχουμε το νου μας…
